Βρε Φώντα μου γλυκέ! Σε αρχειακό επίπεδο και επίπεδο γνώσεων του ιστορικού περίγυρου, σου βγάζουμε το καπέλο-το έχουμε ξαναπεί! Αλλά τί νόημα έχει να επιμένεις να αμφισβητείς το περιεχόμενο και την ελληνική απόδοση στη συνέντευξη από τον Τζάγκερ ενός κορυφαίου μουσικού ρεπόρτερ (και έντιμου γιατί τον Απέργη τον ξέρω χρόνια); Τί νόημα έχει να αμφισβητείς τη μνήμη του Πετρίδη ή του Πουλικάκου, κορυφαίων και αυτών στο είδος τους; Ναι μία τέτοια συναυλία είναι ένα ιστορικό γεγονός. Αλλά και τα ιστορικά γεγονότα δεν καταγράφονται ούτε αποτιμώνται "κλινικά". Μεσολαβεί το αίσθημα, η κρίση, η προσωπικότητα. Επιμένεις να αντιμετωπίζεις την τέχνη με όρους επιστήμης και απολύτως προσωπικής ιδεοληψίας και εμμονών. Φοβάμαι ότι εξετάζοντας τους δακτυλίους στον κορμό του δέντρου, χάνεις μονίμως το δάσος. Κι είναι κρίμα..