ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εισαι νέα και εχεις χρέος απέναντι στον εαυτο σου να χαραξεις τη δικη σου πορεία. Δεν μπορεις να μενεις πισω για τη μαμα σου η οποια εχει ζησει τη ζωη της με δικη της ευθυνη. Μη μενεις πισω, ο χρονος φευγει και χανεται. Οργανωσε τα πραγματα οπως βολευει για να μπορεσεις να κανεις μια αρχη.. Αρχικα χρειαζεσαι μερικα χρηματα οποτε ισως να ηταν καλη ιδεα να πιασεις μια δουλεια να βαλεις στην ακρη και να αρχισεις στην πορεια να ψαχνεις τι υπαρχει και στην πολη του συντροφου σου.. Δε μας λες για το αν εχεις τελειωσει καποια σχολη η κατι τετοιο.. Ο,τι και να γινει, ξεκαθαρισε στη μαμα σου οτι τα βηματα σου ειναι δικα σου και οτι εχεις αποφασισει τι θα κανεις. Ακομα κ αν αντιδραση αρνητικα ξερει μεσα της οτι ειναι σωστο να κανεις τα δικα σου βηματα. Το μονο εμποδιο που μπορει να βρεις στ' αληθεια ειναι οι ενοχες σου μηπως την αφησεις μονη- αν εχεις... Σου ευχομαι καλη δυναμη κ ολα να πανε οπως τα θες <3

Εγώ λέω να βρεις πρώτα μια δουλειά και μετά να ξεκινήσεις την συγκατοίκηση. Διαφορετικά θα είσαι εξαρτημένη από τον φίλο σου και αυτό είναι πάντα επικίνδυνο σε μια σχέση.

Η γνωμη μου ειναι να πας στην πολη του συντροφου σου,και αφου βρεις πρωτα μια δουλεια,τοτε ξεκινατε τη συμβιωση.Και το λεω αυτο γιατι α)ποτέ δεν ξερεις πως θα παει το ολο εγχειρημα,και β)για να μην του περασει απο το μυαλο να χρησιμοποιησει την "εξουσια" του οτι αυτος φερνει τα λεφτα στο σπιτι(ναι,ισως γινει χειριστικος/εξουσιαστικος καποια στιγμη στη συμβιωση,δεν το ξερεις,απλα το αναφερω σαν σκεψη),γιατι τοτε θα νιωσεις πολυ ασχημα.Επισης αν δεν παει καλα η συγκατοικηση και δεις οτι δεν αντεχεις κ θελησεις να φυγεις,που θα πας μετα?θα σε δεχτει η μητερα σου?η θα βαλει μπροστα τον εγωισμο της?Σκεψου και ζυγισε τα πραγματα μεσα σου.Αν εισαι χαρακτηρας που ρισκαρει,τολμησε το κ χωρις εχεγγυα.Αν οχι, οι παραπανω σκεψεις μου,ισως σε βοηθησουν να αποφασισεις πως θα κινηθεις με μια καποια ασφαλεια.

Όπως το είπες κοπέλα μου είσαι 25 εσύ αποφασίζεις για τη ζωη σου δλδ τυπικά από τα 18 σου θα πρεπε να γίνεται αυτό ...απλά μετά θα δεχτείς κ τις οποίες συνεπειες των αποφάσεων σου......οπότε η επιλογή στα χέρια σου κ μόνο στα δικά σου......στη θέση σου και εφόσον όπως λες δεν έχεις δουλειά δεν θα εμπιστευομουν να μείνω με κάποιον κ να βασιστώ σε αυτόν επειδή απλά έχουμε μια σχέση ακούγεται υπερβολή αλλά δεν θα το έκανα αντιθέτως θα του ζητούσα να παντρευτούμε έστω να αρραβωνιαστουμε για αρχή κ τότε ναι θα πήγαινα να μείνω μαζί του κ στη μητέρα μου απλώς θα το ανακοίνωνα....αυτό όμως είναι καθαρά προσωπική μου άποψη.....αν θες να συγκατοικήσεις κ είσαι σίγουρη για αυτόν κάνε το βήμα αν τόσο πολύ θες....βασικά θα πρέπει να βάλεις στο ζυγι τι θες ποιο πολύ κ να δεις που φέρνει η ζυγαριά δλδ αν επιθυμείς πιο πολύ την καλή σχέση με τη μητέρα σου και ρισκάρεις να χάσεις τη σχέση εφόσον επηρεάζεται από αυτήν είτε να κάνεις το βήμα με το αγόρι σου αλλά ρισκάροντας να ψυχρανουν οι σχέσεις με τη μητέρα σου και να υπάρχει ο κίνδυνος να λήξει η σχέση κ να βρεθείς προ εκπλήξεως εφοσον δεν έχεις δικά σου χρήματα προς το παρόν