ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον,ειμαι καποιους μηνες με εναν αντρα,εγω στα πρωτα αντα και αυτος στα δευτερα.Ερωτευμενη μαζι του χρονια πριν κ πλεον που ειμαι μαζι του τον γνωριζω ακομα καλυτερα.Πολυ διαφορετικος,ενας ανθρωπος ειλικρινης σε ολα του,με γουσταρει οπως ειμαι,θελει να με προσεχω και γενικα σε πολλα εχουμε ταιριαξει παρα τις μικρες μας διαφορες.Μια μερα συζητησαμε το πως βλεπουμε στο μελλον τη ζωη μας..εκεινος τη φανταζεται με το παθος για τη μουσικη του..εγω απ την αλλη με φανταζομαι με οικογενεια.Εκει μου ειπε πως δεν ξερει αν θελει παιδια...εκει εγω παγωσα κ μεσα μου ενιωσα εναν τυφωνα με αρνητικες σκεψεις και στεναχωρια να με πνιγει.Σιγουρα θελω να κανω παιδια οχι απο υποχρεωση,αλλα απο αγαπη με τον συντροφο που θα εχω στη ζωη μου.Αυτος δεν λεει καν οτι καποια στιγμη αν βρει τον ανθρωπο του θα κανει..λεει πως δεν ξερει αν θελει παιδια..Κ εγω τωρα νιωθω περιεργα..μου αρεσει πολυ αυτος ο ανθρωπος..ουτε με νοιαζει το οτι δυσκολευεται επαγγελματικα..αλλα πραγματα με δενουν μαζι του..αλλα αυτο με τα παιδια μου εκοψε τα φτερα..