67 όψεις του ελληνικού καλοκαιριού από τον Πάρι Ταβιτιάν

Από τον Ζώη Χαλκιόπουλο (Μr. Z)

Από τη Βιβίκα Ανδριανάτου

Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο

Έντονος και διαρκής άνεμος, όσο πουθενά αλλού, που σε εξωθεί αυτόματα σε μια αίσθηση πτήσης.

Από τη Νίκη Μηταρέα

Από τη Μαρία Παππά

Από τη Ματίνα Καλτάκη

Ένα ταξίδι στην Κένυα γίνεται αφορμή να γνωρίσουμε αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπων που βρίσκουν στην περιπλάνηση σκοπό και σωτηρία, ένα αντίδοτο στη μελαγχολία και την επιθετικότητα της ζωής στην πόλη.

Στη συμπρωτεύουσα επισκεπτόμαστε τον Λευκό Πύργο, κάνουμε βόλτα σε Παλιά και Νέα Παραλία, στην Άνω Πόλη, στις αγορές και στα μουσεία, τρώμε τρίγωνα Πανοράματος και διασκεδάζουμε μέχρι τελικής πτώσεως στα Λαδάδικα.

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.

Ένα ταξίδι στα δύο αρχοντοχώρια των Τζουμέρκων με τα επιβλητικά βουνά, τα πέτρινα σπίτια, τα λιθόστρωτα σοκάκια και μια θέα που κόβει την ανάσα.

Η Όλγα Μυζάλη πραγματοποίησε το όνειρο πολλών Αθηναίων και μετακόμισε οικογενειακώς στο χωριό της, τη Δυτική Φραγκίστα στα Άγραφα.

Στο ιστορικό χωριό περπατάμε στον διατηρητέο οικισμό με τα πυργόσπιτα, μαθαίνουμε πού και πώς φτιαχνόταν το μπαρούτι της Επανάστασης, επισκεπτόμαστε μοναστήρια και κάνουμε βόλτα στο φαράγγι του Λούσιου.

Η Άρτεμις Μπλατσή άφησε την Αθήνα για τη Στρώμη, στις παρυφές της Γκιώνας, και έφερε την Οικοψυχολογία, τη μελέτη της σύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, στη Φωκίδα.

Μια φωτογραφική περιπλάνηση στο Βαρανάσι και στον κόσμο του, με τελικό προορισμό τον Γάγγη, όπου η καύση νεκρών, παρότι ενέχει το στοιχείο του μεταφυσικού, μοιάζει με μία ακόμα καθημερινή δραστηριότητα.

Στην Κυπαρισσία κάνουμε μπάνιο σε καταρράκτες και παραλίες χαζεύοντας χελώνες, συναντάμε την παράδοση σε αυθεντικά καφενεία και επισκεπτόμαστε ένα από τα σημαντικότερα μυκηναϊκά κέντρα.

H Μαριλού Καρφαρίδου επέλεξε να μείνει σε ένα μικρό, ορεινό χωριό, τις Κορυφές Καβάλας, και να δημιουργήσει το πρώτο home restaurant της Ελλάδας με βίγκαν μενού.

Η πιο μοντέρνα βιβλιοθήκη (που δεν κλείνει ποτέ), ένα ξημέρωμα στην κορυφή του κόσμου, μια πράσινη λίμνη, μια καθολική εκκλησία όπου λατρεύονται οι θεοί των Μάγια και ένα σεβίτσε από όρχεις ταύρου (που θέλουμε να ξεχάσουμε).

Στο χαρακτηρισμένο «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και στην Ιστορία, επισκεπτόμαστε το σπίτι του Λι Φέρμορ, θυμόμαστε τον Όμηρο, κάνουμε μπάνιο με θέα, και ξέρουμε ότι θα επιστρέψουμε ξανά.

Ο Αντώνης Παπαδάκος, μετά από μια μεγάλη διαδρομή στην Αθήνα και την Καρδίτσα, προσπαθεί να εξασφαλίσει το μέλλον του Αμάραντου, του χωριού του στα θεσσαλικά Άγραφα.

Στο κροατικό κομμάτι της μεγαλύτερης χερσονήσου της Αδριατικής πίνουμε κρασί από τη Μονεμβασιά και rakija, επισκεπτόμαστε ρωμαϊκά μνημεία, χαζεύουμε φωτισμένους γερανούς και θυμόμαστε τις ταινίες του Γουές Άντερσον.

Ο Στέλιος Σπανουδάκης αφηγείται πώς, μετά από δύο προσπάθειες να φύγει από την Αθήνα, τα Χανιά του χάρισαν μια καθημερινότητα πιο πολύτιμη από καριέρα και λεφτά.

Στην «αναρριχητική πρωτεύουσα της Πελοποννήσου» κάνουμε βόλτα στα λημέρια της Επανάστασης και μπάνιο με φόντο το Μυρτώο Πέλαγος, τιμούμε τις τσακώνικες μελιτζάνες και δεν σκοτιζόμαστε αν δεν καταλαβαίνουμε όσα ακούμε.

Ο Γιώργος Κατσογιάννης από λογιστής στην πόλη έγινε αγρότης στο χωριό, στο Σισάνι, και αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος με την απόφασή του.

Σ' αυτό το νησί μες στα νησιά χαζεύουμε το λογοτεχνικό άντρο της βίλας «Γαλήνη», τρώμε στην καλύτερη χασαποταβέρνα του Αργοσαρωνικού, απολαμβάνουμε τέχνη στην γκαλερί Citronne και αποχαιρετούμε με τα αμυγδαλωτά «αχλαδάκια».

Ο Μαξιμόν είναι ένας κακός άγιος που πίνει και καπνίζει και φιλοξενείται κάθε χρόνο σε διαφορετικό σπίτι στο Σαντιάγκο της λίμνης Ατιτλάν. Η λατρεία του είναι ένα μείγμα καθολικής πίστης και παγανισμού που έχει τις ρίζες του στις παραδόσεις των Μάγια.  

Ένα ταξίδι-αστραπή στο νησί, μια μυσταγωγική διαδρομή προς τις Βάτσες, η Μαλτεζάνα -που μοιάζει με ωδή στα εγχώρια '80s- και οι τηγανητές πατάτες της Μαρίας στο Βαθύ, που κάνουν κάποιους να της φιλούν, κυριολεκτικά, τα χέρια.