Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ατελιέ LIFO

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες

4

Ηταν δεν ήταν δεκάξι χρονών όταν βρέθηκε, συνοδευόμενη από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο, στα γυρίσματα της Ψεύτρας του Γιάννη Δαλιανίδη με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Ο σκηνοθέτης, απόλυτος άρχοντας των στούντιο του Φίνου, με το που την είδε, έμεινε άναυδος με την ομορφιά του έφηβου κοριτσιού, όπως άλλωστε οι πάντες εκείνη την εποχή. Η αντίδρασή του ήταν ακαριαία: «Δεν έχεις δουλειά πίσω από τις κάμερες, αλλά μπροστά από αυτές, σε περιμένει από αύριο συμβόλαιο με το όνομά σου στα γραφεία της Φίνος Φιλμ, Χίου 53. Ποιο είναι, αλήθεια, το όνομα σου;». «Δεληβασίλη» απάντησε εκείνη. «Της μητέρας σου;». «Ναθαναήλ». «Ε, μ' αυτό, σε περιμένει ένας ρόλος στην επόμενή μου ταινία».

Η μητέρα της Λίνα εξέφρασε από την πρώτη στιγμή την αντίθεσή της, όχι για ηθικούς λόγους, ήταν μια sui generis γυναίκα, από τις ωραιότερες της κοσμικής Αθήνας, κόρη βιομηχάνου, χωρισμένη με δύο κόρες.

Αλλά πάλι, δεν ήθελε να σταθεί εμπόδιο στο μέλλον της Έλενας και προς στιγμήν συμφώνησε. Ο πατέρας, υπέροχος μποέμ, φευγάτος στη Σαντορίνη, δεν είχε λόγο ν' ανησυχεί για την κόρη του. Από κείνον είχε το ελεύθερο να κάνει ό,τι ήθελε.

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Ακόμη κι... «Εκείνο Το Καλοκαίρι» προσέφερε ορισμένες θαυμάσιες πόζες, ελέω Βασίλη Γεωργιάδη, έχοντας δίπλα της, ιδανικό παρτενέρ, τον Λάκη Κομνηνό

Το αλαβάστρινο σχεδόν πρόσωπό της, η ευγένειά της και βέβαια τα μεγάλα, εκφραστικά και μελαγχολικά μάτια της τους κατακτούσαν όλους, άντρες-γυναίκες.


Έτσι, εν έτει 1963, πρωταγωνιστούσε δίπλα στον Ηλιόπουλο, τη Βλαχοπούλου, τον Βουτσά, την Καραγιάννη, στο πρώτο έγχρωμο σινεμασκόπ του ελληνικού κινηματογράφου, το μιούζικαλ Κάτι να Καίει.

 

Το αλαβάστρινο σχεδόν πρόσωπό της, η ευγένειά της και βέβαια τα μεγάλα, εκφραστικά και μελαγχολικά μάτια της τους κατακτούσαν όλους, άντρες-γυναίκες.

Όπως κατέκτησαν, χάρη στο πρώτο της εξώφυλλο στις «Εικόνες», και τον σημαντικό Γερμανό σκηνοθέτη Ραλφ Τίλερ, που την κάλεσε να πρωταγωνιστήσει στο Αίμα των Βελσβούγκεν, βασισμένο σε μια «σκοτεινή» αιμομικτική νουβέλα του Τόμας Μαν!

Πίσω στην Ελλάδα, ο άρτι αφιχθείς από την Πράγα Γιώργος Σκαλενάκης την επέλεξε για το ασπρόμαυρο, καλλιτεχνικών προδιαγραφών Ντάμα Σπαθί.

Γυρισμένο στο εκτυφλωτικό Ναύπλιο, με τον Σπύρο Φωκά και τη Δέσπω Διαμαντίδου, ταξίδεψε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έπεισε Σουηδούς παραγωγούς να εμπιστευτούν στο σκηνοθέτη τη ρομαντική κομεντί και τουριστικών προθέσεων Επιχείρηση Απόλλων, με πρωταγωνίστρια πάλι την Έλενα, που ήδη φωτογραφιζόταν για μερικά από τα μεγαλύτερα περιοδικά μόδας της Ευρώπης.

 

Nightwalk - Rolla Scape / Video / Album:Rolla Scape,Undo records 2011 /video footage from the greek film(Dama Spathi)1966 by George Skalenakis, Actors : Helena Nathanael,Spyros Fokas.



 

Σε μια από τις συγκλονιστικότερες ελληνικές ταινίες, στο Φόβο, δίπλα σε «ιερά τέρατα» όπως ο Αλέξης Δαμιανός και η Μαίρη Χρονοπούλου, ο σκηνοθέτης Κώστας Μανουσάκης εκμεταλλεύεται μοναδικά το πρόσωπό της και σκηνές όπως εκείνη ανάμεσα στα στάχια και η άλλη με τη συνωμοτική σιωπή στο τραπέζι έχουν καταγραφεί στην ανθολογία του ελληνικού σινεμά.

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
H αφίσα για την ιταλική έκδοση της εξαιρετικής ταινίας του Κώστα Μανουσάκη «Φόβος». Η Ναθαναήλ έκανε πάταγο με τη γυμνή της εμφάνιση, αλλά συνειδητά αψηφούσε τη σεμνοτυφία της εποχής.
Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter

Ακριβώς την ίδια χρονιά γύρισε και τον ιδιαίτερα τολμηρό Δραπέτη, αψηφώντας τα ήθη της εποχής.

Με τον Βασίλη Γεωργιάδη έκανε το Ραντεβού με μια άγνωστη, με το οποίο πήρε και βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1968 και την πιο «προσωπική» της ταινία και τεράστια επιτυχία, το Εκείνο το καλοκαίρι, την ελληνική βερσιόν του Love Story με συμπρωταγωνιστή τον Λάκη Κομνηνό και την αξέχαστη μουσική του Γιάννη Σπανού, που στοίχειωσε όλα τα εφηβικά πάρτι της δεκαετίας του '70.

Με τον Δαλιανίδη ξανασυναντήθηκαν στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου του Δημήτρη Ψαθά Ξύπνα, Βασίλη, το οποίο είχε ήδη παίξει σε περιοδεία με τον Γιώργο Κωσταντίνου, με τον οποίο διατηρούσε δεσμό για ένα διάστημα. Καθώς ο εμπορικός κινηματογράφος με την έλευση της τηλεόρασης έφθινε, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, η Ναθαναήλ στράφηκε στο θέατρο.

Με πτυχίο από τη σχολή του Πέλου Κατσέλη και την πείρα των ταινιών, έπαιξε σε παραστάσεις ελάσσονος σημασίας, επιθεωρήσεις με τον Βουτσά και άλλα τρανταχτά ονόματα, αντιμετωπίζοντας το επάγγελμά της σαν όλα τα άλλα.

Αυτοσαρκαζόταν, είχε άλλωστε αστείρευτο χιούμορ, δεν έπαιρνε καθόλου σοβαρά το σταριλίκι, το οποίο σχεδόν απέρριπτε, όπως και την ομορφιά της! Έκανε σαν να μην την αφορούσαν, αλλά πετύχαινε χάρη στον Αλέξη Σολομό και το Προσκήνιό του μερικές αξιομνημόνευτες ερμηνείες: Στη διασκευή του Ο Γύρος του κόσμου σε ογδόντα ημέρες και σε δύο έργα του Μαγιακόφσκι, τον Κοριό και το Λουτρό, την περίοδο 1978-79.

Δέκα χρόνια μετά θα έχανε την ευκαιρία για μια ακόμα αξιοζήλευτη παράσταση, καθώς, ενώ είχε ξεκινήσει πρόβες με τον Γιάννη Τσαρούχη για την Ηλέκτρα του, ο ζωγράφος, σκηνογράφος και σκηνοθέτης πέθανε προτού ολοκληρώσει το εγχείρημά του.

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Η Έλενα υπήρξε fashion icon και στο σινεμά και στη ζωή. Καθόλου παράξενο που έγινε εξώφυλλο στη Vogue και στη «Ντάμα Σπαθί» (φωτ.) υποδύεται ένα φωτομοντέλο
Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter

Η Έλενα Ναθαναήλ υπήρξε ένας άνθρωπος σοβαρός, συνεπής στις αρχές του, ανεξάρτητος. Δεν προκάλεσε ποτέ σκάνδαλα, επιλέγοντας να μείνει στην αθέατη πλευρά της show business, όπως όταν γέννησε το 1973 την κόρη της Ίνκα, καρπό του σύντομου δεσμού της με τον εκπάγλου καλλονής Γιώργο Τσαγκάρη, χωρίς να τον παντρευτεί.

Ορκισμένη εχθρός του γάμου, δεν θέλησε να δεσμευτεί με τα «ιερά» δεσμά του, ούτε καν με τον μεγάλο και παθιασμένο έρωτα της ζωής της -έναν έρωτα που κράτησε εικοσιεννέα χρόνια κι έγινε μέχρι και στίχος σε τραγούδι του Σαββόπουλου-, τον σούπερ σταρ του Ολυμπιακού Τάσο Μητρόπουλο.

Το 1979, αφού περνάει κάποιο καιρό κάνοντας παρέα και διαβάζοντας βιβλία σε τυφλά παιδιά ενός ιδρύματος, γράφει και εκδίδει το εξομολογητικό και καταγγελτικό για την αναλγησία και εκμετάλλευση των υπευθύνων βιβλίο Πώς έμαθα να βλέπω. Εκείνη την περίοδο αρχίζει να συνδέεται όλο και πιο στενά με ανθρώπους των γραμμάτων, διανοούμενους, συγγραφείς, ποιητές, εικαστικούς.

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
«Ντάμα Σπαθί» στα ιταλικά. Ακατάλληλον.
Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
«Ντάμα Σπαθί» στα ιταλικά. Ακατάλληλον.

Η όλο και μεγαλύτερη απόσταση που παίρνει από τα δρώμενα της καλλιτεχνικής ζωής τα χρόνια που ακολουθούν, η θρυλούμενη στάση ζωής της, ο διαχρονικός ερωτισμός της της προσδίδουν διαστάσεις μύθου οι οποίες μεγαλώνουν όταν τη δεκαετία του '90 αποτραβιέται σε ένα κτήμα στη βόρεια Εύβοια, μια αχανή έκταση που αγοράζει για να καταπιαστεί με τις αγροτικές δουλειές.

Σώζει από θανάτωση άλογα του ιππόδρομου, οραματίζεται μια μονάδα βιολογικών προϊόντων, φτιάχνει το δικό της κρασί, το οποίο κυκλοφορεί με το όνομα της!

Στην Αθήνα κατεβαίνει αραιά, στο επάγγελμα επιστρέφει μόνο όταν θέλει να κερδίσει κάποια χρήματα για να χρηματοδοτήσει τις εργασίες της στο κτήμα.

Έτσι τη μαθαίνουν οι νεότεροι από την τηλεόραση, σε σαπουνόπερες όπως το Γαλάζιο Διαμάντι, για το οποίο παραχωρεί ένα από τα σπίτια του και τη Roles Royce του ο στενός της φίλος Δημήτρης Πιερίδης.

Ακολούθησαν το Άγγιγμα Ψυχής του Μανούσου Μανουσάκη και το πλέον πρόσφατο Γοργόνες. Οι σινεφίλ θα τη θυμούνται από ταινίες όπως οι Απουσίες του Κατακουζηνού, η Παταγονία του Γιαννακάκη, το Στη σκιά του Lemmy Caution του Ζερβού, δίπλα σε παλιούς συμπρωταγωνιστές της όπως ο Λάκης Κομνηνός και ο Σπύρος Φωκάς.

Ο ξαφνικός θάνατός της από καρκίνο στις 4 Μαρτίου συγκλόνισε τόσο τους παλιούς συνεργάτες και τους φίλους της όσο και τους θαυμαστές της.

Είχε φροντίσει για μια ακόμα φορά να μην απασχολήσει τον Τύπο και να αντιμετωπίσει το προσωπικό της δράμα μόνη, με τον αφοσιωμένο σύντροφο της και τη λατρεμένη της κόρη.

«Ως άνθρωποι, έχουμε δικαίωμα στην αρρώστια και στο θάνατο» είχε πει σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της...

― Χρήστος Παρίδης

Ο αναπολογητικός ερωτισμός της Έλενας Ναθαναήλ - σε σπάνιες εικόνες Facebook Twitter
Από δοκιμαστικό για μια ταινία του Νίκου Κούνδουρου που δεν γυρίστηκε ποτέ. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στη LIFO και ανήκει στο αρχείο του Αντώνη Μποσκοΐτη.

BONUS

ΕΛΕΝΑ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ...until the end

Από τον Φώντα Τρούσα 

 

"Δεν ξέρω τι με οδηγεί, αλλά ορισμένες ταινίες του παλαιού ελληνικού σινεμά τις βλέπω πάντα σαν υπνωτισμένος.

Ενώ ξέρω ότι είναι καρικατούρες, κακέκτυπα των, πολύ περισσότερο hip, αντίστοιχων ιταλο-γαλλικών με την Laura Antonelli ή την Edwige Fenech, ενώ βλέπω ότι λειτουργούν με σχήματα και προφάσεις καλλιτεχνίας, αγγίζοντας συχνά τα όρια ενός κάκιστου γούστου, εντούτοις με «εξαναγκάζουν» να στήνομαι κάθε φορά στην οθόνη και να τις χαζεύω.

Μία τέτοια είναι η «Αναζήτησις» του Ερρίκου Ανδρέου. Μου αρέσει να τη βλέπω και να τη ξαναβλέπω στην τηλεόραση (και όχι στο βίντεο, ας πούμε), επειδή νομίζω ότι έτσι συμμετέχω κι εγώ κάπου, ότι μεθώ μαζί με άλλους και πως, όλοι μαζί, σε «ανοικτή» θέαση και ακρόαση (Σπανός γαρ), τα δίνουμε όλα στο... μόνον της ζωής μας το πάρτυ. Ψάχνοντας την Έλενα...


Παρακολουθώντας, για πολλοστή φορά, την «αναζήτηση» δεν γίνεται παρά να σκέφθομαι το προφανές. Η Έλενα Ναθαναήλ μπορεί να ήταν πολλά ενδεχομένως, μα, πάνω απ' όλα, ήταν οι ρόλοι της.

 

Η Έλενα Ναθαναήλ ήταν η αιώνια κερένια κούκλα, μέσα στην οποία φούντωνε διαρκώς η ίδια παγωμένη φλόγα.

Είναι οι φιγούρες που έβγαλαν στον αφρό τη δική μας εφηβεία στην ασπρόμαυρη TV, όταν, μαθητές ακόμη, πέφταμε από το... μπαλκόνι, στην προσπάθεια να διακρίνουμε το μαρμαρένιο στήθος της στη λίμνη, σ' εκείνη την απίθανη υποβρύχια λήψη από το «Φόβο» του Κώστα Μανουσάκη. Ή εκείνο το άχραντο σώμα, στη σκηνή του μπάνιου στην «Ντάμα Σπαθί» του Γιώργου Σκαλενάκη· που τέντωνε τις αρτηρίες μας, κάνοντας τους σφυγμούς να σπάνε...

Ακόμη και δίπλα στον δικαστικό Δημήτρη Μυράτ στο «Ραντεβού Με Μιαν Άγνωστη» η Έλενα Ναθαναήλ ήταν η αιώνια κερένια κούκλα, μέσα στην οποία φούντωνε διαρκώς η ίδια παγωμένη φλόγα. Υπήρξαν κι άλλα φιλμ, όπως το αγροτικό – ένα είδος ελληνικού sexploitation – «Ο Δραπέτης» του Στέλιου Ζωγραφάκη, με την Έλενα να στέκεται αγέρωχη στο κέντρο ενός τριγώνου (ο Σπύρος Φωκάς, ο σκληροτράχηλος αντίζηλος Τάκης Εμμανουήλ, ο άνδρας της Μάνος Κατράκης).

Μα ακόμη κι... Εκείνο Το Καλοκαίρι προσέφερε ορισμένες θαυμάσιες πόζες, ελέω Βασίλη Γεωργιάδη, έχοντας δίπλα της, ιδανικό παρτενέρ, τον Λάκη Κομνηνό και ανάμεσά τους τα euro-breaks του λυκόφωτος του «Γάλλου» Γιάννη Σπανού.

Εμφανίστηκε και σε κωμωδίες η Έλενα Ναθαναήλ· κοντά στον Βουτσά, τον Ηλιόπουλο, τον Κωνσταντίνου, απ' όσο θυμάμαι, αν και πάντα, είχα την αίσθηση πως ήταν «αλλού».

Πρέπει να ήταν «αλλού»... αφού έπαιζε μονίμως με μιαν έμφυτη αυτοσυγκράτηση, μετρώντας τα λόγια της, τις «αποστάσεις».

Έμοιαζε σαν να αρνιόταν, ώρες-ώρες, ακόμη και τον ίδιον της τον εαυτό. Όχι «τσαλακώνοντάς» τον – η φύση τής είχε παράσχει μία πιεστική αυτογνωσία, που ξεπερνούσε το υποκριτικό πλαφόν –, αλλά πείθοντάς τον πως ήταν κάτι άλλο, πέραν της απαμοιβής των ρόλων της.

Ντυμένη ή γυμνή. Μέχρι το τέλος... Και απ' την αρχή..."

 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 23.2.2019

Οθόνες
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 ντοκιμαντέρ που μας συγκλόνισαν στο Καστελλόριζο

Οθόνες / Η αποκαλυπτική ματιά 6 ξεχωριστών ντοκιμαντέρ του «Beyond Borders»

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ