18χρoνη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας στο εξεταστικό κέντρο

18χρoνη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας στο εξεταστικό κέντρο Facebook Twitter
20

Μιά μαθήτρια ηλικίας 18 ετών προσπάθησε να δώσει τέλος στη ζωή της μέσα στο εξεταστικό κέντρο όπου διαγωνιζόταν, στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Η μαθήτρια ζήτησε άδεια από τους καθηγητές να πάει στην τουαλέτα, αλλά καθυστέρησε πολύ να επιστρέψει και τότε οι εκπαιδευτικοί την αναζήτησαν και τη βρήκαν πεσμένη στο πάτωμα της τουαλέτας.


Η 18χρονη, είχε καταπιεί περίπου 20 αναλγητικά χάπια και απέδωσε την πράξη της στο άγχος των εξετάσεων.


Αυτή την ώρα νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

Ελλάδα
20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αμαλιάδα - νεκρά μωρά: Αποκαλύφθηκαν οι τιμές ρεκόρ στο αίμα του ενός βρέφους και δεν συνάδουν με όσα λέει η 24χρονη

Ελλάδα / Αμαλιάδα: «Πέντε νεκρά παιδιά κι ένα που τη γλίτωσε εντελώς τυχαία» λέει υπαινικτικά ο γιατρός που παρέλαβε τον Παναγιωτάκη

Αποκαλύφθηκαν οι τιμές ρεκόρ στο αίμα του μικρού Παναγιώτη και δεν συνάδουν με όσα ισχυρίζεται η 24χρονη - Η μητέρα των δύο μωρών επιμένει ότι το βρέφος έφτασε ζωντανό στο νοσοκομείο Αμαλιάδας αλλά οι ειδικοί το αμφισβητούν
LIFO NEWSROOM

σχόλια

6 σχόλια
Επειδή εξ' όσων γνωρίζω, δυστυχώς, δεν έχουνε αλλάξει πολλά από τότε που έδωσα εγώ Πανελλήνιες (προ 25ετίας) δε θα διαφωνίσω ότι ήταν μία ιδιαίτερα απαιτητική και αγχωτική δοκιμασία. Όπως και όταν έδωσα εξετάσεις για το μεταπτυχιακό. Όπως και όταν έδωσα εξετάσεις και συνέντευξη για δουλειά. Όπως και όταν επί ένα εξάμηνο δούλευα 12ωρα και παρόλα αυτά ο προιστάμενός μου ήταν δυσαρεστημένος από εμένα. Δε θα διαφωνίσω ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Ωστόσο, δε θα δαιμονοποιήσουμε τις εξετάσεις λόγω κάποιων (τραγικών ομολογώ) περιστατικών. Δηλαδή κάποιοι αυτοκτονούν λόγω ερωτικής απογοήτευσης, θα απαγορεύσουμε τον έρωτα? Προφανώς η ιδιοσυγκρασία, η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον και η ψυχική ισορροπία οδηγούν τον καθένα μας σε διαφορετικές αντιδράσεις όταν λειτουργούμε υπό πίεση
Μπορώ να σου πω εγώ... Στις περισσότερες χώρες δεν έχουν εξετάσεις ακριβώς ίδιου τύπου με τις πανελλήνιες που κρινεσαι μόνο απο δυο εβδομαδες,που κρινεσαι απο την παπαγαλια και απο τη τυχη...Τουλαχιστον στην Αμερικη και στην Αγγλια δινεις καποιες εξετασεις αλλα δεν κρινεσαι μονο απο αυτες.Παιζουν ρόλο και πολλοί αλλοι παράγοντες.Αν θες να σπουδασεις κατι πολυ το καταλαβαινουν και σε βοηθουν..Δεν μετρας μορια...
Κατανοητό οτι αγχωνονται, αλλα και τι αν κανουμε βρε παιδια;να μπαινουν χωρις εξετασεις;αυτο που πρεπει να γινει, ειναι να αλλαξει το συστημα προάγοντας την κριτικη σκεψη κ οχι την παπαγαλια, ετσι ωστε τα παιδια να μην αγχωνονται οτι θα αξιολογηθουν αρνητικα για το "και" που ξεχασαν στην προταση αλλα θετικα για την κριτικη τους σκεψη. Απο κει και περα, εξετασεις ειναι..προφανως κ θα υπαρχει αγχος. Πολλα πρεπει να γινουν..παρα πολλα..αλλα η αυτοκτονια δεν ειναι λυση ειδικα αν εισαι 18. Ολα αυτα βεβαια αν μιλαμε για αγχος εξετασεων και δε συντρεχουν προσωπικοι/ψυχολογικοι λογοι
Eδωσα εξετασεις πριν 10 χρονια. Τα πηγα καλα, περασα, τελειωσα την σχολη μου, δουλευω. Φετος για προσωπικους λογους αποφασισα αντι για κατατακτηριες να ξαναδωσω πανελληνιες για να βγαλω κι αλλη σχολη. Ξαναθυμηθηκα ολο το αγχος, την πιεση, την κουραση. Αντιλαμβανομαι ποσο δυσκολο ειναι ολο αυτο για τα παιδια, εδω εγω 28 χρονων και τα φτυσα. Ωστοσο, ο μαθητης που διαβαζει δεν εχει τιποτα να φοβηθει. Δεν γινεται να εχεις διαβασει ολη τη χρονια και να μην γραψεις. Οπως δεν γινεται να θες να περασεις σε οποια σχολη σου αρεσει χωρις να δωσεις τα σχετικα εχεγγυα. Οπως δεν γινεται να θεωρεις οτι τελειωσε η ζωη σου επειδη δεν πηγες καλα στις εξετασεις. ΠοΛυ φοβαμαι πως τετοια φαινομενα ειναι αποτελεσμα υπερβολικα πιεστικων γονιων που δεν αντιλαμβανονται ποσο κακο κανουν στα παιδια τους. Να θυμησω τη ρηση του Μπεκετ "Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα". Οποιος προσπαθει τελικα θα αναταμοιφθει! Ολη η ζωη ειναι μπροστα σας!
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πάντα καταβάλουμε προσπάθεια στη ζωή μας για να πετύχουμε αυτά που θέλουμε.
ΕλβετίαΜε εξαίρεση την Ιατρική και τα οικονομικά που έχουν μεγάλη ζήτηση, στις υπόλοιπες μπαίνεις με κάποια προαπαιτούμενα που μπορείς να τα εφοδιαστείς και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.Αν μείνεις όμως σε ένα μάθημα 3 συνεχόμενες φορές γεια σας
Το θεμα δεν ειναι ΑΝ δινεις εξετασεις, προφανως και δινεις αλλιως ολοι θα τα κανουμε ολα σ αυτη τη ζωη. Το θεμα ειναι ΤΙ εξετασεις δινεις ΤΙ επιπεδο γνωσεων πρεπει να εχεις ΣΕ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ πρεπει να το εχεις και λοιπα. Την υλη που βγαζουμε εμεις στην τριτη λυκειου τα παιδια των αλλων χωρων την αντικριζουν πρωτη φορα στο πανεπιστημιο. Οι καθηγητες του εξωτερικου απορουν με την υπομονη Ελληνων μαθητων-καθηγητων-γονιων, με την υλη και με τη μη καταργηση ενος τετοιου συστηματος τοσα χρονια! Ειναι τοσο παρανοικο αυτο το συστημα κι ακομη υπαρχουν ανεγκεφαλοι που λενε αυτο το σκατοεπιχειρημα που χρησιμοποιησες ανηθικε αυτουργε. Το συγκεκριμενο συστημα με την συγκεκριμενη πιεση που δεχονται οι μαθητες απ το σχολειο, απο τα φροντιστηρια, απο τους γονεις και απ τους ιδιους ειναι πολυ λογικο να τραυματισει την ψυχη τους και να τους κανει να φτασουν σε τετοιο σημειο ή να το κανουν ως ενδειξη διαμαρτυριας με τη λογικη οτι εχουν απαξιωσει τη σημασια της ΖΩΗΣ και δη της εφηβικης ηλικιας, συνεπως οχι μονο δε μας εμποδιζουν αλλα ισως μας ωθουν κιολας προς μια τετοια ή παρομοια επιλογη
Βεβαίως. Η Γαλλία. Μπαίνεις σε όποια σχολή θέλεις φτάνει να πάρεις το απολυτήριό σου και στο πρώτο έτος της σχολής που επέλεξες γίνεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα. Έτσι, αν θέλεις να γίνεις Δικηγόρος κρίνεσαι σε μαθήματα της Νομικής, όπως το Αστικό Δίκαιο, η Πολιτική Δικονομία ή το Ποινικό. Δεν κρίνεσαι από το αν ήξερες τη μετοχή παρακειμένου του ρήματος amo. Πάλι θα έχεις άγχος, αλλά τουλάχιστον κρίνεσαι για το αν σκαμπάζεις σε αυτό που διάλεξες και όχι σε κουραφέξαλα. Εμένα δίκαιο μου φαίνεται.Επίσης, για να πάρεις το απολυτήριο -εισιτήριο για τη σχολή της επιλογής σου- πρέπει να έχεις κατανοήσει τα μαθήματα και να έχεις κριτική σκέψη. Σε μας, όπως ξερετε καλά, απαιτείται απόλυτη παπαγαλία. Χάνεις πόντους εάν γράψεις "και", ενώ στο βιβλίο είχε κόμμα, γιατί κάποιοι άλλοι έβαλαν το κόμμα όπως "έπρεπε", άρα πρέπει να ξεχωρίσουν. Ωραίο σύστημα...
Μπορώ να σου πω καμια 15αρια όπου η εκπαίδευση γίνεται εντος του σχολικού περιβάλλοντος, χωρίς ιδιαίτερα, με μαθητές που συμμετάσχουν σε πολλές άλλες δραστηριότητες και δεν σκοτώνονται στο διάβασμα όταν γυρίσουν σπίτι τους.
η ενσταση δεν εγκειται στις εξετασεις καθεαυτες αλλα στο οτι εχουν αχρηστεψει το λυκειο ως βαθμιδα εκπαιδευσης και γινεται ανηλεης διαγωνισμος βασιζομενος στη παπαγαλια και σε πολυ μικρη υλη( ακομα και το΄΄και΄΄ οπως ειπε καποιος παραπανω), νομιμοποιηση , λοιπον, για τις πανελλαδικες στη σημερινη μορφη δυσκολα βρισκει κανεις, φερουν, δε, πολυ μεγαλη ευθυνη για την απουσια κριτικης σκεψης.http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=603720
Πόσο σκατόψυχο μπορεί να είναι αυτό το σχόλιο; Καταλαβαίνεις τι λες; "αυτό είναι το σύστημα κι αν κάποιοι δεν το αντέχουν και αυτοκτονούν, τόσο το χειρότερο για αυτούς".Καμμία κριτική για το σύστημα, έτσι; Ε,λοιπόν αν το σύστημα είναι τέτοιο που κοστίζει σε ΑΝΘΡΩΙΝΕΣ ΖΩΕΣ, στα τσακίδια και το σύστημα. Πιο απανθρωπιά πεθαίνεις...
Αμερική. Δεν υπάρχουν εισαγωγικές εξετάσεις. Τα κριτήρια εισαγωγής είναι ο βαθμός απολυτηρίου, η βαθμολογία στο SAT που δεν έχει καμία σχέση με πανελλήνιες και φυσικά προσμετρούνται κι άλλα κριτήρια όπως κοινωνική εργασία, εθελοντισμός, πρακτική εξάσκηση. Και φυσικά μετά την εισαγωγή σε κάποια σχολή έχεις το δικαίωμα μεταγραφής σε άλλη σχολή αν αποφασίσεις ότι αυτό που σπουδάζεις δεν είναι για σένα. Εκεί μπαίνουμε σε άλλη συζήτηση περί λειτουργικής δομής των πανεπιστημίων κλπ.
Ότι υπάρχουν Πανεπιστήμια, στα οποία οι φοιτητές δεν εξετάζονται μέσω γραπτών ή προφορικών εξετάσεων και παίρνουν πτυχίο έτσι, δεν το γνώριζα. Τώρα το έμαθα. Ας αφήσουμε, λοιπόν, στην άκρη τις εξετάσεις και το άγχος. Όταν έρθει η ώρα (με πτυχίο ή χωρίς πτυχίο) να αντιμετωπίσει ένα αφεντικό ή ένα διευθυντή στην εργασία του/της, αυτός ο άνθρωπος που δεν αντέχει την πίεση των εξετάσεων, θα πιεί μερικά χάπια πάλι; Όταν θα φωνάζουν πάνω από το κεφάλι του δέκα πελάτες ή συνάδελφοι ή προϊστάμενοι, πώς ακριβώς θα ανταπεξέλθει; Κι εγώ δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στην Τρίτη Λυκείου, λόγω άγχους, αλλά ειλικρινά όσο σκέφτομαι εκείνη την πίεση, σε σχέση με όσα έχω περάσει και στις μεταπτυχιακές μου σπουδές (εκεί είδα τι σημαίνει ΠΙΕΣΗ) και στους εργασιακούς χώρους, όπου βρέθηκα, πραγματικά γελάω. Και όχι επειδή πέρασαν πολλά χρόνια. Επειδή πέρασα (όπως οι περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονται) του λιναριού τα πάθη. Είναι μια εξέταση. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ναι, δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο σκληραγωγημένοι, αλλά ζούμε στην ίδια ακριβώς κοινωνία που δε χαρίζεται (δυστυχώς) σε κανέναν.
Φίλε μου η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα θέλουμε. Λυπάμαι για την κοπελίτσα, αλλά οι εξετάσεις δεν είναι το Α και το Ω. Αν αντιδρά έτσι στο πρώτο μεγάλο εμπόδιο που θα συναντήσει αύριο που θα έχει άλλα πιο σημαντικά (προβλήματα στην δουλεία, προσωπική ζωή, δάνεια, θέματα υγείας κ.α.) τι θα κάνει;