Eat souvlaki

Eat souvlaki Facebook Twitter
69

Δεν ξέρω ούτε έναν ξένο που να μην τρελαίνεται για σουβλάκι. Ένας Άγγλος, παραλίγο γαμπρός μου, ήταν ικανός να έρθει Σαββατοκύριακο στην Ελλάδα μόνο και μόνο για δυο γύρους πίτα και να ξαναπετάξει πίσω με το ίδιο αεροπλάνο. Μια φορά είχε φάει τόσα πολλά που κόντεψε να σκάσει, τον τρέχαμε στο νοσοκομείο στις τρεις το πρωί γιατί νομίσαμε ότι είχε πάθει έμφραγμα. Ένας άλλος, Αμερικάνος καλλιτέχνης, είχε φάει 27 πίτες με καλαμάκι σε μια μέρα και κάθε φορά που έρχεται στην Αθήνα προσπαθεί να σπάσει το ρεκόρ του. Ήξερα και κάποια που πήρε δυο γύρους πίτα σε πακέτο στο αεροδρόμιο για να τους φάει στο αεροπλάνο, τους άφησε στον καναπέ που καθόταν και, την ώρα που ψώνιζε στα duty free, κάποιος τους έφαγε. Και -για δύο γύρους- έκλαιγε σε όλο το ταξίδι.

Κάποτε (πριν από είκοσι χρόνια) οι Slowdive, το dream pop/shogaze σχήμα από το Reading, είχαν ονομάσει το δεύτερο άλμπουμ τους Souvlaki και είχαν γράψει και μία ωδή για το πιο αγαπητό ελληνικό street food, στο Souvlaki Space Station.

Έχει πολύ καλό σουβλάκι η Αθήνα. Μπορεί άλλες πόλεις, κυρίως βόρειες, να έχουν το όνομα, αλλά αν ξέρεις πού να φας, βρίσκεις κι εδώ απίθανα σουβλάκια. Κι όποιον κι αν ρωτήσεις έχει να σου πει κι ένα διαφορετικό «συγκλονιστικό» σουβλατζίδικο, επειδή «καλό σουβλάκι» για τον καθέναν σημαίνει διαφορετικό πράγμα (για άλλους καλό είναι το πιο χορταστικό, τίγκα στην τηγανητή πατάτα, για άλλον η αλάδωτη πίτα, για άλλον η ξεχωριστή σάλτσα και το τούρμπο τζατζίκι). Γι’ αυτό και τα σουβλάκια που μ’ αρέσουν στάζουν και λερώνουν και θεωρώ το σουβλάκι του Λευτέρη «ιδανικό σουβλάκι», επειδή είναι ζουμερό, επειδή έχει μόνο τα βασικά και δεν χαλάνε οι γεύσεις (ντομάτα, κρεμμύδι, κάποιες φορές και καυτερή πιπεριά) και αν του ζητήσεις πατάτες μπορεί και να σε βρίσει. Κάποτε σε έβριζε και ο Κώστας στην πλατεία Αγίας Ειρήνης (επίσης πολύ καλό ζουμερό σουβλάκι με κόκκινη σάλτσα –γλυκιά ή καυτερή), τώρα όμως το «απ’ όλα» εκτός από κρεμμύδι-μαϊντανό και ντομάτα περιέχει και πατάτες, «συμμορφώθηκε» με τις απαιτήσεις του κόσμου που αυτήν την απαίσια πατάτα του εμπορίου που είναι φτιαγμένη από τρία διαφορετικά αλεύρια (καλαμποκάλευρο, πατατάλευρο και χαρουπάλευρο) την θεωρεί βασικό υλικό. Φυσικά, περί ορέξεως… Σημασία έχει να απολαμβάνεις αυτό που τρως, δεν πάει να’ ναι και σόλα. Μερικοί άνθρωποι είναι καλόβολοι και δεν έχουν και τρελές απαιτήσεις.

Κάποτε που επέμενε η παρέα να καθίσουμε σε γνωστό σουβλατζίδικο του Μοναστηρακίου (που έχει κακό σουβλάκι) και αρνήθηκα να φάω τον στεγνό γύρο με την ανυπόφορη λαδίλα στην πίτα και την μαραμένη ντομάτα, κόντεψαν να με λυντσάρουν. «Για όνομα του Θεού, σουβλάκι είναι!», μου έλεγε μια φίλη που με θεωρεί weirdo και το σουβλάκι κάτι που το τρως για να γεμίσεις το στομάχι σου, χωρίς γευστικές απαιτήσεις. Ξέρω ανθρώπους που πιστεύουν ότι όλα τα σουβλάκια είναι ίδια, αρκεί να έχουν πίτα και γύρο, ξέρω κι άλλους που τρώνε σουβλάκι vegetarian μόνο με πίτα και ντομάτα-κρεμμύδι-πατάτα, ξέρω κι έναν που παίρνει σουβλάκι με πίτα-καλαμάκι και τρώει μόνο το καλαμάκι.  

Το πιο ωραίο καλαμάκι που έχω πετύχει είναι στη λαϊκή της οδού Κεραμεικού κάθε Τρίτη από το πρωί μέχρι το μεσημέρι, κάτι που το πιστοποίησε και ο Μπάμπης που είναι από τη Βέροια και ξέρει από καλό καλαμάκι.

Κι αυτά είναι 5 από τα κλασικά σουβλάκια με πίτα του κέντρου που είναι πάνω από τον μέσο όρο και αξίζει να δοκιμάσεις:

Λευτέρης ο Πολίτης, Σατωβριάνδου 20, πίσω από τον Χόντο στην Ομόνοια.

Εξαιρετικό. Μόνο ένα και μοναδικό, δεν μπορείς να διαλέξεις: με κεμπάπ μοσχαρίσιο, πίτα ψημένη πάνω στο κρέας, ντομάτα, κρεμμύδι-μαϊντανό και καυτερή πάπρικα που το κάνει πικάντικο. Εκτός κι αν το ζητήσεις «γυναικείο», που σημαίνει χωρίς πάπρικα. Πατάτες δεν βάζει (και παίρνει έναν επιπλέον πόντο και φτάνει στο άριστα). Μικρού μεγέθους, ζουμερό, με κρεατένια γεύση και όσο χρειάζεται καυτερό. Αν είσαι τυχερός, μπορείς να πετύχεις και φρέσκια καυτερή πιπεριά που το κάνει τούρμπο.

Στοιχίζει 1,70 ευρώ.  

 

Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

 

Κώστας, Πλατεία Αγίας Ειρήνης 2.

Από τα καλύτερα του κέντρου. Με κεμπάπ ή καλαμάκι χοιρινό, ντομάτα, κρεμμύδι-μαϊντανό, κόκκινη σάλτσα καυτερή ή γλυκιά. Βάζει και πατάτες (μείον δύο πόντους). Ζουμερό, μετρίου μεγέθους, με φανατικούς οπαδούς που κάνουν ουρά περιμένοντας, ό,τι ώρα και να πας. Κλείνει γύρω στις 3, κι όποιος πρόλαβε.

Στοιχίζει 2 ευρώ.


Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

 

Ο Κάββουρας, Θεμιστοκλέους 66, πλατεία Εξαρχείων.

Μεγάλη ποικιλία από σουβλάκια, με χοιρινό καλαμάκι που είναι από τα πιο γνωστά του κέντρου, αλλά αυτό που προτείνω είναι ένα εξαιρετικό new entry: πίτα καλαμποκίσια με μπιφτέκι κοτόπουλου. Με ντομάτα, κρεμμύδι και δύο διαφορετικές σάλτσες να διαλέξεις, είναι από τα καλύτερα σουβλάκια που μπορείς να πετύχεις στο κέντρο. Βάζει και πατάτες, αλλά είναι καλύτερο χωρίς. Ανοιχτό όλη την ημέρα, από τις δέκα το πρωί και μέχρι τις πρωινές ώρες της επόμενης (το τέλειο σουβλάκι για after hours).

Στοιχίζει 2 ευρώ.  


Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

 

Γιώργος-Μανος, Θεμιστοκλέους 39 στη γωνία με Κωλέττη. Εξάρχεια.

Κι εδώ μεγάλη ποικιλία, με φανατικούς επίσης οπαδούς και ένα πολύ χορταστικό σουβλάκι-σπεσιαλιτέ: πίτα με χοιρινό κοντοσούβλι. Αλάδωτη πίτα, ντομάτα, κρεμμύδι-μαϊντανός, τζατζίκι και (φτου!) πατάτες. Από το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα (το κοντοσούβλι τελειώνει πιο νωρίς).

Στοιχίζει 2,20 ευρώ.


Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

 

Ταχυφαγείον Ελληνικόν, Κολοκοτρώνη 39.

Κι ένα διαφορετικό σουβλάκι χωρίς κρέας: πίτα με ρεβιθοκεφτέ που τυλίγεται με κρεμμύδι-μαϊντανό και ντομάτα και καυτερή σάλτσα ή χούμους και (άντε ξανά) πατάτες τηγανητές. Δεν είναι φαλάφελ, είναι πολύ καλύτερο. Για νηστείες και διάλειμμα από την κρεοφαγία. Έχει και όλα τα straight σουβλάκια.  

Στοιχίζει 2 ευρώ.


Eat souvlaki Facebook Twitter

Eat souvlaki Facebook Twitter

 


 

Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος.

69

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

19 σχόλια
Έλεος ρε παιδιά, είπαμε περί ορέξεως δεν πέφτει λόγος, αλλά μην πάμε να αισθητικοποιήσουμε τελείως και το σουβλάκι παίζοντάς το πουρίστες που δεν ανέχονται πατάτες μέσα στην πίτα, γιατί "αλλοιώνει τη γεύση" ή είναι vulgaire ένα πράγμα. Και στην τελική αν είναι αμαρτία οι πατάτες, τι είναι η ντομάτα μέσα στην πίτα, που και υγρά βγάζει και "κόβει" την γεύση από το σκόρδο;
have mercy Asthet. Τι σημαίνει πουρίστας; Ελπίζω να μην είναι από το πουρό. Δεν είναι ούτε θέμα αισθητικής, ούτε vulgaire, γράφω ότι δεν μου αρέσουν οι πατάτες στο σουβλάκι, δεν άρπαξα από κανέναν την πατάτα απ' το στόμα.
Συνομιλώντας με αρχαίο ψήστη, με διαβεβαίωσε ότι το τζατζίκι και οι πατάτες, δεν συμμετείχαν στο σουβλάκι μέχρι και το 1980 περίπου. Οπότε έχει μεγαλύτερη ιστορία και είναι πιο κλασικό ως πίτα, κρέας, ντομάτα και κρεμμύδι. Δοκίμασέ το μία φορά
Δεν σε είδα να προτείνεις και τον Έντυ στου Ρέντη κ θα φάμε τα μουστάκια μας!Το σωστό χωρίς πατάτες, καυτερό κ τρώς 5 τουλάχιστον!Τώρα που τον σκέφτηκα παω να φάω.....
Οι πατάτες στο σουβλάκι είναι μέγιστη αμαρτία!Ειρήσθω εν παρόδω,οι πατάτες δεν χρειάζεται να είναι προκάτ πλέον.Εδώ και κάτι χρόνια,μπορείς να παραγείλεις κανονικές πατάτες - ήδη κομμένες σε φέτες - από τις εταιρείες τροφοδοσίας.Τις φέρνουνε μέσα σε πλαστικά δοχεία που,εάν δεν κάνω λάθος,περιέχουνε νερό... Ένα απλώς καλό σουβλάκι που έφαγα στην Σάμο(Αύγουστος 2013),και δυστυχώς περιείχε και πατάτες,κόστιζε 2.30 ευρώπουλα.
Οι βορειες πολεις που εχουν το ονομα, εχουν ΚΑΙ την χαρη. Πιστεψε με. Αν δεν εχεις φαει γυρο απο τον ´Γιωτη' στην κατω τουμπα, τοτε δεν εχει νοημα να μιλαμε. BTW, οι "27 γυροι με καλαμακι" που αναφερεις, τι ακριβως ειναι? Δεν μπορεσα να το αποκρυπτογραφησω ουτε με την Αθηναικη ουτε με την Σαλονικιοτικη ορολογια.
Μονο δυο παρατηρησεις: -Πλεον υπαρχουν σουβλατζιδικα με κανονικες πατατες, φρεσκιες δηλαδη. Τα προτιμω και μονο γι'αυτο.-Ενα σουβλακι με πιτα απο 1,70 μεχρι 2,20. Αν το δουμε σε παλιες καλες δραχμες απο 570 μεχρι 750. Ας σκεφτουμε πια θα ηταν η αντιδραση μας αν μας ελεγε ενας σουβλατζης το 2001 πχ, οτι το τυλιχτο μας κοστιζει 700 δραχμες! Μαλλον θα του του πεταγαμε στη μουρη και θα φευγαμε θυμωμενοι. Σημερα του λεμε και Μραβο απο πανω! Ας σκεφτουμε επισης τι μισθους παιρναμε το 2001 και τι μισθους παιρνουμε σημερα. Με λιγα λογια προκειται για αλλο ενα ειδος κλοπης που ο κοσμος απλως δεν εχει ακομα μυριστει!
Φανταστείτε πως οι μισοί από σήμερα πληρωνόμαστε σε δραχμές και παίρνουμε τον ίδιο καλό μισθό που παίρναμε το 2001. Και πηγαίνουμε να αγοράσουμε ένα σουβλάκι και μας λέει ο πωλητής ''700 δρχ.'" Και στον δίπλα, που παίρνει τον σημερινό κουτσουρεμένο μισθό, του λέει ''2 ευρώ''. Δεν θα νιώσουμε πως εμείς τον χρυσοπληρώνουμε ενώ ο δίπλα τον παίρνει σε μια χαρά τιμή;Αυτή η αντιστοιχία δραχμής με ευρώ που γίνεται είναι μια πλάνη. Ανάμεσα παίζουν ρόλο ένα σωρό παράγοντες.
Επιτέλους! Κάποιος λέει το αυτονόητο! Και να μη πούμε ότι τα "εξαιρετικά" σουβλάκια του άρθρου είναι όλα σα καλαμάκια...αυτά του φραπέ.Σε λίγο θα σας βάζουνε κρέας σε πάχος μπέικον στα 2,5 ευρώ και παλι ουρές θα κάνετε.
Πλέον δυστυχώς δε τρώω. Αλλά επειδή έχω κάποια ηλικία, και δεν έχω σε κανέναν υποχρέωση να του λιβανίζω το μαγαζί χωρίς πραγματικά να το αξίζει λέω τη γνώμη μου συγκρίνοντας αυτό που ήταν κάποτε το σουβλάκι με αυτό που είναι τώρα. Και δεν είπα τζάμπα. Είπα ότι πλέον πρέπει κάποιοι να δουλεύουν 1 ώρα για να πάρουν ενα σουβλάκι των 200 γραμμαρίων (με τις πατάτες).
Με 2,5-3 ευρώ πάντως στο Ηράκλειο Κρήτης παίρνεις μια πίτα 3πλάσια από αυτή της Αθήνας,με πολύ κρέας,πολλές πατάτες (σε κάποιους αρέσουν βλέπεις),γιαούρτι (και αυτό το προτιμούν κάποιοι από το τζατζίκι,αλλά μπορείς να ζητήσεις να σου βάλουν τζατζίκι εσύ),ντομάτα-κρεμμύδι-μαιντανό και πάπρικα..Υ.Γ.ξέρω ότι το άρθρο είναι για σουβλατζίδικα της Αθήνας,αλλά ρώτησες αν ξέρουμε κάπου που κάνουν γίγαντες και τα δίνουν τζάμπα,τζάμπα δεν είναι,αλλά σε σχέση με τις τιμές της Αθήνας δεν είναι καθόλου μα καθόλου ακριβά γιατί μια πίτα είναι αρκετή...:)
οσο και αν το παιζετε διχως πατατες εμεις ο "απλος λαος" τις θελουμε, αν ειναι να δηθενιαζομαστε και για το πλεον λαικο σουβλακι.. επισης στον καβουρα τρωω συχνα αλλα μην τρελαθουμε ενα απλο σουβλακι ειναι!
Μα δεν δηθενιαζόμαστε όπως λες, άλλος θέλει και άλλος δεν θέλει πατάτες, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.Και γιατί πρέπει να θεωρείται δήθεν κάποιος που δεν θέλει πατάτες παπαριασμένες απο την ντομάτα μέσα στο σουβλάκι του δεν καταλαβαίνω.Στην δική μου την γενιά -γιατί είμαι και βροντόσαυρος-όταν λέγαμε <<απ'όλα>> , εννοούσαμε με κρεμμύδι και τζατζίκι , οι πατάτες ήρθαν αργότερα.Τώρα αν παραγγείλω σουβλάκια πρέπει να διευκρινίσω χωρίς πατάτες.Θυμάμαι ένα σουβλατζίδικο στην Νέα Φιλαδέλφεια που με πήγαινε ο θείος μου τις Κυριακές μετά απο αγώνα και με κέρναγε σουβλάκια.Ο τύπος δεν είχα καν τζατζίκι, μόνο κρεμμύδι και ντομάτα και φυσικά για πατάτες ούτε λόγος.Τώρα ποιό ήταν και τι απέγινε αυτό το σουβλατζίδικο δεν ξέρω, έχω να πάω εκεί απο το δημοτικό.
Ένας παραπάνω είπε χιπστερ το χωρίς-πατάτες. Τι να πεις...Ρε γατάκια, η πατάτα ειναι αδρανες υλικό. Αν έχεις καλο κρέας, ζουμερή ντομάτα και σπιρτόζικο κρεμμύδι, θα βάλεις και πατάτα για να αραιώσει λίγο η γεύση; Οτι τη θέτε για να τιγκώσετε με δυο τυλιχτά το καταλαβαίνω, μη μας το παίζετε αρχαίοι γνωστές τώρα. Την πατάτα νομίζω την έφεραν οι βοριοελαδιτες, μέχρι τα μεσα του 80 κανείς δεν έβαζε πατάτες και οι πίτες δεν έμοιαζαν με βόμβες. Ζήνωνα ψηφίζω κι εγώ Πανερυθραϊκό, ο οποίος μοιάζει πολυ με του Λευτέρη χωρίς τα πολλα καυτερά όμως.
Το σουβλάκι είναι το καλύτερο γρήγορο φαγητό στον κόσμο. Με 2 ευρώ τρως και χορταίνεις με απίστευτη γεύση.Η ιδανική συνταγή για μένα είναι: Η πίτα να μην είναι ούτε τίγκα στο λάδι ούτε στεγνή, και να περιέχει, καλαμάκι χοιρινό, πατάτες, τζατζίκι, ντομάτα και τυρί κίτρινο.
Όσο ήμουν Ελλάδα πέθαινα για το σουβλάκι του πολύγευστου. Πόσο μου λείπει κλαψ κλαψ. Πάντως ευχαριστώ για το άρθρο γιατί μπορώ να δείξω πως είναι το ελληνικό σουβλάκι!
Ωραίες οι τηγανιτές πατάτες, αλλά δίπλα απο το σουβλάκι και όχι μέσα.Που είναι το κουτάκι με την μπύρα;Ε, εκεί πιο δίπλα τις βάζουμε και μόλις τελειώσει το τρίτο τυλιχτό και δηλώσουμε φουλ χορτάτοι,αρχίζουμε και τις τσιμπάμε μέχρι να τελειώσουν και καλά για να πάει και η υπόλοιπη μπύρα κάτω.Όσο για τα καλύτερα σουβλατζίδικα, δαγκωτό Λευτέρης και Κάβουρας, ο δεύτερος και για συναισθηματικούς λόγους, μου θυμίζει τα φοιτητικά μου χρόνια.
Μια με τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία, τώρα τα καλύτερα σουβλάκια... Έλεος μερικοί είμαστε εξωτερικό! Από τη λίστα μόνο απ τον Κώστα έχω φάει και ειναι εξαιρετικό. Αρκεί να έχεις υπομονή στην ουρά... Χίλιες φορές πάντως η καυτερή σάλτσα ντομάτας, παρά το τζατζίκι (όχι ότι και αυτό δεν μας αρέσει). Οι πατάτες πάντως εμένα μου αρέσουν!
παρακαλώ να αποκρύπτονται φωτογραφίες και επίμαχες λέξεις-φράσεις για εμάς τους ξενιτεμένους, για ευνόητους λόγους...Άκου εκεί "πίτα με χοιρινό κοντοσούβλι"...Δε λυπάστε καθόλου.Επίσης : Τι κόλλημα είναι αυτό το "χωρίς πατάτες"; Παλιο-hipsters.
Ωραίο το άρθρο αλλά αν και είμαι Πελοποννήσια πρεπει να ξεκαθαρισουμε κατι. Οταν λεμε πίτα εννοούμε γυρο ή σουβλάκι τυλιγμένο και μαζι ο,τι γουστάρει ο καθένας. Με το καλαμάκι πίνουμε το φραπέ ΟΚ;;;
εμείς στο χωριό μας Έλλη όταν λέγαμε πίτα εννοούσαμε αυτό που το τυλίγεις, το απ' έξω, τυλιγμένη με ό,τι γουστάρεις γινόταν σουβλάκι. αλλά και μαριγούλα να το πεις, πάλι το ίδιο είναι, αρκεί να καταλαβαίνεις εσύ τι εννοείς :)
πίτα είναι η πίτα... Η στρογγυλή (συνήθως) ζύμη, με την οποία τυλίγεις ό,τι γουστάρεις. Με το πλαστικό καλαμάκι πίνεις φραπέ, με το ξύλινο καλαμάκι τρυπάς κρέατα ή άλλα φαγώσιμα ΟΚ;;;
Oυτε εμενα μ'αρεσουν οι πατατες στο σουβλακι, ειναι τελειως αταιριαστες με την πιτα νομιζω!Ωραιες οι επιλογες της λιστας, με εξαιρεση του Κωστα, που θεωρω πολυ ιδιαιτερο και υπερεκτιμημενο.Νοστιμο σουβλακι εχει και πανω στην πλατεια του Αγιου Παυλου στο Μεταξουργειο. Και το καλυτερο καλαμακι κοτοπουλο στο Ραβαϊσι στα Ιλισια.
Του κωστα ειναι υπερεκτιμημενο, γινεται κακος χαμος λογω της πλατειας αλλα ειναι ενα καλο σουβλακι, υπαρχουν πολυ χειροτερα εκει γυρω, και φυσικα αξιζει και μια λιστα με τα χειροτερα καποια στιγμη. Και τα πιο υπερεκτιμημενα
Ο Κώστας υπερεκτιμημενο ; Πλάκα κάνεις...Αυτό τον άνθρωπο να τον έχει ο Θεός καλά γερός και δυνατός μέχρι τα βαθιά γεράματα.Το καλύτερο μακρααααν σουβλάκι της Αθήνας !Όντος γίνεται χαμός τωρα τελευταια, ερχεται ο καθε ασχετος και ζητάει αλάδωτη πίτα κοτόπουλο...Στη δεύτερη θέση ο Λευτέρης