Tραγωδία στα Γιαννιτσά: 18χρονος μαθητής βούτηξε στο κενό

Tραγωδία στα Γιαννιτσά: 18χρονος μαθητής βούτηξε στο κενό Facebook Twitter
18

18χρονος μαθητής που σήμερα έδινε Πανελλήνιες εξετάσεις έπεσε στο κενό από 4όροφη πολυκατοικία στα Γιαννιτσά.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο 18χρονος έφυγε από το σπίτι το πρωί για να δώσει εξετάσεις αλλά αντί να κατευθυνθεί προς το σχολείο ανέβηκε στην ταράτσα της πολυκατοικίας και έκανε βουτιά στο κενό. Η πολυκατοικία βρίσκεται δίπλα στο σχολείο όπου ο μαθητής θα εξεταζόταν.

Ασθενοφόρο παρέλαβε το παιδί και βαριά τραυματισμένο το μετέφερε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Όμως σύμφωνα με την πρόεδρο του ΕΚΕΠΥ Βορείου Ελλάδος, Τζίνα Λεπτοκαριδου, που μίλησε στο NewsIt, ο άτυχος μαθητής κατέληξε στο δρόμο για το Ιπποκράτειο νοσοκομείο.

18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέμπη: Πειθαρχική έρευνα κατά εισαγγελίας Λάρισας σχετικά με το «μπάζωμα»

Ελλάδα / Αρειος Πάγος: Πειθαρχική έρευνα για εισαγγελέα που απέρριψε τον έλεγχο δύο υφυπουργών στην υπόθεση των Τεμπών

Η εισαγγελέας που ελέγχεται ήταν υποχρεωμένη να στείλει αμελλητί στη Βουλή τη μήνυση των συγγενών κατά των υφυπουργών Χρήστου Τριαντόπουλου και Ζωής Ράπτη
NEWSROOM

σχόλια

11 σχόλια
Σπάνια φταίνε οι γονείς εκτός αν είναι εκπαιδευμένοι ψυχολόγοι. Είχα κάποτε ένα γείτονα που ήταν άριστος μαθητής αλλά είχε πολύ άγχος και η επιτυχία του στο σχολείο καθόριζε την ζωή του. Δεν είχε άλλα ενδιαφέροντα στην ζωή του. Ήθελε να είναι πρώτος στην βαθμολογία σε όλα τα μαθήματα και αν σπάνια δεν ήταν στεναχωριόταν. Αυτοκτόνησε μετά τα αποτελέσματα των εξετάσεων με τον ίδιο τρόπο. Πήδηξε από την ταράτσα του σπιτιού του. Οι γονείς του δεν ήταν πιο αυστηροί ή απαιτητικοί από άλλους γονείς. Ήταν υπερήφανοι και τον αγαπούσαν όπως κάθε άλλοι γονείς.Ίσως μπορούσαμε να τον σταματήσουμε εκείνη την στιγμή, αλλά δεν γνωρίζαμε τότε πόσο επικίνδυνη ήταν η μελαγχολία του και η μονόπλευρη όψη της ζωής που είχε. Η αυτοκτονία του ήταν σοκ για όλους. Καμιά προειδοποίηση! Ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν διαφορετικός χαρακτήρας. Δεν έδινε σημασία στους βαθμούς και είχε περισσότερη πίεση. Ακόμα και τώρα δεν ξέρουμε τι πραγματικά έκανε τον μικρότερο αδελφό να αυτοκτονήσει. Δεν είναι οι εξετάσεις από μόνες τους. Υπάρχει πάντα προδιάθεση που δεν φαίνεται σε άτομα που είναι κλειστά στον εαυτό τους στην κρίσιμη εφηβική ηλικία. Μία ζωή στο Άσπρο ή Μαύρο. Κρίμα.
Το παιδί το γνώριζα προσωπικά, ήταν συμμαθητής μου 4 ολόκληρα χρόνια, και μπορώ με σιγουριά να πω ότι η πίεση των πανελληνίων δεν ήταν ο λόγος που τον οδήγησε στην αυτοκτονία. Δυστυχώς λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ο ίδιος αλλά και η οικογένεια του, σε συνδυασμό με την σκληρή κριτική που ασκουσε η πλειοψηφία των παιδιών στο σχολείο απέναντι του, τον οδήγησαν σε παραβατικές συμπεριφορές, αλλά και σε επικίνδυνες παρέες και κυκλώματα. Παραμένει παρόλα αυτά ενα τραγικό και σοκαριστικό γεγονός που θα πρεπε να προβληματίσει επιτέλους τόσο την κοινωνία όσο και την πολιτεία. Ας αναπαυτεί αυτή η ταλαιπωρημένη ψυχή τουλάχιστον κι ας του ευχηθούμε όλοι καλό ταξίδι.
Κι φυσικά είναι οι πανελλαδικές.Κάποιοι γονείς ξέρετε δεν έχουν την δυαντότητα να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε Λονδίνο,Νέα Υόρκη ούτε καν σε ΙΕΚ. Λογικό το παιδί να δέχτηκε πίεση. Αποψή μου αν κάποιοι δεν αντέχετε να κάνετε παιδιά μη κάνετε καθόλου.
Πέρα από το γεγονός ότι από τη φύση τους οι Πανελλήνιες έχουν έναν κομβικό χαρακτήρα και άρα δημιουργούν περισσότερο άγχος, νομίζω πως μία παράμετρος είναι ότι αντιμετωπίζονται ως Ιερό Δισκοπότηρο από το σύνολο της κοινωνίας -της ίδιας κοινωνίας που αναγνωρίζει ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι πτυχιούχοι ή απαξιώνει τη μόρφωση, με τη συμβατική έννοια του όρου, όποτε τη βολεύει.Η άλλη πτυχή είναι ότι οι γονείς δεν λένε να δουν τα παιδιά τους ως ξεχωριστές οντότητες και προβάλλουν πάνω τους όλες τις δικές τους φιλοδοξίες, είτε με τη λογική να γίνουν τα παιδιά ό,τι δε κατάφεραν να γίνουν οι ίδιοι είτε να συνεχίσουν τη δική τους επιτυχία. Αυτό που δεν υπλογίζουν είναι ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο δυνατοί χαρακτήρες για να διαχειριστούμε αυτό το βάρος. Κάθε άνθρωπος θέλει διαφορετική αντιμετώπιση, πόσο μάλλον ένα παιδί που πάντοτε θα θέλει την αποδοχή και την έκδηλη (με bold αυτό) αγάπη των γονιών του.
Όλοι όσοι σπεύσατε να κατηγορήσετε τους γονείς, ειλικρινά, παρουσιάζεται δείγματα παντελούς έλλειψης ανθρωπιάς.Γίναμε όλοι μέγιστοι κριτές, σχολιαστές και αναλυτές γεγονότων. Αναρωτηθήκατε αν αυτοί οι γονείς είναι αληθινοί άνθρωποι; Αναρωτηθήκατε ποια η πραγματική τους ψυχολογική κατάσταση αυτή τη στιγμή; Γιατί νιώθουμε τόσο ΓΑΜΩΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ από τα πάντα και από τους πάντες; Πως καταντήσαμε έτσι; Σκορπάμε λέξεις και δεν μας νοιάζει τίποτα.Συλλυπητήρια. Δε θα ψάξω να βρω τα αίτια αυτοκτονίας κανενός. Κουράγιο σε οικογένεια και φίλους.
Σίγουρα οι Πανελλήνιες δεν είναι το τέλος του κόσμου,σίγουρα επιβάλλουν στα παιδιά ένα άγχος ίσως στην πιο δύσκολη ηλικία που όπως και να το κάνουμε όλοι οι χαρακτήρες δεν είναι τόσο δυνατοί για να το σηκώσουν,όμως προσωπική μου γνώμη είναι πως δεν ευθύνονται μόνο οι Πανελλήνιες για αυτό το τραγικό συμβάν,πιστεύω πως τεράστια ευθύνη φέρουν οι γονείς και το οικογενειακό του περιβάλλον.Χρειάζεται σωστή διαχείριση και καθοδήγηση ώστε τα 100.000 παιδιά που ρίχνονται κάθε χρόνο στην μάχη των Πανελληνίων να μπορέσουν και να υλοποιήσουν τα όνειρα τους για ένα καλύτερο αύριο(είτε στην Ελλάδα,είτε στο εξωτερικό)! Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει το παλικάρι.Υ.Γ. Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή,περισσότερες λύπες παρά χαρές,πρέπει όμως να είμαστε δυνατοί και να πολεμάμε.Αν μας ερχόντουσαν όλα βολικά η ζωή δεν θα ήταν τόσο "νόστιμη".
Πόσο πιέστηκε αυτό το παιδί για να καταλήξει στην αυτοκτονία;Γιατί δεν τελειώνει ποτέ αυτό το άγχος με τις πανελλήνιες;Είναι δυνατόν από κάποιες εξετάσεις να βρίσκεις τον θάνατο;Κρίμα το παιδί...Μακάρι να το ήξερα να του μιλούσα..Όταν έδινα πανελλήνιες, θεωρούσα ότι είναι οι πιο σημαντικές εξετάσεις της ζωής μου.Είχα "αρρωστήσει" εκείνες τις δύο εβδομάδες και κατά τη διάρκεια των εξετάσεων έκλαιγα πάνω από το γραπτό μου και έτρεχα στην τουαλέτα για εμετό...Εν τέλει δεν έβγαλα τα μόρια που ήθελα και πίστευα ότι είχε έρθει το τέλος του κόσμου..Θεωρούσα πολύ λογικό να καταστρέφεται η ζωή σου, αν δεν συγκεντρώσεις τα μόρια που θες ή μαλλον αυτά που θέλουν οι γονείς σου και οι καθηγητές σου...Έξι χρόνια μετά είμαι πλέον μεταπτυχιακή φοιτήτρια και εύχομαι να μπορούσα τότε να καταλάβω ότι δεν ορίζεται η ζωή σου από δύο εβδομάδες και ότι έχεις ακόμα πολλές ευκαιρίες να σπουδάσεις αυτό που θες..Αν το είχε συνειδητοποιήσει αυτό το παιδί, θα ζούσε τώρα...
Μηπως πρεπει να αναζητησουμε το ολο θεμα περισσοτερο στην οικογενεια και στο περιβαλλον του παιδιου περισσοτερο αποτι στις Πανελλαδικες? Δεν ξερω καμια χωρα στον κοσμο που να μην εχει καποιου ειδους εξετασεις για την εισοδο στο πανεπιστημιο. Δεν ειναι απο μονες τους κακιες οι καλες οι εξετασεις .
Συμφωνώ απολύτως.. δεν αυτοκτονούν όλα τα παιδιά ανά την υφήλιο που δίνουν εξετάσεις.το κυριότερο είναι το οικογενειακό περιβάλλον που ίσως ήταν πιεστικό ή αδιάφορο για τα συναισθήματα του παιδιού. μπορεί να είχε και ψυχολογικά προβλήματα. ο θεός να αναπαύσει το παιδί.
Συμφωνώ ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν εξετάσεις και ότι οι εξετάσεις δεν είναι από μόνες τους κακές.Όμως, όλοι συμφωνούμε στο ότι συγκεκριμένα οι πανελλήνιες είναι με ένα τρόπο δομημένες που μαζί με τις αντιλήψεις του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος γίνονται αφόρητες αλλά και καταστροφικές για τους μαθητές. Η ύλη(που πρέπει να απομνημονεύεται σαν ποίημα), ο τρόπος εξέτασης και το ότι 2 εβδομάδες θεωρούνται αρκετές και μοναδικό κριτήριο για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να αλλάξει;;Στο εξωτερικό-στις περισσότερες χώρες τουλάχιστον- οι εισαγωγικές εξετάσεις δεν αποτελούν το μοναδικό τρόπο με τον οποίο προσπαθείς να εισαχθείς σε κάποιο πανεπιστήμιο..Εκεί παίζει ρόλο και η συνέντευξη που δίνεις όπως και οι βαθμοί σου στα σχετικά με τη σχολή που θες μαθήματα, ίσως κάποια μαθήματα επιλογής που είχες πάρει και δείχνουν το ενδιαφέρον σου για κάποιο αντικείμενο,εξωσχολικές δραστηριότητες και ενδιαφέροντα..Σίγουρα και οι εξετάσεις θεωρούνται σημαντικές αλλά δεν είναι οι μόνες από τις οποίες κρίνεσαι..Εδώ έχει παραγίνει το κακό..Χάνεις ένα χρόνο από τη ζωή σου πάνω από τα βιβλία σου για να καταλήξεις ουσιαστικά να μην έχεις μάθει σχεδόν τίποτα...Διαβάζεις μόνο για το κυνήγι ενός αριθμού και όχι για να μάθεις,για να ανοίξεις του ορίζοντές σου.Λες για το περιβάλλον του παιδιού και την οικογένειά του..Συμφωνώ απόλυτα αλλά αυτό είναι ένα κομμάτι του γενικότερου προβλήματος που δημιουργεί αυτός ο θεσμός...Πολλοί γονείς καταπιέζουν τα παιδιά τους είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα..Εκείνα ,δε, αντιδρούν διαφορετικά το καθένα ανάλογα τον χαρακτήρα..Το συγκεκριμένο παιδί μπορεί να δέχονταν απίστευτη πίεση αλλά και να είχε ψυχολογικά προβλήματα που να συνδέονται με τον φόβο και την αγωνία για το μέλλον, την προσωπική επιτυχία κλπ. Αν μεγαλώνεις με το άγχος να είσαι καλός στις σχολικές επιδόσεις και να μην είσαι χειρότερος από τους άλλους δεν θες και πολύ να κλατάρεις..Οι πανελλήνιες για το παιδί αυτό να ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα..Είχα την τύχη να δουλέψω με παιδιά και να μιλήσω με γονείς και μαθητές.Πολλοί αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους από τα 3-4 χρόνια!Μιλάμε για τραγικές καταστάσεις...Να πέφτουν πάνω από το παιδί τους με αγωνία μήπως δε μάθει να λέει το ρ έγκαιρα, μήπως δε μάθει να ζωγραφίζει καλά, μήπως δε μάθει να διαβάζει από τα 5(μη μείνει πίσω σε σχέση με τα άλλα παιδιά)..Και μετά έρχεται το δημοτικό και το κυνήγι των ξένων γλωσσών,των μουσικών οργάνων, των αθλημάτων επειδή το κάνουν όλοι...Μετά ακολουθεί το γυμνάσιο και οι νουθεσίες για καλύτερη απομνημόνευση ώστε να εξασκηθούν τα παιδιά για τις πανελλήνιες...Γιατί αυτό έχει σημασία από τα 13,οι πανελλήνιες...Και να'σου τα "14 ο Κωστάκης και σε αυτό το τρίμηνο...τι θα κάνει αύριο μεθαύριο που θα δίνει για να περάσει στο πανεπιστήμιο;"... Αυτό που θέλω να πω ότι αυτός ο θεσμός είναι αφόρητος και πρέπει να αλλάξει...Πάντα θα εξεταζόμαστε αλλά δεν γίνεται να κρινόμαστε από 3 ώρες στο κάθε μάθημα.
Τι τραγικό..Και όλα αυτά επειδή μας έκαναν μια πλύση εγκεφάλου ότι αν δεν περάσουμε κάπου καλά στις πανελλήνιες, είμαστε άχρηστοι και δε θα κάνουμε τίποτα στη ζωή μας.Τέτοια πίεση και άγχος για μια θέση στα ελληνικά πανεπιστήμια..Μακάρι αυτό το παιδάκι να συνειδητοποιούσε ότι μια τυχόν αποτυχία στις πανελλήνιες δε θα του καθορίσει τη ζωή (όπως μας κάνει το ελληνικό σύστημα να πιστεύουμε).
Πράγματι, τραγικό, δεν έχω λόγια. Να χάνεται τόσο άδικα μια ζωή, λόγω άγχους! Άγχος για ποιο πράγμα; Για μια θέση στα απαξιωμένα ελληνικά πανεπιστήμια των καταλήψεων, των χαμένων εξεταστικών και των πτυχιούχων ανέργων...
Ελα ντε...Κλασσικη νοοτροπια Ελληνων..Ετσι ειναι η κοινωνια..Αμα δεν περασεις δεν αξιζεις τιποτα..Να περασεις για να παρεις ενα χαρτι που ουτε τα λεφτα για την κορνιζα (γιατι μονο για αυτο κανει πλεον) δεν αξιζει στην Ελλαδα της ανεργιας...
Δυστυχώς το άγχος και την πίεση σε κάθε μαθητή δεν την ασκούν οι εξετάσεις από μόνες τους, αλλά ο περίγυρος με πρώτο λόγο η οικογένεια του κάθε μαθητή..
έχετε φαγωθεί ολοι με τις πανελληνιες!ειναι ενα απο τα πιο αξιοκρατικά σύστηματα της χωρας(αν οχι το πιο αξιοκρατικο)και αρκετοί ειναι αυτοι που θέλουν να καταργηθεί...πραγματι δεν ειναι η πίεση του συστήματος που οδηγεί σε αυτο το σημείο αλλα η πίεση που δέχονται οι μαθητές απο την οικογένεια και τα κοινωνικά πρότυπα που θέλουν τους νέους να εχουν πτυχίο ΑΕΙ/ΤΕΙ,διότι..."και ο γιος της κυρά Μαριγουλας απο απέναντι εχει πτυχίο,τι πιο έξυπνος ειναι απο εσένα;"αυτο ειναι το προβλημα της Ελληνίδας μάνας. Υ.Γ. δίνω κι εγω πανελληνιες φετος(οπως και άλλες 105χιλ. μαθητές) και μπορω να εχω μια καλυτερη άποψη για το τι συμβαίνει(ή τουλάχιστον πιο πρόσφατη)και συλλυπητήρια στην οικογένεια!