Μάγκας ο Μιχελογιαννάκης. Την΄ωρα που οι βο(υ)λευτές αναπαύονται στο χρήμα και στη χλιδή, ο άνθρωπος τα αφήνει όλα αυτά πίσω, βάζοντας ασπίδα το σώμα του, κάνοντας απεργία πείνας. Δεν απορώ για τη λύσσα των φασιστών και των νεοφιλελέδων, μόνο που βλέπουν ότι κάποιος παίζει τη ζωή του για τα πιστεύω του, σταματώντας να τρέφεται, ενώ αυτοί δεν θα άντεχαν ούτε για 5 λεπτά να τους αργήσουν την πίτσα, συφιλιάζονται, και αρχίζουν το γνωστό θανατολάγνο μουρμούρισμά τους. Τι να κάνουμε ; Υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι γύρω μας. Υπάρχει και το αντίθετό σας. Ευτυχώς. Και ελπίζω αυτό το αντίθετό σας να νικήσει, αλλιώς η κοινωνία θα μετατρεπόταν σε μία απέραντη ζούγκλα και ο θάνατος θα ήταν καθημερινό φαινόμενο ευχαρίστησης.
