Η «μπανάνα» του Κατελάν είναι σοβαρό έργο, αντίθετα από τις δημαγωγικές φάρσες του Banksy Facebook Twitter
Αφότου το Σάββατο ένας «performence artist» ξεκόλλησε το έργο και έφαγε την μπανάνα για να το κάνει αμέσως θέμα στο Instagram, τοποθετήθηκε μια άλλη στη θέση της για να αποσυρθεί κι αυτή αργά την Κυριακή εξαιτίας της φασαρίας και του συνωστισμού γύρω από το έργο.

Η «μπανάνα» του Κατελάν είναι σοβαρό έργο, αντίθετα από τις δημαγωγικές φάρσες του Banksy

10

Μπορεί να είναι «ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή», σύμφωνα με το ρητό του Ιπποκράτη, τίποτα όμως δεν είναι πιο εφήμερο από ένα φρούτο κολλημένο στον τοίχο, όπως η περιβόητη ήδη μπανάνα που παρουσίασε πριν μερικές μέρες ο Μαουρίτσιο Κατελάν ως έργο αξίας 120.000 δολαρίων στο ετήσιο πανηγύρι ματαιοδοξίας, σαμπάνιας και αδιάκοπων selfies της μεγάλης εικαστικής φουάρ Art Basel Miami Beach.

Τρία χρόνια μετά την χρυσή (18 καρατίων) και απολύτως λειτουργική λεκάνη που είχε εγκαταστήσει στις τουαλέτες του Μουσείου Guggenheim (και έκανε ουρές το κοινό για να την χρησιμοποιήσει), ο διάσημος για τα μεγαλειώδη εικονοκλαστικά γλυπτά του Ιταλός εικαστικός, επέστρεψε στη δημοσιότητα, προσφέροντας με την μπανάνα του το τέλειο όπλο για όσους πιστεύουν ότι η σύγχρονη τέχνη δεν είναι παρά μια τεράστια φάρσα.

Το έργο, που φέρει τον τίτλο "Comedian", βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα δύο φόρες στις επικεφαλίδες των media ανά τον πλανήτη, την πρώτη όταν έκανε την εμφάνιση του στην έκθεση και την δεύτερη, όταν το Σάββατο που μας πέρασε ένας πεινασμένος για δημοσιότητα performance artist – ο David Datuna - έσκισε την μονωτική ταινία που συγκρατούσε την μπανάνα στον τοίχο και την καταβρόχθισε, θεωρώντας ότι έτσι κατέστρεψε ή ακύρωσε το έργο που όμως ήδη είχε ουσιαστικά «κατέβει», και κυρίως είχε ήδη πωληθεί ως concept σε τρεις αγοραστές.

Αφότου το Σάββατο ένας «performence artist» ξεκόλλησε το έργο και έφαγε την μπανάνα για να το κάνει αμέσως θέμα στο Instagram, τοποθετήθηκε μια άλλη στη θέση της για να αποσυρθεί κι αυτή αργά την Κυριακή εξαιτίας της φασαρίας και του συνωστισμού γύρω από το έργο.

Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της γκαλερί που φιλοξενούσε το έργο, αυτό ουδόλως καταστράφηκε ούτε έχασε την αξία του μετά την καταδρομή του Datuna. Οι τρεις αγοραστές που ξόδεψαν συνολικά 390.000 δολάρια για να το αποκτήσουν, αγόρασαν το concept του έργου και μαζί μ΄ αυτό ένα πιστοποιητικό αυθεντικότητας μαζί με οδηγίες εγκατάστασης. Λίγο αφότου έφαγε την αρχική μπανάνα (που ήδη είχε γίνει καφέ) ο Datuna, τοποθετήθηκε μια άλλη στη θέση της για να αποσυρθεί κι αυτή αργά την Κυριακή εξαιτίας της φασαρίας και του συνωστισμού γύρω από το έργο.

Σχετικά με τον τύπο που έφαγε την μπανάνα για να το κάνει αμέσως θέμα στο Instagram, μπορεί να νομίζει ότι ακολουθεί την μακρά παράδοση όσων είχαν επιχειρήσει να επαναφέρουν την εννοιακή τέχνη από τον κόσμο των ιδεών στην πεζή πραγματικότητα – όπως οι αναρίθμητοι καλλιτέχνες που ούρησαν στο «Σιντριβάνι» του Marchel Duchamp ή όπως ο Τζον Λένον που το 1966 άρπαξε και δάγκωσε ένα μήλο που είχε παρουσιάσει ως έκθεμα η Γιόκο Όνο στην πρώτη έκθεση της στο Λονδίνο και κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση τους.

Η «μπανάνα» του Κατελάν είναι σοβαρό έργο, αντίθετα από τις δημαγωγικές φάρσες του Banksy Facebook Twitter
Ο Τζον Λένον το 1966 άρπαξε και δάγκωσε το μήλο που είχε παρουσιάσει ως έκθεμα η Γιόκο Όνο στην πρώτη έκθεση της στο Λονδίνο και κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση τους.

Όσον αφορά τώρα στο οντολογικό στάτους της μπανάνας ως έργο ή προϊόν τέχνης, θα πίστευε κανείς ότι έχουν ήδη επιλυθεί τέτοια ζητήματα. Αν αγοράσεις φωτιστική εγκατάσταση από τον Dan Flavin, κάποια στιγμή θα πρέπει να αντικατασταθούν οι καμένοι λαμπτήρες με καινούριους. Όπως είπε και ο Emmanuel Perrotin, ο dealer του Κατελάν, «όλοι αλλάζουμε τακτικά τα λουλούδια στο βάζο».

Τα ερωτήματα όμως για το κοινό παραμένουν: Μας δουλεύει ο Κατελάν; Είναι τέχνη αυτό το πράγμα; Κι αν ναι, έπρεπε να βρίσκεται κανείς εκεί για να εκτιμήσει το έργο;

Καταρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται απλώς για μια «μπανάνα», αλλά για μια μπανάνα και μια μονωτική ταινία – είναι σημαντική αυτή η διευκρίνιση. Το "Comedian" δεν αποτελεί απλώς μια μονοδιάστατη ντανταϊστική 'εξαπάτηση' όπου ένα κοινό προϊόν ανακηρύσσεται έργο τέχνης – μια εικαστική πρακτική που μετρά ήδη ολόκληρο αιώνα. Είναι ένα γλυπτό που συνεχίζει τον μακρόχρονο δεσμό του Κατελάν με την ιδέα της ανάρτησης (ή του κρεμάσματος), της αφαίρεσης και της αναστολής ως εργαλείου με το οποίο το προφανές γίνεται παράλογο ή γελοίο, ξεφουσκώνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την πομπώδη υποκρισία μεγάλου μέρους της καλλιτεχνικής δραστηριότητας.

Η «μπανάνα» του Κατελάν είναι σοβαρό έργο, αντίθετα από τις δημαγωγικές φάρσες του Banksy Facebook Twitter
Περί αναστολής: Στο έργο του"La Rivoluzione Siamo Noi" (2000), κρέμεται ο ίδιος ο Κατελάν με τη μορφή μιας μικροσκοπικής κούκλας

Όπως το έργο του "Novecento" (1900) του 1997, στο οποίο ένα ταριχευμένο άλογο κρέμεται από ένα μπαρόκ ταβάνι σαν πολυέλαιος, εκθέτοντας τόσο την μεγαλομανία της φασιστικής εικονογραφίας όσο και την ματαιότητα κάθε απόπειρας της μοντέρνας τέχνης να αναμετρηθεί με την κλασική αρχιτεκτονική. Ή το "La Rivoluzione Siamo Noi" (Η επανάσταση είμαστε εμείς) του 2000, όπου κρέμεται ο ίδιος με τη μορφή μιας κούκλας. Όταν το 2011 παρουσίασε την μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Guggenheim, o Κατελάν κρέμασε σε γάντζους όλα τα διάσημα γλυπτά του στο κέντρο της γκαλερί σα να ήταν μπουγάδα κρεμασμένη για να στεγνώσει.

Ο πιο σημαντικός πρόγονος όμως της 'μπανάνας' – και ειδικότερα της χρήσης μονωτικής ταινίας ως μέσου αναστολής – στο έργο του Κατελάν είναι το "A Perfect Day" (Μια τέλεια μέρα) του 1997, για το οποίο είχε δέσει με μονωτική ταινία τον τότε dealer του, Massimo De Carlo και τον είχε κολλήσει σ' έναν λευκό τοίχο όπου παρέμεινε ολόκληρη τη μέρα εγκαινίων της έκθεσης. Σ' αυτό το πλαίσιο του πρότερου έργου του θα πρέπει να τοποθετηθεί και η μπανάνα, ως σύμβολο της αγοράς της τέχνης που κρεμιέται στον τοίχο, εκτεθειμένη, μαραμένη και αξιοθρήνητη.

Αυτή η υπονόμευση του ίδιου του συστήματος της σύγχρονης τέχνης που κατά καιρούς επιχειρεί ο Κατελάν γίνεται εκ των έσω και όχι με τη μορφή χονδροειδών προσβολών από κάποια κυνική απόσταση ασφαλείας. Μπορεί να εκλάβει κανείς ολόκληρη την καριέρα του ως μαρτυρία μιας έντονης πλην ανέφικτης επιθυμίας να δημιουργηθεί ειλικρινής τέχνη, χωρίς να παρεμποδίζεται είτε από το χρήμα είτε από τις αμφιβολίες του ίδιου του καλλιτέχνη.

Η «μπανάνα» του Κατελάν είναι σοβαρό έργο, αντίθετα από τις δημαγωγικές φάρσες του Banksy Facebook Twitter
Όταν το 2011 παρουσίασε την μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Guggenheim, o Κατελάν κρέμασε σε γάντζους όλα τα διάσημα προηγούμενα γλυπτά του στο κέντρο της γκαλερί σα να ήταν μπουγάδα κρεμασμένη για να στεγνώσει.

Υπ' αυτή την έννοια, ο Κατελάν λειτουργεί ως το άκρο αντίθετο του Banksy, ενός 'καλλιτέχνη του δρόμου', το (εξαιρετικά επικερδές) έργο του οποίου έχει ως μόνιμη βάση ένα είδος δημαγωγικού χλευασμού, είτε όταν παραδίδει έργο του σε οίκο πλειστηριασμού και κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας αυτό 'αυτοκαταστρέφεται' είτε όταν βάζει τίτλο σε πωλητήριο ενός πίνακά του "I Can't Believe You Morons Actually Buy This Shit" (Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είστε τόσο ηλίθιοι που αγοράζετε αυτή τη μαλακία). Η κωλοπαιδίστικη στάση του Banksy είναι υπολογισμένη για να ικανοποιήσει μια κοινή στις μέρες μας αντίληψη ότι όλοι οι καλλιτέχνες αλλά και οι υπεύθυνοι των μουσείων, οι επιμελητές των εκθέσεων, οι συλλέκτες και οι κριτικοί, είναι απατεώνες.

Οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν αναζητούν τρόπους για να σε πιάσουν κορόιδο. Αυτό που κάνει τον Κατελάν ενδιαφέροντα και συναρπαστικό καλλιτέχνη – και συγχρόνως εκθέτει το πόσο κουραστικός και πολιτισμικά άκυρος φαρσέρ είναι ο Banksy – είναι ακριβώς η προθυμία του να εμπλέκει άμεσα τον εαυτό του στα οικονομικά, κοινωνικά και θεωρητικά συστήματα που συγκροτούν τον τρόπο με τον οποίο παρατηρούμε και αποδίδουμε αξία στην τέχνη. Μ' αυτή την έννοια, ο τίτλος του τελευταίου αυτού έργου του – "Comedian" – είναι βαθιά ειρωνικός, επειδή ο Κατελάν, όπως οι καλύτεροι κλόουν, κατά βάθος δεν είναι κωμικός, αλλά τραγωδός που επιχειρεί να δείξει ότι οι βεβαιότητές μας είναι τόσο γλιστερές και φευγαλέες όσο μια μπανανόφλουδα.

Με στοιχεία από τους New York Times

 

Εικαστικά
10

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT
Project Mycelium: Η διάβρωση, η αναγέννηση και τα μανιτάρια που φυτρώνουν σε μια φανταστική τουαλέτα της Κάλλας

Εικαστικά / Μια πρωτοποριακή συνάντηση τέχνης, επιστήμης, ιστορίας και οικολογίας

Στο Project Mycelium, τρία εντυπωσιακά κοστούμια, που θα μπορούσαν να φοράνε η Μαρία Κάλλας, η βασίλισσα Αμαλία και ο Ιωάννης Καποδίστριας, καταβροχθίζονται από ζωντανούς μύκητες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
"Οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν αναζητούν τρόπους για να σε πιάσουν κορόιδο"Νομιζω οσα σεντονια δηθεν επιχειρηματων γραφτουν δε μπορουν να αναιρεσουν το γεγονος οτι μιλαμε για μια μπανανα κολλημενη με μονωτικη σε ενα τοιχο και σε καμια περιπτωση δε θα επρεπε να αξιζει $120.000 ή να γινεται τοση συζητηση.Σε λιγο θα μας παρουσιασουν την κουραδα του Χ μοντερνου καλλιτεχνη πανω σε μια ασπρη βαση για $500.000 και σεντονια επι σεντονιων αναλυσεις για την "ζυμωση", την "προσπαθεια" και την "σκεψη" που κατεβαλε ο καλλιτεχνης για να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα.
canned shit - done that - (Artist's Shit) το 1961.το να αξιολογησεις κατι σαν τεχνη ή όχι σίγουρα θελει το context τα συμφραζομενα και την εποχη. Απο την αλλη το ιδιο επαναλαμβανομενο αστειο επι 100 και πλεον χρονια (χελοοου 1916 και νταντα) ειναι και σημαδι στασιμοτητας.
O Manzoni το έχει κάνει ήδη από το '60 και οι τιμές κάθε κουτιού πάνε γύρω στα 150.000. Υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που δεν έχουν γινει πλέον στην τέχνη και απορω πραγματικά με αυτούς που σοκάρονται από τις τιμές που κυκλοφορουν. Μέτρια έργα του Σεζαν πωλούνται εδώ και μια δεκαετία για εκατοντάδες εκατομμύρια, σαχλαμαριτσες του Νταλί σπάνε ρεκόρ, ενώ ο Salvator Mundi, ένας "σχεδόν Λεονάρντο" πωλήθηκε μισό δις, ενώ κατά την καλύτερη περίπτωση είναι έργο του εργαστηρίου του. https://wikipedia.org/wiki/Artist's_Shit
Πριν κάνει τη μπανάνα ο Κατελάν έχει δημιουργήσει έργο μεγάλης πνοής και ευρηματικότητας που ξεπαρνάει κατά πολύ τις κατά καιρούς-σκόπιμες, συνειδητές και προκλητικές-"χαβαλεδιάρικες" εμφανίσεις του. Θέλω να πώ ότι μπορεί και να αδικείται αν κρίνεται μόνο από τη περιβόητη πιά "μπανάνα" του. Για πατήστε στο έργο του "La Nona Ora" και θα δείτε ένα συναρπαστικό έργο, ρηξικέλευθο, τεχνικά άρτιο και ταυτόχορονα ανελέητα ριζοσπαστικό στην εκφορά νοήματος και μηνύματος, ιδιαίτερα μέσα από το ανατρεπτικό μέχρι αποκαθηλώσεως ιερών και οσίων ΒΕΒΗΛΟ ΧΙΟΥΜΟΡ του.
Συγχωρηστε την αφελεια μου, αλλα ποιος πληρωσε 120.000 $ για μια μπανανα κολλημενη σε ενα ασπρο τοιχο; Σιγα το κονσεπτ!Ετσι ξερω κι εγω να κανω τεχνη...Τι να πω, τελικα το παν ειναι οι δημοσιες σχεσεις κι ενας καλος μανατζερ. Γιατι αν το εκανα εγω αυτο, ουτε 50 λεπτα δεν θα με πληρωναν...
Τς.. τς… τς… Τι λες ρε φίλε…Το άτομο τολμά να συγκρίνει πραγματική τέχνη και μάλιστα τέχνη του δρόμου που ήδη έχει γράψει Ιστορία, με ..βλακείες που απαιτούν κάτι σελίδες άλλων ανοησιών για να δικαιολογήσουν την ανούσια ύπαρξή τους.Πού μπορούν να φτάσουν κάποιοι με τις προκλήσεις τους για λίγη δημοσιότητα!!Είναι γεγονός πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα έργα της σύγχρονης τέχνης είναι για τα σκουπίδια. Παρά την εξαιρετική μιντιακή δικτύωση όλων όσων «τρέφονται» από αυτήν, ήδη οι τιμές πολλών τέτοιων κατασκευασμάτων δήθεν καταξιωμένων «καλλιτεχνών» έχουν πάρει την κατιούσα και το σύστημα που τη συντηρεί τρέμει γιατί θα χάσει (ήδη χάνει) τεράστια ποσά. Πρόβλημά του.
Βρε τον Κατελαν ... Και τον είχαμε παρεξηγήσει. Πραγματικά οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν αναζητούν τρόπους για να σε πιάσουν κορόιδο....Όπως λ.χ. το να πουλήσεις το ίδιο έργο (concept) σε 3 διαφορετικούς αγοραστές για 130.000 δολλάρια και το μόνο που θα τους προσφέρεις παραπάνω από όσους το είδαν χωρίς να το αγοράσουν, θα είναι ότι τους παρέχεις ...οδηγίες χρήσης για το πώς να κολλήσουν την μπανάνα με συνηθισμένη κολλητική ταινία στον τοίχο.Τι είμαστε δηλαδή; Απατεώνες είμαστε; (Που θα έλεγε και μια ψυχή)
Η πώληση του κόνσεπτ δεν έχει καμιά πρακτική διαφορά από την πρακτική του Ροντέν που πούλησε τον Σκεπτόμενο, τον Άντρα που περπατάει και το Φιλί καμιά κατοσταριά φορές με αποτέλεσμα κάθε σοβαρό μουσείο να έχει πλέον και ένα σκεπτόμενο του ροντέν.
Δεν καταλαβαίνω τι κακό υπάρχει με την ανατύπωση των έργων τεχνης. Υπάρχουν μορφές στις εικαστικές τέχνες που εξυπηρετούν την ανατύπωση επίτηδες ώστε να μπορούν πολλοί άνθρωποι να πάρουν το έργο στα χέρια τους (Πχ χαρακτική) . Το θέμα προς συζήτηση είναι άλλο. Αν είναι σοβαρή τέχνη αυτό που κάνει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης άξια λόγου και σκέψης και τι ακριβώς εξυπηρετεί. Και εδώ κατά την γνώμη μου σίγουρα εξυπηρετεί πρώτα απ όλα την τσέπη την δική του, του μανατζερ, της γκαλερί κτλ. Αναρωτιέμαι τι σχέση έχει το νόημα αυτου του έργου τέχνης με την πραγματικότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων σήμερα που βιώνουν φτώχεια, ανεργία, πόλεμο κτλ. Μάλλον καμμία και προφανώς δεν απευθύνεται σε αυτούς. Ας μην αναρωτιέται κανείς λοιπόν μετά γιατί η μεγάλη πλειοψηφία θεωρεί αυτο το είδος τέχνης "σαχλαμάρα". Μάλλον κάτι τέτοια φταίνε σε ένα βαθμό και για την απαξίωση της τέχνης γενικώς στα μάτια πολλών άλλων ανθρώπων.
Δεν υπάρχει κανένα απολύτως κακό. Αλλά υπάρχει κόσμος που προαφανώς δεν καταλαβαίνει την εννοιολογική τέχνη και το πώς αυτή αναπαράγεται. Για αυτό και συγκρίνω την αναπαραγωγή έργων του Ροντέν με την αναπαραγωγή του Κατελάν..Τώρα, γιατί πρέπει η μπανάνα να είναι σχόλιο για τον πόλεμο; Δεν μπορεί να είναι απλά μια ειρωνία για αυτούς που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν αδρά για την κατοχη της; άλλωστε ο Κατελάν έχει τεράστιο έργο που ασχολείται και με τα θέματα που θίξατε. Τώρα για το τί θεωρεί η μεγάλη πλειοψηφία τέχνη αυτό είναι σχετικό. Το 99% δεν θα αναγνώριζε τίποτα πέρα από την Μόνα λίζα, την Αφροδίτη της Μήλου, ίσως την Νίκη και κανένα Μικελάντζελο. Εδώ και αιώνες ένα μεγάλο τμήμα της εικαστική παραγωγής χρηματοδοτείται από τις ανώτερες τάξεις - εκεί κατέληξε να πουλάει και ο Banksy