ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ

ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ Facebook Twitter
0

Ήμουν μοναχοπαίδι, τελείως αγοροκόριτσο, και το όνειρό μου από τα δεκατρία ήταν να γίνω ηθοποιός. Πρόσεξε, δεν ονειρευόμουν ποτέ να γίνω μια σταρ. Το όνειρό μου ήταν να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός. Προέρχομαι από ένα σπίτι που με έφερνε σε επαφή με τα εικαστικά, το θέατρο και το σινεμά. Οπότε το έβλεπα σοβαρά το πράγμα, χωρίς φρου-φρου κι αρώματα.

Μετά το σχολείο πέρασα στο πανεπιστήμιο, στη Γαλλική Φιλολογία Θεσσαλονίκης, στην οποία δεν φοίτησα ποτέ. Είχα περάσει ταυτόχρονα και στο Θέατρο Τέχνης. Αυτό ήθελα να κάνω. Τελειώνοντας τη σχολή, στα 21, έπαιξα κατευθείαν στην τηλεόραση, στην Αναστασία.

Θυμάμαι είχε βγει ένα διαφημιστικό τρέιλερ, στο οποίο φαινόμουν πολύ φευγαλέα και στο τέλος ακουγόταν μια φωνή που έλεγε «Ποια είναι η Αναστασία»; Είχα ένα αγόρι τότε, που μου λέει «Είδα αυτό το τρέιλερ στην τηλεόραση. Πολύ έξυπνο, ε;». «Ναι» του λέω, «εγώ είμαι». Δεν το πίστευε.

Θυμάμαι εκείνη τη φρίκη που ένιωθα όταν με πρωτοαναγνώριζαν στον δρόμο και πρέπει να ήταν σχεδόν αμέσως μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου που πήγα και κούρεψα τα μαλλιά μου πολύ κοντά, αγορίστικα. Βγαίνοντας όμως από το κομμωτήριο κάποιος με αναγνώρισε αμέσως. Αυτό ήταν τεράστια ήττα.

Σε αυτό το σίριαλ έπαιξα κάπως τυχαία. Δεν ψαχνόμουν να παίξω στην τηλεόραση. Έγιναν όλα κάπως ερήμην μου κι εγώ αισθάνθηκα ότι από τη μια μέρα στην άλλη τα πράγματα σοβάρεψαν πολύ κι ότι οι άλλοι έχουν ξαφνικά μια εικόνα για μένα που δεν συμβαδίζει απαραιτήτως με την εικόνα που έχω εγώ για τον εαυτό μου. Στην ουσία, σαν από ένστικτο, δεν ακολούθησα την πορεία που είχε προδιαγραφτεί και ακολούθησα τη δική μου. Με τα χίλια ζόρια βέβαια, αλλά μπορώ να πω ότι τελικά ακολούθησα έναν δρόμο που ήταν πιο κοντά σε αυτό που ήθελα εγώ.

Έχω κάνει και θέατρο και τηλεόραση και κινηματογράφο. Αυτό που αγαπώ περισσότερο είναι ο κινηματογράφος, αν και ως επαγγελματίας δεν μπορείς να καλύπτεσαι όσον αφορά τις κινηματογραφικές σου συμμετοχές, με την έννοια της συχνότητας, στη χώρα μας. Εκ των πραγμάτων πόσες ταινίες να κάνεις δηλαδή! Λίγες.

Πάντα ήθελα να κάνω παιδιά και οικογένεια και το έκανα. Είμαι παντρεμένη και έχω κάνει δύο αγόρια, 7 και σχεδόν 4. Ποτέ δεν με τρόμαξε η κούραση των υποχρεώσεων και των ευθυνών μιας οικογένειας. Το μόνο που με απασχολεί είναι να μπορώ να είμαι ο γονιός που θα ήθελα είμαι, ώστε να μεγαλώσω τα παιδιά μου υγιή ψυχικά και με τα εφόδια που πιστεύω ότι χρειάζονται στη ζωή. Δεν καταφέρνω να είμαι πάντα αυτή που θα ήθελα, αλλά το παλεύω και το προσπαθώ καθημερινά.

Αυτό που έχω μάθει στα 37 μου είναι ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Όταν είσαι πιο νέος έχεις την αίσθηση της παντοδυναμίας. Τώρα πια αισθάνομαι ότι σε κάποια ζητήματα τα φτερά μου έχουν τσακίσει λιγάκι. Όχι ότι με παίρνει από κάτω. Απλά δεν νιώθω πλέον ότι η ζωή είναι αυτή η παιδική χαρά που πίστευα ότι είναι.

Η εμπειρία και η γνώση δεν μεταβιβάζονται. Κανείς δεν μπορεί να σου μάθει αυτά που θα μάθεις αργότερα μόνος σου. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά γοητευτικό στοιχείο της νεότητας. Αν όλοι είχαμε στα είκοσι τα μυαλά που έχουμε στα σαράντα, θα χάναμε τελικώς και την ουσία. Κάθε ηλικία έχει και τη χάρη της και γι' αυτό δεν φρικάρω καθόλου που μεγαλώνω. Ίσα-ίσα που μου αρέσει. Τώρα νιώθω πιο ψύχραιμη.

Αυτό που με ενοχλεί στην καθημερινότητά μου είναι το άγχος μου να τα προλάβω όλα. Τη δουλειά, να μη λείψει τίποτα στα παιδιά μου και μέσα σε όλα αυτά να θέλω να έχω μια ώρα την ημέρα για την πάρτη μου. Να σκεφτώ τι μου συμβαίνει, να διαβάσω ένα βιβλίο, να κάνω κάτι που να με ευχαριστεί. Το άγχος πολλές φορές επηρεάζει και τις καλές στιγμές και δεν χαίρομαι αυτά που θα μπορούσα να χαρώ. Μου τη σπάει αυτό.

Αυτό τον καιρό κάνω τις τελευταίες πρόβες για την παράσταση που ανεβαίνει την Κυριακή στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Δώμα. Είναι ένας μονόλογος, στον οποίο υποδύομαι ένα αγόρι και βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία. Στις 20 Νοεμβρίου του 2006 ο 18χρονος Σεμπάστιαν Μπος εισέβαλε στο σχολείο του, στη Γερμανία, οπλισμένος με κοντόκαννες καραμπίνες και χειροβομβίδες καπνού κι άρχισε να πυροβολεί όποιον έβρισκε μπροστά του. Τραυμάτισε οκτώ άτομα, κρύφτηκε σε μια από τις αίθουσες και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι. Όταν τον βρήκαν, ήταν νεκρός. Πριν όμως εισβάλει στο σχολείο, είχε ανεβάσει ένα βίντεο στο Ίντερνετ προσπαθώντας να εξηγήσει τις πράξεις του. Είναι μια ιστορία που έχει επαναληφθεί σε αρκετές χώρες στην Ευρώπη, και φυσικά στην Αμερική. Είναι πολύ δύσκολο να μπεις στην ψυχολογία ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν πιστεύει σε τίποτα.

Μάλλον περνώ μια δημιουργική περίοδο, γιατί παράλληλα κάνω ένα σίριαλ στο ΑΝΤ1 που λέγεται Κάρμα και επίσης έκανα ήδη τα γυρίσματα σε μια ταινία με τον Γιώργο Χωραφά, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και την Κάτια Ζυγούλη σε σκηνοθεσία του Βασίλη Τσελεμέγκου. Πρόκειται για μια κινηματογραφική μεταφορά στο βιβλίο του Ανδρέα Στάικου Επικίνδυνες Μαγειρικές.

Το να νιώθεις τυχερός στη ζωή είναι σχετικό πάντα με αυτό που ζητάς. Αν ζητάς τα πάντα, μπορεί να νιώθεις πάντα άτυχος. Εγώ νιώθω καλά.

Αυτό που με φρικάρει εντελώς είναι ότι δεν μπορώ να διανοηθώ ότι επιτρέπεται και είναι νόμιμο όλοι αυτοί οι υποψήφιοι βουλευτές να έχουν το δικαίωμα να ξοδεύουν αυτά τα τρομαχτικά ποσά για τη διαφημιστική τους καμπάνια. Εσένα δεν σε φρικάρει αυτό; Ότι ένας βουλευτής μπορεί να ξοδεύει 400.000 ευρώ για να ξαναβγεί στην εξουσία! Ο άνθρωπος που έχει ξοδέψει τόσα λεφτά δεν θα θελήσει να τα πάρει πίσω; Δηλαδή, θα έρθει να μου πει ότι έχει τέτοια τρομαχτική αγωνία να παίρνει έναν μισθό βουλευτή και να κάνει καλό στην κοινωνία που ξοδεύει όλη του την περιουσία γι' αυτό! Και που σκατά τα έχει βρει αυτά τα τετρακόσια χιλιάρικα; Η απάντηση είναι προφανής, αλλά σου καίει τον εγκέφαλοι αυτό - δεν στον καίει; Φαντάζομαι ότι υπάρχουν και χειρότερα. Στην Αφρική, ας πούμε...

Οι Αθηναίοι
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

ADM 2025: The Urban Issue / Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι, ζει στον Λυκαβηττό. Από την απόρριψη του κατεστημένου και την πίστη στη χωρική εμπειρία έως τις προκλήσεις της Αθήνας και το μέλλον των νέων δημιουργών, ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας μιλά με πάθος για την ουσία, τις ευκαιρίες και τις πληγές της σύγχρονης πόλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιώργος Βότσης: «Κάποτε δεν χρειαζόταν να δώσεις ορισμό για το τι εστί αναρχικός»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Βότσης: «Κάποτε δεν χρειαζόταν να δώσεις ορισμό για το τι εστί αναρχικός»

Για τις Αρχές ήταν «τρομοκράτης» και «αρχηγός» της 17Ν, ενώ για την Αριστερά «προβοκάτορας». Σήμερα δηλώνει αντιστασιακός εκ φύσεως και πιστεύει ότι η «Ελευθεροτυπία» της δικής του εποχής δεν μπορεί να ξαναβγεί. Ο θρυλικός δημοσιογράφος αφηγείται την πολυτάραχη ζωή του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ