Το Ισραήλ ζήτησε συγγνώμη από την Τουρκία για το Μαβί Μαρμαρά

Κατά τη διαρκεια της τουρκοισραηλινής συμμαχίας, ποτέ κανένας "ειρηνιστης" δεν πήγε έξω από την τουρκική πρεσβεία. Το ίδιο θα κάνει και τώρα. Όταν όμως, ψιθυριζόταν πιθανή συμμαχία Ισραήλ-Ελλάδας, πολλοί διαμαρτύρονταν ότι "συμμαχούμε με τους σφαγείς του παλαιστινιακού λαού".Αθάνατη ελληνική υποκρισία!

Το θέμα έχει ως εξής: Η πολιτική Νταβούτογλου θέλει την Τουρκία να αναπτύσσεται σε ανεξάρτητη δύναμη στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο έκανε στροφή προς τις ισλαμικές χώρες, για να δημιουργήσει σφαίρα επιρροής. Σε αυτή την προσπάθεια προφανώς κατέρρευσαν οι σχέσεις της με το Ισραήλ. Έτσι το Ισραήλ προσέγγισε την Ελλάδα και την Κύπρο, με την ευκαιρία και της ανακάλυψης των κοιτασμάτων αερίου, ώστε να διατηρήσει έλεγχο στην περιοχή. Αυτή ήταν κατά τη γνώμη μου μία πολύ καλή εξέλιξη για εμάς, μιας και το Ισραήλ αποτελεί (παν)ισχυρή στρατιωτική δύναμη και βέβαια αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ (ανεξάρτητα βέβαια από τα φιλικά μας αισθήματα προς τους αδικημένους άραβες - στη διπλωματία δεν χωράνε αυτά). Τώρα απ' ότι φαίνεται παρεμβαίνουν οι ΗΠΑ για να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δύο. Αυτό πιθανόν να γίνεται στο πλαίσιο προετοιμασίας για πιθανή σύρραξη με το Ιράν - οι ΗΠΑ θέλουν οι παραδοσιακοί τους συμμάχοι στην περιοχή να είναι συνεργάσιμοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έτσι στην επίσκεψή του στο Ισραήλ τις προηγούμενες μέρες, ο Ομπάμα έπεισε τον Νετανιάχου να "απολογηθεί" στον Ερντογάν για το θέμα του Μαβί Μαρμαρά, που υπήρξε και η αφορμή για την διάρρηξη των διπλωματικών τους σχέσεων, και δρομολογήθηκε η αποκατάσταση τους. Εάν ισχύουν τα περί Ιράν, τότε το Ισραήλ είναι αυτό που πιέζει για επέμβαση, οπότε ο Ομπάμα σε αντάλλαγμα ζήτησε σε πρώτη φάση να υπαναχωρήσει στην "κόντρα" με την Τουρκία.Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι το Ισραήλ δεν θα είχε θέμα με την επιστροφή στην παλιά συμμαχία. Είναι οι δύο ισχυρότερες δυνάμεις στην περιοχή και με την ΗΠΑ από πίσω μπορούν μια χαρά να τα βρουν και να μοιράσουν την επιρροή τους. Αυτή θα ήταν βέβαια και μία κακή εξέλιξη για εμάς, καθώς θα μείνουμε απ'έξω. Το θέμα είναι τι θα κάνει η Τουρκία. Εάν δηλαδή θα συμμορφωθεί με την θέληση των ΗΠΑ ή εάν θα θελήσει να συνεχίσει να ακολουθεί την δική της ατζέντα - παρ' ότι φαινομενικά θα δείχνει να συμμορφώνεται. Εδώ αρχικά μπορεί να υπάρξει καχυποψία στην προσέγγιση των δύο και η κατάληξη θα φανεί με το χρόνο. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι το συμφέρον μας - ενόψει και του στόχου της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων στην περιοχή είναι να μην ευοδώσει η μεταξύ τους συμφιλίωση. Εκτός βέβαια και αν λύσουμε τα θέματά μας με την Τουρκία και ησυχάσουμε. Θεμιτό είναι και αυτό. Αλλά θέλει τόλμη η ειρήνη και δεν βλέπω η κοινωνία μας (και η δική τους) να είναι έτοιμη να αποδεχθεί κάτι τέτοιο, το οποίο προϋποθέτει - βεβαίως - αμοιβαίες υποχωρήσεις.

η "ενταση" δεν ειναι κατι μονοπλευρο ή αχρωμο αγευστο. οπως οι σεισμοι δεν ειναι "θεικα μηνυματα" αλλα αποτελουν συνεπεια της πραγματικοτητας της κινησης τον τεκτονικων πλακων ετσι και η καθε 'ενταση' προερχεται απο κάπου και οποιος δεν το βλεπει ειναι τυφλος. οι λόγοι έχουν εκλείψει;στα ουσιαστικά τώρα, ανεξαρτητα το τι λεει ο Νετανιαχου, εμενα δεν μου το βγαζετε απο το μυαλο οτι η Τουρκια ειναι ξεγραμμενη απο το Ισραηλ ως μακροχρονια συμμαχος. Οι Ισραηλινοι θελουν να επιβιωσουν εκει που ειανι τωρα και γνωριζουν οτι μια ισχυρη ισλαμιστικη Τουρκια ειναι σημαντικος κινδυνος.

[İsrail Türkiye'den resmen özür diledi, tazminat ödemeyi kabul etti!](http://bit.ly/Y4pKeV)«Το Ισραήλ ζήτησε επισήμως συγγνώμη απ' την Τουρκία και συμφώνησε να καταβάλει αποζημίωση!»'Operasyonel hatalar oldu, pişmanız' «Έγιναν επιχειρησιακά λάθη, λυπούμεθα».Erdoğan özrü kabul etti«Ο Erdoğan έκανε δεκτή τη συγγνώμη».Ερώτηση κρίσεως: αυτή η εξέλιξη είναι καλή, κακή ή αδιάφορη για την Ελλάδα και την Κύπρο;