Ιωάννης Βογιατζής: Η Εκκλησία πάει σινεμά

Μέσα από τη συνάντηση και τον διάλογο με τον κινηματογράφο, η Εκκλησία μπορεί και οφείλει να αποκαλύψει και να ερμηνεύσει τη σάρκωση του Λόγου στο σύγχρονο γίγνεσθαι, να φωτίσει το πρόσωπο του μετανεωτερικού ανθρώπου και μέσα από την κινηματογραφική αποτύπωση της ιστορικής της επάρκειας και ανεπάρκειας να διεκδικήσει, στα νέα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα, τον επαναστατικό και αντισυστημικό λόγο της.

Ο κινηματογράφος μάς προσκαλεί να ανακαλύψουμε τον ρυθμό μιας άλλης ζωής «εφεκτικής στα θαύματα», που χωράει εντός της όλη την έκταση και την ένταση της ευαγγελικής μαρτυρίας. Τα δημιουργήματα των ποιητών της 7ης τέχνης σηματοδοτούν ένα πεδίο διαλόγου της ορθόδοξης θεολογίας με τον σύγχρονο κόσμο και πολιτισμό, με τη νεωτερική σκέψη και τον υπαρξιακό αναστοχασμό της μετανεωτερικής ανθρωπότητας. Μάλιστα, λειτουργούν και προς μια θεολογία που απλώνεται σαν μια προσευχή και, καθώς πλαταίνει και πληθαίνει ως το Πνεύμα της Πεντηκοστής, συναντά την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.