Τώρα αν σου πω,ότι 35 χρονών γαϊδάρα και έχει τρεις μέρες που τρέχω σε εκδηλώσεις και χορεύω latin,γιατί απλά έτσι γουστάρω,θα με χαρακτηρίσεις "ασόβαρη" ή μήπως θα σκεφτείς ότι δεν ασχολούμαι και με αυτά που "πρέπει";;; :)Θυμάμαι στο δημοτικό την πρώτη χορογραφία που "έβγαλα"πάνω στο Mysterious ways των U2-είχα για χορεύτριες τις μικρότερες ξαδέρφες μου κι εκείνη την μικρούλα την είχα ταράξει στις"μπούφλες",γιατί μπέρδευε τα βήματα...Τώρα η "μικρούλα"με τρέχει στις ταραντέλες κι εγώ της μαθαίνω salsa...Και πιάσαμε και οι δύο τα 30 για να αναθερμάνουμε τις σχέσεις μας με τον χορό...Μην το αργήσεις τόσο,να χαρείς... :)
17.6.2018 | 19:24
Ωρα για χορο
Θυμαμαι μικρη ηθελα να γινω χορευτρια. Μου αρεζε πολυ να χορευω οπου κι αν βρισκομουν, οποιαδηποτε στιγμη. Θυμαμαι να χορευω στο σαλονι και η μαμα να φωναζει οτι σηκωνω σκονη. Θυμαμαι, παλι, στη κατασκηνωση και στο σχολειο που δημιουργουσα χορογραφιες και τις εδειχνα στις φιλες μου. Θυμαμαι να κερδιζουμε βραβεια για αυτες τις χορογραφιες, να δεχομαι θετικα σχολια, θετικα συναισθηματα. Ακομα δημιουργω χορογραφιες στο κεφαλι μου και κανω ασυναισθητα χορευτικες κινησεις που τις εχω προβαρει σπιτι οταν βγαινω εξω. Εννοειται πως οταν εισαι μικρος αυτο δεν ενοχλει κανεναν αλλα οσο μεγαλωνεις φαινεται περιεργο στους γυρω.Ποτε δεν σταματησε να μου αρεσει ο χορος. Θυμαμαι να παραταω αυτο το ονειρο, αυτο το παθος. Θυμαμαι να μην με στηριζει κανενας. Να μου λενε να μεγαλωσω και να ασχοληθω με πιο σοβαρα πραγματα, με τα μαθηματα μου.Κατι μεσα μου ξυπνησε και φωναζει να παω για χορο. Ηρθε η ωρα νομιζω να ακολουθησω επιτελους αυτο που ηθελα απο μικρη!
2
