![Θυμάμαι παλιά όταν βάφαμε σε τρένα και μας έπιαναν μπάτσοι με ξελάσπωναν οι γονείς μου και μου λέγανε "αυτά θα σου δώσουν να φας;". Αλλά τελικά, ναι, αυτά ήταν. Τώρα ζω κανονικά από τα γυαλιά που φτιάχνω, είναι η δουλειά μου». Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος](/uploads/image/865921/Uglybell-9-980x653.jpg "Θυμάμαι παλιά όταν βάφαμε σε τρένα και μας έπιαναν μπάτσοι με ξελάσπωναν οι γονείς μου και μου λέγανε "αυτά θα σου δώσουν να φας;". Αλλά τελικά, ναι, αυτά ήταν. Τώρα ζω κανονικά από τα γυαλιά που φτιάχνω, είναι η δουλειά μου». Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος")
Ο Νικόλας Γκίκας από μικρός ζωγράφιζε, έπιανε πάντα το χέρι του. Έκανε γκράφιτι σε τρένα και σε τοίχους. Πριν από ενάμιση χρόνο ξεκίνησε να ζωγραφίζει γυαλιά για τον εαυτό του και τους φίλους του και σήμερα έχει φτιάξει το δικό του brand γυαλιών: Το λένε Uglybell και πουλάει τα γυαλιά που φτιάχνει σε μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα. Στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο έχει στήσει το εργαστήριό του και δουλεύει με τον Γιώργο, τον συνεργάτη του.
«Πάντα ήθελα να ζωγραφίζω. Έκανα γκράφιτι και ζωγράφιζα παπούτσια φίλων μου -τα οποία χάλαγαν, αλλά δεν πειράζει. Σπούδασα βιομηχανικό σχέδιο και παράλληλα συνέχιζα το γκραφίτι και ζωγράφιζα σχέδια στο χέρι. Όταν τελείωσα τη σχολή άρχισα να δουλεύω με τον θείο μου, κάναμε ανακαινίσεις σπιτιών. Μου είπε ότι 'έχει ψωμί' και το ξεκίνησα και πάγωσα έτσι τη ζωγραφική γιατί δεν είχα καθόλου χρόνο. Ζωγράφιζα πόρτες ασανσέρ, αλλά δεν ήταν κάτι το οποίο μου άρεσε. Με την κρίση η οικοδομή πέθανε και αναγκαστικά σταμάτησα. Απέκτησα άφθονο χρόνο και μου βγήκε πάλι το δημιουργικό μου.
Οι τιμές είναι προσιτές κι επειδή έχουμε συνηθίσει να δίνουμε πολλά λεφτά για γυαλιά, μας κακοφαίνεται αν κάτι είναι φτηνό και προσιτό. Τα γυαλιά είναι ένα απλό αξεσουάρ, είναι ωραίο να μπορείς να παίρνεις πολλά και να τα χαίρεσαι.
Μια μέρα που καθόμουν στο γραφείο και δεν έκανα τίποτα σκέφτηκα να πάρω ένα κουδούνι ποδηλάτου, να το επεξεργαστώ και να το βάψω. Οι φίλοι μου το είδαν στο ποδήλατό μου και άρχισαν να μου ζητάνε να φτιάξω και σε αυτούς. Κάπως έτσι ξεκίνησα να βάφω προϊόντα στο χέρι. Έβαψα και για λίγο καιρό παπούτσια, αλλά μου έπαιρνε πάρα πολύ χρόνο για να γίνουν σωστά και να μην χαλάσουν. Μετά σκέφτηκα γιατί να μην ζωγραφίσω τα γυαλιά μου; Το έκανα και είχα πάλι τις ίδιες αντιδράσεις με το κουδούνι. Τότε βρέθηκε ένας γνωστός μου οπτικός που μόλις είδε αυτό που φτιάχνω μου πρότεινε να πάμε να μιλήσουμε στο αφεντικό του. Του άρεσε, μου είπε να ξεκινήσουμε συνεργασία και δέχτηκα. Πολύ γρήγορα ήρθε και η συνεργασία με άλλα μαγαζιά οπτικών και τώρα συνεργάζομαι σταθερά με τέσσερις αλυσίδες οπτικών ειδών και πουλάνε τα γυαλιά μου. Φτιάχνω ξύλινα και κοκάλινα γυαλιά και μετά τα επεξεργάζομαι. Η δουλειά που κάνω στο ξύλινο γυαλί είναι να σκαλίζω σχέδια και στα κοκάλινα να τα ζωγραφίζω. Επεξεργάζομαι τα γυαλιά δίνοντάς τους μία μορφή διαφορετική από ό,τι έχουν συνηθίσει, τα ζωγραφίζω στο χέρι δίνοντάς τους την μοναδικότητα και το ενδιαφέρον του hand painted.
Ιδέες παίρνω από παντού, μια φορά καθόμουν και κοιτούσα το μωσαϊκό στο πάτωμα και μετά πήγα και το ζωγράφισα. Μου αρέσουν πολύ τα patterns. Μπορώ να κάθομαι να φτιάχνω σχέδια με τις ώρες. Έχω πολύ υπομονή όταν κάνω κάτι στο χέρι. Μου έχει γυρίσει λίγο μπούμερανγκ αυτό γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ με τις λεπτοδουλειές από το άγχος της συγκέντρωσης, αλλά δεν πειράζει, το απολαμβάνω.
Οι τιμές είναι προσιτές γιατί σκέφτομαι ότι δεν μπορούν πολλοί να δώσουν 100-150 ευρώ για ένα ζευγάρι γυαλιά. Τα γυαλιά μου κοστίζουν από 35-50 ευρώ. Πολλοί μου λένε ότι δεν έχω καλό φακό, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι φακοί που χρησιμοποιώ είναι από οπτικούς, δοκιμασμένοι και ιδανικοί για την προστασία των ματιών. Απλά έχουμε συνηθίσει να δίνουμε πολλά λεφτά για τα γυαλιά και μας κακοφαίνεται αν κάτι είναι φτηνό και προσιτό. Τα γυαλιά είναι ένα απλό αξεσουάρ, είναι ωραίο να μπορείς να παίρνεις πολλά και να τα χαίρεσαι.
Νιώθω τυχερός γιατί τα πράγματα πάνε πολύ καλά τελευταία, δεν προλαβαίνω να πουλάω, ενώ πριν από λίγο καιρό δεν είχα τι να κάνω. Ξαναγεννήθηκα από τη στάχτη μου (γέλια). Και δεν το περίμενα, δεν είχα μεγάλες προσδοκίες στην αρχή. Γενικά, όταν κάνω κάτι δεν ικανοποιούμαι με τίποτα και αυτό με κρατάει σε εγρήγορση. Στα άμεσα σχέδιά μου είναι ένα e-shop και από τον Σεπτέμβρη με τον οπτικό φίλο μου και συνεργάτη ετοιμάζουμε ένα καινούριο brand με handpainted γυαλιά. Θα πάμε σε μία έκθεση στο Παρίσι, στην μεγαλύτερη έκθεση γυαλιών στον κόσμο, όπου θα στοχεύσουμε σε υπερχονδρική πώληση. Και αν πετύχει αυτό δεν θα έχω έναν συνεργάτη στο βάψιμο αλλά δέκα.
Θυμάμαι παλιά όταν βάφαμε σε τρένα και μας έπιαναν μπάτσοι με ξελάσπωναν οι γονείς μου και μου λέγανε "αυτά θα σου δώσουν να φας;". Αλλά τελικά, ναι, αυτά ήταν. Τώρα ζω κανονικά από τα γυαλιά που φτιάχνω, είναι η δουλειά μου».
Τα handpainted γυαλιά ugglybell, θα τα βρείτε σε επιλεγμένα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.
