ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα!!! Είμαι σε σχέση 1 χρόνο με έναν άνθρωπο αλλόκοτο..Από την μια έχει τόσα πολλά αρνητικά από την άλλη τόσα θετικά..Δεν παίρνει πρωτοβουλίες, είναι δειλός, λέει ακριβώς ότι σκέφτεται και ας πληγώνει τον άλλον, τέρμα ανασφαλής προερχόμενος από μακροχρόνια σχέση με ότι κόμπλεξ και προβλήματα πήρε από αυτήν.απο την άλλη όταν είναι στις καλές του και δεν τον πιάνουν τα ψυχολογικά του είναι τρυφερός, δοτικος γλυκός, μου κάνει όλα τα χατιρια, λεει οτι ειναι αδυναμος να ζησει διχως εμένα..Διπολικές καταστασεις.. δεν ήξερε τι ήθελε από την αρχη, ξεκινησαμε χαλαρα και αυτο κατεληξε σε σχεση...ωστοσο αισθανομουν οτι ηθελε κ την ελευθερια του..όποτε σηκωνομουν έφευγα και του χαριζα την ελευθερία αυτή, γυρνούσε και με παρακαλούσε λέγοντας θα αλλάξει!!! Έχουμε χωρίσει άπειρες φορές μέσα σε αυτόν τον χρόνο.. Γιατί ζητάω απλά πράγματα δε τα κάνει με φέρνει στα όρια μου και τον χωριζω...να μου πεις γιατί επιστρεφεις;;; Γιατί υπάρχει πάθος!! Χημεία!!! Και πολύ καλό σεξ!!! Αυτό δύσκολα το βρίσκεις σήμερα.. ειναι επισης πολυ καλος ανθρωπος! Και δραστηριος!!δεν ξερω ομως τι παει λαθος!έχω κάνει 3 σχέσεις και αυτά δε τα βρήκα σε κανέναν... όλοι οι τσακωμοί που περιέγραψα και οι περίεργες φάσεις γίνονται από απόσταση όταν είμαστε από κοντά...είναι όλα τέλεια.. εδώ και μια βδομάδα όμως τσακωθηκαμε πάλι πολύ άσχημα..Ηταν η πρωτη φορα που εχασα τον ελεγχο, η υπομονη μου εξαντληθηκε και του πα βαρια πραγματα...οχι βρισιες δεν ειναι του στυλ μου του ειπα ομως οτι δε τον εμπιστευομαι, με τη σταση του μου δειχνει οτι δεν μ θελει, και αναρωτηθηκα αν υπαρχσι καποια αλλη κ οτι τελος παντων μ εχει μπερδεψει για το τι ανθρωπος ειναι...ομως σε 2 ωρες του ζητησα συγνωμη...και ενώ με συγχωρεσε εδω καξ 3 μερες ειναι εξαφανισμενος κλεισμενος παλι στο καβουκι του οτι κανει παντα δηλαδη...ενα μηνυμα που κ που..σημερα μ ειπε ότι ξενέρωσε...Δεν με θέλει πια...Ότι δε νιώθει τίποτα το ερωτικό και να του δώσω χρόνο...πάλι δεν μίλησε για χωρισμό...Και όταν του είπα τέλος άρχισε και έκλαιγε..Μου είπε θα τα που με μια άλλη φορά...Όταν θα ναι καλά...νιώθω ότι έχει πρόβλημα...Και θέλει βοήθεια...έχω συναισθήματα για αυτόν... όλη την ώρα λέει πόσο κακος στη δουλειά τ είναι...Πόσο χαραμισε τα καλύτερα του χρόνια σε μια μακροχρόνια σχέση που τον γέμισε προβλήματα..Ότι σε εμένα βρήκε έναν άνθρωπο καλό και χαρούμενο...Και ότι είμαι ότι έψαχνε τόσα χρόνια..Ότι με αυτή του συμπεριφορά δε θα παντρευτεί ποτέ θα μείνει στο ράφι.. Ότι είναι λίγος για εμένα.. Δεν κάνει τίποτα για να με κρατήσει...όλο ψυχολογικά και ανασφάλειες...τωρα στην καραντίνα μείναμε δυο μήνες μαζί που όλο αυτό το διάστημα δεν είχαμε συγκατοίκησει και πήγε πάρα πολύ καλά! Πώς γίνεται για έναν τσακωμοο να του έφυγα και ν με πλήγωσε τοσο;;; μου είπε δεν νιώθει πάθος πια...Και μπορώ να πω μόνο αυτό ήταν που έδενε τη σχέση μας...Από την αρχή...θα το δεχόμουν να μου πει δε θέλω σχέση...και θα αποχωρούσα...Αλλά αυτό με τσάκισε..Και με μείωσε σαν γυναίκα.. λέω να αποχωρήσω είναι τοξικός για εμένα και μου ρίχνει συνέχεια ευθύνες...Μετά τις παίρνει πίσω Κ ζητάει συγγνώμη.. τι θα με συμβουλευατε;;;