ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι άνθρωποι γράφουν εδώ κάποιες φορές, όταν είχαν μια άσχημη μέρα, όταν στεναχωρέθηκαν για κάτι, όταν είναι κουρασμένοι, απογοητευμένοι ή γιατί απλά θέλουν κάπου να γράψουν ανώνυμα μια σκέψη τους. Δε σημαίνει ότι πάντα νιώθουν έτσι ή ότι δεν διεκδικούν έξω αυτά που θέλουν απ' τη ζωή τους ή ότι κάθονται και μεμψιμοιρούν. Ας δείχνουμε περισσότερη κατανόηση. Κανείς δεν είναι όλη την ώρα μεσ' την καλή χαρά ή μόνιμα θλιμμένος.

Μισό.Να ρίξω κάτι πάνω μου.

Συνήθως εκείνοι που "κλαίγονται" είναι όσοι προσπάθησαν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και μετά απογοητεύτηκαν. Γιατί κάποιες φορές όσο και εάν προσπαθείς και όσο και εάν το κυνηγήσεις, η ζωή έχει άλλα σχέδια. Και μέχρι να γίνεις ευέλικτος και να αναπτύξεις τους δικούς σου -προσωπικούς- μηχανισμούς επιβίωσης, η φάση του να "κλαίγεσαι" είναι απαραίτητη, δύσκολη, ιδιαίτερη ανάλογα τον άνθρωπο και την περίπτωση. Εσείς λοιπόν, που δίνετε τέτοιες συμβουλές, μάλλον κακό κάνετε παρά καλό. Το να υποθέτεις ότι τα πάντα είναι εκεί εξώ και σε περιμένουν να τα διεκδικήσεις, στη λιγότερη των περιπτώσεων είναι αφέλεια, απειρία και ανωριμότητα.

Δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι. Αλλοι διεκδηκουν, αλλοι οχι ( η οχι αρκετα, η οχι σωστα). Δεν το βλεπω μεμπτό για τους δεύτερους να εκφράζουν την απογοήτευση τους, έστω κ αν κατα τη γνώμη σου δεν προσπαθούν αρκετα η δεν προσπαθούν καν. Προφανως ανηκεις στην πρωτη κατηγορια οποτε σου ειναι δυσκολο να κατανοήσεις τη δευτερη. Η οποια ομως υπάρχει. Ουτε μπορουμε να γνωρίζουμε τα βιωματα, τη δεδομένη στιγμη, τη δεδομένη ψυχολογική κατασταση ενος ανθρώπου που ανεβάζει ενα σχολιο στο οποιο 'κλαιγεται' (οπως σχολιασες). Φιλικά κ ελπίζοντας να έλαβες μια δευτερη οπτική.

ΝΑΙ πες τα ρε γαμωτο

Πόσο απλό ακούγεται..Πόσο δύσκολα γίνεται για μερικούς ανθρώπους..