John Steinbeck : Το μαργαριτάρι

Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε μορφή νουβέλας το 1947 ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας συγγραφέας αφηγείται την τραγική ιστορία ενός φτωχού ανδρόγυνου, του Κίνο και της Χουανίτα, που νομίζουν πως η τύχη τους αλλάζει όταν ο Κίνο, έμπειρος αλιέας μαργαριταριών, βρίσκει στη θάλασσα το Μαργαριτάρι του Κόσμου.

Με το Μαργαριτάρι ελπίζουν πως θα μπορέσουν να πληρώσουν το γιατρό που θα σώσει τη ζωή του γιου τους Κογιοτίτο και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους για το μέλλον. Μόνο που το Μαργαριτάρι φέρνει μάλλον δεινά παρά ευτυχία. Η Χουανίτα καταλαβαίνει από νωρίς την κακοτυχία που το συνοδεύει, ο Κίνο όμως θα παλέψει εναντίον όλων, πιστεύοντας ότι, χάρη στο Μαργαριτάρι του, θα αποκτήσει όσα έχει ονειρευτεί, εθελοτυφλώντας μπροστά στην καταστροφή που καραδοκεί.

Εμπνευσμένη από έναν μεξικανικό μύθο, η ιστορία του Στάινμπεκ έχει τη δύναμη μιας παραβολής. Η κριτική είδε το βιβλίο ως μια λυρική συμπύκνωση της ανθρώπινης εμπειρίας, ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωνε πως με το «Μαργαριτάρι» θέλησε να μιλήσει «για την ανθρώπινη απληστία, τον υλισμό και την εγγενή αξία ενός πράγματος».

Ακριβώς επειδή πραγματεύεται θεμελιώδη ζητήματα, όπως η μάχη του Καλού και του Κακού που ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση, η ισχύς της απληστίας και της χειραγώγησης αλλά και η ανιδιοτελής αγάπη, το «Μαργαριτάρι» διδάσκεται ώς σήμερα στα αμερικανικά σχολεία.

Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1947, στην ομώνυμη πολυβραβευμένη ταινία του Εμίλιο Φερνάντεζ, συνσεναριογράφος της οποίας ήταν ο συγγραφέας.