Κι εγω ημουν απο αυτους τους τυχερους. ΟΙ γονεις μου, ψιλοαδιαφορουσαν,ελεγαν, και στο πανεπιστημιο να πας, τι δουλεια θα βρεις? κι αυτο τελικα με βοηθησε,ωστοσο μεσα στην αιθουσα ενιωθες την ενταση και την αγωνια τοσο, που μπορουσες να την κοψεις με μαχαιρι! Νομιζω πραγματικα οτι ξεκιναει απο τους γονεις ολο αυτο, μαλλον με το δικο τους κομπλεξ οτι δεν εφτασαν στην ανωτατη Εκκπαιδευση.Ευελπιστω, πως το αργοτερο με την νεα γενια γονιων(εμας)θα περιοριστει λιγο αυτη η υστερια και θα ξαναγυρισουμε στις πραγματικες διαστασεις του γεγονοτος: οτι ππροκειται απλα για σχολικες εξετασεις. Ολη αυτη η επισημοτητα θεουλη μου, εχουν φυλακες που κλειδαμπαρωνουν τις εισοδους και μπατσους εξω απ την πορτα. Συνελθετε