Στο σημερινό «Α μπα»: για το καλό του άλλου

Στο σημερινό «Α μπα»: για το καλό του άλλου Facebook Twitter
80

__________________

1.


Α μπα αγαπημένη είμαι 36 χρονών γαϊδούρα και ντρέπομαι που σου στέλνω το συγκεκριμένο πρόβλημα το οποίο συνοψίζεται στο «δε με παίζουν τα παιδιά» Είμαι καθηγήτρια μουσικής και μετά από 2 απανωτές εγκυμοσύνες ξαναέπιασα δουλειά σε ένα ωδείο. Οι συνάδελφοί μου εκεί έχουν ένα εντελώς alternative στυλ, συζητούν μεταξύ τους με ένα συγκεκριμένο ύφος που δυσκολεύομαι να περιγράψω και καπνίζουν μανιωδώς. Εγώ έχω ένα στυλ κλασικό έως και συντηρητικό (ναι είμαι η ντροπή του κλάδου) και είμαι η μόνη παντρεμένη με παιδιά. 4 μήνες που είμαι εκεί όταν μπαίνω στο γραφείο μας, σταματούν ξαφνικά την όποια συζήτηση και με ένα ψεύτικο χαμόγελο και γλυκανάλατο ύφος με ρωτούν κάτι του στυλ «Α γεια βρε, καλά είσαι? ,τα παιδάκια σου καλά? Μπράβο ωραία» και τέλος. Με έχουν κατατάξει στις-συμβιβασμένες-παντρεμένες και ούτε να με φτύσουν. Έχω καταλήξει στα διαλείμματα να κάθομαι μόνη μου στην αίθουσα. Δε σου λέω πως κι εγώ έχω μαγευτεί με τις προσωπικότητές τους αλλά ρε γμτ... Συνάδελφοι!! Ξέρω γω... Τόσα κοινά θέματα έχουμε, επαγγελματικά, καλλιτεχνικά... νομίζω πως έχουν βγάλει ένα σωρό συμπεράσματα για εμένα πριν καν με γνωρίσουν. Τι να κάνω??
-ντο-ρε-μι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σε έχουν κατατάξει κάπου και διαμαρτύρεσαι γι' αυτό, αλλά σου φαίνεται πολύ φυσιολογική η δική σου κατάταξη «εντελώς αλτέρνατιβ στυλ» και το «ένα συγκεκριμένο ύφος που δυσκολεύομαι να περιγράψω». Αν σου φαίνεται η δική σου κατάταξη περιοριστική, μήπως περιορίζεις κι αυτούς σε ένα καλούπι, όπως φαίνεται πρόχειρα απ' έξω, και χάνεις την ιδιαιτερότητα του καθενός; Μου φαίνεται απίθανο να είναι ένα μπουλούκι με τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες.


Έτσι κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Κατατάσσουμε τους άλλους κάπου μέσα σε δευτερόλεπτα γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ σύνθετη και δεν υπάρχει χρόνος. Επειδή όμως ακριβώς είναι συνάδελφοι, επειδή είσαστε εκεί πολλές ώρες, κι επειδή εσύ έστειλες την ερώτηση, αγνόησε την ταμπέλα σου, την ταμπέλα τους, και μίλα τους όπως κάνουν τα παιδιά· χωρίς να πιστεύεις ότι ξέρεις ποιοι είναι, χωρίς να σε ενδιαφέρει πώς σε βλέπουν, με αγνή περιέργεια και ενδιαφέρον.


__________________
2.

Αγαπητή Α μπα,
Ζω όλη μου τη ζωή στην Αθήνα (δυστυχώς) , με εξαίρεση δύο χρόνια που έζησα στην Αγγλία για μεταπτυχιακό. Λόγω φύσης της δουλειάς μου (είμαι ασκούμενος δικηγόρος) πρέπει να βγαίνω αρκετές ώρες τη μέρα και να χρησιμοποιώ τα μέσα. Έχω παρατηρήσει στις περιοχές που κυκλοφορώ-κυρίως το υποβαθμισμένο κέντρο: Εξάρχεια, Γκύζη, Αμπελόκηπους, Ομόνοια κλπ- πολλούς ανθρώπους με εμφανείς ψυχικές παθήσεις και φυσικά δε μιλάω για κατάθλιψη. Μιλάω για άτομα που μιλάνε μόνα τους στο δρόμο φωναχτά ή και μη, που στο λεωφορείο λένε λόγια ασυνάρτητα (δεν εννοώ απλά τους νταήδες, μιλάω για τους τρελούς που όλοι ξέρουμε) και που γενικώς πολλές φορές γυρίζει το μάτι τους. Για να μη μιλήσω για τους νταήδες στα λεωφορεία... Στην περιοχή που μένω, αντιθέτως, η οποία είναι αρκετά καλή γενικά, δεν παρατηρώ τέτοιο κόσμο (και κυκλοφορώ πολύ στην περιοχή μου). Συνεπώς αναρωτιέμαι αν η τρέλα επιδεινώνεται με τη φτώχεια...Όλο αυτό με θλίβει πάρα πολύ καθώς αισθάνομαι μια απίστευτη παρακμή διάχυτη παντού (προφανώς η φτώχεια δεν επιτρέπει σε συγγενείς των ψυχικά ασθενών να τους παρέχουν ειδική φαρμακευτική αγωγή). Θυμήθηκα τις προάλλες που συζητούσα με μια φίλη μου (btw μου έλεγε ότι το έχει προσέξει κ αυτή) ότι στη σχολή αποκαλούσαμε τους Αμπελόκηπους τρελοκομείο και συνειδητοποιώ ότι το παρατηρούσα ήδη από τότε. Και πέρα από την τρέλα όμως, δεν έχω τίποτα καλό να πω για το κέντρο. Είναι γεμάτο παμπάλαια και πολύ άσχημα κτίρια (πράσινη τέντα αλέρτ) , οι δρόμοι βρωμάνε και ζέχνουν, είναι βρώμικοι απο σκυλιά σχεδόν σε κάθε τετράγωνο, πλέον δε θέλω να πατάω κάτω ειλικρινά κοιτάω κάθε μου βήμα...Επίσης τα δικαστήρια, και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι συνάδελφοι, αλλά και οποιοσδήποτε έχει πάει εκεί, είναι χειρότερα απο δημόσια τουαλέτα...Δεν είμαι σνομπ ειλικρινά, απλώς αηδιασμένος και απογοητευμένος, πιστεύω έχουμε την ασχημότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης με κόσμο με ψυχικές νόσους που λόγω έλλειψης χρημάτων αδυνατούν να κατασταλούν, με ελεεινή βρωμιά σε πολλούς δρόμους, με δημόσιες υπηρεσίες που θυμίζουν τουαλέτα...Ειλικρινά, λυπήθηκα και το δικαστή που πρέπει να πηγαίνει σε τέτοια κτίρια να δικάζει, να διαβάζει ατελείωτα χρόνια για να δουλεύει σε συνθήκες βενζινά...Και γενικώς λυπάμαι όλους και τον εαυτό μου μαζί. Είμαι υπερβολικός? Πώς γίνεται να μη σε επηρεάζει η γύρω σου παρακμή, μιζέρια, βρωμιά, τρέλα? Πώς εν ολίγοις καταφέρνεις να επιβιώσεις σε μια τέτοια παρηκμασμένη πόλη , όταν πρέπει καθημερινά σχεδόν να τριγυρνάς σε τόσο άσχημες περιοχές? Να σημειώσω ότι προσπαθώ εδώ και καιρό να βρω δουλειά έξω , αλλά πρέπει πρώτα να δώσω για την άδεια μου για να έχω ρεαλιστικές πιθανότητες. Ευχαριστώ πολύ αν είτε το αναρτήσεις είτε όχι. Φιλιά!
-Norman bates

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Από όσα γράφεις, γιατί φτάνουν για να γεμίσει το ίντερνετ, μένω στο «αν η τρέλα επιδεινώνεται με τη φτώχεια». Η «τρέλα», δηλαδή η ψυχική υγεία, ανήκει στην κατηγορία της υγείας, και η υγεία φυσικά σχετίζεται με την οικονομική κατάσταση του ασθενούς όσο και της χώρας στην οποία ζει.


Δαιμονοποιείς την ψυχική υγεία και αναρωτιέσαι μόνο γι'αυτή επειδή είναι κάτι που φαίνεται, αλλά και για άλλους λόγους, κοινωνικούς, που κρατάνε στα βάθη των αιώνων. Στις «φτωχές γειτονίες» που λες, υπάρχουν επίσης πολλοί με αδιάγνωστες παθήσεις όλων των ειδών, αλλά για αυτές δεν αναρωτιέσαι. Βέβαια την παραίτηση την βλέπεις, και αυτή είναι αδιαμφισβήτητη, δυστυχώς.


Αυτό που δεν αναρωτιέσαι (το αναρωτιέσαι στο περίπου) το έχουν αναρωτηθεί άλλοι, πολλοί άλλοι, από πολλές σκοπιές, και υπάρχουν αμέτρητα paper σχετικά. Βρήκα ένα στα ελληνικά
 

Η οικονομική κατάσταση των ατόμων επιδρά στους δείκτες υγείας, όπως το προσδόκιμο επιβίωσης, τη νοσηρότητα, τη θνησιμότητα αλλά και τη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Ειδικότερα Τα συστήματα υγείας από την άλλη στην οικονομική κρίση αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης λόγω μείωσης των κρατικών δαπανών για την υγεία λόγω της οικονομικής στενότητας και λόγω της διακοπής της εξωτερικής οικονομικής βοήθειας από τις πλουσιότερες χώρες, οι οποίες καλύπτουν ένα μεγάλο τμήμα της χρηματοδότησης για την υγεία.


Αναφέρεται ότι η υγεία είναι σε κίνδυνο σε περιόδους ταχείας οικονομικής αλλαγής, Ωστόσο, ο αντίκτυπος για τη θνησιμότητα επιδεινώνεται όπου οι άνθρωποι έχουν εύκολη πρόσβαση σε μέσα για να βλάψουν τον εαυτό τους και βελτιώνεται από την παρουσία ισχυρής κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής προστασίας. Φαίνεται ότι η έκταση των επιπτώσεων της οικονομικής μεταβολής στην υγεία εξαρτώνται από το βαθμό στον οποίο οι άνθρωποι προστατεύονται. Τρία ζητήματα πρέπει να διερευνηθούν: ποια η έκθεση σε παράγοντες κινδύνου; Υπάρχει κοινωνική συνοχή (υπό μορφή άτυπης πρόνοιας) και κοινωνική προστασία (επίσημη πρόνοια).


Επίσης, από εδώ

Η οικονοµική κρίση και η µακρόχρονη ανεργία οδηγεί πολλά άτοµα στον κοινωνικό αποκλεισµό και στη φτώχεια, µε αποτέλεσµα αυξηµένο κίνδυνο για πρόωρη θνησιµότητα και υψηλή νοσηρότητα κυρίως σε άτοµα τα οποία ανήκουν σε µειονότητες, στους µετανάστες και τους χρονίως πάσχοντες από ψυχικά ή σωµατικά νοσήµατα (Κυριόπουλος, Τσιάντου, 2009).


__________________
3.

Εχω φίλη. Μένει απέναντι από το σύνδεσμο ομάδας. Πριν μπει στο σπίτι της τύποι που κάθονται έξω από το στέκι της μιλάνε. Αυτή πάντα τους αγνοεί. Μια μέρα μου διηγείται περιστατικό: -Εεε κοπελιά έλα να καθίσεις μαζί μας.
-(σιωπή. Ψάχνει τα κλειδιά της για να μπει γρήγορα σπίτι της)
-'Αμα σε γ@μ*&σα να δεις πως θα ερχόσουνα.
Μπαίνει σπίτι και ξεσπάει σε κλάματα. Με παίρνει τηλέφωνο αγανακτισμένη και μου λέει ότι μια μέρα θέλει να τους απαντήσει.
Αρχίζω και εγώ ρε αμπα να το σκέφτομαι και το συζητάω με φίλο.
-Ρε συ στη Μ. μιλάνε από το στέκι.
-αχαχαχαχα. Και της αρέσει ε?
-είσαι σοβαρός? έβαλε τα κλάματα εξαιτίας τους.
-καλά πες της να μην ανησυχεί. Δεν είναι επικίνδυνοι
-Σκέφτομαι να της πω να απαντήσει την επόμενη φορά.
-Είσαι τρελή? Αυτοί πίνουν ότι να ναι. Δεν ξέρες τι μπορεί να της κάνουν.
Άντρες έχετε ιδέα πόσο άσχημο είναι το cat calling ?
-έλα στη θέση μου

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αναρωτιέμαι αν μπορεί να κινηθεί νομικά. Μπορεί να μας διαφωτίσει κανείς; Είναι μια πληροφορία που όλοι χρειαζόμαστε.


Αυτός ο φίλος, είναι πολύ φίλος σου; Αν ναι, οι ιδέες του χρειάζονται αρκετό μασάζ.

__________________
4.

Πως λιωνει η κουβερτουρα ρε παιδια;Καμια καλονοικοκυρα ακουει;;
Την βαζω σε μπεν μαρι(αλουμινενια μπασινα,μικρο κατσαρολακι με λιιιγο νερακι ωστε να μην ακουμπαει τη μπασινα κ καψει τη σοκολατα) κ τπτ.Συνεχεια χαλια μου βγαινει.Πηχτη κ κομπιασμενη.
Μικροκυματων δεν εχω.
Τι κανω λαθος;
Ποσο πρεπει να την αφησω πανω στο μπεν μαρι ωστε να γινει ρευστη;;;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνεις λάθος, πάντως, σε γενικές γραμμές, χρειάζεται κάποια αρκετή ποσότητα σοκολάτας, είναι πολύ δύσκολο να λιώσεις λίγη, και η αλουμινένια μπασίνα καλύτερα να είναι γυάλινη, να καλύπτει πλήρως το κατσαρολάκι ώστε να μην ξεφεύγει ο ατμός, και εσύ πρέπει να ανακατεύεις με σπάτουλα. Το νερό από κάτω δεν πρέπει να βράζει με ορμή, να σιγοβράζει όσο για να παράγει ατμό, δεν θέλεις να κοχλάζει. Μην περιμένεις να λιώσει όλη. Όταν έχει κάποια λίγα κομματάκια βγάλε την από την φωτιά, θα λιώσουν τα υπόλοιπα μόνα τους.

__________________
5.

Γεια σου Α, μπα! είσαι φοβερή! έχω κόψει το τσιγάρο 5 μήνες! Τέλειο? Τέλειο. Άκου να δεις κάτι περίεργο τώρα. Όταν βλέπω φίλους καπνιστές να καπνίζουν δε ζηλεύω πια νιώθω πως το έχω ξεπεράσει. Άλλα όταν βλέπω τους άλλους τους φίλους, εκείνους που δεν καπνίζουν, αλλά κάνουν ένα τσιγαράκι έτσι μωρέ γιατί είναι Σάββατο βράδυ ή γιατί ταιριάζει με το κρασάκι μου... ε με αυτούς τρελαίνομαι. Θέλω ή να σβήσουν το τσιγάρο τους (ιδανικό αν γινόταν) ή να ανάψω κι εγώ ένα (όχι τόσο ιδανικό)! Μάλλον επειδή μπορούν και κάνουν αυτό που εγώ δε μπόρεσα ποτέ! Τσιγάρο υπό έλεγχο? Τσιγάρο μια φορά την εβδομάδα? Και το πρωί ξυπνάνε πίνουν καφέ και δε το σκέφτονται καν! Και μιλάμε γι ανθρώπους που το κάνουν πολλά χρόνια αυτό.. Πως γίνεται? Φιλάκια πολλά
-σε απεξάρτηση


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η εξάρτηση είναι μυστήριο πράγμα και δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους ανθρώπους. Άπειρες μελέτες ερευνούν το θέμα, αν σε ενδιαφέρει, μπορείς να διαβάσεις. Εγώ από αυτούς που αναφέρεις ξέρω μόνο έναν, νομίζω ότι είναι αρκετά πιο σπάνιοι. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία αυτό, σημασία έχει ότι εσύ ξέρεις πώς είσαι, και ότι δεν μπορείς να κάνεις το ένα τσιγαράκι την εβδομάδα, πάρτο απόφαση, και μην ξανακαπνίσεις ποτέ στη ζωή σου. Επίσης, μην πιστεύεις όλα όσα σου λένε.

 

__________________
6.

Ααααχ..θελω να ταξιδεψω σε ολο τον κοσμο,να δουλεψω ,να δημιουργησω,να γυμναστω,να κατσω να διαβασω κανενα βιβλιο με την ησυχια μου,να δω μια φιλη μου κ να μιλησουμε για φιλοσοφικα θεματα οπως παλια..
Αν αυτου ειμαι κλεισμενη σ ενα σπιτι κ πλενω,ξεσκατιζω ,απολυμαινω.Κ οταν τυχει να μπορω να μιλησω στο τηλ με καμια φιλη,θα ειναι σιγουρα για μπροκολα,κακακια,εμβολια...
Τι σχιζοφρενεια ειναι αυτη; Τα θελω αλλα δεν τα θελω κιολας.
Νοιωθω οτι αν ειχα λεφτα για μια νταντα κ εγω να τα βλεπω 3-4 ωρες την ημερα θα ηταν το ιδανικο.Αλλα no money no honey.
Τα λατρευω ,αλλα τα μισω που μου εκλεψαν την ελευθερια μου.Εγω ποτε θα ξαναειμαι εγω; Τελειωσε η παλια ζωη μου;
Μηπως δεν επρεπε να τα ειχα κανει; Μα τα κοιταζω κ λιωνω ωρες ωρες!
Θελω να τα γεμισω αγαπη κ εφοδια.
Αλλα εγω; που ειμαι εγω;εχω χαθει καπου αναμεσα στις πανες κ τα ταισματα.
Τι θα ελεγα σε αλλες γυναικες αν μου ζητουσαν τη γνωμη μου;Να κανουν παιδια; να μην κανουν; Δεν ξερω.Αλλοτε ειναι ο παραδεισος κ αλλοτε η κολαση..
Εγω που δεν ηθελα καμια δεσμευση,βρεθηκα με δυο θηλιες στο λαιμο.Δεν μπορω να τα αφησω πουθενα.Πρεπει να τα φροντισω.Εξαρτωνται απο μενα.θελω να τα φροντισω,αλλα εχω κ τον εαυτο μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι φάση που θα περάσει, και μετά θα αναρωτιέσαι πού είναι αυτά τα γλυκά μωράκια που σε κοιτούσαν με πλήρη εμπιστοσύνη και αφοσίωση στα μάτια και γελούσαν με την καρδιά τους, χωρίς φίλτρο, χωρίς αυτοσυγκράτηση, με κάθε τι καινούριο και παράξενο.


Δεν μπορείς να πεις σε κανέναν αν πρέπει να κάνει παιδιά ή όχι, ούτε θα σε ρωτήσει κανείς ποτέ λαμβάνοντας πραγματικά την απάντηση σου υπ' όψη.


Δεν έχεις χαθεί ανάμεσα στις πάνες και στα ταΐσματα, όχι, αν δεν θέλεις. Τα μωρά δεν μένουν μωρά για πάντα. Βάλε στόχους και κάνε πλάνο για το μετά. Σύντομα θα πάνε σε παιδικό σταθμό. Έστω νηπιαγωγείο. Τι θα κάνεις τότε;


Είναι πολύ εύκολο και ίσως μεγάλος πειρασμός να κατηγορήσεις τα παιδιά σου για ό,τι δεν έκανες. Σου έχω εμπιστοσύνη ότι δεν θα το κάνεις αυτό (σε σένα, και κυρίως, στα παιδιά σου).


_________________
7.


Λένα μου γεια σου,να σου ζήσει το μωράκι.Είμαι 39χρονών,αρραβωνιασμένη και έχω ένα συγκεκριμένο πρόβλημα με τον άντρα μου.Έχει ένα παιδί 8 χρονών,ποτέ δεν παντρεύτηκε την πρώην του(την οποία στο παρελθόν είχε αποκαλέσει πολλές φορές παράλογη) και ξέρω πολύ καλά ότι δεν υπάρχει κάτι μεταξύ τους.Περυσι επειδή τον τάγκαρε στο φεισμπουκ συχνά,(τα ποστ αφορούσαν αγγελίες εργασίας στη χώρα του,είναι Αγγλος)του ζήτησα ευγενικά να της πει εκ μέρους μου να μην το κάνει γιατί με πιάνει νευρικότητα ότι θα φύγει και ταράζομαι.Αυτή του είπε να μου πει να παω να γ...ω και θα κάνει ό,τι γουστάρει.Το θέμα μου είναι ότι περίμενα από τον δικό μου να της απαντήσει,όχι να τσακωθεί αλλά να της πει ότι είμαι η μέλλουσα γυναίκα του,ποτέ δεν την έχω ενοχλήσει και δεν επιτρέπει να κανέναν να με προσβάλει έτσι.Μόνο αυτό.Ήρεμα και χωρίς καυγάδες.Αυτός όμως είναι ήπιων τόνων,μου πε να το ξεχάσω,ότι η πρών του έκανε μια χαζομάρα ότι για το καλό του παιδιού δεν θέλει να τσακωθεί μαζί της και εγώ πάλι τη στάση του τη βλέπω σαν τεράστια προδοσία και ότι με το να μην πάρει θέση είναι σα να συμφωνεί με τα λεγόμενα της.Σου
μιλαώ ειλικρινά οτι αν αυτό γινόταν και από φίλο του το ίδιο θα έκανα,όπως και έχει συμβεί στον παρελθόν.Όλοι (μαμά ,στενοί φίλοι)μου λένε ότι απλά είναι άβουλος,εγώ γιατι νιώθω τόσο προδωμένη που δεν μπορώ να το ξεπεράσω σε βαθμό που σκέφτομαι να ακυρώσω το γάμο?Παρ όλο που δεν έχουμε κανένα άλλο πρόβλημα.Εγω έτσι θα έκανα για να υπερασπιστω το σωστό.Τι λες?
-στενοχωρημενη

AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι αυτά που λες εδώ πρέπει να τα πεις σε αυτόν. Μόνο αυτό, ήρεμα και χωρίς καυγάδες. Αυτό που λέει «για το καλό του παιδιού» χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Ό,τι και να κάνει δηλαδή αυτή, αυτός θα υποχωρεί για το καλό του παιδιού; Είναι για το καλό του παιδιού, ή για το δικό του καλό, επειδή τον βολεύει περισσότερο να μην μαλώνει; Δηλαδή, το «είναι απλά άβουλος» δεν είναι καθόλου απλό· είναι κάτι πολύ σοβαρό καθοριστικό για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράει σε διάφορα που του συμβαίνουν, όχι μόνο σε αυτό. Αυτό που λες «ήπιων τόνων» είναι αυτό που λένε οι άλλοι «άβουλος;» Το ένα είναι προσόν, το άλλο, όχι. Πριν παντρευτείς είναι απαραίτητο να ξέρεις τι είναι και να ξέρεις τι να περιμένεις, και να μην ελπίζεις σε αντιδράσεις που θα ταίριαζαν σε έναν άλλον άνθρωπο, αυτόν δηλαδή που θα ήθελες να είναι. Είναι κάπως ανησυχητικό το πόσο συγκεκριμένο είναι αυτό που θα ήθελες να είχε κάνει. Είναι άσχετο το τι θα έκανες εσύ στη θέση του. Θα παντρευτείς έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, όχι τον εαυτό σου σε αρσενική εκδοχή, ούτε έναν ιδεατό.


80

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται υπερβολικό το να σταλεί μήνυμα στην πρώην μέσω του αρραβωνιαστικού για τα ταγκ στο φμπ; Νομίζω ότι χρειαζόταν ξεκαθάρισμα με τον αρραβωνιαστικό: τον ενδιαφέρουν οι αγγελίες; Ψάχνεται; Ξέρει κάτι παραπάνω η πρώην από την νυν; Αν όχι, τζάμπα όλο το δράμα, απλώς πρέπει να την αγνοούν.
#7 Εγώ έχω άλλη απορία. Δηλαδή αυτός της είπε "η δικιά μου μου είπε να σου πω μπλα μπλα μπλα" και μετά πήγε στη δικιά του και της είπε η πρωή μου μου είπε "να πας να ..."?? Δεν μπορούσε να της πει μην με κανεις ταγκ δεν εχω σκοπό να γυρίσω? Ωραίο κελεπούρι κι αυτός.. Η αλλη καλά κάνει, παιδί έχει μαζί του κι έμμεσα του ζητάει να γυρίσει το λιγοτερο για να τον βλέπει το παιδί.
#7. Ταράζεσαι κάθε φορά που η πρώην του ποστάρει αγγελίες που θα μπορούσαν να τον αφορούν στη χώρα του, επειδή μπορεί να φύγει. Υπάρχει περίπτωση δηλαδή να δει μια αγγελία, να αρπάξει τη βαλίτσα του και να φύγει; Δεν είναι μια απόφαση που θα συζητήσετε και θα την πάρετε μαζί; Αν νιώθεις ότι ο φίλος σου είναι σαν σκύλος που τον φιλοξενείς και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρει την πόρτα ανοιχτή και να το σκάσει για να γυρίσει σπίτι του, ίσως το πρόβλημα είναι βαθύτερο από την πρώην του ή από το αν είναι ο ίδιος ήπιων τόνων.
#4Έφτιαξα χθες. Προσθέτεις 100 περίπου ml κρέμα γάλακτος για 125γρ κουβερτούρας και ανακατεύεις με σύρμα όσο λιώνει η σοκολάτα. Προσθέτεις μια - δυο κουταλιές ζάχαρη άχνη (προαιρετικά αν θέλεις να την κάνεις σαν γλάσο). Good luck!
Δεν το κάνεις γρήγορα να αφρίσει. Απαλά. Γίνεται τέλεια. Χθες που την έφτιαξα για να τη βάλω πάνω από ένα κέικ, παραλίγο να τη φάω σκέτη, από την κατσαρόλα :))
Αν θέλουμε γλάσο σαν αυτό που έχουν πάνω στα doughnuts άνευ κρέμας γάλακτος (ή το θέλουμε vegan τέλος πάντων) τότε και η ανάμειξη με "γλυκό βανίλια" (σαν αυτό για το γνωστό "υποβρύχιο") μαζί με σοκολάτα περιεκτικότητας 85% κακάο είναι καλή ιδέα. Η ρευστοποίηση τότε γίνεται ακόμα πιο αργά και απαλά.
#6Δεν είσαι η μόνη που το νιώθεις. Και πραγματικά είναι τόσο εύκολο να χαθείς ανάμεσα στις πάνες και τις γουλιές γάλα και τα παιδικά τραγουδάκια. Η δική μου λύση είναι να βάζω στόχους, μικρούς κατά κανόνα, και να δουλεύω λίγο-λίγο για να τους φτάσω. Μου πήρε καιρό να χωνέψω ότι δεν θα έχω μεγάλες μονάδες ελεύθερου χρόνου πλέον, και ότι το βράδυ που κοιμάται η μικρή είμαι ήδη χώμα και δεν έχω διάθεση για μεγαλεπήβολα σχέδια. Οπότε ξεκλέβω ένα μισάωρο εδώ, μια ωρίτσα το σαββατοκύριακο, ξυπνάω νωρίτερα για να κάνω ένα μπάνιο με την ησυχία μου. Το μυστικό για μένα είναι να έχω πάντα ένα στόχο ακόμη και για το μισάωρο που γλύτωσα, είτε είναι να διαβάσω το βιβλίο μου, είτε να βάψω τα νύχια μου, είτε να κλείσω εισιτήρια για το θέατρο. Αν καθήσω στην τηλεόραση ή στο FB μετά τσατίζομαι και ξέρω πολύ καλά πως δεν μπορώ να επανακτήσω το χαμένο χρόνο. Το Σ/Κ κυρίως αφιερώνω όσο χρόνο έχω για άσκηση ή για έξοδο με φίλους. Πάντως άσκηση μπορείς να κάνεις και με τα μωρά, πήγαινέ τα μια μακρινή βόλτα με το καρότσι, ή στο πάρκο και περπάτα γρήγορα γύρω γύρω. Αν είσαι στην Αθήνα ενδείκνυται ο Φλοίσβος, το ΚΠΙΣΝ, ο Εθνικός Κήπος - στη Θεσσαλονίκη η προκυμαία - δεν ξέρω σε άλλες πόλεις. Το βασικό είναι να βάζεις στόχους, και να τους πετυχαίνεις. Αυτό θα σου τονώσει την αυτοπεποίθηση και θα καθαρίσει το μυαλό σου. Και χρησιμοποίησε όση βοήθεια έχεις, χωρίς ντροπές, και χωρίς τύψεις. Δεν αναφέρεις σύντροφο, υπάρχει; Είναι κομπάρσος; Αν όχι, είναι ο ρόλος τ@ να αναλαμβάνει τα παιδιά όσο πιο ισότιμα γίνεται. Τα μωρά σου σε θέλουν χαμογελαστή και ευτυχή, όχι δυστυχισμένη δέσμια. Αυτό να θυμάσαι. Κουράγιο!
"Τα μωρά σου σε θέλουν χαμογελαστή και ευτυχή, όχι δυστυχισμένη δέσμια." φίλη δε διαφωνώ με αυτό. Συμφωνώ και επαυξάνω. Απλώς και αυτό (όπως όλα στη ζωή) θέλει μέτρο. Γιατί μπορεί ΠΟΛΥ εύκολα να γίνει σημαία και να περάσει αυτός που χρησιμοποιεί αυτή τη σημαία στην αντιπέρα όχθη. Το αναφέρω μόνο επειδή έχω ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα παιδιού στο σχολείο της κόρης μου, που έχει παρουσιάσει χίλια προβλήματα λόγω του ότι οι γονείς του έκαναν αυτή την κουβέντα σημαία (και τελικά κατέλληξαν να εγκαταλλείψουν το παιδί τους στην ουσία)! Μόλις πριν μερικούς μήνες η μαμά του παιδιού αυτού μας έλεγε σε ένα πάρτι αυτήν ακριβώς την κουβέντα για να αιτιολογήσει (σε ποιον δεν καταλάβαμε) το γεγονός ότι αφήνουν τα παιδιά στις νταντάδες για να πάνε διακοπές "γιατί θέλουμε κι εμείς να ξεκουραστούμε και αυτό με παιδιά δε γίνεται!"! Και άλλα διάφορα, όπως ότι δεν παλεύεται η επαφή περισσότερο από 3 με 4 ώρες τη μέρα και γι'αυτό αναγκαστικά πληρώνει δύο νταντάδες. Γιατί καλύτερα να είναι χαρούμενη και ευτυχισμένη και έτσι οι 3 με 4 ώρες που διαθέτει να περάσει με τα παιδιά της, να είναι ουσιαστικές (κάτι μου λεει ότι δεν διαθέτει ούτε μισάρωρο βέβαια!).Υπερβολικό παράδειγμα. Το ξέρω. Απλά επειδή το είπες κι επειδή και εσύ και η κοπέλα της ερώτησης μάλλον είστε μωρομανούλες, θέλω να σας πω ότι τώρα τα μωρά σας έχουν ανάγκη. Καλό είναι να έχετε βοήθεια και να ξεκουράζεστε κυρίως για για να μπορείτε να προσφέρετε αμέριστα στα μωρά σας. Και σε πολύ λίγο καιρό, οι ζωές σας θα έπανέλθουν στο νορμάλ τους! Το υπόσχομαι!
@ ΣυννεφιάΈχεις δίκιο φυσικά ότι υπάρχει κι ο αντίποδας. Αλλά για αυτό αναφέρω μισάωρα και μια ώρα. Δεν θεωρώ ότι είναι λογικό να απαιτείς παραπάνω ώρα στη διάρκεια της μέρας. Εκτός κι αν κοιμάται το μωρό το μεσημέρι. Τότε οκ, κάνε τις δουλειές σου αλλά πιες κι έναν ζεστό καφέ για 10' ρε παιδί μου. Από την άλλη αν θες να δουλεύεις αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσεις νταντάδες, βρεφονηπιακούς και δεν συμμαζεύεται. Είναι αναγκαίο, και αν έχεις τύψεις δεν βγαίνει δουλειά και οικογένεια. Στο δικό μου σύμπαν δουλεύει το 4-3, 4 μέρες δουλειά 3 φροντίδα - τη μία, καθημερινή, μόνη μου. Τις 4 μέρες δουλειά όμως βλέπω ελάχιστα το μικρό, ίσα το πρωί και το βράδυ κανά δίωρο αλλά γενικά δεν αντέχει και πολλά μιας και είναι πλήρης και πτώμα από τις δραστηριότητες στο βρεφονηπιακό. Τον χρησιμοποίησα και τις μέρες που ήταν ανοιχτός μεταξύ Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιάς για να βγούν κάποιες δουλειές που ήταν απαραίτητες στο σπίτι. Δεν ένιωσα ότι την παράτησα. Μια χαρά πέρασε, και πρόλαβα να μιλήσω λίγο με το σύντροφό μου στην πορεία. Πήγαμε κι ένα σινεμά δυο ώρες, είχαμε να πάμε πάνω από χρόνο. Δεν βγαίνει αλλιώς όταν δεν έχεις άλλο δίκτυο στήριξης από συγγενείς. Για εμένα πάντα, έτσι, δεν μιλάω για άλλους. Συμφωνώ ότι μας χρειάζονται πολύ. Αλλά πιστεύω και ότι αρκεί να μας έχουν κοντά για το χρόνο που θεωρούμε ικανό. Αν εξελίσσονται, κοιμούνται και τρώνε καλά, δεν έχουν εξάρσεις κακής συμπεριφοράς που υποδηλώνει προβλήματα, και δεν δείχνουν συμπτώματα συναισθηματικής έλλειψης. Αν τα παραπάνω δεν είναι στο ραντάρ σου, άνετα το παρακάνεις και περνάς στην εγκατάλειψη, δεν θα πω όχι.
Συμπληρώνω γιατί πάτησα καταχώριση νωρίς. Όλα αυτά αφορούν νήπιο >1 έτους. Το πρώτο έτος της ζωής της δεν πέρασα πάνω από 3-4 ώρες μακριά, σίγουρα όχι μέρα ολόκληρη. Κι αν δεν ήμουν εγώ ήταν ο πατέρας της. Γενικά ήμασταν όλοι μαζί όσο γινόταν, δεδομένου ότι κάποιος πρέπει να δουλεύει!Αλλά μισάωρα/μια ώρα ξέκλεβα όσο μπορούσα, καθημερινά. Όπως το περιέγραψα. Αυτά με κράτησαν σώα, αυτά προτείνω, ό,τι παραπάνω χρειάζεται μελέτη, επιφυλακή και συνεννόηση. Πάντα κατά τη γνώμη μου :)
"Το μυστικό για μένα είναι να έχω πάντα ένα στόχο ακόμη και για το μισάωρο που γλύτωσα(.....) Αν καθήσω στην τηλεόραση ή στο FB μετά τσατίζομαι και ξέρω πολύ καλά πως δεν μπορώ να επανακτήσω το χαμένο χρόνο"Πόσο δίκιο έχεις idril, πολύ μου άρεσε το πώς το βλέπεις! Γιατί κι εγώ καταλήγω να σερφάρω ανελέητα όταν κοιμάται, για να χαλαρώσω υποτίθεται, αλλά μετά μου γκρινιάζω γιατί τα αδιάβαστα βιβλία πιάνουν σκόνη, δεν κάνω κάτι για τον εαυτό μου κτλ. Η μητρότητα τελικά απαιτεί συνειδητές και στοχευμένες επιλογές σε ΟΛΑ..Σε ευχαριστώ για την ιδέα- θα εφαρμοστεί!
#2 Και πού να πας στο Πόρτο,στην Πορτογαλία.Εκεί βλέπεις ανθρώπους χαμένους στον κόσμο τους,με βλέμμα που ταξιδεύει σ άλλους κόσμους.Προσωπικά πιστεύω ότι έχει να κάνει με την θάλασσα και τα κρασιά,το αλκοόλ που διακινείται,χωρίς να σημαίνει ότι οι Πορτογάλοι είναι Αγγλοι ας πούμε(sorry guys,αλλά οι Αγγλοι τα τσούζουν κομματάκι).Η οικονομική δυσπραγία στην Ελλάδα έχει επιδεινώσει κατά πολύ την ψυχική υγεία .Ενας άνθρωπος που δεν έχει να φάει ή δεν έχει να ζήσει τα παιδιά του ,καταρρέει πολύ πιο εύκολα από κάποιον που έχει λύσει το οικονομικό του πρόβλημα.Τα λοιπά που περιγράφεις έχουν να κάνουν και με την εξαθλίωση και με την νοοτροπία.
Αγαπητή #1Θα ονόμαζα το ποστ σου Ταμπελοκρέμασμα μετά μουσικής, και είναι πραγματικά κρίμα.Νομίζω έχεις μπει στη λούπα που σε έχουν βάλει οι συνάδελφοι. Τους αντιμετωπίζεις με ελαφρά σηκωμένη μύτη αλλά ταυτόχρονα δέος για την "εναλλακτικότητά" τους και το πέπλο καπνού που τους περιβάλλει. Εσύ γιατί θεωρείς ότι το να έχεις οικογένεια σε κάνει παραδοσιακή, και γιατί είναι αυτό η "ντροπή του κλάδου"; Τι τους νοιάζει η οικογενειακή σου κατάσταση; Το θέμα είναι η συμπεριφορά σου ως επαγγελματίας, καθηγήτρια ή/και καλλιτέχνις. Αν περιορίζεσαι στο να απαντάς "καλά κι εγώ και τα παιδιά μου", απλώς αυτοαναιρείσαι και ταυτόχρονα αυτοεξορίζεσαι. Αν θέλεις να ανήκεις, μην κάθεσαι στη διπλανή αίθουσα μόνη σου. Έχεις ήδη καταλάβει πως κανείς δεν θα έρθει να σε τραβήξει εκεί που είναι οι άλλοι.Ενδιαφέρεσαι για τα τεκταινόμενα στον κλάδο σου, παρακολουθείς συναυλίες, κοντσέρτα, καινούριους δημιουργούς; Πώς θα σου φαινόταν να πάρεις ένα νέο CD κάποιας εξαιρετικής εκτέλεσης, ή μια παρτιτούρα που έψαξες, και να τα πας να τα συζητήσετε μαζί στο ωδείο; Εσύ θα έχεις σχηματίσει ήδη τη γνώμη σου και θα μπορείς να μιλήσεις άνετα, οι υπόλοιποι θα χρειαστούν λίγο χρόνο να συνέλθουν από την έκπληξη πριν καταφέρουν να αρθρώσουν άποψη. Χαμογέλα τους λαμπερά και ρώτα ποιος άλλος ψάχνει, και αν θα μπορούσε να μοιραστεί μαζί σας τι έχει βρει. Άσε τους να νομίζουν ότι αυτό κάνεις όταν κάθεσαι μόνη σου. Καλή επιτυχία, και γράψε μας να μας πεις τι έγινε τελικά.
#7, "(τα ποστ αφορούσαν αγγελίες εργασίας στη χώρα του,είναι Αγγλος)του ζήτησα ευγενικά να της πει εκ μέρους μου να μην το κάνει γιατί με πιάνει νευρικότητα ότι θα φύγει και ταράζομαι"Γιατί ταράζεσαι; Εφόσον σχεδιάζετε να παντρευτείτε αυτό το θέμα, της διαμονής, δεν το έχετε συζητήσει; Και αν αυτό είναι πραγματικά που σε αγχώνει, κι όχι το ταγκάρισμα της πρώην (εξαιρετικά επιθετική πράξη, σαν να του λέει σήκω φύγε), γιατί δεν το συζητάς απευθείας μαζί του; Νομίζω ότι το ταγκάρισμα είναι απλά η αφορμή. Δηλαδή η ανασφάλειά σου θα χαθεί αν σταματήσει το ταγκάρισμα; Στρουθοκαμηλισμός μου φαίνεται αυτό. Εδώ βλέπω και ένα θέμα ορίων μεταξύ τους. Δηλαδή αυτή εμμέσως πλην σαφώς του προτείνει να φύγει πίσω, άμεση παρέμβαση στην προσωπική του ζωή με σένα και το παιδί του, και αυτός αμέριμνος πέρα βρέχει;
#4 Εγώ την λιώνω στα μικροκύματα, αλλά έχω παρατηρήσει ότι την "βοηθάει" να λιώσει γρηγορότερα αν βάλεις λίγο βούτυρο, μάλλον επειδή ως λίπος ανεβάζει υψηλή θερμοκρασία πολύ πιο γρήγορα. Δηλ. Σε ένα μπολ όπου το βούτυρο έχει ήδη υγροποιηθεί και η σοκολάτα είναι ακόμα κομμάτια, με καλό ανακάτεμα σε 3-4 λεπτά έχεις βελούδινο γλάσο.
#2Ειλικρινά τώρα. Εσείς που έχετε ζήσει κιόλας στο εξωτερικό και παρόλα αυτά θεωρείτε ότι εκεί δεν υπάρχει ούτε μιζέρια,ούτε παρακμή,ούτε τρέλα, ειλικρινά,πού κυκλοφορουσατε και ποιο ροζ συννεφάκι κάλυπτε τα ματάκια σας;!δε βρωμάει και δε ζεχνει στο κέντρο του Λονδίνου δηλαδή. Δεν έχει άστεγους ή ψυχικά ασθενείς να παραμιλανε,δεν ξερνανε στο δρόμο μεθυσμένοι και δεν ουρλιάζουν. Νταξει εκεί δεν είχαν αντιπαροχή για να γκρεμίσουν τα πάντα και να φτιάξουν τις άθλιες πολυκατοικίες.απτην άλλη βέβαια υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν που να μείνουν-αλλα αυτό δεν είναι μίζερο,γιατί τα σπίτια που τους βάζουν προσωρινά δεν έχουν πράσινες τέντες. Στο εξωτερικό δεν έχει φτωχούς,δεν έχει ανέργους,δεν έχει ημιαπασχολουμενους,εκεί τα φάρμακα και οι γιατροί είναι προσβάσιμα από όλους το ίδιο. Εκεί ο κόσμος δεν έχει άγχος,δεν έχει απελπισία. Στο εξωτερικό όλοι είναι με έναν μαγικό τρόπο στα καλά τους.
Ακριβώς αυτό ήθελα να γράψω και εγώ!! Και να το πάω και ένα βήμα πιο κάτω, τι ακριβώς κάνει αυτός για αυτή την κατάσταση; Οι λύσεις είναι πολλές, από το να γίνει εθελοντής και να βοηθά στη καθαριότητα ή σε δομές που βοηθάνε άστεγους η άτομα με ψυχικές ασθένειες; Μέχρι να επιστρατευτεί σε κόμμα ή οργανώσεις για να προωθήσει τέτοια θέματα πολιτικά ή ακόμα ας γίνει αυτός η αλλαγή που επιθυμεί και ας ιδρύσει νέο κόμμα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι η παράφραση της γνωστής φράσης του Κέννεντυ, Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για σένα, αλλά τι μπορεί να κάνεις εσύ για την Ελλάδα. Υ.Γ. συγγνώμη για το μανιφέστο αλλά στο λαιμό μου κάθονται όσοι γκρινιάζουν και δεν κάνουν τίποτα... Αν πάρεις την κωλαρα σου από το καναπέ μπορεί και να γίνει κανένα θαύμα!!!
#6: Ακόμη κι έτσι, δεν μπορείς να ξεκλέψεις 1-2 ώρες κάθε τόσο για τον εαυτό σου; Να ξελαμπικάρεις λίγο; Να τα αφήσεις με τον μπαμπά τους ή με κάποια γιαγιά ή φίλη; Ή έστω να έρθει μια φίλη σπίτι σου; Δεν χρειάζεται να είσαι μονίμως κλεισμένη, οι δουλειές ας περιμένουν και λίγο. Προσπάθησε να μιλάς και για άλλα θέματα με τις φίλες, όταν ήμουν σε φάση μωρό-σπίτι λαχταρούσα να βλέπω τις φίλες που δεν είχαν παιδιά, για να μιλάμε και για τίποτα άλλο. Βάλε πλάνο να γυρίσεις κάποια στιγμή στη δουλειά, έτσι και χρήματα για ταξίδια θα έχεις αργότερα και θα ξαναβρείς τον εαυτό σου. Γυμναστική μπορείς να κάνεις και στο σπίτι, έχει πολλές εφαρμογές με μισάωρα βιντεάκια.Καλό κουράγιο και καλή δύναμη!
#3: Αυτός ο φίλος σου. από τη μια λέει ότι δεν είναι επικίνδυνοι και από την άλλη λέει να μην τους απαντήσει η κοπέλα γιατί δεν ξέρει τι πίνουν και πως θα αντιδράσουν. Άρα είναι επικίνδυνοι. Πόσο σιχαίνομαι όλους αυτούς τους συνδέσμους, τα στέκια "φιλάθλων" και όλη την κουλτούρα που πρεσβεύουν...
#7 Είναι δεδομένο ότι είναι άβουλος και έχει βολευτεί. Υποψιάζομαι ότι παίζει ψυχική νόσος για τη μητέρα του παιδιού και μάλιστα δεν πρέπει να λαμβάνει αγωγή, οπότε και εκείνος προσπαθεί να μην την εξωθεί στα άκρα. Ωστόσο δική του δουλειά είναι να προστατεύσει τη ζωή που χτίζει τώρα, μαζί σου. Συζητήστε την πιθανότητα να πάρει ο αρραβωνιαστικός σου εξολοκλήρου την επιμέλεια του παιδιού, αν αυτό είναι εφικτό, ώστε να μειωθεί η τριβή και η επαφή με την άλλη. Διαφορετικά, δεν ξέρω αν μπορείς να κάνεις αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα; Φαίνεται ότι δεν είναι καλά η γυναίκα αλλά υποθέτω δεν μπορείτε να την πάτε σε ψυχίατρο με το ζόρι. Παρατηρήστε καλά τη συμπεριφορά του παιδιού, αν νιώθει άνετα μαζί σας και μαζί της, πώς αντιδρά, τι λέει κλπ.
Από που προέκυψε ότι η πρώην έχει ψυχική νόσο, τέτοια που της αξίζει (!!) να χάσει την επιμέλεια του παιδιού της? Πως φαίνεται ότι δεν είναι καλά? Επειδή όταν μια παντελώς άγνωστη "τη δέταξε" να σταματήσει το fb tagging (!!) απάντησε κάπως.. πληθωρικά? Εσύ πως θα απαντούσες δηλαδή αν εγώ σου έλεγα "σταμάτα να γράφεις σχόλια στην Αμπα. Με ενοχλείς και δεν θέλω να σε διαβάζω!"?? Ποιος θα ήταν ο παράλογος?
Πολύ απλά θεωρώ παράλογο η πρώην σου (οκ, μητέρα του παιδιού σου αλλά πρώην σου) να σε κάνει ταγκ σε αγγελίες εργασίας σε άλλη χώρα από αυτή που μένεις. Απ'ό,τι κατάλαβα, ο τύπος είναι Άγγλος αλλά δε μένει στην Αγγλία. Ποιος ο λόγος λοιπόν η πρώην του να του δείχνει θέσεις εργασίας σε άλλη χώρα από αυτή που μένει; Εκτός και αν ήθελε να τον προκαλέσει ή να βάλει φυτιλιές στην τωρινή του σχέση (η οποία έστειλε την ερώτηση). Πραγματικά δε βρίσκω λόγο να το κάνει κάποιος αυτό. Έχεις έναν πρώην. Και τον ταγκάρεις σε αγγελίες εργασίας σε άλλη χώρα. Γιατί; Σου έχει πει ότι θέλει να φύγει απ΄το μέρος που είναι; Του δίνεις "διακριτικά" το μήνυμα να φύγει; Μάλλον δεν μπορώ να εξηγήσω πόσο πολύ δεν το καταλαβαίνω. Ελπίζω να έγινα ξεκάθαρη.
Κάποτε μια απλώς γνωστή μου είχε κάνει μια πολύ συγκεκριμένη υπόδειξη για το τι να βάζω στο προσωπικό μου blog για θέμα που μόνο τεταρτοπεμπτο-έμμεσα την αφορούσε (στην ουσία το sense of entitlement που είχε ήταν εξωπραγματικό και καθόλου δεν την αφορούσε -απλώς είχαμε σπουδάσει το ίδιο αντικείμενο). Σάλτα και γ@μήσου ήταν η απάντηση. Υποθέτω πρέπει κι εγώ ελαφρώς να ψαχτώ. Τώρα που το σκέπτομαι πάλι καλά που δεν μου έκανε κι ασφαλιστικά μέτρα.
#7Αγαπητή στεναχωρημένη,Θα σταθώ σε ένα σημείο: ‘του ζήτησα ευγενικά να της πει εκ μέρους μου να μην το κάνει γιατί με πιάνει νευρικότητα ότι θα φύγει και ταράζομαι.’ Aυτό είναι το πρόβλημά σου. Σε πιάνει νευρικότητα ότι θα φύγει. Δηλαδή για κάποιο λόγο (που μπορεί να είναι και ότι τον θεωρείς άβουλο κατά βάθος) έχεις ανασφάλεια όσον αφορά τη σταθερότητα της σχέσης σου. Πράξε αναλόγως. Αλλά να θυμάσαι καθημερινά πως για κάποιο λόγο επέλεξε να είναι μαζί σου και να προχωρήσει σε γάμο ανάμεσα σε πολλές άλλες γυναίκες. Μην δηλητηριάζεις τη σχέση σου με ανασφάλεια που βρίσκεται μόνο στο μυαλό σου. Εκτός αν τον έχεις ρωτήσει αν θέλει να φύγει και σου είπε Ναι, Δεν ξερω, Θα δουμε. Τότε έχεις δίκιο να έχεις ανασφάλειες και πρέπει να το συζητήσετε. Αυτό. Όχι το τι κάνει η πρώην του στο facebook. Αλλά σε αντίθετη περίπτωση, χαλάρωσε και νιώσε άνετα στη σχέση σου θα έλεγα.Ο φίλος σου πιθανότατα είπε στην πρώην του: ‘Σταμάτα να το κάνεις αυτό γιατί ενοχλεί τη μέλλουσα σύζυγό μου’. Δεν της είπε: ‘Σταμάτα να το κάνεις αυτό γιατί με ενοχλεί’. Ή ‘σταμάτα να το κάνεις αυτό γιατί μου δημιουργεί πρόβλημα στη σχέση μου’. Γι’αυτό κι αυτή έδωσε την απάντηση που έδωσε. Εσένα δεν σου χρωστάει τίποτα. Γιατί να σου κάνει τη χάρη, ακόμα και αν το ζήτησες ευγενικά;Αν θες ακύρωσε το γάμο, αλλά κανένα σωστό δεν θα υπερασπιστείς με αυτόν τον τρόπο δυστυχώς. Στην τελική, αν το να βλέπεις την δραστηριότητα του φίλου σου στο facebook σε αγχώνει, σταμάτα να την παρακολουθείς. Υπάρχουν τρόποι.
#4Ναι, δεν πρέπει να βράζει σαν καζάνι της κολάσεως το νερό που ζεσταίνει την κουβερτούρα. Θυμήσου τις σοκολάτες το καλοκαίρι.Τυχαίνει να έχω κατσαρολάκι με πάτο κανονικό, βαρύ και τα μάτια της κουζίνας έχουν διαβάθμιση 1-9. Τη λιώνω στο 1,5. Παλιότερα είχα το ίδιο πρόβλημα μ'εσένα, πήγαινα πολύ κόντρα στην ιδιοσυγκρασία της κουβερτούρας και τελικά το αποτέλεσμα ήταν αποτυχημένο. Μετά ένιωσα την κουβερτούρα, έγινα κουβερτούρα, αλλά κυρίως, είχα τα μέσα να τη βοηθήσω να φτάσει στον στόχο της και να γίνει μια λαμπερή λιωμένη κουβερτούρα.
#3# Ναι, είναι προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας και μάλιστα κατ' εξακολούθηση, τιμωρείται ποινικά και μπορεί να καλέσει αστυνομία, να τους υποδείξει, να τους συλλάβουν και να τους πάνε αυτόφωρο, απλά πρέπει και να πάρει την πρωτοβουλία η ίδια και να καταθέσει ως παθούσα. Αν φοβάται (και αυτό δεν είναι παράλογο δυστυχώς....) να κινήσει αυτή τη διαδικασία, η άλλη λύση είναι να απευθυνθεί στον σύνδεσμο της ομάδας, αφού υποτίθεται ότι τα δίποδα αυτά είναι μέλη του, για να κάνουν τα όργανά του συστάσεις στο συγκεκριμένο στέκι, καλύτερα να περάσει πρώτα και να συμβουλευτεί τον εισαγγελέα υπηρεσίας και αυτός θα την κατευθύνει...
#7 μου φαίνεται κάπως παράλογη η απαίτηση που είχες να σου πω την αλήθεια. Η απαίτηση να σταματήσει η πρώην να ταγκάρει τον σύντροφό σου στο FB. Εκτός του ότι είναι άσχημο εξ'ορισμου να πιστεύεις ότι μπορείς να χειριστείς κάποιον και να του λες τι να κάνει, έβαλες τον σύντροφό σου νομίζω σε μια θέση που σε κανέναν δεν αρέσει. Σίγουρα τον έκανες να αισθάνεται υπεύθυνος (ίσως και ενοχή) για τις πράξεις ενός άλλου τρίτου ανθρώπου που είναι πέρα από τον έλεγχό του, κι αυτό μου φαίνεται πολύ κακό εκ μέρους σου. Δεν είναι αυτός υπεύθυνος για τις πράξεις της πρώην του. Τι του ζητάς τα ρέστα? Και νομίζω γι'αυτό και πήρες αυτή την απάντηση από αυτήν. Κι εγώ ενδεχομένως την ίδια να σου έδεινα.Το tagging μπορείς να το σταματήσεις πάααρα πολύ εύκολα, αλλάζοντας απλώς τις ρυθμίσεις ασφαλείας του FB. Δεν χρειάζεται να πιάσεις τον άλλο από το μαλλί και να του απαγορεύσεις να σε ταγκάρει. Υποθέτω ανιτλαμβάνεσαι ότι αν έχεις αφήσει αρύθμιστα τα security settings, είναι σα να δίνεις την άδεια ντε φάκτο σε όλους τους φίλους σου να σε ταγκάρουν, να σου ποστάρουν πράγματα στο timeline κλπ. Πιο λογικό θα ήταν να του ζητούσες αυτό. Ή ακόμα να ζητήσεις να την βάλει σε restricted λίστα ώστε να της περιορίσει κι άλλο και την "ορατότητα" και τα δικαιώματα. Όχι να τον βάλεις να της πει τι να κάνει!!!Δεν ξέρω αν είναι άβουλος, ή αν απλώς βρίσκει τις απαιτήσεις σου παράλογες (και δεν στο λεει για να μη σε κακοκαρδίσει)! Αν είναι όντως άβουλος (πράγμα που δεν ξέρω αν έχεις το δικαίωμα να συμπεράνεις από το περιστατικό που μας περιγράφεις) θα πρέπει όντως να το ξανασκεφτείς και να ακούσεις τη συμβουλή της Λένας. Όμως σκέψου κι αυτό: μαζί της έχει ένα παιδί. Ότι και να γίνει, αυτοί θα έχουν κάποια σχέση πάντα. Με σένα ακόμα δεν έχει τέτοιο "δεσμό". Μπορείς να συμβιβαστείς με αυτό? Νομίζω ότι αυτό είναι το κυρίως πρόβλημά σου και σε αυτό πρέπει να εστιάσεις.
-καλά πες της να μην ανησυχεί. Δεν είναι επικίνδυνοι -Σκέφτομαι να της πω να απαντήσει την επόμενη φορά. Πηγή: www.lifo.grΕίναι πολύ λυπηρό που δεν καταλαβαίνεις ότι ουσιαστικά και οι δυο θέλετε να της προτείνετε να κάνει κάτι που αδυνατεί να κάνει. Αν η στήλη αυτή έχει την επιτυχία που έχει, είναι επειδή η Λένα ξέρει πολύ καλά πώς να βοηθήσει κάποιον που χρειάζεται βοήθεια.
Ελα μου ντε, η μια να συγκρουστει (που εαν είναι επικινδυνοι είναι θεμα), ο δε προδικάζει μη-επικινδυνότητα και στοικοτητα που και αυτο είναι θεμα. Το να της πουνε να αποταθει για συμβουλες σε καποια δομη κανεις.
-καλά πες της να μην ανησυχεί. Δεν είναι επικίνδυνοι -Σκέφτομαι να της πω να απαντήσει την επόμενη φορά. -Είσαι τρελή? Αυτοί πίνουν ότι να ναι. Δεν ξέρες τι μπορεί να της κάνουν. Πηγή: www.lifo.gr Τελικά όμως είναι ή δεν είναι επικίνδυνοι; Δε νομίζω κι αυτός να έχει ξεκάθαρη άποψη γι αυτό.
Δεν είναι επικίνδυνοι όσο την παρενοχλούν με λόγια (γιατί οι περισσότεροι άντρες δεν το βλεπουν - ή δεν θέλουν - αυτό σαν απειλή). Αν τους απαντήσει και της κάνουν κάτι πιο "χειροπιαστό" ή θα φταίει που τους προκάλεσε ή έπρεπε να προσέχει περισσότερο γιατί "δεν τους έβλεπες που ήταν επικίνδυνοι;"
#6 είναι μωρά ακόμα προφανώς, κι αν είναι δίδυμα (όπως έχω καταλάβει) τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο. Αλλά όλο αυτό το πακέτο που τρως τώρα έχει κοντινή ημερομηνία λήξης. Εκεί κοντά στα 5 τους (λίγο πιο πριν, λίγο πιο μετά), θα αρχίσεις να ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου. Δεν έχεις χαθεί. Απλά είσαι σε άλλο mode λειτουργίας τώρα, κι επειδή είναι δύσκολο σου μοιάζει οριστικό! Δεν είναι. Μιλάω εκ πείρας.Άκου τη συμβουλή της Λένας και τη δική μου αν θέλεις. Απόλαυσέ το γιατί δεν ξαναγυρίζει. Όταν θα είναι πιο μεγάλα, θα αναπολείς τις στιγμές που ήταν μωρά. Μην ξοδεύεις τον χρόνο σας γκρινιάζοντας που δεν έχεις την ελευθερία σου και τον εαυτό σου. Dive into it και απόλαυσέτο! Ταξίδια έχεις καιρό μπροστά σου να κάνεις άπειρα. Μαζί με τα μικρά σου θα είναι ακόμα καλύτερα. Ο κόσμος μέσα από τα μάτια τους είναι διαφωτιστικά ωραιότερος! :) Hang in there! <3
Και μετά τα 3 με 3.5 ξαλεγράρει λίγο το πράγμα μην σου πω. Επειδή πλέον συννενοείται καλύτερα κανείς μαζί τους και έχουν περάσει τη φάση του "όχι" στα πάντα.