Εκείνη κοντά στα 30 και εκείνος 35...ονόματα και διευθύνσεις δεν παίζουν ρόλο...ποιος νοιάζεται εξάλλου.
Εκείνη αναπολεί το πρώτο καιρό της σχέσης...ασυμβίβαστη και επαναστάτρια από μικρή βλέπεις....αθεράπευτα ρομαντική κατ'άλλους.Αυτός συμβιβασμένος κατά μια έννοια με την καθημερινότητα που τη σπάει ,η μάλλον ψάχνει να τη σπάσει, κάνα ποδοσφαιρικό ντέρμπι η κάτι σχετικό τέλος πάντων.Τι να το κάνεις ...πάντα μα πάντα από ένα σημείο και μετά έρχεται η απομυθοποίηση...αλλά στη τελική το θέμα είναι να αγαπάς τον άνθρωπο και όχι το μύθο.Βέβαια παίζουν ρόλο και τα παραμύθια που διάβαζε εκείνη από μικρή.Τα κορίτσια πάντα έπαιρναν πιο σοβαρά τα παραμύθια από τα αγόρια.Ο πρίγκηπας για τις κοπέλες πάντα ήταν ο πρωταγωνιστής.Σε κάθε ιστορία.Aκόμα και αν είχε παρατάξει τις κούκλες της για πρωινό τσάι κάπου κάπου μπορεί να πεταγόταν και ο "πρίγκηπας" και να διάλεγε τη κούκλα που αντιπροσώπευε εκείνη και να φεύγαν.
Η πλάκα είναι ότι χρόνια μετά,αφού είχε ξεπεράσει το σύνδρομο της κούκλας και του παραμυθιού και είχε φάει κάποια χαστουκάκια από τη ζωή και είχε ψιλοξυπνήσει, ήρθε ο πρίγκηπας.Και άντε πάλι από την αρχή.
Μέρα με τη μέρα πανηγύριζε οτι αυτό που ονειρεύοταν απο μικρή ,που όσο μεγάλωνε σαν όνειρο ξέφτιζε , επιτέλους γίνονταν πραγματικότητα.Πέρασαν οι μήνες και μετά από λίγο καιρό αποφάσισαν να συζήσουν.Μέρα με τη μέρα που κυλούσε συνήθιζαν ο ένας τον άλλον και η μαγεία του παραμυθιού πάλι άρχισε να ξεφτίζει.Και τώρα να τος μπροστά της πίνει καφέ και διαβάζει εφημερίδα ενώ εκείνη ετοιμάζει μια φρυγανιά με μέλι.Προσπάθησε να τον φανταστεί με στέμμα στο κεφάλι του...αλλά είδε τη παντόφλα και ξενέρωσε.Και τώρα τι? θα φύγω απο το παραμύθι? τέλειωσε οριστικά λοιπόν? Την αγαπούσε το ξερε αλλά το παραμύθι? Ήταν αρκετό αυτό για να ολοκληρωθεί στο μυαλό της αυτό το παραμύθι? Στο μυαλό της σκέφτηκε πως θα ταν αν το τέλειωνε όλο αυτό.Άντε και το τέλειωσε μετά τι? θα έμενε μόνη της? ένα διάστημα ίσως....ίσως να διάβαζε και ένα ακόμα βιβλίο που θα την ταξίδευε και θα ενίσχυε την φαντασίωση του πρίγκηπα...και αργότερα θα γνώριζε κάποιον άλλο....και? τι άρωμα θα είχε αυτός ο άλλος? αφού το άρωμα που της άρεσε και της έκανε ήταν ένα....και το χε βρει...όπως και τη γεύση του φιλιού....και τον τρόπο που ήθελε να κάνει έρωτα....όλα τα είχε βρει. Ο άλλος θα ήταν ο πρίγκηπας? και στην τελική αν ο άλλος ήταν ένα ακόμα χαστούκι από αυτά που είχε φάει πριν γνωρίσει εκείνον? Στη τελική με εκείνον έζησε τόσα πράγματα που δεν ανταλλάσσονται....όμορφες καταστάσεις αλλά και ζόρικες και έντονες.Θα τις ξανάβρισκε? Για να κάνει αυτό το βήμα να μείνει μαζί του σημαίνει ότι κάτι είδε που δεν το είδε με τους άλλους.Οπότε τι σκέφτεται για πρίγκιπες και βατράχους? Πφφφ πολλά ερωτήματα και γιατί όλα αυτά έσκασαν έτσι ξαφνικά σήμερα μπροστά της?
"Πάω τουαλέτα" λέει εκείνος και τον κοιτάει με ένα βλέμμα αμηχανίας...."μα καλά ο μαλάκας τι λέει? εγώ σκέφτομαι τόσα και αυτός το μυαλό του στο χέσιμο"....χτυπά το κουδούνι και την αποσυντονίζει ...πάει στη πόρτα να ανοίξει....ένα παλικάρι από το ανθοπωλείο "Γαρδένια" που είναι απέναντι τους...."Αυτά για σας" της λέει....ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα....έχει και κάρτα μέσα...την ανοίγει..."3 χρόνια μαζί....χρόνια μας πολλά πριγκίπισσα μου...σε ευχαριστώ που με αντέχεις" .....ακούει το καζανάκι...χαμογελάει...."χέστηκε ο πρίγκηπας μου" σκέφτηκε....τρέχει και τον περιμένει έξω από τη πόρτα της τουαλέτας περιμένοντας τον να σηκωθεί από τον "θρόνο του"...τον αρπάζει και τον φιλάει και στριφογυρίζουν στο κρεβάτι και κάνουν έρωτα....και είναι τόσο ευτυχισμένη...στην τελική τον άνθρωπο αγαπάς όχι τον μύθο.
σχόλια