ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.10.2017 | 21:38

Φοβάμαι να ζω ελεύθερα.

Είμαι 19 χρονων. Γενικα αγαπώ παρά πολυ τους γονείς μου και νιώθω πολυ δεμένη με τη μαμα μου την οποία υπέρ λατρεύω! Παρ’ολα αυτά νιώθω πολυ άσχημα γιατί έχω καταλάβει εδώ και λόγο καιρό πως είμαι bi. Οι γονείς μου ειναι τέρμα ομοφοβικοί. Ειδικά ο μπαμπάς μου. Είμαι σιγουρη πως αν τους το πω αυτο θα κάνουν σα τρελή και θα με σιχαθούν! Το πιο θλιβερό από ολα όμως ειναι οτι κι εγω η ίδια φοβάμαι για αυτο που νιώθω. Ώρες ώρες σκέφτομαι οτι δεν είμαι φυσιολογική! Ακόμα και στη κολλητή μου δε τολμώ να το πω η οποία δεν ειναι καθόλου ομοφοβικη αλλά μάλιστα ειναι πολυ ανυχτομυαλη. Εγω όμως πάλι δε μπορω να πω τίποτα σε κανέναν! Φοβάμαι. Φοβάμαι πως όλοι θα με απορρίψουν μόλις τους το πω. Φοβάμαι πως ειναι κακο αυτο που νιώθω. Πως δε πρέπει να το πω σε κανέναν πως πρέπει να μου περάσει αλλά δε φεύγει.θελω τόσο να το πω στη κολλητή μου και να της ανοιχτό αλλά κολωνω. Εδώ καλα καλα στον εαυτό μου δε τολμώ να το πω ! Πιστευω πως φταίει περισσότερο για ολα αυτά που νιώθω ολα αυτά που ακούω καθημερινά από τους γονείς μου για τους ομοφυλοφυλους. Δε θα από δεχόντουσαν ποτέ κάτι τέτοιο και το ξερω. Ίσως η μαμα μου ναι. Δε θελω να ντρέπονται για μένα. Θελω να ειναι περήφανοι. Δεν ειναι οι αλάνθαστοι γονείς αλλά τους λατρεύω και τους είμαι ευγνώμων για όσο κάνουν καθημερινά για μένα.
2
 
 
 
 
σχόλια
Χαλάρωσε με τις ταυτότητες!τι κ αν πηγες η' θελεις να πας με γυναίκα;το σίγουρο ειναι ότι θα διευρύνεις τους σεξουαλικούς ορίζοντες,θα δεις τι σου αρέσει,θα το απολαμβάνεις περισσότερο κ θα εισαι πιο χαρούμενη!
Αχ κοπέλα μου και εγώ παρεμφερείς καταστάσεις έχω περάσει...μην έχεις ενοχές για αυτό που είσαι και για ο,τιδήποτε σκέφτεσαι που αφορά τη σεξουαλικότητά σου...το ξέρω ότι ακούγεται κλισέ και κοινότοπο, αλλά ο χρόνος σε συνδυασμό με την προσπάθεια τη δική σου να γνωρίσεις τον εαυτό σου, θα φέρει την ισορροπία μέσα σου. Δε χρειάζεται να το πεις στην κολλητή σου λόγω ενοχών ότι της "κρύβεις" κάτι. Εφόσον δεις/έχεις δει οτι αυτό το άτομο αξίζει τη φιλία σου, θα συμπορεύεστε, θα αλληλοστηρίζεστε, χωρίς πιέσεις, οι φίλοι μας καταλαβαίνουν και σιωπούν μέχρι να έρθει η σωστή στιγμή (για εμάς η σωστή, όχι γι'αυτούς). Δε θα ήθελα να πω κάτι παραπάνω, πέρα από το ότι για θέματα τόσο θεμελιώδη για την ύπαρξη ενός ανθρώπου, η ψυχοθεραπεία βοηθάει. Μέσα από τη θεραπεία θα βρεις τις απαντήσεις σου για τη σχέση σου με τους γονείς σου και πάνω απ'όλα με τον εαυτό σου. Παρεμπιπτόντως, η διευκρίνιση ότι τους αγαπάς και ότι είσαι ευγνώμων ήταν περιττή, δε φαντάζεσαι πόσο συνηθισμένη είναι η κατάσταση που περιγράφεις μέσα σε οικογένεια. Ο ρατσισμός δεν παύει να είναι ρατσισμός όμως. Είσαι μικρή, η ζωή είναι δύσκολη, είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλές δυνάμεις και θα καταφέρεις να βρεις το δρόμο σου. Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς :)