ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

3 εβδομαδες πλεον μακρυα σου κ προσπαθεις,προσπαθεις να ξεχαστεις.Βολτες με παρεες,καφεδες,ταινιες,αθληση αλλα προσωρινα ολα.Μεχρι να γυρισεις σπιτι κ να αρχισεις να σκεφτεσαι.Απο την μια ειναι λαθος,να ριχνεις ολο το φταιξιμο σε σενα ενω ξερεις κ ξερει οτι εφταιξε κ εκεινη.Αυτο μεσα σου ομως δεν μπορει να καταλαγιασει,δεν μπορει να ηρεμησει.Γιατι κ γιατι τοσο γρηγορα.Με ηθελες,ηρθες,σε κανα να νιωθεις καλα,σου αρεσα πολυ κ ξαφνικα εφυγες.Γιατι δεν ηξερες ησουν μπερδεμενη,δεν ηθελες να με πληγωσεις κτλπ κτλπ π λετε σχεδον οι περισσοτερες σε αυτες τις περιπτωσεις.Ειμαι της αποψης οταν σου αρεσει καποιος,συνεχιζεις κ οπου βγει,δεν κανεις πισω καθως σκεφτεσαι το μελλον κ το παρελθον.Ξερω,δεν ειναι η πρωτη φορα που τυχαινει σε καποιον αυτο,ξερω οτι οπως τα αναφερω μπορει να ακουγονται ανουσια,πρεπει να προχωρησεις μ λενε ολοι κ συμφωνω κ επαυξανω κιολας,λεγοντας πως ηδη ειμαι καλα,με ενοχλει καθε μερα κ λιγοτερο.Ψευδεσαι στον ευατο σου,ψευδεσαι για το πως αισθανεσαι,για το πως εισαι,πως τα βραδια πεφτεις σε ενα κρεββατι κ σκεφτεσαι για ωρες.Καταραμενο μυαλο,στο κατι απιαστο κ κατα φαντασιαν πλεον ταιριαστο,κολλας.Υ.γ Ευελπιστεις με τον καιρο ολο αυτο να περασει,να φυγει κ να εισαι καλυτερα,γτ εχεις εναν καταραμενο εγωισμο που ξυπνα εννιοτε.Εχοντας ομως εναν μεγαλο φοβο,να εμφανιστει ξανα.