Δεν είναι πολύ μακρινή η εποχή, μόλις μερικές δεκαετίες, που, όπως όλη η Ελλάδα και η Ύδρα επιβίωνε με δυσκολία. Η εγκατάλειψη και η φτώχεια ήταν εμφανείς. Ο οικισμός και οι κάτοικοι απέπνεαν μια αίσθηση χαμένης αίγλης. Η δεκαετία του 1950 θα τα αλλάξει όλα αυτά. Σταδιακά στην Ύδρα θα δημιουργηθεί ένας ιδιότυπος, γοητευτικός μικρόκοσμος από κοσμοπολίτες καλλιτέχνες, διανοούμενους και συγγραφείς και θα αρχίσει η τουριστική της ανάπτυξη.
Όταν ο Αμερικανός φοιτητής Robert McCabe φτάνει για πρώτη φορά στην Ύδρα το 1954, οι αλλαγές στην κοινωνία του νησιού έχουν μόλις αρχίσει να διακρίνονται. Οι φωτογραφίες του McCabe από την Ύδρα παρουσιάζουν το νησί ανάμεσα σε δυο διακριτές φάσεις, της παραδοσιακής νησιωτικής κοινωνίας που επιβίωνε λιτοδίαιτα και του κατοπινού μετασχηματισμού του νησιού σε κοσμοπολίτικο κέντρο και τουριστικό προορισμό.
Στις φωτογραφίες του McCabe διακρίνεται καθαρά το γνήσιο ενδιαφέρον για έναν τόπο παρθένο και αυθεντικό, η λαχτάρα για ανακάλυψη του ταξιδιώτη, ο θαυμασμός για τους σκληραγωγημένους και λιτοδίαιτους κατοίκους, καθώς και η αγάπη για την Ελλάδα του ανθρώπου με κλασική παιδεία και αισθητική.
