ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε με τη σύντροφο μαζί πέντε χρόνια.Γνωριστήκαμε όταν ήμαστε αρκετά μεγάλοι και ενώ θα μπορούσαμε να παντρευτούμε,από καθαρή τύχη,κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ.Και ούτε μάλλον θα γίνει και καλύτερα.Τα πρώτα δύο χρόνια ήταν όλα μια χαρά.Αυτη πρόσεχε τον εαυτό της,είχε καλή διάθεση,δούλευε και σε ένα χρόνο συγκατοικήσαμε.Και από τότε πήρε την κάτω βόλτα.Παράτησε τη δουλειά σε κάποια φάση.Μετά το έριξε στο φαΐ και έγινε άλλη τόση.Έχει συνέχεια νεύρα τα οποία ξεσπάσει σε εμένα.Καμία υπομονή,καμία κατανόηση.Γυρνάω κομμάτια σπίτι και ένα φαγητό δεν έχει φτάξει.Τα πιάτα κάνουν στοίβα στο νεροχύτη.Όλη μέρα μπροστά στον υπολογιστή να ασχολείται κι εγώ δεν ξέρω με τι.Εγώ συνέχισα να δουλεύω αλλά αν παραγγέλνεις κάθε μέρα απέξω,φτιάχνεις τα νύχια και τα μαλλιά και αγοράζεις ρούχα και πρέπει να πληρώσεις λογαριασμούς και ενοίκια λογικό είναι τα οικονομικά να μη βγαίνουν.Οπότε έπιασα και δεύτερη δουλειά να μη μας λείψει τίποτα.Αλλά καμία βελτίωση δεν είδα.Μιλήσαμε για όλα και το μόνο που κατάφερα ήταν να τσακωθούμε και να αρχίσει δέκα δίαιτες τις οποίες σε μια εβδομάδα παράτησε.Την έχω μετά να παραπονιέται που δεν κάνουμε συχνά σεξ,που ποτέ δεν έχουμε μία για εξόδους,που όλη μέρα είμαι ζωντανός νεκρός,που δεν παντρευόμαστε να κάνουμε παιδί.Και τι θα αλλάξει τότε ας πούμε;Ξαφνικά θα την πιάσει και θα στρώσει χαρακτήρα;Και αν όχι για μένα θα το κάνει για το παιδί;Και το παιδί πως θα μεγαλώσει;Με δωρεές από τη γειτονιά;Μου λένε να μην κοιτάζω τα χρήματα αλλά τον άνθρωπο.Ποιόν άνθρωπο;Αυτόν που δεν κουνάει το δαχτυλάκι του να ξεκολλήσει την κατάσταση;Τι κάνω λάθος δε μπορώ να καταλάβω.Αν και κατά βάθος ξέρω ότι εγώ φταίω.