Το πιο συγκλονιστικό 1,5 λεπτό που έχετε δει

Και εκεί είναι που σκέφτεσαι τα χάλια μας.

Και αφού μονοπώλησε η Νικη... ας γράψω κι εγώ πως εύχομαι να μην ζήσουμε ποτέ τη φρίκη του πολέμου. (Νικη.... μη σχολιάσεις σε παρακαλώ. Το έμαθα αυτό που γράφεις με τη γενοκτονία, οκ)

Φυςικα. Οποιος θελει να μάθει ψάχνει πιο αξιόπιστες πηγές απο την γικι μπορεί να παει σε μια βιβλιοθήκη και να διαβάσει, υπαρχει πλέον απέραντη βιβλιογραφία, η ολλανδική εκθεςη. Στα ελληνικά ειναι γνωστό πολυ το βιβλίο Ανίερη Συμμαχία: Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία του μιλοσεβιτς...

Μονο στο ελλαδισταν υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές του μιλοσεβιτς και του σταλιν. Γιατι μπορούμε!

Μονο στο ελλαδισταν υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές του μιλοσεβιτς και του σταλιν. Γιατι μπορούμε!

Αγαπητέ dimi, η σφαγή των 9000 αμάχων της Σρεμπρενιτσας ηταν η μεγαλύτερη που έγινε στην Ευρώπη μετά απο τον 2ο παγκόσμιο απο τους αδερφούς μας Σέρβους μέσα σε διάστημα λιγότερο απο ενός μηνός, με την συμβολή ελληνικών παραστρατιωτικών στα τάγματα του μλαντις. Τι εινςι αυτο που δεν καταλαβαίνετε; Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε ως έλληνες για την ανάρτηση της ελληνικής σημαίας στο πεδίο της σφαγής. Η μήπως και γι αυτο φταίνε οι αμερικάνοι; Οι ολλανδική κυβέρνηση παραιτήθηκε όταν αποκαλύφθηκε τι εγινε. Στην Ελλάδαρα μας ποτε δεν δικάστηκε κανένας απο τους έλληνες εθελοντές που συμμετείχαν στην σφαγή, οφωτογραφίες των οποίων υπάρχουν μέχρι και στην Wikipedia και παντού στο Ίντερνετ. Γιατι έτσι είμαστε. Γιατι μπορούμε!

@aloutero ο αμερικάνος έχει κάθε δικαίωμα να ανγουλιάζει για την πατρίδα του και να μένει σ'αυτήν. Αν εσύ αναγουλιάζεις για την Αμερική, απλά δεν πας. Όχι εκ του ασφαλούς να απολαμβάνεις όλα τα καλά που η Αμερική σου παρέχει και να μιλάς για θεία δίκη όταν σκοτώθηκαν τόσοι αθώοι άνθρωποι στους πύργους. Όταν επιλέγεις έναν τόπο και ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.

Προς όλους όσους γράφουν βλακείες περί Σερβίας και περί ανθρωπισμού, πόσοι απο σας έχετε καν ακούσει το όνομα Σρεμπρενιτσα; Γι αυτο είμαστε και θα παραμείνουμε γιδολαος

Πότε θα είναι η σειρά μου; Η σειρά σου ; … πότε θα σβήσει το φως; ποιός να νιώσει συγκλονιστικά αλήθεια; ... εκείνοι που δημιουργούν τους πολέμους για ιδία χρήση; Όταν ήμουν παιδί μεγαλώνοντας σε μια ψευτοχριστιανική οικογένεια, όπως τόσες χιλιάδες γύρω μας, άκουγα συνέχεια για έναν τιμωρό Θεό και για έναν άλλο τιμωρό τον Σατανά, τον αντίχριστο. Τότε αλήθεια δεν ήξερα ποιος είναι πιο κακός, πιο μοχθηρός, πιο εκδικητικός. Εκείνος που έτσι και αλλιώς του ανήκει ο τίτλος του κακού ή ο άλλος που μάλλον είχε διπολική συμπεριφορά, γιατί να ξεκληρίζεις ολάκερες οικογένειες ανθρώπων λόγω «μη επιτρεπτής» συμπεριφοράς, άντε και να με πείσεις να το καταλάβω… αλλά τα ζώα; Τα ζώα ; Για την κιβωτό μιλάω… τα ζώα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να σκοτωθούν σε αυτό το παραμύθι τρόμου, που επιβάλλεται να διδάσκεται στα παιδιά στην τρυφερή ηλικία των 7 -8 χρόνων. Εκεί λοιπόν τους μαθαίνουμε τόσο απλά τον θάνατο, από τον ίδιο τάχαμου τον δημιουργό! Και επίσης τους μαθαίνουμε ότι ακόμα κιαν πέθαναν όλοι: ¨μην στεναχωριέσαι¨ ακόμα δεν άγγιξε εσένα , η ζωή συνεχίζεται έως ότου αποφασίσει κάποιος ότι περισσεύεις , γενικώς ή ειδικώς !Η εξουσία δίνει δύναμη , και η δύναμη αλαζονεία ακόμα και στους Θεούς ! που νιώθουν ανά πάσα στιγμή κριτές και ρυθμιστές χιλιάδων ζωών!

Μιά από τις πρώτες αναμνήσεις της εφηβικής ζωής μου ήταν το αγόρι με το κίτρινο πουλόβερ..σε ένα κομβόι κάπου στην επαρχία της Σερβίας, βομβαρδισμένο 'καταλάθως'..η οικογένειά του σκορπισμένη δίπλα του, ότι είχε απομείνει τελοσπάντων..καμμένα ρούχα, κολημένα πάνω σε καμμένα ανθρώπινα κουφάρια..το αγόρι με το κίτρινο πουλόβερ σπάραζε στους λυγμούς, δεν είχε πλεόν κανέναν στον κόσμο..τόσα συναισθήματα που γεννήθηκαν τότε είναι δύσκολο να τα περγράψω..οι λέξεις χωλαίνουν μπροστά στη φρίκη του πολέμου..αλλά λίγα χρόνια μετά, παρακολουθώντας για λίγα δευτερόλεπτα αμερικανούς πολίτες να πέφτουν στο κενό από τους τελευταίους ορόφους δύο φλεγόντων ουρανοξυστών, η μοναδική μου σκέψη ήταν οτί ο Θεός είναι δίκαιος τελικά..κανένα συναίσθημα, καμία λύπη..γιατί μεγαλύτερο θόρυβο δεν έκανε η πτώση των πύργων για μένα, αλλά το κλάμα του αγοριού με το κίτρινο πουλόβερ..Δέκα χρόνια μετά έγινε κάτι εκπληκτικό! έζησα στην Αμερική και μου δόθηκε η ευκαιρία να αναθεωρήσω..να ζητήσω ενδόμυχα συγνώμη από τους ανθρώπους αυτούς γι΄αυτήν την έλλειψη συμπόνοιας..αλλά η ζωή με εξέπληξε για άλλη μια φορά..μιλώντας με ανθρώπους διαφόρων επιπέδων και πολιτικών φρονιμάτων, γεννήθηκε ένα άλλο συναίσθημα, αυτό της εμπάθειας..υπάρχουν παράπλευρες απώλειες σε όλους τους πολέμους λένε..κι εφόσον δεν σκοτώνονται αμερικανοί πολίτες δεν έχουν κανένα λόγο να εναντιώνονται στην εξωτερική πολιτική της πατρίδας τους! εξάλλου έχουν και μια βαριά οπλοβιομηχανία να στηρίξουν οι οποία συντηρεί πολλές οικογένειες Αμερικανών!! πρέπει να αναφέρθηκαν στο όνομα της εθνικότητάς τους με υπεροψία πάνω από 10-15 φορές σε χρονικό διάστημα λιγότερο των 10 λεπτών..αναγουλιασμένη έφυγα με το αυτοκίνητό μου για ένα ταξίδι 8 ωρών με σκοπό να αναθεωρήσω την απόφαση μου να ζήσω στη χώρα αυτή..η οδήγηση πάντα με βοηθούσε στη λήψη αποφάσεων..σταματημένη σε έναν επαρχιακό δρόμο της Καλιφόρνια και γεμίζοντας το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μου κάνω μια σκέψη..αυτός ο λαός σκορπάει τρόμο και δυστυχία σε ολόκληρο τον πλανήτη για να εκμεταλεύεται τον πλούτο την κάθες χώρας!το αγόρι με το κίτρινο πουλόβερ, το κοριτσάκι στο βίντεο, τα παιδιά της Συρίας, τα παιδιά της Αφρικής, τα παιδιά της Ελλάδας είναι ορφανά και νηστικά για να μπορεί αυτός ο λαός να καταναλώνει βενζίνη με κόστος 0,60 του δολλαρίου το γαλόνι (4 λίτρα!!!!). ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ

paidaki mou :-(