Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας»

Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας» Facebook Twitter
Το φεύγω ή μένω με απασχόλησε πολύ στο ξεκίνημα της κρίσης όταν και ξεκίνησα να γράφω την ιστορία. Πολλοί φίλοι μου έφυγαν τότε για κάτι καλύτερο και μοιραία η σκέψη περνούσε από το μυαλό μου συνέχεια.
3

Ο χρόνος μπορεί να μετατρέψει μια τραγωδία σε υλικό για κωμωδία, ειδικά όταν αυτή αφήνει πίσω της μια αναγκαστική συνύπαρξη προστατευμένη από μια σειρά κανόνων που μπορούν να σπάσουν εύκολα στην καθημερινότητα. Με βάση αυτό, ο Μάριος Πιπερίδης, σκηνοθέτης και παραγωγός που ζει και εργάζεται στη Λευκωσία, έφτιαξε ένα κωμικό σενάριο που ξεκινάει από μια μικροπαρεξήγηση και μοιραία καταλήγει στην πολιτική.

Το Αναζητώντας τον Χέντριξ ακολουθεί έναν μουσικό (Αδάμ Μπουσδούκος) που ενώ ετοιμάζεται να φύγει για πάντα από την Κύπρο, χάνει τον σκύλο του στην τουρκοκρατούμενη πλευρά της Λευκωσίας. Τον βρίσκει εύκολα, όμως πέφτει θύμα του νόμου σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορεί κάποιος να μεταφέρει ζώο από την τουρκική στην ελληνική πλευρά. Μαζί με την πρώην κοπέλα του (Βίκυ Παπαδοπούλου) και έναν Τούρκο έποικο (Φατίχ Αλ) θα προσπαθήσουν να τον φέρουν πίσω.

Εμείς μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας και με βάση αυτό δεν ήταν εφικτό το να έρθει μια μέρα κάποιος και να σου πει πως τώρα πρέπει να βρούμε λύση και να ζήσουμε μαζί.

Ο Πιπερίδης πήρε το βραβείο κοινού του φεστιβάλ της Tribeca αλλά και αυτό του καλύτερου σεναρίου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, κάνοντας μια ταινία για αυτούς που ζουν σήμερα με τη μνήμη των εχθροπραξιών και έχουν συνηθίσει τη διχοτόμηση μιας πόλης – και ευρύτερα μιας χώρας. Ο ίδιος δεν προσπαθεί να λύσει κυριολεκτικά το Κυπριακό, αλλά να υποδείξει μια σειρά περιστατικών που απορρέουν από τη μη λύση του, βάζοντας μαζί ανθρώπους που τους χωρίζει το παρελθόν, την ίδια ώρα που οι ζωές τους προχωρούν και ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον.

Ο Κύπριος σκηνοθέτης βρέθηκε αυτές τις ημέρες στην Αθήνα και μας μίλησε με αφορμή την έξοδο της ταινίας στους κινηματογράφους.

Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας» Facebook Twitter
Ο Πιπερίδης πήρε το βραβείο κοινού του φεστιβάλ της Tribeca αλλά και αυτό του καλύτερου σεναρίου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

— Από την επαφή που απέκτησες με το κοινό, έχοντας πάει σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού, υπάρχει γνώση για το τι συμβαίνει πραγματικά στη Λευκωσία; Για παράδειγμα, το Βερολίνο ως χωρισμένη πόλη κάποτε, έγινε θέμα πολλών ταινιών και σειρών, εδώ όμως δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο.

Όντως, οι περισσότεροι ξέρουν κάποια πολύ γενικά πράγματα, ότι δηλαδή υπάρχουν Έλληνες στον Νότο και Τούρκοι στον Βορρά και κάποιοι λίγοι γνωρίζουν ότι είναι διαιρεμένη η Λευκωσία, χωρίς όμως και αυτοί να ξέρουν τις λεπτομέρειες και τις δυναμικές των δύο πλευρών, όπως επίσης και τους κανονισμούς της Πράσινης Γραμμής. Επειδή εδώ και 20-25 χρόνια δεν υπάρχουν ουσιαστικά συγκρούσεις και κάποιο μεγάλο πρόβλημα μέσα στην πόλη, έμεινε αυτό το status quo μιας διαιρεμένης πόλης που μέσα στη Λευκωσία έγινε μέρος της καθημερινότητας.

— Γυρνώντας σκηνές και στις δύο πλευρές της πόλης, αντιμετωπίσατε προβλήματα;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πως δε μπορούσαμε να πάρουμε τον σκύλο στην τουρκοκρατούμενη πλευρά καθώς μετά δεν υπήρχε τρόπος να τον φέρουμε πίσω, οπότε στις σκηνές που βρίσκεται εκεί αναπλάσαμε το μέρος. Τις περισσότερες σκηνές τις κάναμε στις ελεύθερες περιοχές, ενώ ο Μιχάλης Σαμιώτης, που ήταν ο production designer της ταινίας, έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά με το να στήσει την τουρκική πλευρά στην ελληνική αν και στο τέλος αντιλαμβανόμασταν και εμείς ότι είναι η ίδια πόλη, η αρχιτεκτονική και τα σπίτια είναι ίδια και οι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν ήταν σε χρώματα, πινακίδες και γλώσσα.

Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας» Facebook Twitter
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πως δεν μπορούσαμε να πάρουμε τον σκύλο στην τουρκοκρατούμενη πλευρά καθώς μετά δεν υπήρχε τρόπος να τον φέρουμε πίσω, οπότε στις σκηνές που βρίσκεται εκεί αναπλάσαμε το μέρος.

— Υποθέτω πως μεγαλώνοντας εκεί, έχεις ζήσει και εσύ ή ακούσει παρόμοια περιστατικά παρεξηγήσεων.

Κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιδέα της ταινίας, είχα βρεθεί για βόλτα με μια παρέα που είχε μαζί της σκύλο στην άλλη πλευρά και μετά δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε. Ένας φίλος μου κάποτε έφαγε όλα τα μπουρέκια που είχε αγοράσει μπροστά στους φύλακες γιατί δεν τον άφηναν να τα πάρει μαζί του. Όποιος ζει εκεί έχει ακούσει πολλές αστείες ιστορίες στο παρελθόν. Πλέον ο έλεγχος είναι από τυπικός ως ανύπαρκτος, ειδικά όταν σε ακούν να μιλάς ελληνικά, κυρίως οι τουρίστες είναι αυτοί που ελέγχονται.

— Πέρα από θεωρητικές ευχές, πιστεύεις σε κάποια πρακτική λύση του θέματος;

Μεγάλωσα ακούγοντας σε όλη μου τη ζωή για διαπραγματεύσεις και συνομιλίες κάθε 2-3 χρόνια, με αλλαγές προσώπων, άλλων πιο διαλλακτικών, άλλων όχι. Εμένα μου φαίνεται δύσκολο για τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω πως πρέπει να περάσουν μια-δυο γενιές ακόμη. Πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα ειδικά στην εκπαίδευση και ήδη κάποια βιβλία στο σχολείο έχουν αρχίσει να ξαναγράφονται και από τις δύο πλευρές.

Εμείς μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας και με βάση αυτό δεν ήταν εφικτό το να έρθει μια μέρα κάποιος και να σου πει πως τώρα πρέπει να βρούμε λύση και να ζήσουμε μαζί. Μέχρι και τη δεκαετία του '90 πέθαιναν ακόμη άτομα στην Πράσινη Γραμμή. Εδώ και χρόνια υπάρχει ηρεμία, αλλά θεωρώ πως ακόμη έχουμε πολύ δρόμο. Αυτές τις ημέρες πάντως ζήσαμε μια ιστορική στιγμή, αφού για πρώτη φορά εκλέχθηκε Τουρκοκύπριος ευρωβουλευτής, έχοντας βάλει υποψηφιότητα με κυπριακό κόμμα.

Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας» Facebook Twitter
Ο Αδάμ Μπουσδούκος σε σκηνή από την ταινία.

— Πάντως και το ότι υπάρχουν στην ταινία συνεργάτες και από τις δύο πλευρές είναι μια μικρή κίνηση υπέρ της συνεργασίας.

Ναι, ευτυχώς πλέον υπάρχουν πολλά χρηματοδοτούμενα προγράμματα προς αυτή την κατεύθυνση, όχι μόνο στον κινηματογράφο. Θυμάμαι πως όταν μεγάλωνα εγώ δεν υπήρχε αυτή η επαφή, υπήρχε κάτι άγνωστο που το ξέραμε ως «η απέναντι πλευρά» και προσδιοριζόταν ως «κακό».

— Ζεις μόνιμα στη Λευκωσία και εργάζεσαι εκεί ως παραγωγός. Πόσο εύκολο είναι να κάνεις κινηματογράφο στην Κύπρο;

Υπάρχει το πρόγραμμα από το υπουργείο Πολιτισμού που χωρίς αυτό δεν θα γίνονταν τίποτα. Δεν υπάρχουν ιδιωτικά λεφτά ούτε τηλεοπτικοί σταθμοί που μπορούν να πληρώνουν για τέτοιες παραγωγές. Ως χώρα είμαστε στις 2-3 ταινίες μεγάλου μήκους τον χρόνο και τώρα, με κάποια φορολογικά κίνητρα που πλέον ισχύουν, ελπίζουμε να φτάσουμε στις 4-5 ταινίες το χρόνο για να λέμε πως υπάρχει όντως μια αξιοπρεπής παραγωγή η οποία επιτρέπει σε μόνιμους κατοίκους να ζουν από αυτό.

Μάριος Πιπερίδης: «Μεγαλώσαμε με το δόγμα πως οι Τούρκοι είναι εχθροί μας» Facebook Twitter
Η Βίκυ Παπαδοπούλου πρωταγωνιστεί στην ταινία.

— Ο ήρωας της ταινίας ετοιμάζεται να φύγει από τη χώρα και στη συνέχεια βασανίζεται από το ερώτημα αν θα πρέπει τελικά να μείνει ή να φύγει. Είναι κάτι που προέκυψε από τη δική σου ζωή;

Το φεύγω ή μένω με απασχόλησε πολύ στο ξεκίνημα της κρίσης, όταν άρχισα να γράφω την ιστορία. Πολλοί φίλοι μου έφυγαν τότε για κάτι καλύτερο και μοιραία η σκέψη περνούσε από το μυαλό μου συνέχεια. Σήμερα οι περισσότεροι έχουν γυρίσει πίσω γιατί, κακά τα ψέματα, παντού υπάρχουν προβλήματα. Άλλωστε το βλέπεις και στον ήρωα, μόνος του δημιουργεί τα προβλήματα και όταν το καταλαβαίνει συνειδητοποιεί πως αυτά θα υπάρξουν όπου και αν πάει. Εμείς τα δημιουργούμε συνήθως, ειδικά όταν έχουμε μεγαλώσει με την ιδέα πως για όλα φταίνε οι άλλοι – κάτι που ισχύει και για το Κυπριακό.

— Με την προβολή της ταινίας σε Κύπρο και Ελλάδα, κλείνει ένας μεγάλος κύκλος για αυτήν. Έχεις σκεφτεί το επόμενο βήμα;

Ξεκίνησα να γράφω κάτι άλλο, θα το συνεχίσω μέσα στο καλοκαίρι. Δεν θα σχετίζεται πάντως ούτε έμμεσα ούτε άμεσα με το Κυπριακό. Είχα κάνει παλιότερα και 2 ταινίες μικρού μήκους για το θέμα και νομίζω πως τώρα με τον «Χέντριξ» έκλεισα ό,τι είχα να πω. Καιρός να κάνω κάτι διαφορετικό.

 

Το τρέιλερ της ταινίας «Αναζητώντας τον Χέντριξ» που προβάλλεται ήδη στους κινηματογράφους

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

3 σχόλια
Όντας ο αδύναμος κρίκος (με την έννοια ότι δεν μπορούμε να επιβάλλουμε οποιουδήποτε είδους ατζέντα), σημασία δεν έχει το τι πιστεύουμε εμείς για τους Τούρκους, αλλά το γεγονός ότι αυτοί, και δε μιλώ για τους τούρκους του 74, αναφέρομαι στους σύγχρονούς μεταερντογανικούς, μας θεωρούν γιουσουφάκια και εμπόδιο.
Ειλικρινά διερωτώμαι.Ο φιλειρηνισμός είναι πάνω από κάθε ένστικτο αυτοσυντηρησης;Αν κάποιος δει έναν χάρτη των τελευταιων πχ χιλίων ετών εξάπλωσης ανθρώπων συνεχιστές των οποίων, ευρεία εννοεία, είναι οι σημερινοί Έλληνες θα δει ότι η εξάπλωση συρρικνώνεται σταθερά.Διερωτώμαι. Το να βλέπεις τους Τούρκους φιλικά είναι κάτι καλό ή δείχνει σύνδρομο της Στοκχόλμης;(Επειδή υπάρχουν και παραξενοι ανάμεσα μας να πω ότι σε ανθρώπινο επίπεδο έχω υπάρξει φίλος με Τούρκους αλλά προφανώς δεν μιλάω για αυτή την κατάσταση, μιλάω για το τι ταινίες χρηματοδοτεί η Κυπριακή Δημοκρατια).
Μια πολυ ενδιαφερουσα ταινια μακρυα απο τις υπερβολές και τις κορωνες οσων υποτίθεται οτι ψαχνουν λυση αλλα τρέφονται μεγαλοπρεπως απο αυτη την κατασταση. Σοβαρός άνθρωπος που κανει σινεμα προσπαθώντας να δείξει μια νεα γενιά κυπριων που η διχοτόμηση τους φανταζει απλη συνηθεια. Αξιζει, πολυ.