Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
18
Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Αφού το σiντριβάνι δεν έχει νερό ας είναι τουλάχιστον παγκάκι (που δεν υπάρχει) για τους τουρίστες της πόλης. Αναρωτιέμαι τι σκέφτονται για το γλυπτό βέβαια...

Διασχίζω την πλατεία Συντάγματος καθημερινά τα τελευταία δέκα χρόνια. Πρωί-βράδυ, σίγουρα. Χαράματα, απόγευμα. Έχω πλήρη εικόνα για την κατάστασή της. Ανήκω στους ανθρώπους που το περιβάλλον στο οποίο κινούνται τους επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Δεν λέω κάτι τρομερό. Αν διασχίζεις ένα πάρκο ή περπατάς δίπλα στη θάλασσα, σε ένα καθαρό, καλοφυτεμένο πεζοδρόμιο ή έναν ήσυχο δρόμο, δεν υπάρχει περίπτωση, θα αισθανθείς καλύτερα από το να διασχίζεις μια κόλαση από θόρυβο, βρομιά και ακαταστασία. Τη συντήρηση της πλατείας Συντάγματος, εδώ και λίγους μήνες έχει αναλάβει ένας ιδιώτης. γι’ αυτό και είναι καθαρή, τα σιντριβάνια λειτουργούν, τα αγάλματα έχουν συντηρηθεί, είναι κάτι συμπαθητικό. Δύο δέντρα όμοια δεν υπάρχουν, αλλά και πάλι, ας μη ζητώ πολλά. Η γύρω περιοχή είναι ένα εφιαλτικό τοπίο, μια μεσανατολική φρίκη, που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί παραμένει έτσι. 

Αν υποθέσουμε πως η πλατεία Συντάγματος είναι η κεντρική και μεγάλη πλατεία της πόλης, το σημείο το οποίο όχι μόνο διασχίζουν χιλιάδες Αθηναίοι αλλά και οι περισσότεροι τουρίστες χρησιμοποιούν ως κεντρικό σποτ προσανατολισμού, τότε γιατί το αφήνουμε σε αυτή την κατάσταση; Τι γνώμη έχει ο τουρίστας για όλο αυτό; Πόσο καλά αρχίζουν οι διακοπές του, όταν το πρώτο πράγμα που βλέπει είναι αυτό το χάος; Για να μη μακρηγορώ, θα ήθελα να παραθέσω πέντε πολύ άσχημα πράγματα που παρατηρώ εγώ καθημερινά στη διαδρομή μου (άλλα υψίστης σημασία και άλλα όχι και τόσο), τα οποία, αν άλλαζαν προς το καλύτερο, είμαι βέβαιος πως η αλλαγή θα ήταν θεαματική.

Η γενική βρομιά της περιοχής

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Αυτή δεν είναι βρομιά της ημέρας. Ας μην περιμένουμε τα πρωτοβρόχια να καθαρίσουν τα πεζοδρόμιά μας.

Δεν μιλάμε για σκόνη ή σκουπιδάκια. Μιλάμε για κατάμαυρη γλίτσα πολλών μηνών, ούρα, κολλημένες τσίχλες, ζουμιά από τους σκουπιδοτενεκέδες και πολλά ακόμα σε όλη την περιοχή του κέντρου. Κατανοώ πως περιοχές με μεγάλη κίνηση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένες από την ακαθαρσία. Όμως εδώ μιλάμε για αμέλεια μηνών. Αυτά τα πεζοδρόμια θέλουν νερό και μηχανήματα πίεσης για να καθαριστούν, κάτι που δεν το βλέπουμε να γίνεται συχνά. Και τις φορές που γίνεται, μάλλον δεν γίνεται σωστά. Βάλε αυτό σε συνδυασμό με τις (υποθέτω) άναρχες ρυθμίσεις τού πότε και πώς τα διάφορα μαγαζιά βγάζουν τα σκουπίδια τους στον δρόμο ή πώς συντηρούν τους δημόσιους χώρους που έχουν καταλάβει κι έχεις μια τέλεια υγειονομική βόμβα. Να σημειώσουμε, βέβαια, πως ο καλός Δήμος Αθηναίων διευκολύνει τους μαγαζάτορες με τα τραπεζάκια τους, που πλέον κοντεύουν να καταλάβουν και τους δρόμους, όχι μόνο τα πεζοδρόμια – οι μαγαζάτορες όμως, ποσώς ενδιαφέρονται για την καθαριότητα της περιοχής τους. Ρίξτε μια ματιά στα πεζοδρόμια μπροστά στα μαγαζιά της οδού Βουλής και θα καταλάβετε τι εννοώ. Η καθαριότητα, πάντως, μπορεί να είναι πρωτίστως ευθύνη του εκάστοτε δήμου, πρέπει όμως να αφορά και όσους βιοπορίζονται εκμεταλλευόμενοι τους δημόσιους χώρους της περιοχής. Εγώ, σε μαγαζί που δεν καθαρίζει τα πεζοδρόμιά του, δεν ξανακάθομαι.

Τα περίπτερα-μαμούθ και εκείνος ο καθεδρικός ναός της ανακύκλωσης, που παίζει και μουσική!

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Μεγάλα, ακατάστατα, βρόμικα. Τα περίπτερα του κέντρου.

Μιλάω για τη συγκεκριμένη σειρά περιπτέρων που βρίσκονται στον πεζόδρομο μεταξύ πλατείας Συντάγματος και Ερμού καθώς και για τα υπόλοιπα περίπτερα της περιοχής. Εντάξει, αυτά δεν είναι περίπτερα, είναι σούπερ-μάρκετ. Σε λίγο θα ενωθούν με μικρές πλαστικές γέφυρες μεταξύ τους και θα δημιουργήσουν ένα μεγάλο shopping mall που πουλάει από τσίχλες μέχρι έπιπλα κήπου. Πρόκειται για τεράστιες, πολύ άσχημες, πολύ συχνά βρόμικες κατασκευές  οι οποίες καταλαμβάνουν πολύ περισσότερο χώρο από αυτόν που δικαιούνται και κάνουν κατάχρηση του δημόσιου χώρου με κατασκευές οι οποίες δεν μετακινούνται και, φυσικά, μαζεύουν άπειρη βρομιά. Δίπλα σε αυτά, το αστείο, γιγαντιαίο περίπτερο ανακύκλωσης, που παίζει μουσική (!). Γιατί πρέπει ο Αθηναίος να διασχίσει αυτές τις συμπληγάδες ασχήμιας για να φτάσει στον προορισμό του; Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνουν νομοταγείς οι περιπτεράδες αυτής της πόλης;

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter

Τα τραπεζάκια έξω

Ποιος ξέρει γιατί ένα κατάστημα δικαιούται όχι απλώς να βγάλει τραπέζια στο πεζοδρόμιο (κάτι με το οποίο συμφωνώ, εφόσον υπάρχει σεβασμός σε κάποιους κανόνες) αλλά να χτίσει ειδικό βάθρο (με θεμέλια κ.λπ.) με στέγαστρο, φωτισμό, κλιματισμό και φυτά δικής του επιλογής για να στεγάσει το υπαίθριο καφέ του; Έχουμε, δηλαδή, σε ένα ήδη πηγμένο πεζοδρόμιο άλλο ένα στοιχείο να ασχημαίνει τον χώρο. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται τόσο στην περιοχή των περιπτέρων όσο και στην οδό Βουκουρεστίου, η οποία κινδυνεύει να χάσει και το τελευταίο ίχνος ομορφιάς που είχε με αυτά τα εκτρώματα, τα οποία είναι και όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Για την πλατεία Ομονοίας και την αστειότητα ενός συγκεκριμένου καφέ ας μη μιλήσουμε καν.

Λίγο γούστο, ρε παιδιά

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Μια γυναίκα αναδύεται μέσα από βράχους και σίδερα. Κομμένα χέρια και οδύνη στο πρόσωπο. Δεξιά δύο πόδια βουτάνε σε ένα μπαούλο. Μόλις πρόσεξα πως ένα δάχτυλο χεριού αγκαλιάζει το μπαούλο. Sweet...

Οk, το ξέρω, το γούστο είναι υποκειμενικό, και σίγουρα, αν δεν αρέσει κάτι σ’ εμένα, δεν σημαίνει πως δεν αρέσει και σ’ εσένα κ.λπ. Αλλά, μεταξύ μας, αν βρούμε έστω και έναν Αθηναίο πολίτη που του αρέσουν τα δύο φρικιαστικά γλυπτά που κοσμούν τα δύο σιντριβάνια στις αρχές της Ερμού, εγώ να σωπάσω για πάντα. Μπορεί τα δύο γλυπτά των Κυριάκου Ρόκου και Δημήτρη Αρμακόλα να είναι εξαιρετικά έργα τέχνης και σίγουρα κάποιος ειδικός να μπορέσει να μας κατατοπίσει για την ενδεχόμενη καλλιτεχνική τους αξία. Τα συγκεκριμένα γλυπτά, όμως, κοσμούν έναν ήδη καταπονημένο δημόσιο χώρο κι έχουν έναν πολύ δυσοίωνο χαρακτήρα, αφού αποτελούν εικόνες διαμελισμένων γυναικών που αναδύονται μέσα από βράχους και κομμένα σίδερα και ποδιών που βουτάνε σε άμορφες μάζες (!). Να μια εικόνα που νομίζω ότι κανείς μας δεν θέλει να βλέπει συχνά. Έλα, όμως, που αναγκάζεται να το υπομένει καθημερινά. Να σημειώσουμε εδώ πως νερό στα συγκεκριμένα σιντριβάνια δεν έχουμε δει σχεδόν ποτέ. Αφήνοντας τα σιντριβάνια και τα απαιτητικά γλυπτά τους, που μόλις συντηρήθηκαν μάλιστα και στέκουν ολοκαίνουργια στις άνυδρες γούρνες, θα ήταν σωστό να μιλήσουμε για το κηπευτικό ντελίριο που επικρατεί στην περιοχή. Από τις ελίτσες στις ξύλινες γλάστρες στην Ερμού, στις αλλοπρόσαλλες φυτεύσεις εδώ κι εκεί, νομίζω πως αρκεί να σημειώσω ότι η λέξη landscaping δεν υπάρχει στα λεξιλόγια των υπευθύνων φύτευσης του δήμου. Από την άλλη, και σε αυτό το θέμα οι ιδιώτες λάμπουν με την τυπικότητα και τον σεβασμό που δείχνουν στο δημόσιο χώρο. Δεν κλέβουν απλώς, δεν κόβουν κλαριά και δέντρα κατά βούληση, πιστεύω πως κατά βάθος δεν εκτιμούν το πράσινο όσο θα έπρεπε. Κρίμα.

Περιστασιακές ασχήμιες που τα κάνουν όλα πολύ χειρότερα

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Πολιτικές συγκεντρώσεις που μπλοκάρουν όλη την περιοχή, μηχανάκια παρκαρισμένα παντού, το τραινάκι του τουρίστα και φυσικά ο αγαπημένος σε όλους πύργος της ανακύκλωσης.

Bάλε, λοιπόν, πάνω από τη βρομιά, τα άναρχα περίπτερα, τα καφέ και όλα τα περιστασιακά: πλανόδιοι πωλητές, συλλαλητήρια, πολιτικές συγκεντρώσεις, διαφημιστικά events, συναυλίες, τα τσακάλια των ινστιτούτων αδυνατίσματος, τις τριπλές ουρές ταξί, τα λεωφορεία, τα double decker τουριστικά λεωφορεία, τα μηχανάκια και ό,τι άλλο σου κατέβει στο μυαλό κι έχεις την τέλεια συνταγή για κατάθλιψη πηγαίνοντας στη δουλειά. Δεν πιστεύω πως όσα αναφέρω πιο πάνω είναι δύσκολο να λυθούν. Δηλαδή, αν δεν μπορεί το κέντρο της πόλης να είναι καθαρό και ωραίο, τότε υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε καλά σε αυτή την πόλη; Ειλικρινής απορία. Επίσης, καθόλου δεν συμμερίζομαι τη διαπίστωση πως η κρίση τα προκαλεί όλα αυτά. Συνεργεία καθαρισμού υπάρχουν. Και άνθρωποι να εφαρμόζουν τον νόμο υπάρχουν. Ας κάνουν τη δουλειά τους όσο πιο καλά μπορούν. Χρειαζόμαστε μια καθαρή και τακτοποιημένη πόλη, ειδικά αυτή την περίοδο.

 

Πέντε ασχήμιες με τις οποίες υποχρεώνονται να ζουν όσοι κινούνται στην περιοχή του Συντάγματος Facebook Twitter
Ένα ξεραμένο δέντρο (μέτρησα δύο), οι επικές ξύλινες γλάστρες με τις ελιές (εδώ αυτή η δυστυχισμένη ελιά έπρεπε να παραμεριστεί για να βολευτεί το εργοτάξιο), απεριποίητα φυτά και ένα δέντρο που το πάτησε ένας ασυνείδητος οδηγός. Εφιαλτικό.

Ελλάδα
18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
παιδια δυστηχως απο εμας ξεκινανε ολα. οταν οι περισσοτεροι απο εμας πετανε το σκουπιδι στο πατωμα χωρις ιχνος σκεψης και τυψεις, οταν πετανε τη τσιχλα στο πεζοδρομιο, το αποτσιγαρο το αφηνουν στη παραλια λες και ειναι ενα απεραντο τασακι, στους καδους με ανακυκλωση (αν βρεις) πετανε ΟΤΙ θελουν, οταν αδειαζουμε το τασακι του αυτοκινητου απο το παραθυρο κλπ κλπ κλπ τοτε ΤΙ ΑΚΙΡΒΩΣ περιμενουμε απο τον δημο και το κρατος! οταν ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, και εχουμε μαθει να ειμαστε τεμπελιδες, λαμογια και ωχαδερφιστες, τοτε ποιον ακριβως περιμενουμε να ερθει να καθαρισει και να ομορφυνει την χωρα μας??? την Μερκελ?? θελετε να δειτε ποσο γρηγορα μπορει να βρει λεφτα το κρατος? ριχνεις σκουπιδι? 80 Ευρω στο κεφαλι !! αλλα ποιος θα το κανει?? ΒΕ THE CHANGE YOU WANT TO BE IN THE WORLD !!! Mahatma Ghandi
Να'ταν μόνο το κέντρο της Αθήνας... Όποιος ξένος στην περιοχή της Νέας Σμύρνης ψάχνει να βρει μια διεύθυνση είναι καταδικασμένος, γιατί τα χουλιγκάνια της περιοχής έχουν κολλήσει αυτοκόλλητα των ομάδων τους πάνω σε κάθε πινακίδα ονομασίας δρόμου αλλά και σε κάθε σήμα κυκλοφορίας. Εκτός του ότι χάνεσαι εκεί μέσα, κινδυνεύεις να εμπλακείς και σε τροχαίο από το αλαλούμ που επικρατεί.
Η παράνομη στάθμευση μπορεί να ελεγχθεί με καλή οργάνωση και δουλειά και μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί από τις κλήσεις στάθμευσης και να χρηματοδοτήσει και τα υπόλοιπα. Ας σταματήσουμε να δίνουμε όλο το δημόσιο χώρο σε μηχανάκια και αυτοκίνητα, τα οποία εκτός από το χώρο που αφαιρούν από τους πεζούς, δημιουργούν βρώμα και μόλυνση.
Όλα καλά και σωστά. Για τους ταρίφες που σταθμεύουν ψαρεύοντας πελάτες στις στάσεις με αποτέλεσμα κυκλοφοριακά προβλήματα, κίνδυνους για τους αναμένοντες επιβάτες :Σύνταγμα, Ομόνοια κλπ. ΤΡΟΧΑΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;(ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!).
Ήμουν το καλοκαιρι Παρίσι και Βαρκελώνη. Και εκεί υπαρχουν ανθρωποι που πετανε σκουπίδια, μεθυσμένοι, μπουκάλια, αστεγοι, ψιλο παράνομοι κλπ. Στο Παρίσι που βρεχει πολύ συχνά πλένουν όλους τους δρομους του κέντρου καθημερινα με πιεστικό. Στη Βαρκελώνη που δε βρέχει, το ίδιο. Έπαθα σοκ δε, όταν είδα υπαλλήλους του δήμου να ξεσκονίζουν φαναρια κυκλοφορίας και λάμπες. Η απάντηση λοιπόν είναι βασικά μία. Ελληνικό δημόσιο. Μισθοί, συντάξεις, προνόμια και ΜΗΔΕΝ δουλειά. Πρώτοι και καλύτεροι οι δήμοι! Ας μην πούμε για τροχαία, δημοτική κλπ. Δεν υπαρχει άλλη χώρα όπου παρκαρεις στις λεωφόρους και τις διαβασεις ανενόχλητος. ΥΓ Μπορεί να μου εξηγήσει καποιος το λόγο που είμαστε η μόνη χώρα όπου τα καρακιτσάτα χριστουγεννιάτικα φώτα και καλώδια, παραμένουν κρεμασμένα όλη τη διαρκεια του χρόνου; Προστιθέμενα στα χιλιάδες άναρχα καλώδια, κολώνες, σήματα, διπλο-κολώνες κι άλλα καλώδια κλπ κλπ
Επιπλέον, από την "πάνω" μεριά της πλατείας (στο κυνοβούλιο ντε!) κάθε πρωί περνάει το όχημα του Δήμου με το πιεστικό του νερού και "καθαρίζει" τα μάρμαρα. Πόσο δύσκολο είναι να γίνει αυτό ΚΑΙ στην "κάτω" μεριά;
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης (ο πρώην Καιρός της Ελευθεροτυπίας) είχε γράψει κάποτε το μυθικό "Ο κόσμος του Έλληνα, τελειώνει στην εξώπορτα του διαμερίσματος του(από την μέσα μεριά)" Για λόγους που δεν αναλύονται σε ένα σχόλιο, ποτέ δεν θεωρήσαμε το δημόσιο δικό μας. Και ότι δεν είναι δικό σου, δε το νοιάζεσαι. Όπως επίσης ότι 18 στους 20 δεν μπορούν καν να καταλάβουν το νόημα της λέξης "αισθητική" Αν την χρειάζεσαι για να ζεις, η απουσία της σε πονάει. Αν όχι, δεν θα καταλάβεις ποτέ την έλλειψη της.
Αν σας ενοχλούν οι ασχήμιες της περιοχής Συντάγματος όταν περνάτε απο εκει καθημερινά, δεν έχετε δει τιποτα σε σχέση με το κομμάτι Ομόνοια-πλατεία Βάθης - Άγιος Παυλος στο οποίο και μένουμε! Πλήρης απουσία του Δήμου παραβατικότητα και βρωμια σε ακραία σημεία! Ωστόσο ο Δήμος συνεχίζει να τσεπώνει καθε 2μηνο τα ποσά που του αναλογούν άνα διαμέρισμα! Μονο απο την πολυκατοικία που μένουμε ο Δήμος πρεπει να εχει έσοδα 1750 ευρω το 2μηνο! Τα συμπεράσματα δικά σας!
Πολύ σωστές επισημάνσεις. Αλλά τόσο ο Δήμαρχος όσο και οι χρήστες (περαστικοί, μαγαζάτορες) είναι απόντες. Καμιά μέριμνα, κανένα γούστο, καμιά κίνηση για προστασία του δρόμου-πεζοδρομίου από το οποίο ζούνε (βγάζουν το ψωμί τους).Και φυσικά αυτό ισχύει για όλες τις πόλεις, γειτονιές όπου ο καθένας θεωρεί ότι το σπίτι του αρχίζει από την πόρτα του σπιτιού του και από εκεί και έξω ότι θέλει ας γίνει.Πόσοι σκουπίζουν το πεζοδρόμιο μπροστα από το σπίτι τους;
Eιναι κλισε, αλλα το θεμα της καθαριοτητας ξεκιναει απο εμας. Δε γινεται να πηγαινεις Τοκυο, οπου ζουν τοσα εκατομμυρια κοσμος και να ντρεπεσαι να πατησεις στα πεζοδρομια απο την καθαριοτητα. Εδω ουτε σε ενα χρονο δεν καθαριζεται η Αθηνα απο τις κολλημενες τσικλες - και παλι καποιοι θα συνεχιζουν να τις πετανε κατω, μαζι με χαρτακια, ζελατινες, γοπες. Μηπως τελικα εχουμε την πολη που μας αξιζει;Οχι οτι ο Δημος δεν ευθυνεται για την καθαριοτητα και το χαλι της καταπατησης του δημοσιου χωρου βεβαια, αλλα ας ξεκινησουμε απο εμας τους ιδιους σε καποια απλα θεματα.
Και φυσικά το ότι ο καθένας βγάζει τα σκουπίδια του έξω όποτε του κάτσει, χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο. Αυτό που οι μαγαζάτορες μπορούν να τα έχουν στο πεζοδρόμιο και να είναι εστίες μολύνσεως και βρώμας, και να μην υπάρχει ένα πρόστιμο με ξεπερνάει.
Ξεχάσατε να πείτε πως τώρα τελευταία, εκτός από τον κουλουρά στην έξοδο του μετρό, τα βράδια ακριβώς δίπλα έχουν πιάσει πόστο μια καστανού και ένας ξυροκαρπάς. Κι εντάξει, ο κουλουράς παει πρωί, έναν παγκο έχει δεν χαλαει πολυ το τοπίο, να βρέπεις όμως φουφού και τσουβάλια με κάρβουνα και καλαμπόκια καθώς και την φιάλη γκαζιού επάνω στην πλατεία πάει πολύ..Επίσης, κατι που λεει ότι το μαγαζάκι κάτω από την Όθωνος έχει βγαλει παραπανω τραπεζοκαθίσματα, νομίζω πως οτιδήποτε έξω από ομπρέλα, είναι λύση (και αρπαχτή) "της στιγμης".
Πόσο δίκιο έχετε κε Μιχαήλ. Κινούμαι κι εγώ στο κέντρο και σας καταλαβαίνω απόλυτα.Κάνετε υπομονή όμως; η Ολυμπιάδα του 2096 πλησιάζει κι αν διεξαχθεί στην Αθήνα όλα αυτά θα αλλάξουν, έστω και προσωρινά...