Νύφες με το ζόρι: μια αμερικανική τραγωδία σε εξέλιξη

Δεν υπήρχε κανένα πιστόλι στον κρόταφό της, ούτε χρειάστηκε ποτέ κάποιος να την αναγκάσει να κάνει κάτι. Η Nina Van Harn είναι μία από τις περίπου 3.000 γυναίκες που κάθε χρόνο παντρεύονται με το ζόρι, αλλά χωρίς να μπορούν να διανοηθούν ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.

Στην περίπτωσή της ήταν τυχερή, αφού ήταν ενήλικη και μπορούσε να έχει μία κάπως πιο σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων. 

Άλλες δεν έχουν την ίδια τύχη. Σύμφωνα με σχετική έρευνα και δεκάδες ρεπορτάζ, ειδικά στις αγροτικές περιοχές και κυρίως μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ τα κορίτσια των οικογενειών από αυτές τις περιοχές υφίστανται έναν συστηματικό ψυχολογικό εκβιασμό και χειραγωγούνται, ώστε να παντρευτούν γρήγορα, αυτόν που θα επιλέξουν οι γονείς, φυσικά. 

Όπως εξηγεί η Cristina Bicchieri, καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια που παρακολουθεί το φαινόμενο, τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια που προέρχονται από τέτοιες συντηρητικές, κλειστές, μικρές κοινωνίες, αργούν να αντιληφθούν τι πραγματικά συμβαίνει στις ζωές τους, αφού για εκείνα το πιο τρομακτικό είναι να μείνουν μόνα, να βρεθούν εκτός "κοινότητας", να επαναστατήσουν. 

Για τη Van Harn ο γάμος με έναν άνθρωπο που είχαν επιλέξει οι γονείς της μπορεί να μην είχε στοιχεία σωματικής κακοποίησης, όμως, έμοιαζε με 10ετή κάθειρξη.

«Από την προετοιμασία ενός γεύματος, μέχρι το να δεχθούμε επισκέψεις από συγγενείς, μέχρι το να κάνουμε έρωτα ήταν κάτι που δεν ήθελα. Δεν είχα επιλέξει εγώ. Όλος αυτός ο συναισθηματικός εκβιασμός από την πλευρά εκείνου, από τους γονείς και απ' όλο τον κοινωνικό μας περίγυρο έφτασε να θυμίζει κανονική φυλακή. Το ότι κάνεις αυτό που σου λένε, δεν σημαίνει ότι συναινείς. Σημαίνει ότι θες να επιβιώσεις για ακόμη μια μέρα», λέει η νεαρή γυναίκα, προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί τόσα κορίτσια πέφτουν σ' αυτή την παγίδα, χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν, κάτι που φυσικά φαίνεται απολύτως παράλογο στις μέρες μας. 

Η Bicchieri σχολιάζοντας τους νόμους αρκετών αμερικανικών πολιτειών επισημαίνει ότι αυτού του είδους ο εξαναγκασμός σε γάμο, συχνά καλύπτει άλλου είδους εγκλήματα, ειδικά εναντίον ανηλίκων, όπως για παράδειγμα, ο βιασμός.

Απλώς η περίπτωση της Van Harn, η οποία κινήθηκε νομικά εναντίον της πολιτείας του Μίσιγκαν (η καταγγελία αφορά το σύνολο των θεσμικών αρχών που επικύρωσαν έναν μη συναινετικό γάμο) αποκαλύπτει το βάθος αυτής της παθογένειας της αμερικανικής κουλτούρας.