Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού

Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού Facebook Twitter
Oι Black Blood συνέτριψαν τις ντισκο-πίστες το 1975 στην Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, αφού το LP τους «Chicano», στο οποίο ακουγόταν το «A.I.E.(Α Μwana)», βγήκε τότε από την Music Box.
0

Το έμαθα αργά. Μόλις το 2005. Ένα τραγούδι που πάντα το γούσταρα, αλλά μονίμως το σιχαινόμουνα (πώς γίνεται αυτό; – γίνεται όταν το καλύτερο «φαΐ» το τρως 10 φορές την ημέρα, επί δύο μήνες το χρόνο, για 20 χρόνια), το «A.I.E. (A Mwana)» των Black Blood, ένα τραγούδι σύμβολο για το Πατρινό Καρναβάλι, ήταν επί της ουσίας γαλλοβελγικό, στην πρώτη εκτέλεσή του από το 1971 είχε ιαπωνικούς, ή περίπου ιαπωνικούς, στίχους, το ερμήνευε παιδική χορωδία, ενώ ως δημιουργοί του φέρονταν οι Jean Kluger και Daniel Vangarde, υπεύθυνοι ενός project υπό τον τίτλο «Yamasuki».

Τους Kluger και Vangarde εμείς εδώ στην Ελλάδα τους γνωρίζουμε πολύ καλά (αν και όχι ως «ονόματα»), ενώ ο ΕΟΤ και η Ελληνική Οικονομία γενικότερα θα έπρεπε να τους είχαν στήσει άγαλμα.

Οι άνθρωποι αυτοί το 1977 είχαν ηχογραφήσει το περίφημο «Disco bouzouki», κάτω από το όνομα Disco Bouzouki Band («Play bouzouki yia mena…» και τα λοιπά) σπάζοντας τα ταμεία, στα (καλοκαιρινά) νησιά μας, αλλά και στην ενδοχώρα.

Τι τσιτσιμπίρες ήπιαν οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, αγάδες, πασάδες, ντερβισάδες, Ρώσοι, Μπόερς και Οθωμανοί, χορεύοντας φύρδην μίγδην το ευρωπαϊκό μπουζουκλερί, δεν λέγεται. Όσοι έζησαν σε νησιά στα τέλη του ’70 και στις αρχές του ’80, γράφουν βιβλία.

Aυτό το δισκάκι, το γεμάτο από μουσικά ψήγματα κατηχητικού ή καλοκαιρινής κατασκήνωσης, θα σας οδηγήσει δίχως να το καταλάβετε, στην ιδιωτική σας Shangri-La.

Οι Kluger και Vangarde λοιπόν ηχογραφούν τον «Θαυμαστό Κόσμο του Yamasuki» σε ετικέτα Biram το 1971 (επανέκδοση στην Finders Keepers του DJ Andy Votel το 2005), ένα μουσικό μπαλετάκι που συνέταξαν οι κεντροευρωπαίοι κομποζιτέρ στα Medeleine Studios των Βρυξελλών (εκεί που σκόραραν οι κλασικοί Placebo του Marc Moulin στα early seventies), και το οποίο κατέληξε να κάνει καριέρα (το μπαλετάκι), στα λαϊκά κλαμπ του St.Tropez, διασκεδάζοντας Γάλλους παραλήδες.


Και όμως, εκείνο το ταπεινό δισκάκι με την αφέλεια χυμένη σε κάθε μικρομελωδία του, τη γλύκα πασπαλισμένη σε κάθε fuzz-άκι, το μετρονομημένο πάθος του αφημένο σε κάθε ρεφρενάκι και την εξυπνάδα του διαλυμένη σε κάθε κουπλεδάκι (ναι, υπάρχει «έξυπνη μουσική» και είναι αυτή), αυτό λοιπόν το δισκάκι, το γεμάτο από μουσικά ψήγματα κατηχητικού ή καλοκαιρινής κατασκήνωσης, θα σας οδηγήσει δίχως να το καταλάβετε, στην ιδιωτική σας Shangri-La.

 

Yamasuki Singers - Aieaoa

Αν, πάλι, το σκάλισμα είναι πιο ρηχό και ψάχνετε για κάτι που μπορεί να σας προσφέρει, απλά, απειράριθμα samples, εδώ θα χτυπήσετε φλέβα. To «Aieaoa» είναι ένα. Δεν είναι όμως το μόνο. Ακολουθούν το «Seyu sayonara», το «Yokomo», το «Abana bakana», το «Kono samourai», το «Yamamoto kakapote».

Από ’κει λοιπόν πήραν το ριμπάουντ οι Black Blood, για να συντρίψουν τις ντισκο-πίστες το 1975 στην Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, αφού το LP τους «Chicano», στο οποίο ακουγόταν το «A.I.E.(Α Μwana)», βγήκε τότε από την Music Box.

Μάλιστα, λίγο αργότερα το τραγούδησε στη γλώσσα μας και ο Λάκης Τζορντανέλλι, ως «Αγοράζω παλιά» σε στίχους Σέβης Τηλιακού.

Πάντως η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού δεν ήταν των Bananarama, αλλά των Wall of Steel ή Ice επίσης από το 1975. Αυτή η εκδοχή υπάρχει στο πολύ καλό LP «Tonight at the Disqotheque» (γαλλική Kedzie ή καναδέζικη Smile), το οποίο φαίνεται να υπογράφουν οι σπουδαίοι Lafayette Afro Rock Band, χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα (Krispie and Company, Wall of Steel, New City Jam Band), μαζί με δυο-τρεις ακόμη (Roy Gaines, Francois Nyombo).

Το κομμάτι είναι «ξερό», έχει σεισμικό rhythm section (απείρως βαρύτερο από ’κείνο των Black Blood) και δύο αεράτα σόλο στο τρομπόνι και το φλάουτο, που το πάνε αλλού. Καταπληκτικό!

Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού Facebook Twitter

Και κάτι ακόμη. Μία άλλη afro-disco-funk ομήγυρη που έδρασε στη Γαλλία στα mid-seventies (γιατί στη Γαλλία έκαναν, βασικά, καριέρα οι Black Blood και οι Lafayette Afro Rock Band) ήταν οι Kongas. Αυτοί σχηματίστηκαν εκεί γύρω στο 1974, για να παρουσιαστούν ως η απόλυτη «rocking jungle-burlesque» μπάντα.

Μέλη της ήταν οι Γαλλοϊταλοί Jean-Marc Cerrone ντραμς (πούλησε υπερβολικά και στην Ελλάδα, μερικά χρόνια αργότερα, απλά ως Cerrone – ποιος δεν χόρεψε με το «Supernature» ή με το «Cerrone’s paradise»;), Patrick Sesti όργανο, Sylvain Claude κιθάρες, Serge Tonini κρουστά, o Γάλλος μπασίστας Andre Allet και ο Τυνήσιος περκασιονίστας Norbert Journo.

Το πρώτο LP τους υπό τον τίτλο «Afro Rock», που κυκλοφόρησε στην Barclay το ’74, έβγαλε μερικά εξαιρετικά tracks, όπως το απόλυτο αποκριάτικο hit «Jungle», το «Anikana-o» και κάποια ακόμη. Επειδή τα κομμάτια ήταν όντως πολύ καλά οι Kongas τα ξαναπαρουσίασαν το 1978 με νέο mix, βάζοντάς τα περισσότερο μέσα στην disco τρέλα, χώνοντας ανάμεσα ήχους της ζούγκλας και σμπαραλιάζοντας τα φλόρια.

Φοβερά χορευτικά tracks, που δεν αφήνουν κανένα να κατεβεί από την πίστα!

 

Black Blood - AIE a Mwana

 

Lafayette Afro Rock Band - A.I.E. (A Mwana)

 

Kongas - Jungle 1978

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2015 από τον Φώντα Τρούσα 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αlex Kapranos : «Η κουζίνα και το rock 'n' roll είναι δυο κόσμοι που μοιάζουν»

Μουσική / Αlex Kapranos : «Η φήμη είναι πολύ γελοία. Όσο λιγότερο τη σκέφτεσαι, τόσο το καλύτερο»

Οι Franz Ferdinand έρχονται τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα και ο Ελληνοβρετανός frontman τους, από την κορυφή ενός ελβετικού βουνού, βρίσκει χρόνο να μιλήσει για την ελληνικότητα, τις ανησυχίες του, το φαγητό και την αγάπη του για το ska.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Private Recordings»: Στο δωμάτιο του Μίκη

Μουσική / Σε πρόβα με τον Μίκη, ενώ το σταθερό κουδουνίζει μάταια

Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη, το διπλό άλμπουμ «Private Recordings» φέρνει στο φως ανέκδοτες ηχογραφήσεις του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη, που ξαναζωντανεύουν το αξεπέραστο μουσικό του αποτύπωμα.
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΟΥΒΑΣ
Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ