Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν Facebook Twitter
62

Aυτό το άρθρο γράφτηκε στις 20/06.2018... Αναδημοσιεύεται γιατί αναδρομικά απέκτησε νέο νόημα.

«Πάρε πτυχίο, βρες δουλειά και μετά κάνε την επανάστασή σου» (και μάθε να σέβεσαι τους μεγαλύτερους, ειδικά άμα είναι υψηλοί κρατικοί λειτουργοί), ήταν το απόσταγμα του... δημόσιου κατσαδιάσματος που επεφύλαξε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν σε έφηβο που τόλμησε να τον χαιρετίσει προσφωνώντας τον με το μικρό του όνομα και μάλιστα το «χαϊδευτικό» του στη διάρκεια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 18ης Ιουνίου στο Μον Βαλεριάν – μια ιστορική μέρα εφόσον στις 18/6/1940 ο στρατηγός Ντε Γκολ είχε απευθύνει από εκεί έκκληση στους ηττημένους Γάλλους να συνεχίσουν την αντίσταση στους ναζί.

Δεν ξέρω αν ο εθνικός ήρωας της νεότερης Γαλλίας είχε συμβουλέψει τότε τους νεαρότερους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους πριν στρατευτούν στους Maquis, από εξεγερμένους φοιτητές πάντως ήταν που παραλίγο να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τον προεδρικό θώκο και τη χώρα σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, στο αποκορύφωμα του Μάη του '68!

Οι «Αβράκωτοι» των φτωχών παρισινών προαστίων, που δεν είχανε βέβαια καμία πανεπιστημιακή μόρφωση ήταν η «μαγιά» της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, χάρη στην οποία οι αστοί σαν και του λόγου σου γίνανε έκτοτε η κυρίαρχη κοινωνική τάξη – διαφορετικά, πιθανό να «ανήκες» ακόμα οικογενειακώς σε κάποιο φέουδο.

Οι «Αβράκωτοι» των φτωχών παρισινών προαστίων, που δεν είχανε βέβαια καμία πανεπιστημιακή μόρφωση ήταν η «μαγιά» της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, χάρη στην οποία οι αστοί σαν και του λόγου σου γίνανε έκτοτε η κυρίαρχη κοινωνική τάξη – διαφορετικά, πιθανό να «ανήκες» ακόμα οικογενειακώς σε κάποιο φέουδο.

«Οι Αβράκωτοι, η κύρια δύναμη κρούσης των επαναστατών ήταν παθιασμένοι με την ισότητα, δε αποκαλούσαν ποτέ κάποιον "κύριε" αλλά "πολίτη" και δεν χρησιμοποιούσαν ποτέ πληθυντικό», διαβάζω. Αλλά και την Κομμούνα του Παρισιού (1871) αγράμματοι προλετάριοι την είχαν σε μεγάλο βαθμό στελεχώσει – οι πιο αφοσιωμένοι επαναστάτες είναι βλέπεις συνήθως εκείνοι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, μήτε σπουδές, μήτε δουλειές, μήτε πλούτη, μήτε αξιώματα, παρεξόν ίσως τις αλυσίδες τους.

Και αλήθεια, τι άραγε θα έλεγε ο Γάλλος πρόεδρος αν είχε μπροστά του ένα άλλο διάσημο αυθάδη Γάλλο νεαρό, τον Αρθούρο Ρεμπό, να τσακιστεί να πάει να βγάλει κάποια σχολή προτού αρχίσει να γράφει τη «Μια Εποχή στην Κόλαση» και τις «Εκλάμψεις»;

Ή μήπως ο ίδιος ο Μακρόν περίμενε να αποφοιτήσει προτού κάνει τη δική του καθ' όλα σεβαστή προσωπική επανάσταση, να ερωτευθεί δηλαδή όντας ακόμα έφηβος την 24 χρόνια μεγαλύτερη – ήδη παντρεμένη και με παιδιά - καθηγήτριά του με την οποία, παρά τις σφοδρές οικογενειακές αντιδράσεις, εντέλει παντρεύτηκαν και είναι σήμερα η Πρώτη Κυρία της χώρας;

Υπόψη ότι και το καθολικό του βάπτισμα το είχε κάνει 12 χρονών ύστερα από δική του απαίτηση, δεν είχε γονείς θρησκευόμενους ούτε περίμενε να βγάλει τουλάχιστον το γυμνάσιο.


Θα μου πεις και τι να έκανε, να έλεγε του πιτσιρικά «κόλλα το», take five; Δεν θα φαινόταν κάτι τέτοιο «λαϊκίστικο», «δήθεν»; Πιθανόν, θα ήταν όμως μια ανθρωπινότερη αντίδραση. Το ήθος και το ύφος μεσήλικα χουντικού γυμνασιάρχη εποχής που επέδειξε είναι μάλλον αταίριαστο με το άνετο, νεανικό, μοντέρνο προφίλ που πλασάρει, ίσως όμως κοντύτερα σε αυτό που πραγματικά είναι άμα ανασκάψεις λίγο την ποπ επιφάνεια: ένα σνομπ νεοσυντηρητικό κολεγιόπαιδο της τεχνοκρατικής γαλλικής ελίτ.

Ίσως πάλι περισσότερο κι από τον ενικό του πιτσιρικά να τον ενόχλησε η Διεθνής που λέγεται ότι σιγοτραγουδούσε ο «ένοχος» - αφότου ανέλαβε «εργολαβία» να βάλει τη Γαλλία στο «σωστό δρόμο» της εργασιακής απορρύθμισης, της σκληρής λιτότητας, των γενναίων περικοπών μισθών και επιδομάτων και του κοινωνικού δαρβινισμού, έννοιες που στο νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο ταυτίζονται με την ανάκαμψη, την πρόοδο, την ανάπτυξη και την παραγωγή ακόμα περισσότερου πλούτου για ακόμα λιγότερους – αυτά που ζούμε κι εδώ δηλαδή από τα χρόνια που ο τωρινός Γάλλος πρόεδρος έκανε τον επενδυτικό τραπεζίτη στη Ρότσιλντ.

Αποτέλεσμα οι κοινωνικές αναταραχές, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις να έχουν γίνει σύνηθες σκηνικό στη Γαλλία, άσχετα που τέτοιες ειδήσεις τις περνάνε συνήθως «στα ψιλά».

Όσο για το «φάντασμα» του Μάη του '68, οι διεκδικήσεις του οποίου «δεν αφορούν τη σύγχρονη γαλλική κοινωνία, ούτε συνάδουν με τις ανάγκες της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», καθώς αποφάνθηκε ο Μανωλάκης ο Μακρόν σαν πιέστηκε να αναφερθεί στη φετινή του επέτειο, φαίνεται ότι παρά ταύτα εξακολουθεί, μισόν αιώνα μετά, να κάνει ανήσυχο τον ύπνο των κρατούντων ακόμα και σαν απόηχος ενός σαρκαστικού γέλιου.

Ακόμα κι αν αυτοί δεν είναι τίποτα παλαιών αρχών υπερσυντηρητικοί, «ξινοί γέροι» σαν τον Ντε Γκολ τού '68 αλλά νέοι, ωραίοι και γυαλιστεροί «εκσυγχρονιστές» σαν τον μεσιέ Μακρόν που μπορεί στα νιάτα τους να άκουγαν μέχρι και Daft Punk αλλά που ουδέποτε θα μπορούσαν να είναι πραγματικοί πανκ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 20.6.2018

Casus Belli
62

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Lgbtqi+ / Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Πέρα απ' όσα συγκινητικά, γελοία ή εξοργιστικά έζησε η ελληνική κοινωνία το τελευταίο 48ώρο, εκείνο που τώρα οφείλουμε να σεβαστούμε, είναι το ατομικό δικαίωμα, επιτρέποντας του να δοκιμαστεί επιτέλους ελεύθερα στην πίστα της ζωής
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ