Ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα του Έλληνα είναι η αχαριστία, η αδυναμία του να αναγνωρίσει τους μεγάλους ευεργέτες που πρόσφεραν πολλά στην εξέλιξη αυτού του θαυμαστού λαού από τον Χρυσό Αιώνα του Περικλέους μέχρι τα Capital Controls του Βαρουφάκη. Αναρίθμητα είναι τα παραδείγματα, από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που πέθανε στη φυλακή μέχρι τη Στέλλα Μπεζαντάκου που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ενώ είχε πολλά ακόμα να προσφέρει στην τέχνη.
Ένας από τους ανθρώπους που διαμόρφωσε την σύγχρονη Ελλάδα, είναι αναμφισβήτητα και ο Πέτρος Κωστόπουλος ο οποίος από πανίσχυρος ηγέτης του μηντιακού τοπίου της χώρας κατέληξε να σερβίρει σάντουιτς στο κατά τα άλλα υπέροχο μαγαζί του που ακολουθεί την πιο τρέντι τάση της εποχής, αυτής του street food. Οι κακές γλώσσες λένε βέβαια ότι οι Έλληνες έχουν στραφεί στο street food γιατί δεν έχουν λεφτά να φάνε σε κανονικά εστιατόρια αλλά αυτά είναι κακοήθειες που δεν υιοθετούμε.
Ένας από τους ανθρώπους που διαμόρφωσε την σύγχρονη Ελλάδα, είναι αναμφισβήτητα και ο Πέτρος Κωστόπουλος ο οποίος από πανίσχυρος ηγέτης του μηντιακού τοπίου της χώρας κατέληξε να σερβίρει σάντουιτς στο κατά τα άλλα υπέροχο μαγαζί του που ακολουθεί την πιο τρέντι τάση της εποχής
Ήταν η χρυσή εποχή της δεύτερης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ, είχαμε από καιρό εγκαταλείψει τις γραφικότητες περί εξόδου από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, τον Αραφάτ και τον σοσιαλισμό και είχαμε αρχίσει να κοιτάμε προς την Δυτική Ευρώπη και την καλοπέραση που απολάμβαναν τα καπιταλιστικά γουρούνια που ζούσαν εκεί. Ο Πέτρος γυρνάει από την Παρίσι με λαμπρές σπουδές και παρότι κάποιοι διαδίδουν ανακρίβειες ότι πριν γνωρίσει τον Κώστα Λαλιώτη βόσκαγε πρόβατα στην Μακρινίτσα, η αλήθεια ήταν ότι ο Πέτρος ήταν ήδη ένας κοσμοπολίτης με διδακτορικό.
Συνεργάζεται με τον Άρη Τερζόπουλο και βγάζει το πρώτο του περιοδικό, το ΚΛΙΚ που προκάλεσε σεισμό στην διψασμένη για χλιδή Ελλάδα. Γίνεται σε λίγο χρόνο το πρώτο σε κυκλοφορία περιοδικό και αλλάζει το εκδοτικό τοπίο της χώρας. Το περιοδικό είναι σύγχρονο, μοντέρνο, καλοσχεδιασμένο, και στην αρχή καλαίσθητο. Για το περιεχόμενο δεν έχει νόημα να μιλήσουμε γιατί μάλλον δεν είχε. Πάντως μίλησε ανοιχτά για το σεξ, τη νυχτερινή ζωή, τις πολυτέλειες και το έκανε πάντα υπεραπλουστεύοντας και εκχυδαΐζοντας. Και είχε φυσικά τεράστια επιτυχία.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία αφού ο Κωστόπουλος ακολούθησε μια πορεία στην κορυφή φτιάχνοντας την δική του εταιρεία που έβγαζε αρκετά περιοδικά ενώ είχε και τους δικούς του ραδιοφωνικούς σταθμούς οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν συμπαθέστατοι αν εξαιρέσεις τις δικές του εκπομπές μια και ο Πέτρος ποτέ δεν προσπάθησε να αποβάλει την χαρακτηριστική, Βολιώτικη προφορά του.
Η εταιρεία τελικά πτώχευσε αφήνοντας πολλούς απλήρωτους και τον ίδιο σε μια περιδίνηση, προσωπική αλλά και επαγγελματική αφού κατέληξε να παρουσιάζει το απόλυτο τηλεοπτικό σκουπίδι μαζί με την Άννα Βίσση και τον Νίκο Καρβέλα σε μια εκπομπή – τάλεντ σόου που δοκίμαζε τα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αντοχής.
Παρουσιαστής της εκπομπής ήταν ο Μένιος Φουρθιώτης (δεν χρειάζεται κανένα επιπλέον αστείο εδώ) στον οποίο ο Πέτρος Κωστόπουλος έκανε άλλωστε και την δήλωση που ξεσήκωσε μια χιουμοριστική θύελλα, ότι δηλαδή ξεβλάχεψε πολλούς Έλληνες. Στο πνεύμα λοιπόν του παλιού ΚΛΙΚ παρουσιάζουμε τη λίστα με τα πράγματα που πρέπει να έχεις κάνει μέχρι τα 30 σου για να μην είσαι βλάχα:
1.
Να έχεις τουλάχιστον ένα μπλέιζερ με χρυσά κουμπιά
2.
Να μην κουμπώνεις ποτέ το τελευταίο κουμπί του μπλέιζερ αυτού.
3.
Να έχεις μάθει να καθαρίζεις αστακό και να μην τον μπερδεύεις με την κωλοχτύπα
4.
Να έχεις πιεί τουλάχιστον 10 καφέδες στο Da Capo του Κωλονακίου
5.
Να έχεις χαιρετήσει τον Νίκο Αναστόπουλο στο Da Capo
6.
Να σταματήσεις επιτέλους να πίνεις καφέ με το καλαμάκι στο Da Capo και οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη.
7.
Να επιλέγεις κάλτσα στο χρώμα του παντελονιού και όχι του παπουτσιού
8.
Να έχεις διαβάσει τουλάχιστον ένα βιβλίο που να μην είναι της Λένας Μαντά. ¨Όχι, ούτε του Κοέλιο πιάνεται.
9.
Να σταματήσεις να τρως ζαμπονοτυρόπιτες. Ακόμα καλύτερα να έχεις δολοφονήσει με επίπονο τρόπο κάποιον που έτρωγε ζαμπονοτυρόπιτα.
10.
Να έχεις πάει στη Μύκονο χωρίς να την σνομπάρεις και χωρίς να είσαι βίζιτα.
11.
Να αφήνεις tips, φιλοδώρημα, πουρμπουάρ, πες το όπως θες αλλά κάντο.
12.
Να σταματήσεις να βάζεις κρέμα γάλακτος στην καρμπονάρα ή ακόμα καλύτερα οπουδήποτε αλλού.
13.
Να μην κάνεις σαν υστερικός αν πρέπει να περιμένεις 10 νανοσεκοντ σε οποιαδήποτε ουρά, δεν είσαι τόσο σημαντικός όσο νομίζεις
14.
Να πλένεσαι. Συχνά.
15.
Να έχεις πάει ένα ταξίδι στο εξωτερικό εκτός οργανωμένου γκρουπ
16.
Να μην κάνεις επίδειξη του πλούτου σου, και άλλοι έχουμε μικρό πουλί αλλά δεν το κάνουμε βούκινο
17.
Να μάθεις να οδηγάς σαν άνθρωπος όχι σαν υστερικός αυστραλοπίθηκος με μετατραυματικό στρες
18.
Να μη γελάς με ηλίθια αστεία
19.
Να μην πηγαίνεις σε σκυλάδικα, έλεος έχουμε 21ο αιώνα
20.
Να μην διαβάζεις τέτοιες μαλακισμένες λίστες. Βλάχα.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 17 απ' τις καλύτερες αντιδράσεις για τον ισχυρισμό του Κωστόπουλου πως «ξεβλάχεψε» τους Έλληνες
Ας πρόσεχε και ας προσέχει και στο μέλλον.
Γιατί είναι πονηροί οι βλάχοι - και πάντως φελλοί δεν είναι.
Το 2003, φτασαμε οπως ελεγε η Ελευθεροτυπια να ξοδευουμε "...περισσοτερα απο καθε αλλο Ευρωπαιο πολιτη για την αγορα ρουχων και παπουτσιων, ενω στις δαπανες για εστιατορια και ξενοδοχεια μας ξεπερνουσαν μονον οι Ισπανοι."
Απο την αλλη, στο ιδιο αρθρο, αναφεροταν οτι "στον τομεα της συνεχους καταρτισης εργαζομενων στις επιχειρησεις, η Ελλαδα πιανει πατο.
Μονο το 18% του συνολου των Ελληνικων επιχειρησεων εξασφαλιζει συνεχη καταρτιση στους εργαζομενους. Η διαφορα ειναι τεραστια σε σχεση με τις αλλες κοινοτικες χωρες ( Σουηδια 91%, Δανια 96%, Ην. Βασιλειο 87%, Ολλανδια 88%, Φινλανδια 82%, Βελγιο 70%, Γαλλια 76% ) συμφωνα με την Γιουροστατ.
Πηγη : Ελευθεροτυπια - 5 Σεπτεμβριου, 2003.
Ειναι ειρωνικο οτι ο επιχιερηματιας που επωφεληθηκε - και πλουτισε - απο τον καταναλωτισμο της μεταπολιτευτικης Ελλαδας, το εκανε την ιδια στιγμη που η χωρα εχανε την μια βιομηχανια μετα την αλλη και το στατους το κοινωνικο και η προσωπικοτητα του απλου πολιτη/καταναλωτη ειχαν εξαντληθει στην ποζα.
Αυτο πιστευω οτι ειναι το πραγματικο κοστος του Κωστοπουλε'ι'κου ξεβλαχαδερισματος.
Οσο για τον ιδιο, η υπαρξιακη του πλαστικη με την επιστροφη στις ριζες εκφραζει την μεταμοντερνα ποζα να εισαι ταυτοχρονα λατρης της ποπ-αρτ και της Αντζελας ( και να θεωρεις κολλημενους και κομπλεξικους οσους δε σε καταλαβαινουν ) !
Γιατι ομως συμβαινει αυτο;;;
Γιατι στην Ελλαδα καναμε καριερα με ενα υπερτροφικο κρατος το διορισμο ως καθαριστρια-δ/ντρια γραφειου π/θ στην θεσσαλονικη - δικαστικη υπαλληλο.
Δηλαδη φορτωντας το δημοσιο με βυσματικες θεσεις χαμηλης καταρτισης κανενας δεν εχει κινητρο να ειναι παραγωγικος, ουτε οι επιχειρησεις ουτε οι πολιτες, μιας και η ιδανικη καριερα ηταν μια αργομισθια στο δημοσιο. Αν δε ηταν θεση με διευκολυνσεις (εφορια, τελωνια, λιμενεργατες) τοτε μπορουσες να χτισεις πολυκατοικιες.
Αρα η Ελευθεροτυπια σωστα θετει το προβλημα τραγικα θετει την διαγνωση.
Το οτι αυτος ο τυπος, ειχε κολλητο το Λαλιωτη λεει πολλα.
Σωστα. Ομως κανεις δε μιλαγε τοτε. Αν θυμαμαι καλα ο Κωστοπουλος ειχε πει οτι ο πατερας του ηταν κομμουνιστης, οπως κι ο ιδιος οταν ηταν φοιτητης ομως οταν γυρισε απο το εξωτερικο ειχε γινει "αμερικανος" απ την πολλη διασκεδαση.
Κανεις ομως δεν ελεγε τιποτα.
Ηταν η εποχη που οι πασοκικοι προσπαθουσαν να αποδειξουν οτι δεν υστερουν σε τιποτα απο τους νεοδημοκρατες στη διασκεδαση. Γνωριζω οτι το σημειο αυτο ακουγεται επιφανειακο, επειδη ομως το εζησα σε προσωπικο επιπεδο ( με γονους της πασοκικης νομενκλατουρας ), επιμενω οτι το σημειο αυτο εχει ισχυ.
Ισως το Πασοκ να χρειαζοταν το Κλικ. Ομως ο Κωστοπουλος ηταν παντα στο απυροβλητο, κανεις δε μιλουσε.
Ειναι ενα περιεργο φαινομενο...
Τι καταρτιση να κανει στους δημοσιογραφους;
Σε αλλες χωρες, Γαλλια, Αμερικη, Αγγλια, Γερμανια το εχεις αυτο.
Ο ρολος του Κλικ και του Κωστοπουλου γενικοτερα υπηρξε βαθια συντηρητικος.
Και λοιπόν;
Έστω ότι σαν λαός ελλιπούς παιδείας - από ακαδημαϊκή μέχρι σεξουαλική -, είχαμε ελλείμματα και κουσούρια. Μέχρις εδώ περιοριζόμαστε στην "διάγνωση" των προβλημάτων.
Ο Κωστόπουλος με τα περιοδικά του αντί να "θεραπεύσει", ανέλαβε χωρίς να του το ζητήσει κανείς - για αυτό τώρα ζητάει την "αναγνώριση" που πιστεύει ότι του χρωστάμε - την καλλιέργεια στην ανοχή του γενικευμένου ξεκατίνιασματος που παρουσίασε υποκριτικά σαν απελευθέρωση / χειραφέτηση.
Και ΕΚΑΝΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΑΔΙΚΑ και κάποιες τρας μεταμεσονύκτιες εκπομπές - τάχα μου δημοσιογραφικές με "κοινωνικό" περιεχόμενο, όπου ο κάθε πικραμένος έπαιρνε βήμα και έβγαζε τα απωθημένα του στο όνομα του κωστοπούλειου "ξεβλαχιάσματος".
Σαν "κοινωνικός ηγέτης" δηλαδή που μας λέει ότι του χρωστάμε κιόλας, μας "χαμήλωσε" απασχολώντας το μυαλό μας με ΣΑΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΜΑΚΟ και τα άλλα του ΜΜΕ.
Γιατί, ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, αυτή του στυλίστα που έλεγε ότι σαν "διάσημος" έπρεπε ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΘΕΊ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ !
ΤΕΤΟΙΕΣ ΛΑΪΦΣΤΑΪΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ Ο ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΤΙΣ ΟΝΟΜΑΖΕΙ "ΞΕΒΛΑΧΙΑΣΜΑ" !
Θα ήθελα να αποφύγω αναλύσεις - για αυτό έκανα σύντομο πρώτο σχόλιο -, αλλά τελικά η περίπτωση Κωστόπουλου απαιτεί ανάλυση, γιατί είναι αντιπροσωπευτικό "φαινόμενο" μιας μεγάλης περιόδου.
Δεν είπα εγώ ότι ο Κωστόπουλος είχε υποχρέωση να εκπαιδεύσει τον Έλληνα πολίτη, ίσα-ίσα, είπα ότι ανέλαβε να κάνει το κατ' αυτόν "ξεβλάχιασμα" και το κατ' εμέ "ξεκατίνιασμα", χωρίς να του ζητήσει κανείς κάτι τέτοιο.
Και ότι αυτό το μοσχοπούλησε. Άρα, εγώ είμαι σαφής ότι απλά έστησε μια επιχείριση με σκοπό το κέρδος.
Αν λοιπόν και ο ίδιος το τελείωνε εκεί, κανένα πρόβλημα.
Όμως, με το να ζητάει να του αναγνωρίσουμε ρόλο κοινωνικού αναμορφωτή των βλάχων και όχι επιχειρηματία στις δραστηριότητές του, ΞΥΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΓΚΛΙΤΣΑ ΤΟΥ ΤΣΟΠΑΝΟΒΛΑΧΟΥ.
Που καλώς την κατέβασε στο κεφάλι του τράγου - εντελώς υπαίτιου, προσβλητικού και υπερφίαλου και σε καμία περίπτωση αποδιοπομπαίου.
Από την άλλη, οι αναμφισβήτητες ευθύνες μας σαν πολιτών υφίστανται, αλλά για αυτό υπάρχουν οι εκλογές και οι επιλογές μας σε κόμματα και πρόσωπα.
Και αυτές ΔΕΝ ΣΥΜΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ δείχνοντας ανοχή στον κάθε καιροσκόπο Κωστόπουλο.
Μου θυμίζεις κάτι διανοουμενίστικες εξιδανικεύσεις για τα παλιά χρόνια όταν απ'τα χείλη των χωρικών έβγαινε ποίηση! Δεν υπάρχουν αυτά!
Η νοσταλγία είναι μια ασθένεια του πνεύματος. Αυτή μας κρατά πίσω ως Έλληνες κι όχι ο Κωστόπουλος. Ο Σεφέρης, τον οποίο αγαπώ, έκανε τα της εποχής του κι εμείς θα κάνουμε τα της δικής μας.
Κοινώς, αποκοιμηθήκαμε ως λαός και δε λέμε να πάρουμε ένα μάθημα.