ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ταυτιζομαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Υπάρχουν προβλήματα που μπορεί να καταρρακώσουν την ψυχολογία της οικογένειας. Τέτοια μπορεί να είναι χρέη ή σοβαρό πρόβλημα υγείας και με τις συνέπειες που αυτά έχουν στην καθημερινότητα, κάνουν τα μέλη ζωντανούς-νεκρούς. Υπάρχουν όμως και τα άτομα που είναι τοξικά, που ποτέ δε θα κάνουν ή πουν κάτι θετικό.Θα τα βλέπουν όλα μαύρα και με αρνητισμό.Τα σοβαρά προβλήματα πέρα από το να τα αντιμετωπίσεις με λογική και ψυχραιμία δεν έχεις πολλές επιλογές.Τα τοξικά άτομα όμως μπορείς σιγά σιγά να τα απομακρύνεις. Ακόμα και αυτά του πολύ στενού περιβάλλοντος.Μπορεί να ακούγεται δύσκολο είναι εφικτό όμως.

Τελικά η ψυχική ηρεμία είναι τόσο πολύτιμη.

Το χειρότερο είναι όταν το ένα αυτό άτομο είναι η πεθερά.... τρου στόρι.

Δεν μπορώ να συμφωνήσω εντελώς. Γιατί είναι πολλά που παίζουν ρόλο για την ψυχολογία ενός ανθρώπου, αλλά και της οικογένειας κατ' επέκτασιν. Κατ' αρχήν, ενδεχόμενες ψυχικές παθήσεις (πχ κατάθλιψη) Επίσης, προβλήματα σωματικά που κάνουν κάποιον να νιώθει μειονεκτικά και δύσκολα. (χωρίς να λέω απαραίτητα ότι μπορεί κάποιο πρόβλημα υγείας να εμποδίσει κάποιον να είναι χαρούμενος και δημιουργικός, με φιλίες, σχέση κλπ, ωστόσο υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που άτομα με σωματικά αλλά και ψυχικά προβλήματα γίνονται αντικείμενο χλευασμού). Επιπλέον, τα οικονομικά προβλήματα, η ανεργία, η έλλειψη κινήτρου (γιατί γνωρίζει κάποιος ότι μια δουλειά νορμάλ είναι δύσκολο να βρεθεί και οι τυχεροί που ανήκουν στην εξαίρεση είναι λίγοι.) Όλα αυτά λοιπόν, όταν (αν και όσα υπάρχουν φυσικα) υπάρχουν, επηρεάζουν πολύ την ψυχολογία αυτού που τα βιώνει αλλά και αυτών που είναι γύρω του σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Τώρα, αν είναι απλά ένας γκρινιάρης που δεν έχει κανένα σοβαρό πρόβλημα και απλά γκρινιάζει για την πλάκα του, είμαι 100 τοις εκατό μαζί σου.

Το έζησα και σε καταλαβαίνω. Βρες δουλειά για να είσαι σε οικονομική κατάσταση να φύγεις και σώσε τον εαυτό σου!

Ασε αυτό το τηλέφωνο επιτέλους θα χαζέψεις στο τέλος...Όλο έξω βόλτες βγαίνεις, κάτσε και λίγο σπίτι...Όλη την ώρα τηλεόραση βλέπεις κάνε και τίποτα άλλο...Όλο τρως σταματα πια...Γιατί δεν τρως δες πως είσαι..Όλο κοιμάσαι σήκω επιτέλους...Γιατί δεν κοιμάσαι; πάλι ξενυχτάς;Πάλι στον υπολογιστή; δεν πιάστηκες;Βγές και λίγο έξω να παρεις αέρα..Βρήκες τον δρόμο να γυρίσεις; κάθε μέρα έξω...Όλα εμείς για σένα και εσυ τίποτα;Άστα αυτά κάτσε θα τα κάνω εγώ..Δεν κάνεις τίποτα..Μην κάθεσαι..Σήκω..Ποια καταπίεση; το καλό μου θέλουν όλοι βρε...Σου έχει τύχει να θέλεις να βγεις από το σπίτι, να πας βόλτα μόνος, χωρίς προορισμό και να μη σε νοιάζει πότε θα γυρίσεις πίσω... Αλλα δεν το κάνεις γιατί κάτι σε κρατά.. Ή κι αν το κάνεις, γυρνάς πάλι πίσω. Γιατί άραγε;

Όχι,μπορώ να το καταλάβω κ εγώ που δεν το έχω ζήσει...Το μόνο που θα σου πώ ( δεν λες κ την ηλικία σου) είναι να βρείς μια δουλειά αν είναι εφικτό κ να την κάνεις...