Δεν είναι παράλογο ούτε το να μην είσαι στην ίδια φάση, ούτε το να είσαι.. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί.. Αλλιώς επιδρά ο χρόνος σε μένα, αλλιώς σε σένα. Και γι'αυτό, συμβουλή μου είναι να θυμάσαι τί αγάπησες από τον κάθε άνθρωπο και να πορεύεσαι μ'αυτό. Και να μην το ξεχνάς και το αναθεωρείς, γιατί πολύ συχνά με τα "τωρινά" σου μάτια, δε θα μπορείς να δικαιολογήσεις τους φίλους από τα παλιά..Και αυτοί σε θυμούνται όπως σε αγάπησαν, και τους λείπεις τώρα που αλλάζεις.. Δεν είναι εγωιστικό, αυτή είναι η εξέλιξη.. Αν δεν τις κόψεις αυτές τις σχέσεις "βίαια", μένει κάτι ωραίο στο τέλος, και αυτό είναι που μετράει..