καλά, η αλήθεια με τις σπουδές ωδείου είναι ότι δεν οδηγούν σε ουσιαστική καλλιέργεια. Να σε βάλουν εκεί με το ζόρι και ο κάθε καθηγητάκος να σου βγάζει το κόμπλεξ του και την ημιμάθειά του, οδηγεί με ικανή πιθανότητα στο να σε απομακρύνει από τη μουσική. Γενικά οι καλύτεροι μουσικοί που έχω συναντήσει είναι όλοι τους ερασιτέχνες. Αυτό βέβαια έχει και τη λογική ότι, αν δεν περιμένεις να κερδίσεις τα προς το ζην, απαλάσσεσαι από την αγωνία "τί θέλει ν' ακούσει ο κόσμος" και μπορείς πιο ελεύθερα να πειραματιστείς και να προσεγγίσεις τα πράματα όπως εσύ θέλεις.Πάντως ο Παντελίδης είναι η πιο στενάχωρη περίπτωση. Είναι δηλαδή βήματα πίσω, μάτσο σεξιστική αισθητική και ήχος επαρχιακού σκυλάδικου. Κλάσεις κατώτερος από το ποπ κομμάτι του '90 παραπάνω, το οποίο δεν δεν το λες και κλασσικό διαμάντι της εποχής.