Ανταπόκριση από τη Βενετία: Ο Κώστας Γαβράς ραψωδεί την ήττα της αριστεράς

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Ο Κώστας Γαβράς ραψωδεί την ήττα της αριστεράς Facebook Twitter
Ο Χρήστος Λούλης στον ρόλο του Γιάνη Βαρουφάκη, στην ταινία «Ενήλικοι στην Αίθουσα» του Κώστα Γαβρά
15

Η ταινία Ενήλικοι στην Αίθουσα προσφέρει ακριβώς αυτό που θα περίμενε ο υποψιασμένος στο σινεμά του Κώστα Γαβρά και τις θέσεις του Γιάνη Βαρουφάκη, θεατής: ένα πολιτικό δράμα για μια αλλαγή που ματαιώθηκε άδοξα κι επώδυνα, μέσα από το χρονικό των εξαντλητικών διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους εταίρους για το δυσβάσταχτο χρέος, στα χρόνια της κρίσης.

 

Πέρα από τα γεγονότα, που αναπαράγονται με λεπτομέρειες που συχνά φτάνουν σε σεμιναριακό επίπεδο ανάλυσης, ο 86χρονος Ελληνο-Γάλλος δημιουργός, ο οποίος βραβεύτηκε και για τη συνολική του προσφορά στο Φεστιβάλ Βενετίας, στήνει δυο εξαιρετικές, καθαρά κινηματογραφικές σκηνές, ανάσες στον συνεχόμενο διάλογο:

 

Ο Γαβράς δεν επιφυλάσσει για τον Βαρουφάκη ηρωικό βήμα αντίστοιχο του Σαρτζετάκη στο «Ζ», αλλά αναγκαστικά συντάσσεται με την ουτοπία του.

 

Όταν νέοι Αθηναίοι σηκώνονται από τα τραπέζια τους σε ταβέρνα όπου ο Βαρουφάκης με τη σύζυγο και φίλους τους τρώνε και συζητάνε τις εξελίξεις και την ενδεχόμενη παραίτησή του, περπατάνε αργά προς το μέρος του, σέρνοντας τα πόδια τους στα χαλίκια, βγάζοντας τον ήχο των αλυσοδεμένων ή των φαντασμάτων, τον κοιτάζουν για λίγα δευτερόλεπτα αμίλητοι, και αποχωρούν με νόημα. Και όταν ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στις τελικές διαπραγματεύσεις, ο Γαβράς αποφεύγει τελείως τον λόγο, τον βάζει να κινείται ρομποτικά σε άγνωστα νερά, σα να προσπαθεί να αποφύγει αντιπάλους σε ρινγκ, και τον φέρνει αντιμέτωπο με αυτούς, σαν αρχαία χορωδία, βουβή και ασύμβατη, να χορεύει μαζί τους στις άκρες ενός αόρατου σκοινιού, σαν να δίνουν όλοι μαζί παράσταση διελκυστίνδας, με αποτέλεσμα μια αναμνηστική φωτογραφία βγαλμένη από ταινία τρόμου.

 

Ο Γαβράς δεν επιφυλάσσει για τον Βαρουφάκη ηρωικό βήμα αντίστοιχο του Σαρτζετάκη στο Ζ, αλλά αναγκαστικά συντάσσεται με την ουτοπία του (εξαιρετικός ο Χρήστος Λούλης), και ταυτόχρονα βλέπει με μεγαλύτερη συμπάθεια τον «ρόλο« του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να τον δαιμονοποιεί.

Σταθερά προσηλωμένος σε μια Ευρώπη αξιών και ανθρωπισμού, ο Κώστας Γαβράς βρήκε, 50 ακριβώς χρόνια μετά το ανελέητο κατηγορώ στην κυβέρνηση των συνταγματαρχών, τη δυσάρεστη αφορμή για να μιλήσει για ένα ακόμη ελληνικό δράμα, και, σε ευρύτερο πλαίσιο, την εξαφάνιση της αριστεράς μετά από μια σύντομη αναλαμπή ελπίδας και υποσχέσεων. Έχει δίκιο, και επέλεξε να κινηματογραφήσει το αυτονόητο.

 

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Ο Κώστας Γαβράς ραψωδεί την ήττα της αριστεράς Facebook Twitter
Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, η Βαλέρια Γκολίνο, ο Κωστας Γαβράς και ο Χρήστος Λούλης στο σημερινό photocall για την πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας. Φωτο: Getty Images/Ideal Image

 

 

Adults in the Room trailer 

Οθόνες
15

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Οθόνες / Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Διάσημος ανά τον πλανήτη από το «Σογκούν» και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», ο Αμερικανός ηθοποιός αποφάσισε πριν από είκοσι χρόνια να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και να κερδίσει την ελευθερία του
THE LIFO TEAM
Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Οθόνες / Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Ο εμιγκρές που κατάφερε να δει διεισδυτικά και βαθιά στην ελληνική ψυχή, ο «μοναχικός αναρχικός» με την πολύ μικρή σε μέγεθος φιλμογραφία αλλά την τεράστια σε καλλιτεχνική αξία. Από τον Παπατάκη μέχρι τον Λάνθιμο, η απόσταση είναι μικρότερη απ' όσο φανταζόμαστε.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
10 σπουδαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Οθόνες / Από τα ζόμπι του Ντάνι Μπόιλ ως τον Κεν Λόουτς: Δέκα σπουδαίες ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Ο φετινός νικητής του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου είναι ένας αυθεντικός καρατερίστας, αλλιώτικος και απόκοσμος, συγκινητικός στα όρια της συντριβής. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Οθόνες / Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Ο τεχνολογικός γίγαντας έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μυθικά ποσά για περιεχόμενο υψηλού κύρους αλλά χαμηλής ανταπόκρισης. Είναι αυτό μέρος μιας στρατηγικής ή απλά έχει λεφτά για πέταμα;
THE LIFO TEAM
Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Οθόνες / Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Ένα πικρό φινάλε σε μια λαμπερή ζωή, με ιστορίες μίσους μεταξύ των παιδιών του, μια περιουσία που έχει διανεμηθεί «άδικα» και κατηγορίες για χειραγώγηση και κακοποίηση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

The Review / Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Τίνα Μανδηλαρά αναλύουν την ταινία που συζητήθηκε περισσότερο από όλες στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, με αφορμή την κυκλοφορία της στις αίθουσες από 28 Μαρτίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Αποκλειστική συνέντευξη / Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Με αφορμή το «Νέο Αγόρι», μια ταινία του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον στην οποία ανέλαβε την παραγωγή και πρωταγωνιστεί, η σπουδαία ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Αποκαλύπτει ένα δύσκολο παιδικό βίωμα, μιλά για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Αφήνω αυτό εδώ..."Ήδη υπάρχουν οι έλεγχοι στις τράπεζες, ήδη έχει υπάρξει μια σταθεροποίηση της κατάστασης. Αυτό, τις επόμενες ημέρες θα εξομαλυνθεί περισσότερο, όσο ο κόσμος θα συνηθίζει αυτή την κατάσταση, για τώρα. Άρα, δεν τίθεται θέμα κατάρρευσης αν ψηφίσουμε ΟΧΙ, γιατί υπάρχει έλεγχος”, είπε ο κ. Λαπαβίτσας, μιλώντας στο ΧΧΧΧ.gr
Αχ Mr Gavras...."Δεν εκπλήσσομαι που οι ενηλικοι στο δωμάτιο" σας ενεπνευσαν να τους κάνετε ταινία..Είστε Γάλλος,στη Γαλλία ζείτε,..το αν θα γινόταν η Ελλάδα, Βενεζουέλα, βεβαίως για σας ως artist και ως happening ,κινηματογραφικά θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον.Για τους Ελληνες όμως θα ήταν τραγωδία.Ευτυχώς στο και πέντε τη γλυτώσαμε..God or Universe..knows only how and why..
τι εννοεί ο Κουτσογιαννόπουλος με το ότι ο Γαβράς "αναγκαστικά συντάσσεται με την ουτοπία του Βαρουφάκη";Προς τι το αναγκαστικά;Προς τι το "πολιτικής προέλευσης και κριτικής" ουτοπία; Θα ήταν αποδεκτός ένας τέτοιος χαρακτηρισμός από κριτικό κινηματογράφου αν έτσι (ως ουτοπία δηλαδή) παρουσιαζόταν από τον σκηνοθέτη η πολιτική δράση του ήρωά του. Από τη στιγμή όμως που, και κατά τον ίδιο τον κριτικό, ο σκηνοθέτης ταυτίζεται (έστω και "αναγκαστικά" με τον Βαρουφάκη, το προφανές του πολιτικού σχολίου καθιστά προβληματική την κριτική της ταινίας.
Οι άνθρωποι που είπαν στους Έλληνες ότι τα γαϊδούρια πετάνε και αυτοί τους πίστεψαν...Και μετά κατηγόρησαν τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα όχι γιατί τους είπαν ψέματα αλλά γιατί δεν κατάφεραν να κάνουν τα γαϊδούρια να πετάνε...
E pur si muove (Και όμως κινείται).Αν σου λέει κάτι αυτό...Το γεγονός ότι οι προτάσεις «λύσεων» για την Ελλάδα ήταν μονομερείς, έχοντας σήμερα κατακρεουργηθεί πληθώρα κοινωνικών δικαιωμάτων (τα οποία, όχι απλώς ισχύουν, αλλά είναι αυτονόητα για πολλά άλλα μέλη-κράτη), είναι γεγονός.Και αυτό οφείλεται στην «Ιερά Εξέταση» (Eurogroup), του... κονκλαβίου των Βρυξελλών, έχοντας, ουσιαστικά, μετατραπεί σε ένα παπικό συμβούλιο «αλάνθαστων»-αδιαπραγμάτευτων και αμετάκλιτων αποφάσεων.Μπορώ να αναφέρω πολλά παραδείγματα άδικης και παράλογης ασυμβατότητας κοινωνικών κανονισμών και νόμων που ενώ ισχύουν, παγιωμένα, σε όλα τα ανεπτυγμένα, ευρωπαϊκά κράτη-μέλη (εκ των οποίων, πολλά μας κουνούν το δάχτυλο...), έχουν καταργηθεί στη χώρα μας.Κατά τα άλλα η εναρμόνιση στο κόψιμο του τσιγάρου μας μάρανε και άλλα παρόμοια, αστεία (όσο αφορά τη βαρύτητα τους), μέτρα.Άλλοι είναι εκείνοι που μας έπεισαν, τελικά, πως οι γάιδαροι πετάνε, υποχρεώνοντας μας να το πιστεύουμε και πως δεν γινόταν αλλιώς...Και για να γίνω κατανοητός, υπήρχαν πιο σωστές, λογικές και ανθρωπιστικές λύσεις του οικονομικού ζητήματος της χώρας μας, χωρίς να αναγκαστούμε να φτάσουμε στο σημερινό σημείο. Η κρίση στη χώρα μας δεν έχει λήξει. Τώρα ξεκινάει να φαίνεται το ουσιαστικό πρόβλημα και ο αντίκτυπος. Ο τυφώνας πέρασε, όλα τα ρήμαξε και τώρα, χωρίς ουσιαστικά εφόδια, πλήρως αποδιοργανωμένοι, θα αρχίσουμε να τρώει ο ένας τον άλλο. Στο ερώτημα, γιατί; Η απάντηση που παίρνουμε είναι, «γιατί έτσι» και «δεν γινόταν αλλιώς»...Σαφέστατα για τον κάθε νοήμονα άνθρωπο, λύσεις σωστές υπήρχαν.Υ.Γ.: Πήγαινε να παρακολουθήσεις την ταινία και μετά γράφεις. Τότε όποια ένσταση (επί της ταινίας) θα είναι αποδεκτή και σύμφωνη.
Όταν έχει γίνει ένα "έγκλημα" ενάντια στη χώρα (πλαστά στοιχεία ελλείμματος 2008) και κανείς δεν έχει τιμωρηθεί για αυτό, αυτό και μόνο του απαντά σε όλα τα ερωτήματα που θα μπορούσε να έχει κάποιος σκεπτόμενος πολίτης που δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να πιστέψει πως ο γάιδαρος πετάει, δηλαδή να γίνει στα καλά καθούμενα η ψωροκώσταινα μια πλούσια δυτική χώρα με βιοτικό επίπεδο ανάλογο των άλλων υπερδυνάμεων της ένωσης.
Προσπερνώ τις προσωπικές προσβολές και τις επιτακτικές παραινέσεις ... Το σχόλιο αφορούσε και αφορά τη συγκεκριμένη διακυβέρνηση και όχι την ταινία...Εάν εσείς χρησιμοποιείτε ως πηγές για γεγονότα που έχουν συμβεί τις διάφορες κινηματογραφικές ταινίες ,έχετε σοβαρό πρόβλημα αντίληψης της πραγματικότητας.Να το κοιτάξετε αυτό γιατί από ότι φαίνεται δεν είναι στραβός ο γιαλός, εσείς αρμενίζετε στραβά. Είστε η απόλυτη επιβεβαίωση του σχολίου που έκανα παραπάνω...
λukum (το) 1.9.2019 | 15:28Συμφωνώ. Όμως, επί της ουσίας (και πραγματικότητας), φτωχή χώρα όσο αφορά τους πόρους μας δεν είμαστε. Δεν τους εκμεταλλευόμαστε όμως, καθώς ό,τι κερδοφόρο υπήρχε στο παρελθόν, έχει καταργηθεί στο βωμό των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων με αντάλλαγμα την κατάργησή τους ή την κοινοτική-ποσοστιαία παραγωγή ίδιων ειδών (κυρίως αγροτικών), των κρατών-μελών. Σε όλο αυτό συντελεί και η ζημιογόνα-«αυτοκαταστροφική» νοοτροπία και ιδιοσυγκρασία μας.Το ζητούμενο όμως είναι, πέραν των οικονομικών λογιστικών, γιατί να καταστρατηγηθεί και το κράτος δικαίου μας σε πολλούς τομείς;;... Ας πούμε -κάτι που συμβαίνει- το να καταστρατηγήσεις το εργασιακό δίκαιο, που θα βοηθήσει και σε τι ακριβώς;;... Ιδού το ερώτημα.
"Ας πούμε -κάτι που συμβαίνει- το να καταστρατηγήσεις το εργασιακό δίκαιο, που θα βοηθήσει και σε τι ακριβώς;;... Ιδού το ερώτημα."- Στην μείωση του εργατικού ΚΑΙ εργασιακού κόστους.- Στη μείωση των γεννήσεων.Ποιο το κίνητρο και ο σκοπός;...Ίσως θα πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω στην ιστορία και να δούμε πως γινόταν η διακυβέρνηση στα μεγάλα Βασίλεια και τις Αυτοκρατορίες...
@λukum (το) 1.9.2019 | 21:54Άρα;Άρα, όπως καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή, δεν τίθεται κανένα ζήτημα διάσωσης και κολοκύθια με τη ρίγανη που μας λένε. Προς τα πίσω ολοταχώς, με μια, δημοκρατικά νομότυπη, αυτοκρατορία νέου τύπου. Άντε όμως να το πεις αυτό σε όσους, πραγματικά έχουν πιστέψει πως οι γάιδαροι πετάνε, πιστεύοντας στο... ιδεώδες της ευρωπαϊκής ένωσης....της ποιας;;;;.......
Προφανώς και όταν μπαίνεις σε μία "ένωση" με μεγαθήρια (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία) δεν είσαι συνεταίρος, αλλά υπάλληλος.Ας μην ντρεπόμαστε να το παραδεχτούμε... αποικία λέγεται.
«...να χορεύει μαζί τους στις άκρες ενός αόρατου σκοινιού, σαν να δίνουν όλοι μαζί παράσταση διελκυστίνδας, με αποτέλεσμα μια αναμνηστική φωτογραφία βγαλμένη από ταινία τρόμου...»Ο Γαβράς υπήρξε σαφώς μεγάλος σκηνοθέτης και καλλιτέχνης, και σίγουρα δεν θα έχει χάσει το ταλέντο του στην mise-en-scène. Εγώ πάντως θυμάμαι εκείνη την εποχή (ίσως λίγους μήνες αργότερα, το φθινόπωρο του ‘15) τον Τσίπρα στις αναμνηστικές φωτογραφίες του Eurogroup να στέκεται κοντός και μουτρωμένος στην δεξιά άκρη του πλαισίου. Σαν τον μουτζούρη/cancre (γαλλιστί).
"Ο Γαβράς δεν επιφυλάσσει για τον Βαρουφάκη ηρωικό βήμα αντίστοιχο του Σαρτζετάκη στο Ζ, αλλά αναγκαστικά συντάσσεται με την ουτοπία του" Πηγή: www.lifo.grΔικαίωμά του, αλλιώς άλλωστε πιθανολογώ, δεν θα έπαιρνε και τα δικαιώματα να γυρίσει την ταινία.