Όχι άλλα δάκρυα, κλείσαν οι τάφοι LOL
Άλλαξαν πολλά από την πρώτη φορά. Τότε δεν είχε δρόμους. Στο Ρούκουνα πήγαινες μόνο από μονοπάτι― τρεισήμισι ώρες να πας και τρεισήμισι να γυρίσεις. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό― μόνο μια γεννήτρια στο λιμάνι (και άστρα πολλά). Ανέβαινες στη χώρα με μουλάρια («μούλους»). Οι Μάντρες δεν υπήρχαν, μόνο το Crazy Shrimp. Δωμάτια νοίκιαζε μόνο η κυρία Μαρία (τέσσερα τον αριθμό). Ζούσε ο Αντώνας με το άγριο μέλι και η Προεδρίνα που μαγείρευε μαύρη αναφιώτικη φάβα. Για 40 μέρες έναν Ιούνιο, δεν πάτησε άλλος ταξιδιώτης. Μόλις όμως είχε ανοίξει η Μαργαρίτα και πάντα υπήρχε αυτός ο υπέροχος κύριος ― ίσως χωρίς να έχει ακόμη διαμορφώσει ένα τόσο απαράμμιλο στυλ!
Φωτ.: Σ.Τσαγκ./ LIFO (2017)
