Δεν είχα διαβάσει ποτέ μου Παντελή Καλιότσο, μέχρι που ο φίλος μου Αντώνης Σουρούνης μού έστειλε το τελευταίο του βιβλίο. Ο Σουρούνης αγαπάει τον Καλιότσο και όταν τον διάβασα κατάλαβα γιατί. Έχουν πολλά κοινά αυτοί οι δύο συγγραφείς και στο ύφος και στη θεματολογία.
Ο Ουμπέρτο Έκο καταπιάνεται με το φαινόμενο της λίστας στον γραπτό λόγο και τις εικόνες. Ο ένας εκ των δύο μεταφραστών, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, μας εξηγεί γιατί πρέπει να το διαβάσουμε.
Με την πρώτη της συλλογή διηγημάτων «Οι Νυχτερίδες», που κυκλοφόρησε το 2006, η Λένα Κιτσοπούλου έκανε μεγάλη εντύπωση - κέρδισε μάλιστα το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενης Συγγραφέως του περιοδικού «Διαβάζω».
Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στα πρώτα χρόνια του αιώνα μας, από το 2001 μέχρι το 2008, σε διαφορετικές πόλεις, και εξιστορεί ένα ερωτικό γαϊτανάκι ανάμεσα σε μια φωτογράφο, έναν Τούρκο παλαιστή, μια δημοσιογράφο, έναν συγγραφέα κι έναν καθηγητή οθωμανικής ιστορίας.
O θεωρητικός του ανταρτοπόλεμου, της μιντιολογίας, καθηγητής Φιλοσοφίας και σύμβουλος του Μιτεράν και του Σιράκ, Ρεζίς Ντεμπρέ, ταξιδεύει στις χώρες της Βίβλου, προσπαθώντας να αναδείξει το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό παρασκήνιο που κρύβεται πίσω από τη μυθολογία των Αγίων Τόπων.
Η Χρονιά της Πλημμύρας, το τελευταίο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Άτγουντ, είναι ένα δυστοπικό περιβαλλοντικό θρίλερ που δεν θυμίζει σε τίποτα ακόμα ένα οικολογικό κήρυγμα.
Ξεκινώντας από το ερώτημα αν ξοδεύει περισσότερα στο διάβασμα ή στο κάπνισμα, ο Τζορτζ Όργουελ εξετάζει μια σειρά από θέματα: από τους κινδύνους που κρύβουν τα παλαιοβιβλιοπωλεία ως το πώς ζει ο κριτικός βιβλίων, από την ελευθερία του Τύπου ως την πραγματική έννοια του πατριωτισμού.
Ακολουθώντας τα χνάρια του Σταντάλ, του Κάφκα, του Καζανόβα, σε ένα ιλιγγιώδες παιχνίδι με ίχνη και σωσίες που ταξιδεύουν στην Ιταλία και στη Γερμανία της παιδικής του ηλικίας, ο W.G. Sebald ανακαλύπτει τις ρίζες και τις σχέσεις της δικής του μελαγχολίας.