ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δουλεύω 7 χρόνια σε τηλεφωνικό κέντρο. Εννοείται ότι ακούω το παράπονο και τη δυσαρέσκεια των πελατών αμέτρητες φορές μέσα στην ημέρα. Που και που ακούμε και κανένα καλό λόγο ή κανένα μπράβο.Ανέκαθεν διατηρούσα την ψυχραιμία μου και την ευγένεια μου απέναντι στα "δύσκολα περιστατικά" γι αυτό και με εκτιμούν εξίσου εργοδοσία και υφιστάμενοι. Την προηγούμενη εβδομάδα δύο περιστατικά με έφεραν στα όρια μου.Ο ένας (πελάτης) μου την έπεφτε ασύστολα από τηλεφώνου μέχρι που έγινε απειλητικός τύπου "ξέρω που μένεις" κλπ, ενημέρωσα την εργοδοσία και δεν μπορούσε πλέον να με βρει. Όταν όμως μου είπε ο άντρας μου ότι κάλεσε στο σπίτι μας και με ζήτησε, έγινα έξαλλη. Το είπα στη δουλειά και προσπάθησαν να με ηρεμήσουν.Μέχρι να ηρεμήσω, έσκασε και το άλλο.Μια πελάτισσα να με βρίζει μενόμενη και να με κατηγορεί για τα πάντα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. Όχι την εταιρεία γενικά αλλά εμένα προσωπικά. Διατήρησα την ψυχραιμία μέχρι τέλους. Είπε ότι θα κάνει τα πάντα για να μην ξαναδουλέψω ποτέ. Της είπα ήρεμα ότι δεν ανέχομαι τέτοια συμπεριφορά και θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου.Οι κλήσεις καταγράφονται, δέχτηκα συγχαρητήρια από τον εργοδότη για τον επαγγελματισμό μου και του εξήγησα ότι δεν αντέχω άλλο. Ούτε απειλές, ούτε βρισίδια, ούτε, προσβολή της προσωπικότητας μου. Προσπάθησε να με ηρεμήσει. Με τίποτα! Μου είπε ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να μείνω. Του ζήτησα να αναλάβει το νομικό τμήμα αλλά...Που να μπλέξουμε; Οκ, μόνη μου λοιπόν. Η ξαδέρφη μου είναι δικηγόρος και μου εξήγησε τι μπορώ να κάνω και θα το κάνω. Δε θα αφήσω τη δουλειά μου εξ αιτίας τους, ούτε θα φοβάμαι μην εμφανιστεί ο τρελός, ούτε αυτή που με έβρισε θα κοιμάται ήσυχη τα βράδια για να έχω έχω ανεβασμένη πίεση. Θα το φτάσω στα άκρα. Κι ας με απολύσουν! Θα πάρω την αποζημίωση μου και...Στο καλό!