Κάτι που θα ήθελα όμως να συμπληρώσω αγαπητή rosestar , αν μου επιτρέπεις σχετικά με το καλοπροαίρετο σχόλιό σου είναι πως αστείρευτη όπως την χαρακτηρίζεις μοναξιά δε νιώθω. Διαφωνώ λίγο με τον επιθετικό προσδιορισμό δηλαδή. Όλες οι εξομολογήσεις που γράφονται περί μοναξιάς δεν είναι δικές μου.
Επίσης είτε πρόκειται για άντρα είτε για γυναίκα είναι λίγο άτοπο να λέμε πως αν ψάχνει τον έρωτα κι αν νιώθει μοναξιά και δε γίνεται τίποτα τότε αυτό οφείλεται στην έλλειψη των γονέων.
Δε νομίζω να έχει καμία σχέση το ότι ο πατέρας μου έφυγε πριν τριάντα ένα χρόνια από τη ζωή. Μιλάμε για τριάντα ένα χρόνια απουσίας, έτσι; Η ζωή προχωράει ούτε σκέφτομαι την απουσία του συνέχεια.
Η μητέρα μου έφυγε από τη ζωή πριν δεκαοχτώ χρόνια με έναν πιο δύσκολο κι επίπονο τρόπο αλλά και πάλι το ότι δεν υπάρχει έρωτας στη ζωή μου δεν οφείλεται σε αυτή την έλλειψη.
Έχω μάθει κι έχω κάνει πολλά πράγματα μέσα στα χρόνια που πέρασαν.
Ούτε εκείνη που με ακροάστηκε ψυχικά συνέδεσε την έλλειψη έρωτα με την απουσία γονέων.
Επίσης σου προτείνω να διαβάσεις αυτό το σχόλιο για το οποίο σου δίνω το λινκ και να επικεντρωθείς στην τελευταία του πρόταση η οποία φυσικά και είναι σωστή:

https://www.lifo.gr/comment/946690#comment-946690

Το μόνο που με απασχολεί (λέμε τώρα) είναι αυτό που γράφει αυτό το ενημερωτικό άρθρο τούτου εδώ του site:

https://www.lifo.gr/now/tech-science/ereyna-monaxia-kai-koinoniki-apomo…