Τέσσερα μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη! Από την Ελένη Ψυχούλη

Τέσσερα μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη! Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
5

Μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη

Το ελληνικό ταμπεραμέντο ποτέ δεν αποδέχτηκε την ευρωπαϊκή διαδοχή των τριών πιάτων κι όταν αναγκαστεί να την υποστεί στα ήθη του εξωτερικού, θα πάρει κι ένα πιάτο «για τη μέση», να χορτάσουν κυρίως τα μάτια, αφθονία. Η Ελλάδα μπορεί να είναι φτωχομάνα αλλά δεν είναι μίζερη.

Πάρτι δεν κάνεις με ένα φιλετάκι και δυό πατάτες, όπως ο άγγλος. Η μεσόγεια χαρά συγκεντρώνει όλα τα πιρούνια στο ίδιο πιατάκι, θέλει χρώματα, την πληθωρικότητα που νικά τις σκοτούρες της ζωής, όσο κρατά ακόμη ένα καραφάκι, ακόμη ένα πιάτο τηγανητές μαρίδες. Ο μεζές για να υπάρξει, δεν ζητάει πολλά: ένα αγγούρι, μια ντομάτα, μια ελιά και μια σαρδέλα, του αρκούν. Βολεύεται με ένα όστρακο, λίγο σαλαμάκι, ένα μεζέ από την κατσαρόλα της ημέρας. Ή τουλάχιστον, κάπως έτσι ξεκίνησαν τα πράγματα, τότε που ο μεζές ήταν προνόμιο του αντρικού καφενείου, ένα ούζο για την όρεξη και-κυρίως-την αποφόρτιση της μέρας, πριν το μεσημεριανό ή το βραδινό τραπέζι. Συνήθεια που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τις χαμένες πατρίδες.

Ο ελλαδίτης τον υιοθέτησε με ενθουσιασμό, το μεζεδοπωλείο στο πέρασμα του χρόνου μεταμορφώνεται σε κανονικό εστιατόριο, χωράει τη γη και τη θάλασσα, το ψητό και το μαγειρεμένο και το ωμό, σε χορταίνει με μερίδες κανονικού φαγητού και η μεγαλύτερη γουρουνιά προλογίζεται πάντα με ένα «πάμε να τσιμπήσουμε κάτι!». Τώρα πια, φροντίζει την ποικιλία του αλκοόλ, φιλοξενεί τα ούζα και τα τσίπουρα της μικρής, ποιοτικής παραγωγής, το ίδιο και τα προϊόντα της. Ο μεζές προσαρμόζεται σε μια νέα εποχή, που ρωτά, πρωτίστως για την ποιότητα.

Το μαύρο πρόβατο

Που πιο κοσμικό, δεν έχεις! Από δω ο κύριος Νταλάρας από κει η κυρία Φρόσω Ράλλη και μια ουρά να εκλιπαρεί για τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο. Πολλοί το λατρεύουν, πολλοί λατρεύουν να το μισούν, γιατί έχει μικρές μερίδες, γιατί μαζεύει πολλούς επώνυμους, γιατί τους βγαίνει ακριβό, γιατί τελικά, έτσι συμβαίνει με κάθε μαγαζί που βιώνει «τα πάνω» του.

Τέσσερα μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη! Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

Πάντως το προβατάκι κατάφερε να ξανακάνει μόδα το Κάτω Παγκράτι, που είχε ξεπέσει από την εποχή που απεβίωσε ο βασιλιάς του Μάνος Χατζιδάκις. Αν το αγαπήσεις, θα είναι για το ντιζάιν της Λιάν Βερμέερ, για την ρακή από τις Αρχάνες, για το καραμανλίδικο λουκάνικο της Δράμας, για το μαρινάτο γάβρο και το ζυμωτό ψωμάκι του. Έχει και χιουκιάρ και κεφτεδάκια, γαρίδες με μαραθόριζα και ούζο, σουφλέ και γλυκά κουταλιού με γιαουρτάκι και άλλα μαγειρευτά αν θες να το «γυρίσεις» περισσότερο σε «βγήκα για κανονικό φαγητό».

Αρριανού 33, Παγκράτι, 2107223469

 

 

Tsipoutapas

Το Τσιπουτάπας, με το γελαστερό ντεκόρ-έμβλημα του Ψάριστον, κρύβει τα φώτα του μέσα σε πολύχρωμα κλουβιά, φωτογραφίζει τη νεαρά Μπέλου και τον Τσιτσάνη και τους καδράρει σε χρυσή κορνίζα, ντύνει με ταπισερί-κουρελού τις καρέκλες του και σερβίρει αποκλειστικά και μόνο μεζεδάκια, σε μικρά πιατάκια, αυτά που θα συνοδεύσουν ιδανικότερα τη μεγάλη ποικιλία από τσίπουρα, σούμες, κρασιά και αποστάγματα που κλείνουν όλο τον ελληνικό χάρτη.

Τέσσερα μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη! Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

Θαλασσινές και στεριανές μπουκίτσες με τις πιο επιτυχημένες στιγμές της μικρής τοπικής παραγωγής, όπως λέμε βολάκι Άνδρου, οψιμοτύρι Αράχωβας, παστά ορτύκια, πετρωτή Άνδρου, καπνιστό βουβάλι της Κερκίνης. Ενίοτε, ο μεζές διεκδικεί το δικό του μερίδιο στη δημιουργικότητα, γίνεται τορτίγια μπακαλιάρου με πιπεριά Φλωρίνης, γίνεται τραγανοτηγανισμένο μύδι πάνω σε σκορδάτο ψωμάκι, καπνιστή γλώσσα πάνω σε μαύρο ψωμί με κρέμα τυριού, παστουρμαδοπιτάκι με λαδοτύρι, τυλίγεται σε τορτίγια με απάκι και φορμαέλα και γλυκόξινη σος. Ωραιότατος χαλβάς και μωσαϊκό για να σβήσει το αλκοόλ στον επίλογο.

Λεωφ. Τατοϊου 17, Μεταμόρφωση, 210 2828848

Όξω Νου

Σε ελεύθερη μετάφραση από τα κρητικά σημαίνει “ χαλάρωσε!”, μια ευχή που απευθύνεται κυρίως στο τσούγκρισμα μιας γνήσιας ρακής, σαν κι αυτή που θα βρεις χύμα, εδώ που παλιά ήταν το Barbara’s Food Company. Ψηλοτάβανο και με ξώχαρες τζαμαρίες, στην πιο «πάρτυ» γωνιά της γειτονιάς, συνδυάζει πανέμορφα το καινούριο των απλών τραπεζιών με μια παλιά τραπεζαρία κι ένα αμπαζούρ της γιαγιάς, φτιάχνει φωτιστικά για το μπαρ από παλιά πατζούρια, στήνει το σκηνικό ενός βελούδινου παλιού καναπέ στο πατάρι. Ρεμπέτικα και Ξυλούρης, το προτιμά η 30something κλάση της φοιτητογειτονιάς.

Τέσσερα μεζεδοπωλεία με-νέα-άποψη! Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

Κρητική διάθεση του μενού, με άπαντα τα χιτάκια του νησιού, από τους μπουμπουριστούς χοχλιούς μέχρι το γαμοπίλαφο και τα σούζουμα ή αλλιώς χειροποίητα ζυμαρικά με μυζήθρα αλλά και all time classic μαγειρευτά της ημέρας, όπως γεμιστά και κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες. Τα μαλεβιζιώτικα αβγοκαλάμαρα συνδυάζουν τον κιμά-που του περισεύει λίγο η κανέλα-σε έναν πρωτότυπο καγιανά με ζουμερά ψημμένο αβγό και φλύδες γραβιέρας, τα ντολμαδάκια νοστιμεύουν όσο περνά η ώρα και φεύγει από πάνω τους το εφέ των μικροκυμάτων, το χανιώτικο μπουρέκι θεϊκό: τραγανό χειροποίητο φύλλο, μπόλικο κολοκύθι, ελάχιστη  πατάτα. Τα συκωτάκια της αρνίσιας συκωταριάς ένας εξαιρετικός μεζές: ανάλαφρα γιαχνίζονται χωρίς πολλά λάδια, με ισορροπημένο το λεμονάκι και τα μυρωδικά τους.

Εμμ. Μπενάκη 63-65, Εξάρχεια, 2103801778

Φανάκι

  Όταν η καριέρα της τηλεοπτικής σκηνοθεσίας έπαψε πια να τηρεί τις υποσχέσεις της, η Μαρία και η Κατερίνα  δεν το έβαλαν κάτω, αντίθετα αποφάσισαν να βρέξουν με πολλά σπάνια τοπικά τσίπουρα μια νέα αρχή στο “παραδοσιακό καφενείο” τους. Που, ωστόσο, την παράδοση την αντιμετωπίζει εντελώς μεταμοντέρνα. Καρό πλακάκι στο πάτωμα, ένα “κάτι” από παλιό καφενείο της Μυτιλήνης σε new οπτική. Η λούζα της Τήνου, η κατσικίσια πετρωτή της Άνδρου, η πέστροφα της Λακωνίας, ταξίδι στην Ελλάδα χωρίς διακρίσεις,  μια πρωτότυπη πρόταση για έναν “άλλο”, ψαγμένο μεζέ, όπως δεν τον είχαμε συνηθίσει.

Στην κουζίνα, πάλι, συμβαίνουν πιο πολλά απ’όσα ομολογεί ο κατάλογος: το αλάτι είναι μαζεμένο με το χέρι, οι αλάδωτες τραγανές πατατούλες και όλα τα λαχανικά έρχονται βιολογικά από το Κτήμα Μανουσάκη-ναι, του γνωστού σκηνοθέτη-μαζί με το αρωματικότερο πεπόνι που δοκιμάσατε ποτέ. Παράλειψη και αμαρτία, να μην δοκιμάσεις τη σαλάτα με το κολοκύθι που μαρινάρεται σε λαδολέμονο,  με μπόλικο δυόσμο και υπέροχη κρητική ξινομυζήθρα αλλά και την καπνιστή μελιτζανοσαλάταη με γιαούρτι, ντομάτα και μαϊντανό. Εγώ, πάλι, θα μπορούσα και να μείνω μόνο στις “λουκούμι” ελιές της Καλαμάτας με το εξαιρετικό κριθαροκούλουρο.

Παναγή Τσαλδάρη 26, Μελίσσια, 2117200988

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ

σχόλια

4 σχόλια
Εχω παει στο προβατο, καλο! αλλα τελευταια ανακαλυψα την favela, στον κεραμεικο, παλια κατοικια με αυλη! Σουπερ! Απλα πιατα οχι γκουρμεδιες, αλλα ποοοοσο νοστιμα! οσο για το κοστος , τι να πω? πιο φθηνα δεν γινεται! μπραβο τους! Προτεινω το συκωτακι !!!
Αρη καλησπέρα και από εμένα, έχεις δίκαιο. Πάντως είδα προσφορά στο bonusdeals Και η τιμή ήταν στα 15€/άτομο. Νομίζω πάντως ότι πρέπει για να κρίνουμε ένα εστιατόριο να κρίνουμε συνολικά ποιότητα-εξυπηρέτηση / τιμή και όχι μόνο τιμή....
"Πάντως το προβατάκι κατάφερε να ξανακάνει μόδα το Κάτω Παγκράτι, που είχε ξεπέσει από την εποχή που απεβίωσε ο βασιλιάς του Μάνος Χατζιδάκις." Κρίμα που όπως έχετε δηλώσει κυρία Ψυχούλη πως έχετε φάει στις καλύτερες ταβέρνες του κάτω Παγκρατίου,αλλά μάλλον ξεχνάτε εύκολα.. Δείξτε και κάποιο σεβασμό στα μαγαζιά 30+ χρόνων που υπάρχουν εκεί γύρω..