LIVE!

Αν Κάρσον: Πώς ερωτεύονται και γράφουν ποίηση στην αρχαία Ελλάδα

Αν Κάρσον: Πώς ερωτεύονται και γράφουν ποίηση στην αρχαία Ελλάδα Facebook Twitter
Για την κορυφαία ποιήτρια και φιλόλογο Αν Κάρσον τα πάντα εξηγούνται και κινούνται από τη δυναμική του έρωτα.
0

Αρκεί να διαβάσει κανείς την Αντιγόνη για να δει να υψώνονται, στην καρδιά του αρχαίου δράματος, όχι μόνο η ορμή του έρωτα αλλά και δυνάμεις αλλόκοτες, λέξεις ταυτόχρονα φωτεινές και σκοτεινές, μια ολόκληρη σκόνη, όπως την περιγράφει χαρακτηριστικά ο Σοφοκλής, που σηκώνεται σαν ανεμοστρόβιλος και συμπαρασύρει τους ανθρώπους από τη γη στον ουρανό. Μια ανεμοθύελλα που σπάνια θα πρόσεχε κάποιος μελετητής – εκτός από την Αν Κάρσον, η οποία χρόνια τώρα επιλέγει μέσα από λεπτομέρειες, σπαράγματα, ελάχιστα σημειώματα και σιβυλλικά νοήματα ό,τι έμενε στο περιθώριο της αρχαϊκής πρώτα και κατόπιν της αρχαίας τραγικής ποίησης και απέκτησε ρόλο συμπαντικό.

Έτσι, είναι από τις πρώτες που διείδε, μέσα από τα πανέμορφα σπαράγματα της Σαπφώς, την απεριόριστη δύναμη της μεταφοράς και του έρωτα, όπως αντίστοιχα διέκρινε, για παράδειγμα, μέσα από τον μύθο για τα τζιτζίκια του Πλάτωνα ένα σχόλιο πάνω στην απεραντοσύνη του χρόνου. Άκουσε τις λέξεις να σπάνε –το ηχόχρωμα, τις συνηχήσεις τους– στους στίχους του Αρχίλογου και έκανε τον ήχο τους να ακουστεί μέχρι τα αλατωρυχεία του Σάλτσμπουργκ (ο Σταντάλ, μας λέει, αποκαλούσε τον έρωτα «κρυστάλλωση»).

Μικρές αδαμάντινες (απο)κρυσταλλώσεις που έκαναν, μέσα από τη δυνατή, αν και άκρως επαμφοτερίζουσα μεταφορά του έρωτα, κάποιον να απογειώνεται και ταυτόχρονα να νιώθει τα μέλη του να κόβονται (λυσιμελής πόθος) στο ποίημα του Αρχίλοχου ή να τον διαπερνούν τα βέλη της Κύπριδος, «που τα βυθίζει και τα σκληραίνει στο μέλι» σε ένα γνωστό ποίημα του Ανακρέοντα. Άλλωστε, για την κορυφαία ποιήτρια και φιλόλογο Αν Κάρσον τα πάντα εξηγούνται και κινούνται από τη δυναμική του έρωτα, που είναι γλυκόπικρη, άκρως αντιφατική και παράδοξη.

Άλλωστε, για την κορυφαία ποιήτρια και φιλόλογο Αν Κάρσον τα πάντα εξηγούνται και κινούνται από τη δυναμική του έρωτα, που είναι γλυκόπικρη, άκρως αντιφατική και παράδοξη.


Αυτή η ατελείωτη παραδοξότητα που παραμένει γοητευτικά άλυτη ανά τους αιώνες, κάνοντας τις μεταφορές να αποκτούν σάρκα και οστά, μετέτρεψε την Αν Κάρσον σε ουσιαστικό ρέκτη της λυρικής τέχνης: ποιήτρια η ίδια, μελετήτρια και πανεπιστημιακός, έφτιαξε ένα σύμπαν αποκωδικοποίησης το οποίο χώρεσε από την αρχαϊκή ποίηση μέχρι τις σύγχρονες γυναικείες φωνές της λογοτεχνίας (Βιρτζίνια Γουλφ, Γερτρούδη Στάιν), μυθοπλαστικά τέρατα όπως ο Γηρυόνης, οριακές μορφές έκφρασης, σύγχρονα κελεύσματα, ακόμα και μάταιες κοσμικότητες – ποια θέση στους μύθους της ομορφιάς μπορεί να κατέχει, φέρ' ειπειν, η Μπριζίτ Μπαρντό; Ο λόγος της επομένως δεν έχει όρια, παίζοντας ιδανικά με την ποίηση, το δοκίμιο, ακόμα και με το λιμπρέτο, λειτουργώντας σαν ένα ολοζώντανο, ρέον σύμπαν, γεμάτο λεπτή ειρωνεία και ομορφιά.

Αν Κάρσον, Έρως ο Γλυκόπικρος, Μτφρ.: Ανδρονίκη Μελετλίδου, Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 230
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ. Αν Κάρσον, Έρως ο Γλυκόπικρος, Μτφρ.: Ανδρονίκη Μελετλίδου, Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 230

Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε χάρη στην πρωτοβουλία του ποιητή Χάρη Βλαβιανού, ο οποίος όχι μόνο μας τη σύστησε μέσα από αφιέρωμα της «Ποιητικής» το 2010 αλλά την είχε προσκαλέσει και στο Κολέγιο Αθηνών με την παράσταση-περφόρμανς Αntigonick. Ο Βλαβιανός, επίσης, μετέφρασε και την πρώτη της ποιητική συλλογή Λίγα Λόγια (Πατάκης, 2013), όπου με τον τρόπο της παλατινής ανθολογίας, τον ελλειπτικό λόγο των ποιητών του αρχαϊκού δράματος και την ειρωνεία του Έλιοτ η Αν Κάρσον αποκαλύπτει τον βιταλιστικό της κόσμο γεμάτο από εμπειρίες, αλληλοαναιρέσεις και γοητευτικούς ακκισμούς που έχουν τη δύναμη της εξερεύνησης, γιατί έχει σημασία, όπως λέει η ίδια, να «μαθαίνεις τη ζωή» και να προχωράς, ακόμα και αν βλέπεις «με απέραντη θλίψη τις μικρές λαμπερές επιφάνειες του τοπίου να ξεγλιστρούν μέσα από τα χέρια σου», με τον ίδιο τρόπο που ο εραστής βλέπει να του γλιστράει ή μάλλον, καλύτερα, να λιώνει ο έρωτάς του «σαν ένα κομμάτι πάγος μέσα στα ζεστά χέρια που τον κρατάνε», σύμφωνα με την ακριβή διατύπωση του Σοφοκλή.

Τουλάχιστον αυτήν τη μεταφορά επαναφέρει διαρκώς η ίδια η Κάρσον στο εμβληματικό της δοκίμιο για το «ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση» με τον τίτλο Έρως ο Γλυκόπικρος (κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση Ανδρονίκης Μελετλίδου από τις εκδόσεις Δώμα), όπου η εικονοποιητική δύναμη της ποίησης αναδεικνύεται σε κάθε κεφάλαιο: οι στίχοι αποθεώνουν κάθε έκφανση αισθαντικότητας –το μεγαλύτερο στοίχημα της ποίησης για την Κάρσον–, απογειώνονται ή τσουρουφλίζονται σαν το απόσπασμα 31 της Σαπφώς, όπου «η γλώσσα είναι ανήμπορη / λεπτή φωτιά ξεσπάει κάτω από το δέρμα / κι είναι τα μάτια μου αδειανά / βουίζουνε τα αυτιά μου», με τον έρωτα να ανακινεί, μέσω της δύναμης της επιθυμίας, ολόκληρους κόσμους παρομοιώσεων και μεταφοράς.

Αν Κάρσον, Έρως ο Γλυκόπικρος, Μτφρ.: Ανδρονίκη Μελετλίδου, Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 230
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ. Αν Κάρσον, Έρως ο Γλυκόπικρος, Μτφρ.: Ανδρονίκη Μελετλίδου, Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 230

«Μέσα από τη συνειδητοποίηση της επιθυμίας για τον άλλον ο εραστής-ποιητής ή εράστρια/ποιήτρια συνειδητοποιεί έτσι για πρώτη φορά στην αρχαϊκή ποίηση τη σύνδεση αλλά και την απόσταση που τον/την χωρίζει από το ερώμενο αντικείμενο και από ολόκληρο τον κόσμο. Όπως στους Έλληνες ποιητές, η οδύνη εμφανίζεται σ' εκείνο ακριβώς το όριο όπου ο εαυτός αλλοιώνεται και το γλυκό ρέπει ανησυχητικά προς το πικρό» γράφει εμφατικά για την παραδοξότητα του έρωτα η Κάρσον, για να συνεχίσει: «Η αμφιρρέπεια του έρωτα προκύπτει άμεσα από τη δύναμη που έχει να "ανακατεύει" τον εαυτό. Ο ερωτευμένος παραδέχεται με απόγνωση ότι αισθάνεται και καλά και άσχημα που ανακατεύεται, αλλά κατόπιν επιστρέφει στο ερώτημα "Αφού έχω ανακατευτεί μ' αυτόν τον τρόπο, ποιος είμαι τελικά;".

Με άλλα λόγια, η επιθυμία αλλάζει τον ερωτευμένο. "Ξεκινώντας από τα όρια της σάρκας, ο Αρχίλοχος κατανοεί τον νόμο που διαφοροποιεί τον εαυτό από τον μη εαυτό, γιατί ο Έρωτας τον χτυπά ακριβώς στο σημείο όπου εδράζεται αυτή η διαφορά". Τελικά, η δράση του έρωτα προϋποθέτει μια δύναμη, ένα βιταλιστικό ρεύμα ανανέωσης και αλλαγής που συμπαρασύρει ολόκληρο το σύμπαν της ποίησης, δίνει πνοή στους στίχους της Σαπφώς και στα σταρένια τοπία του Βαγκ Γκογκ ή κάνει τον κόσμο να είναι κόκκινος ή μπλε, ταυτόχρονα μαύρος και άσπρος».

Χωρίς αυτήν τη δύναμη που σε κάνει να ξυπνάς, να τρομάζεις ή να ταράζεσαι –να τι μπορεί να κάνει ένας ποιητής ή ένας ζωγράφος!– δεν παράγεται ποίηση. «Ο Ρέμπραντ σε ξυπνάει τη στιγμή ακριβώς που βλέπεις την ύλη να βγαίνει παραπατώντας απ' τις μορφές της» γράφει στα Λίγα Λόγια η Κάρσον κι αυτό θαρρώ πως είναι το δικό της στοίχημα: να κάνει τις λέξεις να αποκτήσουν τα φτερά του Πλάτωνα, ώστε να μπορούν να ίπτανται. Να φτάσουν εν ολίγοις στο χείλος του κρατήρα –ιδού η μανία της με τα ηφαίστεια– σαν τον τρικέφαλο Γηρυόνη από την Αυτοβιογραφία του Κόκκινου που κατοικούσε στα πέρατα του Ωκεανού – ένας τερατόμορφος ήρωας που ενέπνευσε διαφορετικές μορφές, όπως εκείνες του Δάντη.

Αν, λοιπόν, στον κόσμο του Ομήρου αποκαλύπτεται η μαγεία των επιθέτων, όπως τονίζει η ίδια στην εισαγωγή της Αυτοβιογραφίας του Κόκκινου, όπου το αίμα είναι μαύρο, οι γυναίκες καλλίπυγες και ο Ποσειδώνας έχει μπλε βλεφαρίδες, στην ποίηση του Στησίχορου οι μεταφορές αποκτούν μια δύναμη κυριολεκτική και απελευθερωτική, όχι συμπληρωματική. Αυτό, άλλωστε, που βλέπει η ποιήτρια εδώ δεν είναι η ανυπέρβλητη ηρωική δύναμη, όπως στο έπος, ούτε ο μυθικός τερατόμορφος ήρωας Γηρυόνης, αλλά ένα «κόκκινο αγόρι και το μικρό του σκυλί» και κυρίως η τρυφερή δυνατότητα της ποίησης να κάνει ακόμα και τα πιο απρόσιτα τερατα –που εν τέλει μπορεί να έχουν το ίδιο το νόημα– να αποκτήσουν μια απλότητα στα ανθρώπινα μέτρα, να γίνουν μέρος από εμάς για εμάς.

Βιβλίο
0

LIVE!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Βιβλίο / Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ