Μια μαθήτρια εκφράζει την αγανάκτηση της για τις πανελλήνιες, με αφορμή τη χτεσινή αυτοκτονία

Το βασικό λάθος που κάνουμε όλοι εμείς που λέμε "πρέπει να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με ψυχραιμία... Να μην το παίρνεις τόσο βαριά.... Οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου..." και άλλα παρόμοια, είναι πως δεν καταλαβαίνουμε ότι έχουμε φτάσει να τα λέμε γιατί μας δόθηκε αυτό το δικαίωμα. Οι γονείς μας, μας έδωσαν το δικαίωμα να επιλέξουμε αν θέλουμε να δώσουμε πανελλήνιες. Μας άφησαν να αποφασίσουμε για τις επιλογές μας, χώρις "γιατί πρέπει". Μας έδωσαν το δικαίωμα να κρίνουμε και να έχουμε άποψη χωρίς "θα το κάνεις επειδή στο λέω...". Το κατάλαβα όταν μια μέρα ο πατέρας μου, μου είπε το σοκαριστικό "Έχεις διαφορετική άποψη απο μένα, επειδή σου επέτρεψα να την έχεις. Μεγαλώνοντας σε άφησα να μου λες όχι και αυτό είναι το καλύτερο που σου έχω μάθει". Και θεωρώ πως είχε απόλυτο δίκιο!

Ψυχραιμια..για να αλλαξει αυτος ο τοπος, ανθρωποι σαν και εσενα ειναι απαραιτητοι. να εισαι σιγουρη πως ο τροπος που σκεφτεσαι θα σε παει μπροστα στη ζωη σου, οτι και να γινει στις πανελληνιες και στις οποιες εξετασεις. αυτο το ξερεις ηδη και χαιρομαι για αυτο. κλεισε τα αυτια σου προς ολες τις μεριες. ειναι ολοι τους υποκριτες και το ξερεις ηδη. να ξερεις οτι υπαρχουν ανθρωποι που σε νιωθουν, που εχουν περασει οτι περνας και τους θεωρουν ολους οσους αναφερεις απεναντι. αυτοι ειναι για κλαματα και μη φοβασαι τιποτα γιατι μεσα σου τους εχεις νικησει ηδη.

το πιθανότερο είναι να μην ισχύει.Από ότι ξέρω δεν επιτρέπονται τα κινητά ή οι φωτογραφικές μηχανές μέσα στη τάξη, άρα πως το παιδί αυτό έβγαλε φωτογραφία το γραπτό του?

Αυτό που περιγράφει η κοπέλα είναι πραγματικότητα. Ημουν απο τους πολύ τυχερούς που είχα στο πλευρό μου γόνεις που δεν με πίεζαν ιδιαίτερα -τότε βέβαια το έβλεπα αλλίως- και πέρασα αυτή την φάση σχετικά ανόδινα σε σχέση με άλλα παιδια. Και πάλι όμως ένιωθα τεράστια ψυχολογική πίεση και δυστυχώς και εγώ είχα σκεφτεί πως αν εμπαίνε τώρα ένα οριστικό τέλος δεν θα ήταν και τόσο άσχημα τα πράγματα (πάντα απο την δική μου οπτική γωνία). 5 χρόνια μετά και γελάω με το πόσο άσκοπα αγχωνόμουν. Κρίμα που παιδία 18 χρονών πρέπει να περάσουν αυτο το μαρτυρίο.

Προς αγαπητούς γονείς: Αφήστε τα παιδιά να γίνουν αυτό που ονειρεύονται..Η Ελλάδα των γιατρών, των δικηγόρων και των πολιτικών μηχανικών έχει ΠΕΘΑΝΕΙ...Παιδεία ΔΕΝ σημαίνει στείρα παπαγαλία και βόλεμα σε βρώμικο πανεπιστήμιο για πτυχίο χωρίς αντίκρισμα.

Λίγο υπερβολική την βρίσκω...όλα αυτά για τις πανελλαδικές!(?)Και όσο για το παιδί που αυτοκτόνησε νομίζω πως το θέμα του δεν ήταν οι Πανελλαδικές! Εκατομμύρια παιδιά περάσαμε αυτή τη διαδικασία!

Θα διαβάσουμε από οπαδούς του Τζήμερου ΄΄να διάβαζε΄΄ και άλλα γραφικά αν και ο ίδιος ο Τζήμερος δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο. Επειδή λοιπόν ήμουν κάποιος που διάβαζε και δεν αγχώθηκε για να περάσει και να τελειώσει τη σχολή του, με πιάνει κόμπος στο στομάχι με όσα διάβασα γιατί τα καταλαβαίνω στον απόλυτο βαθμό. Καταλαβαίνω τι δράμα περνάει αυτή η κοπέλα και χιλιάδες άλλα παιδιά. Θυμάμαι μια καθηγήτρια μου στο Λύκειο μας έλεγε για αντίστοιχα γράμματα παιδιών προς τους καθηγητές πάνω στο γραπτό των πανελληνίων που υποτίθεται οτι κρίνει τη ζωή τους. Ολόκληρες εξομολογήσεις καταπίεσης. Μερικές φορές νιώθω τόσο τυχερός που δεν πιέστηκα από τους γονείς μου και έγραφα εκεί που πρέπει τον κοινωνικό περίγυρο, μα έχω ζήσει διάφορες καταστάσεις βλέποντας φίλους. Το μόνο που έχω να πω στην κοπέλα αν διαβάσει τα σχόλια είναι αυτό: Οτι την καταλαβαίνω, οτι δεν χάνεται τπτ με μια κωλοεξέταση, αν το αποφασίσει η ίδια μπορεί να ξαναδώσει χωρίς άγχος και πως θα καταλάβει αργότερα οτι υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα να αγχωθεί κανείς. Απλά το καταλαβαίνουμε πολύ αργότερα... όπως λέει και ο Αρκάς: Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν δεν έχεις μαλλιά. (αναμένω σχόλια από ΄΄διαβαστερούς΄΄ που θα κατακεραυνώνουν αποδεικνύοντας οτι το διάβασμα δεν τους έμαθε τίποτα)

ωραιο.

ανατριχιασα.. δεν θα μπορουσε να περιγραφει καλυτερα την παιδεια μας..