● Όταν με ρωτάνε «πού στην Πλάκα», η απάντησή μου είναι «απέναντι από του Γλυκή». Το γεγονός ότι όλοι αναγνωρίζουν το μέρος μάλλον σημαίνει πως και εκείνοι έκαναν τις κοπάνες τους από το σχολείο εκεί, για έναν ζεστό καφέ μπροστά από την ξυλόσομπα.
● Από τη νεότερη ιστορία της γειτονιάς με έχει συγκλονίσει αυτή του Τομ. Ενός Ιρλανδού που έκανε κατάληψη σε δύο κτίρια στην Κέκρoπος και Σωτήρος. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη ο οποίος έχασε όλη την οικογένειά του σ’ ένα δυστύχημα, ενώ βρισκόταν σε διακοπές πριν από 20 χρόνια στην Ελλάδα, και από τότε δεν γύρισε ποτέ στην πατρίδα του. Αυτήν τη στιγμή παράγει τη δική του ιδιαίτερη τέχνη του δρόμου, σαρκάζοντας καθημερινά την ελληνική πραγματικότητα, και τρέφεται από την καλοσύνη των γειτόνων.
● Από το παράθυρό μου βλέπω τον πεζόδρομο της Χατζημιχάλη, τις γάτες της γειτονιάς να σκαρφαλώνουν στην απέναντι πέργκολα και μερικές φορές τον κυρ Ανέστη, έναν άστεγο που περιφέρεται, ουρλιάζοντας το πρωί «Εσύ ξέρεις», και κουνά το κεφάλι προς τα κάτω, κάθεται στο απέναντι παγκάκι κι επικοινωνεί ξανά μόνο άμα περάσει κάποιος από μπροστά του.
● Ένα από τα αγαπημένα μου καφέ στην Πλάκα είναι το Γιασεμί, στα σκαλάκια της Μνησικλέους. Στολισμένο με γλάστρες γεμάτες γεράνια, βουκαμβίλιες και φυσικά με τη μικρή νύφη, το γιασεμί. Η ιδιοκτήτρια, η κ. Μαρίζα, κάνει την ωραιότερη πορτοκαλόπιτα και γι’ αυτό την τιμώ συχνά, όπως και το ζεστό αρχοντικό τζάκι, που είναι ό,τι πρέπει όσο κρυώνει ο καιρός.
● Υπάρχει ένα κρεοπωλείο στο τέλος της Κυδαθηναίων στο οποίο, όποτε μπαίνω, έχω την εντύπωση ότι έχω εισέλθει σε χρονομηχανή κι ότι σε λίγο θα βγει να με εξυπηρετήσει ο Χατζηχρήστος ή ο Παπαγιανόπουλος. Ψηλοτάβανο και επιβλητικό, αλλά, αντίθετα με τις μπουτίκ κρέατος της εποχής μας, δεν είναι καθόλου ψυχρό. Μου αρέσει επίσης το μπακάλικο με τις δίδυμες αδερφές στην Απόλλωνος, γιατί μου έμαθαν πόσο νόστιμο φρούτο είναι το λίτσι. Στο Σινέ Παρί, τους μήνες που είναι ανοιχτό, παίρνω το κουβερλί μου και πάω να δω όποια ταινία έχει, μόνο και μόνο για να μην ανοίξω την τηλεόραση.
● Την Πλάκα τη θυμάμαι πάντα γεμάτη και ποτέ μοναχική. Χθες, από τις εννιά το βράδυ οι ταβέρνες ήταν κλειστές, το περίπτερο επίσης, και ο Βρεττός με κλειστό το ραδιοφωνάκι.
σχόλια