ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 30 και είναι 47.Είναι καθηγητής μου στο φροντιστήριο,μιας κι εδωσα πανελλαδικες οντας ήδη παιδαγωγός δημοτικής εκπαίδευσης.Θεωρώ ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη επικοινωνία."Μου μπήκαν ψύλλοι στ'αυτια"-με τη θετική έννοια-όταν μετά από >δική μου να απαντήσω σε κάτι,μαγκώθηκε και μέσα απ'τα δόντια του είπε:"Μη μας αφήνεις,σε χρειαζόμαστε.Εμείς σε χρειαζόμαστε.Δώσε μας τα φώτα σου".Γενικά,δεν ανοίγεται και ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είχε δεχτεί κανέναν μαθητη/μαθήτρια.Ακόμα κι εμένα το πρώτο δίμηνο με είχε στην απέξω.Μετά όμως καθημερινή παρουσία εκεί και προσκλήσεις σε εκδηλώσεις τυπικές που πήγα κτλ.Ξέρω ότι θα ξεκαθαρίσει το πράγμα με τη λήξη της επαγγελματικής συνεργασίας με το φροντ.κι ότι ακούγονται λίγο παιδιάστικα όλα αυτά,αλλά ποια η γνώμη σας;Καλή δύναμη σε όλους