Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη

Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
1

Τέσσερις γυναίκες σε μια παραλία, κι εμείς μαζί τους για ένα 24ωρο. Τι θα μπορούσε να προκύψει από ένα τέτοιο premise που να μας κρατήσει το ενδιαφέρον για 90 λεπτά; Κι όμως, η νέα ταινία του Αλέξανδρου Βούλγαρη είναι μια πραγματική εμπειρία, ένα φιλμ γλυκόπικρο, μελαγχολικό και ταυτόχρονα γεμάτο ενέργεια, ένα φιλμ προσωπικό, που ακριβώς επειδή είναι στημένο με τέτοια ευαισθησία γίνεται βιωματικό – δηλαδή δημιουργεί έναν κοινό τόπο μέσα στον οποίο θεατής και ταινία συνυπάρχουν, συμπάσχουν, κατανοούν.

Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Βούλγαρης λέει: «Είναι μια ταινία-παιχνίδι που σε διασκεδάζει επειδή δεν θέλει να σε στενοχωρήσει. Άλλοτε είναι τρελή κωμωδία, άλλοτε μιούζικαλ, άλλοτε ταινία μυστηρίου και άλλοτε μελόδραμα. Οι ηρωίδες οδηγούν προσεκτικά τους θεατές σε μια κρυφή και αποκαλυπτική στιγμή. Προτού μοιραστούν το μυστικό τους θέλουν να τις έχουμε αγαπήσει, να τις έχουμε καταλάβει και να μην είμαστε αυστηροί». Και η ταινία δεν θα λειτουργούσε αν οι τέσσερις πρωταγωνίστριες (Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ-Ελένη Μπέζου, Δάφνη Πατακιά) δεν είχαν συντονιστεί τόσο αρμονικά. Το δέσιμό τους είναι ο πομπός όλου του συναισθηματικού φορτίου της «Winona», που βρίσκει πάντα τον στόχο της. Η LiFO τις συνάντησε σε ένα καφέ στα Εξάρχεια.

Η Winona είναι φορτισμένη με τις αναμνήσεις του Aλέξανδρου, τις προτιμήσεις του, όλα αυτά που του αρέσουν, όλα αυτά με τα οποία ο ίδιος μεγάλωσε. Οπότε, με έναν τρόπο, μας τα μοίρασε και καθεμία πήρε εκεί μέσα το κομμάτι της.


— Τι συμβαίνει στη «Winona»;

Ανθή Ευστρατιάδου: Τι μπορούμε να πούμε; Όχι πολλά...

Ηρώ Μπέζου: Είναι μια ταινία που διαδραματίζεται σε μια παραλία, μέσα σε μια μέρα.

Δάφνη Πατακιά: Με τέσσερις κοπέλες που την επισκέπτονται και περνάνε χρόνο μαζί.

Σοφία Κόκκαλη: Παίζουν παιχνίδια...

Ανθή Ευστρατιάδου: Τραγουδάνε πολύ...

Δάφνη Πατακιά: Και πίσω απ' όλα αυτά υπάρχει ένα μυστικό.


— Το μυστικό θα το αποφύγουμε, αλλά να μείνουμε λίγο στα παιχνίδια. Είναι λες και μοιράζεστε την ίδια παιδική ηλικία στην ταινία, λες και τα βιώματά σας είναι κοινά, λες και κουβαλάτε το ίδιο αναμνησιακό φορτίο. Περνάει και στον θεατή αυτό – εγώ προσωπικά συγκλονίστηκα.

Α.Ε.: Α, τι ωραία! Νομίζω ότι μας συντόνισε το ό,τι ήμασταν μια μικρή ομάδα. Είχαμε κάνει λίγες πρόβες πριν – ξεκινήσαμε με το ίδιο το κείμενο, που είναι από μόνο του ένα τέτοιο εργαλείο. Και, φυσικά, υπήρχε η βοήθεια του Αλέξανδρου. Κράτησε λίγες μέρες όλο αυτό, αλλά ήμασταν συνέχεια μαζί.

Σ.Κ.: Ναι, προέρχεται κυρίως από τον Αλέξανδρο αυτό. Η Winona είναι φορτισμένη με τις αναμνήσεις του, τις προτιμήσεις του, όλα αυτά που του αρέσουν, όλα αυτά με τα οποία ο ίδιος μεγάλωσε. Οπότε, με έναν τρόπο, μας τα μοίρασε και καθεμία πήρε εκεί μέσα το κομμάτι της. Αυτός ήταν ο κοινός μας τόπος, το κοινό φορτίο.

Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Δάφνη Πατακιά... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Σοφία Κόκκαλη... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Ανθή Ευστρατιάδου... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Ηρώ-Ελένη Μπέζου... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


— Η ταινία μοιάζει δομικά αυτοσχεδιαστική, έχει αυτή την ελαφράδα. Φαντάζομαι πως δεν ήταν αυτή η συνθήκη των γυρισμάτων.

Δ.Π.: Ναι, δεν υπήρξε κάποια παρέκκλιση, ελάχιστες στιγμές ίσως.

Η.Μ.: Η βάση έμεινε άθικτη από επεμβάσεις... έως και καθόλου.


— Η «Winona» γυρίστηκε σε φιλμ, όχι σε ψηφιακό βίντεο, το οποίο σημαίνει πως δεν υπήρχαν περιθώρια για πολλές λήψεις. Πόσο επηρεάζει αυτό τη δουλειά του ηθοποιού;

Σ.Κ.: Θα ξεμπροστιάσω τον Αλέξανδρο τώρα, γιατί στην αρχή ισχυριζόταν πως όλο αυτό έγινε για αισθητικούς λόγους, αλλά, εν τέλει, παραδέχτηκε πως ήταν μέσο τρομοκρατίας (γέλια). Ναι, αλήθεια, και όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλο το συνεργείο. Δηλαδή ξέραμε πως δεν υπήρχαν περιθώρια για λάθη, πως αν δεν πετυχαίναμε κάτι με την πρώτη, έπρεπε να το πετύχουμε με τη δεύτερη. Αυτό είναι το καλό με το φιλμ, η συγκέντρωση.


Η.Μ.: Αν θες, αυτό δείχνει και μια εμπιστοσύνη του Αλέξανδρου σ' εμάς. Όσο κι αν τρομοκρατηθήκαμε, ξέραμε πως έπρεπε να το κάνουμε! Δεν είχαμε κάνει και πολλές πρόβες για να πεις πως υπήρχε ένα δίχτυ ασφαλείας.


Α.Ε.: Ο στόχος μας ήταν περισσότερο να συνδεθούμε με τη στιγμή και με τους ανθρώπους δίπλα μας. Αυτό μπορεί να σε τρομοκρατήσει, μπορεί και να σε απελευθερώσει. Και ήταν μια ελεύθερη διαδικασία το γύρισμα της ταινίας, ενώ παράλληλα αισθανόσουν πως ο Αλέξανδρος σε καθοδηγούσε με έναν τρόπο που δεν ήταν απόλυτα συγκεκριμένος. Η «αποστολή» μας, αν θες, δεν ήταν να χτίσουμε έναν ρόλο αλλά να συνδεθούμε με τη στιγμή και με τους ανθρώπους γύρω μας.


Δ.Π.: Πάντως, και η τοποθεσία η ίδια ήταν καταπληκτική – αν δεν χρησιμοποιήσεις το φιλμ εκεί, πού αλλού; Ξέρεις, η θάλασσα, το ελληνικό τοπίο... (γέλια) Πάντως, ο περιορισμένος χρόνος εμένα με άγχωσε λίγο στην αρχή. Ήξερα από τη μια πως είχα οκτώ μέρες και από την άλλη πως δεν κάναμε μια μικρού μήκους ταινία. Ωστόσο, δεν είχες την άνεση μιας μεγάλης παραγωγής, οπότε έπρεπε να συνδεθείς με τη «στιγμή», που λέγαμε πριν, πάρα πολύ γρήγορα. Γι' αυτό οι τελευταίες μέρες μού φάνηκαν πολύ πιο ζεστές, πολύ πιο «ανοιχτές».

— Τέσσερις γυναίκες σε μια παραλία, κι όμως δεν πρόκειται για μια «γυναικεία» ταινία. Όλοι όσοι παρακολουθήσαμε το φιλμ αφήσαμε την αίθουσα εξίσου συγκινημένοι.

Α.Ε.: Ο Αλέξανδρος το έχει αυτό πολύ ως καλλιτέχνης. Ξεπερνάει αμέσως αυτό το ζήτημα, δεν μπαίνει, ας πούμε, στη συζήτηση που είναι τόσο έντονη τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία – που δικαίως γίνεται βέβαια. Με τον Αλέξανδρο είναι σαν να μην έχει νόημα καν να το κουβεντιάσουμε, καταλαβαίνεις.


— Από την άποψη του ό,τι, εφόσον έχουμε λύσει μέσα μας αυτό το ζήτημα, πάμε σε κάτι πέρα από αυτό.

Α.Ε.: Ναι, ακριβώς.

Σ.Κ.: Κι αν θέλει κάποιος, ας πει πως η ταινία έχει «αντρική ματιά». Τόσα θα 'χει καταλάβει. (γέλια)

Δ.Π.: Θα ήταν τεράστιο λάθος αυτό. Δηλαδή τι θέλει ο άλλος; Οι άντρες σκηνοθέτες να γυρίζουν μόνο ταινίες στις οποίες οι γυναίκες θα είναι είτε γκόμενες του ήρωα είτε μαμάδες;

Α.Ε.: Νομίζω πως κάποια πράγματα γίνονται πολύ επιφανειακά σήμερα. Σου λέει ο άλλος, «πρέπει να απενεχοποιήσουμε το σώμα». Που, ναι, σωστό είναι, αλλά το ζήτημα είναι πώς θα το κάνεις και πώς εκμεταλλεύονται κάποιοι αυτά τα ζητήματα. Φυσικά και η συζήτηση για τη θέση της γυναίκας έχει σημασία, αλλά το ζήτημα αυτό έχει διανύσει μια ολόκληρη πορεία μέσα στην Ιστορία. Και ξαφνικά έχεις την αίσθηση πως πρέπει να λυθούν όλα τώρα, πάρα πολύ γρήγορα, δηλαδή πάρα πολύ επιφανειακά.

Δ.Π.: Σε κάθε περίπτωση, το φύλο δεν θα έπρεπε να μας αφορά. Ας πούμε, είδες αυτή την εκπληκτική ταινία από την Ουγγαρία, το «Λεύκος Θεός», και συνδέθηκες με τα σκυλιά. Έπρεπε να είσαι σκύλος για να συνδεθείς ή απλώς να έρθεις σε επαφή με τον «σκύλο» μέσα σου;

Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Ο στόχος μας ήταν περισσότερο να συνδεθούμε με τη στιγμή και με τους ανθρώπους δίπλα μας. Αυτό μπορεί να σε τρομοκρατήσει, μπορεί και να σε απελευθερώσει. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

 

— Πώς νιώσατε όταν είδατε για πρώτη φορά την ταινία;

Σ.Κ.: Και γελούσαμε και κλαίγαμε. Την είδαμε στην Πολωνία βέβαια, που ήταν παράξενη εμπειρία.

— Γιατί;

Σ.Κ.: Δεν κάνουν πολλούς ήχους αυτοί! (γέλια) Βόρειοι! Δεν καταλάβαινες αν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν, αν είναι εκεί, αν δεν είναι, υπήρχε μια παγωμάρα, τελείωσε η ταινία και ήμασταν έντρομοι.

Η.Μ.: Και γελάγαμε μόνο εμείς οι έξι, που είχαμε πάει. Ενώ οι άνθρωποι ήταν πολύ θετικοί. Μέχρι να μας μεταφράσουν, βέβαια, αυτά που μας έλεγαν, εμείς νομίζαμε πως μας έβριζαν.

Κάπου εδώ η Ηρώ και η Σοφία κάνουν ένα σκετσάκι που είναι αδύνατον να περιγράψει κανείς στο χαρτί, με την Ηρώ να κάνει τον Πολωνό θεατή και τη Σοφία τον μεταφραστή. Έχουν ένα απολαυστικό κωμικό timing που σε γυρίζει κατευθείαν πίσω στην ταινία.


— Όταν οι γυναίκες αυτές αφήνουν την παραλία, στο τέλος, αισθάνεσαι πως δεν φεύγουν όπως ήρθαν, πως αυτό το «ταξίδι» τις έχει αλλάξει. Συνέβη και σ' εσάς αυτό;

Α.Ε.: Είχαμε ένα μυστικό να προστατέψουμε.

Η.Μ.: Το μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλύψουμε.

Σ.Κ.: Το οποίο είναι... (γέλια)

Η.Μ.: Όχι, δεν θα το πούμε!

Σ.Κ.: Το δουλέψαμε πολύ αυτό. Δεν θέλαμε να φανεί από πριν πως είχαμε κάτι να αποκαλύψουμε στο τέλος του φιλμ. Και όλο αυτό το «κράτημα» ήταν από μόνο του μια έντονα συναισθηματική εμπειρία.

— Δηλαδή η ταινία γυρίστηκε με χρονολογική σειρά;

Η.Μ.: Ναι, όπως κυλά η ιστορία. Σωστά, δεν γίνεται συχνά αυτό.

Τα κορίτσια της «Winona», της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Είναι μάλλον σπάνιο.

Α.Ε.: Ήταν λίγο σπάνια όλη αυτή η εμπειρία. Όπως και πολύ σωματική. Έμπαινες κάθε μέρα μέσα στην κρύα θάλασσα, σε χτυπούσε ο ήλιος, έτρωγες τα φτυσίδια της διπλανής σου και την ίδια στιγμή έπρεπε, χωρίς τίποτα να είναι συνεννοημένο, να συντονιστείς σε ένα συναίσθημα που πάλλεται και σε φορτίζει.


Δ.Π.: Ξέρεις, ήταν στιγμές που συννέφιαζε και σταματούσαν τα γυρίσματα, επειδή ο Αλέξανδρος ήθελε κυρίως ήλιο στην ταινία, οπότε κι εμείς αράζαμε και περιμέναμε να φύγουν τα σύννεφα για να ξεκινήσουμε. Ε, δεν μας ενημέρωναν ποτέ πως είχαν ξεκινήσει το γύρισμα. «Έκλεβαν» πλάνα από εμάς, τα οποία τελικά χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία.

— Πώς είναι ο Αλέξανδρος ως σκηνοθέτης;
Α.Ε.: Είναι σαν να σε καθοδηγεί χωρίς να σε καθοδηγεί, δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. Νιώθεις πως είναι όλα χαλαρά από τη μεριά του, όμως είναι εκεί και παίρνει αυτό που θέλει, απλώς ο τρόπος του δεν είναι ορατός. Μπαίνεις στον κόσμο του χωρίς να το καταλάβεις.


Η.Μ.: Είναι τρομερά ευαίσθητος. Με συγκινεί πολύ αυτό.


Σ.Κ.: Ο Αλέξανδρος λατρεύει τους ηθοποιούς. Έχω ξαναδουλέψει μαζί του, οπότε θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πως μου ήταν πιο εύκολο να μπω στο κλίμα αυτής της ταινίας, βλέπεις όμως μετά τη «Winona» και τα άλλα κορίτσια είναι σαν να τον γνώριζαν από πάντα. Η Ηρώ μπορούσε να φέρει τον κόσμο της στο γύρισμα, το ίδιο και η Δάφνη, η Ανθή, εγώ, είναι σαν να γεμίζει ένα δοχείο. Αυτή είναι η μαγεία, το ό,τι αφήνει αυτό το πράγμα να συμβεί, το αγαπάει, το πιστεύει ‒ νομίζω ότι το χρειάζεται κιόλας. Ε, όλο αυτό, ναι, θέλει γενναιοδωρία, θέλει θάρρος.

— Οι γυναίκες της ταινίας μοιάζει να κινούνται σε έναν ηλικιακό χώρο που συνιστά αυτό που αποκαλούμε «παιδικότητα». Παίζουν παιχνίδια, κάνουν «χαζομάρες», λένε χοντράδες. Τι σημαίνει «παιδική ηλικία» για εσάς;

Σ.Κ.: Ο άνθρωπος είναι η παιδική του ηλικία. Τελεία, δεν έχει άλλο, αυτό είναι. Τώρα που συνειδητοποιώ τι θα πει «παιδικότητα» είναι μάλλον επειδή φεύγω από αυτό, δεν είμαι παιδί πια. Αλλά όλος αυτός ο χώρος και ο χρόνος είναι τεράστιος. Με επισκέπτονται αναμνήσεις από έναν άλλον χρόνο, με πολύ μεγαλύτερη ένταση απ' αυτήν που είχαν τη στιγμή που τα ζούσα. Τι είναι αυτό; Η παιδικότητα για μένα είναι ένας χωροχρόνος, λοιπόν, ο πιο ωραίος, ο πιο γεμάτος, ο πιο κομβικός. Πάντα τον κουβαλάς, πάντα κάνεις διάλογο με την επόμενη ανάμνηση και μετά με την επόμενη... Κάπως έτσι.


Α.Ε.: Είναι η δυνατότητα να βουτήξεις από κάτι σκοτεινό σε κάτι πολύ φωτεινό χωρίς να υπάρχει συνείδηση αυτού του πράγματος. Είναι η δύναμη της εμπιστοσύνης, το να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους στο 100%, να είσαι άγραφο χαρτί, αθώος. Να πηγαίνεις από το κλάμα στο γέλιο σε μια στιγμή, πολύ ανάλαφρα. Χωρίς αναλυτική σκέψη.


Η.Μ.: Λιγότερες ενοχές. Καθόλου ενοχές!


Δ.Π.: Δεν κάνεις τίποτα μισό. Είναι όλα ολόκληρα, τα ζεις όλα στο όλον τους.

 

Η «Winona» θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 6 Φεβρουαρίου.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ηρώ Μπέζου δεν νιώθει ότι έγινε καλή ηθοποιός επειδή κέρδισε το βραβείο Μελίνα Μερκούρη

Θέατρο / Η Ηρώ Μπέζου δεν νιώθει ότι έγινε καλή ηθοποιός επειδή κέρδισε το βραβείο Μελίνα Μερκούρη

Η νεαρή ηθοποιός έχει κατακτήσει επάξια μια θέση στο ελληνικό θέατρο, ενώ ετοιμάζεται να ερμηνεύσει τον διπλό ρόλο της Γερτρούδης και του Οράτιου στο σαιξπηρικό «Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας», σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Οθόνες / Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ που έχει σήμερα γενέθλια παραμένει διαχρονικά ένας από τους αγαπημένους μας σκηνοθέτες. Μαζέψαμε σε ένα αφιέρωμα ό, τι έχουμε γράψει για τις ταινίες του αλλά και κάποια ενδιαφέροντα θέματα για το έργο του που αξίζει να τα διαβάσετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Οθόνες / Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Η περιπετειώδης δημιουργία του «Harvest», της εντυπωσιακής πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της ταλαντούχας σκηνοθέτιδας, ζωντανεύει την ονειρική και σκληρή ατμόσφαιρα ενός μεσαιωνικού σκωτσέζικου χωριού καθώς αυτό εξαφανίζεται από τον χάρτη.  
M. HULOT
CHECK 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Οθόνες / 10 σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Από τη νέα σεζόν του «Slow Horses» στο μεγάλο φινάλε του «Stranger Things» κι από ένα φιλόδοξο πορτρέτο του Σκορσέζε στο νέο στοίχημα του δημιουργού του «Breaking Bad», διαλέγουμε δέκα σειρές που αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ