Στο σημερινό «Α μπα»: ένα τέλειο τιπ

Στο σημερινό «Α μπα»: ένα τέλειο τιπ Facebook Twitter
91

__________________
1.

 

Αμπα και σχολιαστές,
Είμαι μία κοπέλα 37 χρονών. Πριν ένα χρόνο γνώρισα από κοινούς γνωστούς έναν τύπο που με φλέρταρε έντονα. Ίσα ίσα που άρχισε να μου αρέσει εξαφανίστηκε. Υπέθεσα ότι απλώς δεν με γουστάρει αρκετά και τον ξέχασα. Ένα χρόνο μετά, επειδή ο κόσμος είναι πολύ μικρός και η Αθήνα ακόμη μικρότερη, βρίσκομαι να δουλεύω στο διπλανό γραφείο με την αδερφή του, από την οποία έμαθα μέσες άκρες τι είχε συμβεί. Τα κενά γέμισε ο κοινός γνωστός.
Ο τύπος στα 40 του χώρισε από μία σχέση 12 ετών με συγκατοίκηση. Για να μην επιστρέψει στη μαμά του, νοίκιασε ένα σπίτι και έκανε ελεύθερη σχέση με μία κοπέλα χωρισμένη με παιδιά. Αφού εξασφάλισε το σεξ άρχισε να βγαίνει συνέχεια και να φλερτάρει. Ξαφνικά όλοι (συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, συνάδερφοι, γείτονες, γνωστοί γνωστών) είχαν να του γνωρίσουν και μία κοπέλα. Τουλάχιστον. Επίσης όλοι οι φίλοι- γνωστοί κτλ τον καλούσαν να βγει μαζί τους. Κάπως έτσι βρέθηκε στην παρέα μου. Μόλις είδε ότι δεν έπεφτα κατευθείαν και χρειαζόταν προσπάθεια, σταμάτησε να ασχολείται μαζί μου. Άλλωστε υπήρχαν πολλές υποψήφιες.(Πάντως έπεσα μέσα στο απλώς δεν με γουστάρει αρκετά!!!) Μετά από κάποιους μήνες η χωρισμένη με τα παιδιά που όλο αυτό το διάστημα εκτός από σεξ, πρόσφερε και μαγειρεμένο φαγητό και στη συνέχεια καθάριζε και το σπίτι του, άρχισε να του ζητά κανονική σχέση. «Μα ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή» της είπε και ας έπεφτε με τα μούτρα στο φαγητό και ας γλύτωνε τα λεφτά για την καθαρίστρια. Τη χώρισε. Τώρα όμως δεν είχε ούτε σεξ, ούτε φαγητό, ούτε καθαρό βρακί να φορέσει. Αποφάσισε να κάνει σχέση. Βρήκε την πιο μικρή και πιο πλούσια από αυτές που γνώρισε όλο αυτό διάστημα και την παντρεύτηκε μέσα σε δύο μήνες.
Ευτυχώς ήμουν πολύ τυχερή και γλύτωσα από αυτόν τον άθλιο τύπο, αλλά είμαι εκνευρισμένη και ρωτάω: γιατί ένας άντρας στα 40 θεωρείται κελεπούρι ακόμη και αν είναι άθλιος και όχι μία γυναίκα; Γιατί μόλις χωρίζει ένας άντρας στα 40 τρέχουν να τον γνωρίσουν σε κόσμο και τον θέλουν στις παρέες ενώ αν χωρίσει μία γυναίκα αντίστοιχης ηλικίας την αντιμετωπίζουν ως κακομοίρα; Γιατί δεν μπορώ να χωνέψω αυτή την αδικία; Φταίει η αριθμητική διαφορά, ότι οι γυναίκες είμαστε περισσότερες; Γι αυτό είμαστε έτοιμες να χάψουμε ότι μας λέει κάποιος; Γιατί δεν μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα όταν είμαστε εμπλεκόμενοι;
- Γατούλα


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βρε Γατούλα, η εξήγηση που βρίσκεις είναι ότι είμαστε περισσότερες;


Δεν είμαστε καν περισσότερες στις ηλικίες αυτές. Περισσότερες στον γενικό πληθυσμό επειδή οι άντρες πεθαίνουν ένα χρόνο ή δύο πιο πριν κατά μέσο όρο. Περισσότερες στο γηροκομείο, ίσως. Όχι γενικώς. Αυτό είναι άλλος ένας μύθος που συντηρείται πατριαρχικά για να νομίζουμε ότι όλοι οι άντρες είναι κελεπούρια. Που μας φτάνει στην απάντηση. Η απάντηση είναι «διότι, πατριαρχία». Και είναι λίγο αποκαρδιωτικό που είσαι 37 και αυτό δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει μέσα σου, που δεν έχει κατασταλάξει μέσα σου, ώστε να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Ελπίζω να ακολουθείς τις τελευταίες εξελίξεις με τα #metoo. Ενημερώσου λίγο περισσότερο για αυτά τα θέματα. Δεν θα χωνέψεις ποτέ την αδικία, θα θυμώσεις ακόμη περισσότερο. Αλλά πρέπει να ξέρεις και το γιατί.

__________________
2.

Αγαπητη α μπα ηθελα να σ αναφερω ενα περιστατικο που με εχει φερει σε δυσκολη θεση τον τελευταιο καιρο στο γραφειο και θ ηθελα να μ πεις την αποψη σου. Εργαζομαι σε ενα γραφειο σε διπλανη πολη εδω κ αρκετα χρονια . Καθοτι εργαζομαι και σε γραφειο θεωρω μεγαλη απολαυση το να πινω ενα καφεδακι την ωρα της εργασιας μου . Για να μην ξοδευω καθε μερα χρηματα στο ντελιβερι και να μ φευγει ενα 2 ευρω σχεδον καθημερινα φροντιζω σχεδον παντα ν αγοραζω ενα πακετο καφε και να το ετοιμαζω εκει. Ωστοσο καποιες φορες παραγγελνουμε με μερικες συναδελφους κ ιδιαιτερα οταν με ρωτανε αν θελω καφε οταν προκειται να παραγγειλουν συνηθως δε λεω οχι . Τον τελευταιο καιρο μας μειωσαν τους μισθους κ ετσι επειδη εχω αρκετα παγια εξοδα καθως και τα προσωπικα μου εξοδα αλλα κ τα εξοδα μετακινησης ειμαι λιγο εως κ πολυ περιορισμενη οικονομικα και γι αυτο το λογο λεω περισσοτερα οχι. Το θεμα ειναι οτι εχω αντιληφθει οτι εχει συζητηθει πισω απο την πλατη μου οτι ειμαι τσιγκουνα επειδη δεν παραγγελνω καφε. Αυτο το εχω καταλαβει απο μερικα σχολια του τυπου : "ελα μωρε παρε κ εσυ σημερα ενα καφεδακι τι ψυχη εχει ;" ή "παρε και θα σε κεράσω εγω ενα σήμερα" ή σε περιπτωση που παρω καφεδακι "σταματησες να κανεις οικονομια? "
Να σημειωσω εδω οτι ζουμε χωριστα με τον φιλο μου και ετσι πινω καθε μερα σχεδον σε καφετερια καφε κ ετσι το θεωρω σπαταλη να πληρωνω και δευτερο καφε απ εξω την ιδια μερα . Επισης να σημειωσω και κατι αλλο οτι εχω δεχτει κερασμα αλλα εχω ανταποδωσει κιολας . Οπως καταλαβαινεις αυτα τα σχολια που γινονται με φερνουν σε δυσκολη θεση λες και ειναι ντροπη καποιος να κανει οικονομια η τελοςπαντων να μη θελει να ξοδεψει τα λεφτα του . Ειλικρινα ομως λεω να μη δινω σημασια γτ δεν ειναι κ τοσο τραγικα και προσπαθω να τα ξεχναω. Σημερα ομως ενιωσα οτι πραγματικα με προσβαλλαν καθως οταν μπηκα στο γραφειο πλησιασα στην κουζινα ειπα καλημερα και ανοιξα το ντουλαπι της κουζινας λεγοντας " εφερα καφε" εννοωντας οτι αν θελουν να παρουν μπορουν και βαζοντας τη συσκευασια μεσα. Η απαντηση που πηρα ηταν : "σε επιασαν παλι οι τσιγκουνιες σου ;" και εγω η χαζη απαντησα δηθεν σαν χιουμορ :"ε δε σταματησαν και ποτε αφου το ταμειο μου ειναι αδειο εδω και καιρο ... " . Ειλικρινα δεν ξερω γτ δικαιολογηθηκα και ηθελα ν δειξω οτι ειμαι ανετη. Δεν ξερω καν αν πρεπει να στεναχωριεμαι τοσο πολυ για το σχολιο αυτο η να θυμωσω. Το μονο που ξερω ειναι πως αυτο το θεμα οσο χαζο κ αν ακουγεται με κανει να νιωθω αβολα και μετα το σημερινο σχολιο δεν μπορω να τ βγαλω απ τ μυαλο μου. Τι θα απαντουσες στη θεση μου ;
- Μαρια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να κοιτάνε τη δουλειά τους και να μην ξανασχοληθούν με το πώς και πόσο καφέ πίνεις. Κάνε το γρήγορα και γίνε δυσάρεστη. Θα σε κουτσομπολέψουν εννοείται, αλλά αν δουν αντίσταση θα το αφήσουν και θα αρχίσουν να κουτσομπολεύουν κάτι άλλο, κάποιον άλλον. Μη φοβάσαι γιατί σε κουτσομπολεύουν ήδη, δεν έχεις κάτι να χάσεις. Όσο το αφήνεις και δικαιολογείσαι, τόσο θα συσπειρώνονται αυτοί και την αδυναμία απάντησης θα την πάρουν για συνολική αδυναμία και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να αρχίσουν τον εκφοβισμό για άλλα θέματα. Οι άνθρωποι σε περιορισμένο περιβάλλον με καθεστώς ανταγωνισμού λειτουργούν ως αγέλη. Πάτα πόδι και βάλε τα όρια σου. Και πρόσεχε.


__________________
3.

Α μπα; μου γεια σου!
Συνέχεια σου γράφω, συνέχεια με βοηθάς , αλλά αυτή τη φορά το πρόβλημα δεν είναι εξ'ολοκλήρου δικό μου.
Που λες έχω ένα αδέρφι μεγαλύτερο από μένα , τρελή αδυναμία , είμαστε τέλεια μαζί , ομάδα για πάντα.
Το αδέρφι γνώρισε κοπελιά , ερωτεύτηκε σφόδρα και μέσα σε 8 μήνες τσουπ και η πρόταση γάμου.
Όλα καλά μέχρι εδώ, δεν σχολιάζω αν είναι νωρίς ή όχι. Έτσι ένιωσε έτσι έκανε και μαγκιά του. Το πρόβλημα είναι οι γονείς. Και ειδικά η μητέρα. Η οποία δε θέλει να το χωνέψει με τίποτα. Για να σε βάλω λίγο στο κλίμα , οι γονείς μας είναι παλαι(ολιθικ)ων αρχών. Ποτέ δεν είχαμε ουσιαστικές σχέσεις, ποτέ δε συζητήσαμε για ερωτικές σχέσεις ή γενικά επί ουσιαστικών θεμάτων. Ίσως γι αυτό με το αδέρφι είμαστε τόσο ομάδα ,γιατί για πολλά χρόνια παλεύουμε μαζί ενάντια στο συντηρητισμό. Στο θέμα μας λοιπόν , το αδέρφι ποτέ δεν είχε γνωρίσει κορίτσι στους γονείς (ομοίως και εγώ αγόρι -γενικά κρυβόμαστε), αλλά όταν ερωτεύτηκε σφόδρα , είχε την επιθυμία ο καψερός να τους γνωρίσει τη ΜΙΑ .Ε δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε σπίτι: επί μία εβδομάδα μαλώναμε και φωνάζαμε γιατί η μητέρα κυρίως δεν ήθελε: θεωρούσε ότι είναι νωρις. Εν πάσει περιπτώσει , πέρασε το χατίρι του αδερφού , τη δέχτηκε σπίτι , της έκανε το τραπέζι αλλά όλα αυτά με μούτρα μέχρι το πάτωμα. Στη συνέχεια, όταν ήρθε η πρόταση γάμου και η νύφη μου (πλεον)είπε το ΝΑΙ , το αδέρφι το ανακοίνωσε στου γονείς .Η αντίδραση ; Κλάμα και οδυρμός και άρνηση αποδοχής, ένα μοτίβο χειρότερο από το πρώτο συμβάν που ανέφερα. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν οι γονείς της νύφης ζήτησαν (ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ) να γνωρίσουν τους γονεί μας: ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ ΟΧΙ.
Φυσικά η νύφη μου δεν είναι χαζή , τα έχει καταλάβει όλα , και μάλιστα το αναφέρει συχνά πυκνά ότι η μητέρα μου είναι παντελώς αδιάφορη στο πρόσωπό της.
Αυτό που συμβουλεύω και την ίδια και τον αδερφό μου είναι ότι αφενός από τη στιγμή που βλέπει ότι μέλλων άντρας της, δεν είναι "μαμάκιας" και δεν κάνει ό,τι του πει η μαμά του , αλλά αφοσιώνεται στην ίδια , δεν πρέπει να ανησυχεί καθόλου. Αφετέρου γνώμη μου είναι ότι ο αδερφός μου πλέον φτιάχνει τη δικιά του οικογένεια οπότε εμείς αναγκαστικά μπαίνουμε σε δεύτερη μοίρα.
Πάει λίγος καιρός που πλέον δεν μένει μέσα στην τοξικοτητα του σπίτιού , αλλά ρε Α Μπα μου , τα τραβάω όλα εγώ. Ακούω καθημερινα τα εξ αμάξης τόσο για τη νύφη όσο και για τον αδερφό μου. Της έχω πει της μάνας να μη μιλάει μπροστά μου (και πίσω από την πλάτη του αδερφού μου κατά την προσφιλή της τακτική )έτσι γι αυτούς , δεν καταλαβαίνει. Αγριεύω και της μιλάω άσχημα , καταλήγουμε σκοτωμένες. Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι δεν είμαστε στο 1950 με το μαλακό , δε βγάζω άκρη.
Δεν αντέχω άλλο. Θέλω να με(μας) αφήσει στην ησυχία μου (μας)
Όλοι λένε να της δώσουμε χρόνο να το αποδεχτεί , αλλά περνάει ο χρόνος και αυτή γίνεται χειρότερη.
Τι να κάνω (κάνουμε) ;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τίποτα.


Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, ούτε χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Ούτε να καταλάβει χρειάζεται, ούτε να της εξηγήσετε χρειάζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι να μην τρελαθείτε, δηλαδή να μην σας τρελάνει. Γίνεται χειρότερη επειδή όλοι προσπαθείτε να την κάνετε να μπει στον δικό σας κόσμο.


Αυτή τη στιγμή ζει από αυτή την ένταση. Θα το αναμοχλεύει για να τη νιώθει όσο πιο ισχυρά γίνεται. Οι αντιδράσεις σας τροφοδοτούν το τέρας. Ο αδερφός σου έχει πάρει τις αποστάσεις του. Εσύ, αν δεν μπορείς να φύγεις, πρέπει τουλάχιστον να φεύγεις από το δωμάτιο. Χωρίς κουβέντα. Μόνο έτσι σβήνεις τη φωτιά. Μην σκοτώνεσαι, μην τσακώνεσαι, μην εξηγείς, μη φωνάζεις. Την αναζωογονείς και αδειάζεις τις μπαταρίες σου. Είναι πολύ ωραίο που έχετε τα αδέρφια τόσο καλή σχέση. Μην την αφήνετε να ζει μέσα από εσάς. Πες το και στον αδερφό σου για να έχετε κοινή τακτική. Και η νύφη, έχεις δίκιο, δεν χρειάζεται να ανησυχεί για την σχέση της (όμως της έτυχε πεθερά λαχείο, αυτό να λέγεται).


__________________
4.


Α Μπα, καλησπέρα. Είμαι η Μ. κι είμαι 34. Χαμηλών τόνων, ευγενική κι ελαφρώς απαισιόδοξη. Αυτο που με απασχολεί είναι το εξής: εχω θέμα στο να έρχομαι σε σύγκρουση με τους άλλους. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, δε φοβάμαι να πω τη γνώμη μου για κατι αν με βρίσκει αντίθετη. Επίσης, σε ο,τι αφορα σε θεματα δικαιοσυνης, είμαι η πρώτη που θα υπερασπιστει τον εκάστοτε αδικημένο η. Ωστόσο, οταν η "διένεξη" ειναι πιο προσωπικη,αφορα δλδ εμένα, εκει καταπίνω τη γλωσσα μου. Νιωθω οτι ολο αυτο το αισθημα με κατακλύζει και φοβάμαι πως δε θα μπορώ να εκφραστώ κόσμια, πως θα πω χοντραδες και θα χασω το δικιο μου. Στη σχέση μου με την οικογένεια μου δεν το εχω καθολου αυτο το θεμα, αντιθετως, ειμαι χείμαρρος. Με τη σχέση μου, αλλες φορές ισχυει η μια αντιμετώπιση, άλλες η αλλη. Με φίλους και γνωστούς, χάνω τη μπάλα. Θυμάμαι δυο φορές που απομακρύνθηκα παντελως απο δύο φίλους χωρις να τους πω ποτέ το λόγο που με πλήγωσαν. Για τη μια περίπτωση μετανιώνω. Καμία βοηθεια;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θετικότατο το γεγονός ότι αναγνωρίζεις ένα σου ελάττωμα. Αν δεν μπορείς να το δεχτείς και να το έχεις υπόψη σου (ώστε να μην κατηγορείς τους άλλους, την κοινωνία, ή το σύμπαν) και θέλεις να βελτιωθείς, τότε χρειάζεται εσωτερική παρατήρηση, αστυνόμευση, και σταδιακή και συνεχόμενη προσπάθεια. Αν θέλεις πραγματική αλλαγή, πρέπει να πας σε ψυχολόγο, για να βρεις την πηγή αυτής της συμπεριφοράς και να την αντιμετωπίσεις με γενναιότητα.


__________________
5.

Πολυαγαπημένη μου Αμπα, γειά σου!
"Τα προβλήματα που έχουμε με τους άλλους είναι ο καλύτερος καθρέφτης του εαυτού μας."... γράφεις σε μια πρόσφατη απάντησή σου. Συμφωνώ απόλυτα.
Το θέμα μου είναι το εξής: έχω σοβαρό πρόβλημα με κάποιους άντρες, οι οποίοι τόσο ευγενικά και όμορφα πλησιάζουν γυναίκες, σε πρώτη φάση είναι τόσο ρομαντικοί-ενθουσιώδης-ευγενικοί και όλα τα καλά...μόλις όμως γνωριστούν λίγο καλύτερα (και συνήθως μετά το σεξ) αρχίζουν και την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Ναι, το καταλαβαίνω πως μπορεί απλά να μη γουστάρουν κάτι παραπάνω, αλλά το στοματάκι τους γι'αυτό το έχουν, δεν μπορούν να το ξεκαθαρίσουν? ΄Η μπορεί στην πορεία κάτι να μην τους άρεσε, κάτι να τους χάλασε, εννοείται. Πάλι νομίζω πως μπορούν να το εξηγήσουν, με ωραίο τρόπο. (Ναι, μιλάω για έναν συγκεκριμένο αυτή τη στιγμή, ο οποίος με έχει σε αναμμένα κάρβουνα, όμως είμαι σίγουρη ότι είναι αρκετοί εκεί έξω).
Τι μπορεί, λοιπόν, αυτό μου το πρόβλημα να καθρεφτίζει για την προσωπικότητά μου??
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
- γκρρρρρ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όταν λέμε τους άλλους, εννοούμε τους άλλους, και όχι έναν συγκεκριμένο. Από ένα περιστατικό δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για τον εαυτό σου. Ναι, υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι, αλλά αν δεν τους τραβάς κατ' επανάληψη, δεν υπάρχει κάτι για να αναλύσουμε. Τώρα μας λες ότι έκανες σεξ με κάποιον και αυτός εξαφανίστηκε. Λες να υπάρχει πιο στάνταρ ιστορία από αυτή; Αυτό που καθρεφτίζεται στην προσωπικότητα σου αυτή τη στιγμή είναι η απειρία, που γίνεται προφανής από την απορία. Μπορεί να γίνει και ωραίο λαϊκό τραγούδι.


__________________
6.

Ευχαριστώ κατ αρχην για τα οσα διαβαζω στη στηλη σου, πραγματικά με βοηθούν να καταλάβω τον εαυτό μου και τους γυρω μου.
Νιωθω την αφορητη ανάγκη για έναν άνθρωπο διπλα μου, λαχταραω μια ζεστη αγκαλιά. Έχω χρόνια να κανω σχέση, να νιωσω συντροφικοτητα, να δεχτω αγάπη.
Εχω χωρίσει εδω και 6 χρόνια μετά απο σύντομο, άσχημο γάμο και το παιδι πλεον ειναι 9. Ως μονη μητερα εχω απειρες υποχρεώσεις, τα βγαζω περα μονη μου και οσο μπορω προσπαθω να εχω κοινωνική ζωη. Δεν εχω κανει καμια σχέση εδω και 6 χρονια και η αληθεια ειναι οτι με προσεγγιζουν πολλοι άντρες. Μολις αντιληφθουν ηλικια (ειμαι 44) και παιδι, ειτε εξαφανίζονται, ειτε δειχνουν ξεκαθαρα οτι θελουν μονο σεξ.
Προσπαθω να καταλαβω το δικο μου λαθος. Με βρισκουν σεξυ (η πρωτη εντυπωση), οταν ομως μιλησουν λιγο παραπανω βλεπουν οτι υπαρχει κατι αλλο περα απο "μια σεξυ σαρανταρα".
Οσον αφορα στο ντυσιμο μου, το μονο που απομενει ειναι ν αρχισω να φοραω φαρδια και ακομψα ρουχα και δεν το θελω. Η συμπεριφορα μου ειναι σοβαρη, επιφυλακτικη, δεν πιστευω οτι προκαλω. Δεν μπορω να καταλάβω αν δινω εσφαλμενη εικόνα, θεωρω οτι δεν δινω. Τι φταει και με προσεγγιζουν μονιμως αντρες που επιζητουν μονο σεξ; να σημειωσω οτι οι εξοδοι μου ειναι περιορισμενες σε μια φορα την εβδομάδα και δεν εχω κοινωνικο κύκλο ευρύ.
Ενδομυχα φοβαμαι οτι ακομη και αν γνωρισω καποιον που να ενδιαφερθει για μενα, δεν θα μείνει κοντα μου με τοσο βαρυ προγραμμα που εχω.
Δεν ξερω αν εδωσα αρκετα στοιχεια για καποια απαντηση..
Ευχαριστω για το χρονο σου.
- Μια καποια λυση


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν υπάρχει κάτι κακό στο να είσαι σέξυ και να σε θέλουν για σεξ. Τίποτα εσφαλμένο. Αντιθέτως, τι ωραία που είσαι ελκυστική και σε πλησιάζουν οι άλλοι.


Το εσφαλμένο είναι ότι ψάχνεις την συντροφικότητα βάζοντας την πρώτη, με το σεξ να είναι γαρνιτούρα. Η συντροφικότητα, η αγάπη, η επικοινωνία, έρχεται μετά το σεξ. Ο κόσμος συναντιέται λόγω της έλξης. Έτσι είναι, έτσι πρέπει να είναι, και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε αυτό. Οι άντρες απομακρύνονται διότι τους κάνεις συνέντευξη για δουλειά. Η αφόρητη σου ανάγκη δημιουργεί ένταση με την αρνητική έννοια, δημιουργεί στον άλλον βάρος. Όταν καταλάβουν ότι ψάχνεις κάποιον για πρόσληψη, χάνουν κάθε ενδιαφέρον και ρίχνουν άδεια μήπως και πιάσουν τίποτα, έστω, το σεξ. Τόσο ελκυστική είσαι, και τι ωραία που είσαι τόσο ελκυστική.


Πρέπει να μάθεις πάλι να διασκεδάζεις. Ή μήπως δεν έμαθες ποτέ; Ήσουν πάντα σοβαρή και επιφυλακτική; Γιατί; Η ζωή είναι πολύ μικρή. Χρειάζεται και λίγο καλαμπούρι, χρειάζεται και ανούσιο φλερτ, χρειάζεται και σεξ χωρίς προοπτική. Τώρα που έχεις πίσω σου ένα γάμο και ένα παιδί, είσαι πολύ πιο ελεύθερη για όλα αυτά, και είναι πολύ κρίμα που δεν το καταλαβαίνεις. Χρειάζεται να γίνει ένα κλικ μέσα στο κεφάλι σου. Μήπως να πας σε έναν ψυχολόγο για να το ξεκινήσεις;

 

_________________
7.


Θα σου πω ένα τιπ που μ έμαθε η ψυχολόγος μου: Όταν βρίσκομαι σε μια δύσκολη κατάσταση και δεν ξέρω πως να την αντιμετωπίσω με ρωτάει "μία γυναίκα με αυτοπεποίθηση πως πιστεύεις θα αντιδρούσε". Και ως δια μαγείας λύνονται όλα έτσι, ιτς τρου!!!
- ΔΙΑΔΟΣΤΑΙ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

I love it. Θα το χρησιμοποιώ κι εγώ. Καλή η ψυχολόγος σου. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΝ.


91

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
Μου αρέσει πως μέρος της λύσης για την #4 είναι η ερώτηση #7!Ακόμα και αν δεν το νιώθεις μπορείς να προσποιείσαι ότι έχεις αυτοπεποίθηση, ότι δεν φοβάσαι, ότι δεν ντρέπεσαι. Ακόμα και αν φοβάσαι και ντρέπεσαι, προσποιούμενος το αντίθετο, ξεγελάς ακόμα και τον εαυτό σου, με αποτέλεσμα να καταφέρνεις πράγματα πέρα από το φόβο και την ντροπή σου.
#6Καταλαβαίνω τι εννοείς. Όμως όπως θα δεις και από το πλήθος των ερωτήσεων με παρόμοιο περιεχόμενο, τελικά είναι πολύ συνηθισμένο μοτίβο συμπεριφοράς. Και πολλοί θεωρούν αυξημένης δυσκολίας τη σχέση με κάποιον/α που έχει παιδιά. Όχι όλοι όμως. Η ανωριμότητα και ο φόβος είναι μια γενικευμένη κατάσταση. Όμως κάποια στιγμή θα πετύχει.
Είναι αυξημένης δυσκολίας η σχέση με κάποιον που έχει παιδιά! Αντικειμενικά υπάρχουν ένα σωρό περιορισμοό που οι σινγκλ δεν έχουν. Αλλά τι γίνεται με όλους τους χωρισμένους πατεράδες βρε παιδιά?? Είναι πολλοί εκεί έξω! Τα παιδιά σας εσείς, τα παιδιά τους αυτοί, να πως ταιριάζετε
2# Εγώ πάλι νομίζω πως μπορείς να απαντήσεις αποστομωτικά χωρίς καν να χρειαστεί να γίνεις δυσάρεστη ευθέως, αν πολύ απλά πεις "ξέρεις οι άνθρωποι δε μοιάζουμε, σε πολλά πράγματα είμαστε διαφορετικοί, στο θέμα καφές απέξω δεν τσιγκουνεύομαι τα 2 ευρώ απλά κάνω μια εντελώς διαφορετική διαχείριση χρημάτων από εσένα ή κάποιον άλλον. Δεν είναι θέμα μιζέριας είναι θέμα διαφορετικής αντίληψης ως προς την οικονομική μου διαχείριση, διαφορετικός τρόπος που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Είναι λογικό να σου φαίνεται παράξενο αλλά αφού όλοι μας δε διαχειριζόμαστε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο ίσως δεν είναι τόσο παράξενο τελικά. Αυτό είναι οκ, έτσι, μπορούμε οι άνθρωποι να σκεφτόμαστε διαφορετικά σε πράγματα, έτσι δεν είναι?" Και ακολουθεί η απάντηση του/της που μάλλον θα είναι παραδοχή, τι να πει, δε μπορούμε, ξέρεις θα είμαστε σιαμαίοι και ταυτόσημοι όλοι, δε νομίζω να πει κάτι τέτοιο.Αν το πεις έτσι, με ευγένεια, σταθερότητα και σιγουριά, νομίζω πως θα ντραπούν να το ξανακάνουν θέμα και δε θα χρειαστεί να γίνεις δυσάρεστη. Μόνο που προυπόθεση να πετύχει είναι να πιστεύεις εσύ πρώτη πως είναι πραγματικά θέμα διαφορετικής οπτικής ως προς τη διαχείριστη των χρημάτων. Όρια με ευγένεια και κατανόηση, δύσκολο αλλά εφικτό.
Και μετά θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ρίχνει ουίσκι στον καφέ της και θα λυθεί το μυστήριο! :Ρ Άμα απολογείται για κάτι που δεν έχει λόγο ν' απολογηθεί δεν τους βλέπω σύμφωνα με τη κοινωνική μάθηση να τη μιμηθούν αλλά ότι αντίθετα μπορούν να τραβήξουν κι άλλο την όλη φάση.
Γιατί όμως είναι απολογία το να πει πως δεν ξοδεύω χρήμτατα για καφέ απέξω κάθε μέρα στο γραφείο γιατί δε σκέφτομαι όπως εσύ επειδή είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι και σκεφτόμαστε αλλιώς. Άλλο είναι εξηγώ, άλλο απολογούμαι, άλλο δικαιολογούμαι, άλλο βρίζω, άλλο απαντώ παθητικοεπιθετικά, άλλο δεν απαντώ καθόλου, άλλο ειρωνεύομαι, άλλο.... Η απολογία συνήθως κουβαλάει ενοχές, πως όντως κάνει κάτι λάθος, οπότε ναι, αν απολογογηθεί νιώθει ένοχη και εννοείται θα περάσει άλλο μήνυμα. Με ενδιαφέρει όμως να καταλάβω γιατί είναι απολογία το να εξηγήσει πως πίνω καφέ όπως όταν με όποιο κόστος επιθυμώ απλά και μόνο γιατί έτσι σκέφτομαι εγώ. Για αυτό και τόνισα πως για να πετύχει πρέπει να το πιστεύει και να είναι η ίδια πρώτα σίγουρη για αυτό που λέει.
Είναι όλοι ενήλικες( στο γραφείο) και δεν έχουν σκεφτεί ποτέ περί διαφορετικότητας; Αν ναι, με τόσα ερεθίσματα γύρω μας θα το είχαν ψυχανεμιστεί ( αν ήθελαν). Οπότε ακούγοντας το μίνι λογύδριο θα θεωρήσουν ότι απολογείται ( δεν θα δώσουν βάση στο περιεχόμενο παρά ίσως διάσπαρτα) και ότι λέει ενδεχομένως κι ασυναρτησίες. Ο κοφτός λόγος- με πίστη στον εαυτό- που δεν είναι ειρωνικός/επιθετικός/προσβλητικός αλλά σαφής και σίγουρος κάνει καλύτερη δουλειά. Αν θέσει τα όριά της στην πράξη, κάνει διάλογο με και λένε περί διαφορετικής οπτικής με όσους συγχρωτίζεται ο τρόπος σκέψης. Για να είμαι σαφής: όταν κάποιος που δεν έχει πρόβλημα εξηγεί γιατί δεν έχει πρόβλημα κάνει από καλή διάθεση ( ίσως κι αφέλεια) το λάθος να πάρει πάνω του την ευθύνη για την διευθέτησει ενός προβλήματος που απλά το βιώνει. Κάπου μέσα τους ξέρουν ότι αυτοί ψάχνονται για καταστάσεις οπότε αυτό που εξερευνούν είναι πόσο τους παίρνει. Μερικοί άνθρωποι παίρνουν την ευγένεια ως ανοχή κι ένδειξη αδυναμίας, αλλιώς θα ήταν κι οι ίδιοι ευγενικοί. :)
Καταλαβαίνω τι λες όμως έχω αντιρρήσεις. Δυστυχώς η διαφορετικότητα δεν είναι αυτονόητη για πάρα πολλούς, μπορεί να σκεφτόμαστε πάνω σε αυτή, ναι, αν ρωτήσεις κάποιον είμαστε διαφορετικοί?μπορεί να σου απαντήσει μα τι βλακεία λες, φυσικά και είμαστε διαφορετικοί και την επόμενη στιγμή ο ίδιος άνθρωπος να σου πει πχ.μα δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν να σου άρεσε αυτή η ταινία ή μα δεν καταλαβαίνω τι βρίσκεις σε αυτή την κοπέλα και την κάνεις παρέα ή μα δεν καταλαβαίνω με τίποτα όμως , γιατί αυτός σε προσέβαλλε και δεν του ανταπάντησες έτσι και έτσι (απλοικά παραδείγματα). Και εξηγείς και πάλι θα πει ναι ΑΛΛΑ εγώ πιστεύω.... Αυτό ως προς τη διαφορετικότητα και πόσο οι άνθρωποι την αντέχουν. Δεν έχει να κάνει με τον άλλον αλλά με εσένα και μόνο. Δηλαδή αν εσύ δεν απολογείσαι, ο άλλος θα καταλάβει πως δεν απολογείσαι. Τα ασυνείδητα επικοινωνούν σε βαθύ επίπεδο και ποτέ δε λένε ψέματα, ποτέ δεν εξαπατούν. Αν εσύ δεν απολογείσαι αλήθεια, θα το εισπράξει. Επίσης αν το πεις με ύφος λογύδριου και δασκαλίστικο πάλι είναι κάτι άλλο από αυτό που θέλω να πω. Έχεις δίκιο στο ότι αν εξηγήσεις παίρνεις την ευθύνη, τη δική σου και όχι τη δική τους. Η δική σου είναι να πεις πώς το βλέπεις και να βάλεις όρια. Η δική τους είναι η παιδική αυτή συμπεριφορά πεντάχρονου και η δηκτικότητα. ΟΚ. Και πάλι, αν την ευγένεια σου την πάρουν ως ανοχή και αδυναμία θα είναι γιατί εσύ νιώθεις αδύναμος/η κάπου μέσα σου. Αν όχι, επειδή όπως λες σωστά, εξερευνούν το αν τους παίρνει, θα καταλάβουν πως δεν τους παίρνει να το πάρουν έτσι. Τα όρια σου θα τα καταλάβουν αν τα θέσεις. Διαφορετική άποψη και διαφορετικός τρόπος σκέψης !
Ανία, έχω νιώσει αμέτρητες φορές τελευταία πολύ αφελής, διαπιστώνοντας πόσο έξω πέφτω σε ό,τι θεωρώ δεδομένο ότι καταλαβαίνουν οι άλλοι. Ειδικά αυτό που λες-και πίστεψε με ξέρω ακριβώς τι εννοείς- σχετικά με τη διαφορετικότητα, ελάχιστοι άνθρωποι πραγματικά αντιλαμβάνονται και αποδέχονται ότι οι συνάνθρωποι τους δεν λειτουργούν όπως οι ίδιοι. (Κι εγώ ήμουν ένας απ'αυτούς αλλά ευτυχώς μεγαλώνοντας διορθώθηκα.) Ουσιαστικά αυτό που λένε στην κοπέλα είναι "πώς τολμάς να μην κάνεις ό,τι όλοι εμείς;"Συμφωνώ και με τους δυο πάντως και να προσθέσω ότι αν κάποιος είναι τσιτωμένος γενικώς και δώσει την ζεν απάντηση που προτείνει η/ο leas, θα'χουν δίκιο να σκεφτούν ότι το τσούζει το καφεδάκι η συνάδελφος. Έχει δίκιο και η/ο leas στο ότι αν δεν απολογείσαι, δε θα εκληφθεί ως απολογία.Είχα μια συνάδελφο, με πολύ περισσότερα προσόντα από εμένα, πιο αποτελεσματική, με περισσότερες ευθύνες και πολύ μικρότερη οικονομική ανάγκη για δουλειά και παρόλα αυτά, ανεχόταν σιωπηρά να την κατακρεουργεί ψυχικά ο εργοδότης μας. Αντίθετως , την πρώτη πρώτη φορά που επιτέθηκε σ'εμένα με τη συνήθη πρακτική των προσβολών του είπα και διακόπτοντας και χωρίς να κρύψω τον εκνευρισμό μου ότι με προσβάλει και δεν πληρώνομαι για δέχομαι προσβολές, δεν το γράφει η σύμβαση μου και αν το έγραφε δε θα την υπέγραφα. Και μόνο στη σκέψη να πει κάτι τέτοιο η συνάδελφος, χρειαζόταν οξυγόνο. Για μένα πάλι ήταν εντελώς αυθόρμητο και επειδή πραγματικά παθαίνω αναφυλαξία με τις προσβολές, δεν με απέλυσε ο γλυκούλης γιατί ήταν εμφανής η αλλεργική αντίδραση του οργανισμού μου στην ηλιθιότητα του. Αντιθέτως, δε μου ξαναμίλησε προσβλητικά, μόνο ούρλιαζε λέγοντας τι θέλει, είχε τις δικές του αλλεργίες.Η φίλη της ερώτησης δεν πρέπει να νιώθει άσχημα. Το ότι η δική της επιλογή να φέρνει τον καφέ της, μπορεί να διαταράξει την ισορροπία του παίρνουμε-καφέ-απ'έξω-στο-γραφείο, λέει πολλά για το γραφείο. Για την ίδια, λέει μόνο ότι δεν είναι πρόβατο.
Για την ιστορία να πω πως είμαι η Leas και επίσης πως ήμουν και εγώ παλιά μια από εκείνους που δεν άντεχαν καθόλου τη διαφορετικότητα και άλλαξα στην πορεία της ζωής μου.
2Θα πρέπει να είναι πολύ ανιαρά στο γραφείο σας για να είναι αυτό το θέμα κουτσομπολιού. Δηλαδή όταν πεινάσουν παραγγελνουν καθε μερα από έξω; Κανείς δεν φέρνει κάτι από το σπίτι; Μήπως να περάσεις στην αντεπίθεση αντί απλά να τους κόψεις το βήχα;"Τι; Από το Zara ψωνίζεσαι; Όχι χρυσή μου δεν φοράω εγώ αυτά τα τσίτια, το δέρμα μου έχει αλλεργία στη φτήνια, άλλο οικονομία, άλλο φτήνια".
Αχ, πες τα. Μα πόσο παράλογο είναι να σε ενδιαφέρει που διοχετεύει ο άλλος τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ χρήατα; Μπορεί να τσιγκουνεύται τους καφέδες αλλά να απολαμβάνει ακριβά αρώματα, ή μια οικογένεια να τσιγκουνεύεται ταξίδι στο εξωτερικό αλλά να απολαμβάνουν φαγητό σε παραθαλάσσιο εστιατόριο κάθε κυριακή. Ή μπορεί απλά να κάνει οικονομία γιατί ηδονίζεται να βλέπει το λογαριασμό του στην τάπεζα να αυξάνεται βρε αδερφέ.
Εντύπωση μου κάνουν αυτά που λέτε για το Zara, εγώ έχω την εντύπωση πως έχει πλέον και καλή ποιοτητα και ωραία ρούχα, αλλά έχει ανεβάσει τις τιμές, οπότε δεν το βάζω στην ίδια κατηγορία με τα υπόλοιπα. Το έχω στο μυαλό μου σε καλύτερη θέση από το H&M (το οποίο έχει πολλές διάφορες σειρές ρούχων, κάποιες με καλή ποιότητα αλλά και κάποιες που είναι ξεσκονόπανα). Το H&M βασικά εγώ το έχω χρυσώσει, αλλά αντικειμενικά το θεωρώ φτηνιάρικο, το ίδιο και το Primark, που όμως είναι εξευτελιστικά φτηνό οπότε δεν πειράζει η μέτρια ποιότητα (μακάρι να έρθει επιτέλους και Ελλάδα).Τέλος Bershka, Stradivarius και Pull&Bear αν έχεις περάσει τα κάτι-teen, κατά 90% δε φοριούνται ούτε σαν νούμερα ούτε σαν σχέδια. (Πολύ μου αρέσει η ανάλυση που κάνουμε αν και δεν ξέρω αν είναι τοποθέτηση προϊόντων στη στήλη κι αν είναι σωστό!)
(Η ζάρα μαγαζάρα έχει τσιμπήσει λιγουλάκι τις τιμές τα τελευταία χρόνια, φτήνια δεν τη λες - τι να πούμε κι εμείς οι φτωχές που σηκώνουμε το πράιμαρκ δηλαδή.) Κατά τα άλλα ωραία το είπες!
Στην Ελλάδα και δει στην πόλη μου, τα πιο εξευτελιστικά φθηνά είναι στο Lidl και στο Bershka, αλλά καί τα 2 έχουν μωρουδιακά νούμερα, δεν ξέρω κάποιον πάνω απο 13 χρονών που να χωράει. Pull & bear και Stradivarius επίσης εφηβικά, οπότε μας μένει το Zara. Δεν λέω H&M γιατί καμια φορά φέρνει και καλή ποιότητα και δεν θα της βγει η ειρωνία : ))
#3 δε θ'αλλάξει η μαμά σου δυστυχώς. Ίσως μετά από χρόνια κι αν εντωμεταξύ δεν έχει καταστρέψει εντελώς όλες τις γέφυρες να μαλακώσει. Έχω κι εγώ αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση. Στη δική μου περίπτωση ήταν πιο μοιρασμένη η ευθύνη αλλά πάντως η μητέρα μου εξακολουθεί να μη βλέπει τις υποχωρήσεις της νύφης μου. Μόνο τα στραβά. Τι παρακλήσεις να μη με φορτώνει με θυμό για τη νύφη μου, τι εξηγήσεις πως είναι απλά διαφορετικός άνθρωπος η μαμά μου δεν καταλαβαίνει τίποτα. Μόνο με το εγγόνι της μαλακώνει. Βλέπεις είναι κι ο αδερφός μου μεγάλη της αδυναμία και δεν μπορεί να του βρει ούτε ένα ελάττωμα. Εσύ να σταθείς όπως είσαι δίπλα στον αδερφό σου αν οτιδήποτε πάει στραβά να εχει ο άνθρωπος που να στραφεί γιατί στη μάνα σου δεν το βλέπω. Κι εύχομαι η στάση της μαμάς σου να μην επηρεάσει το ζευγάρι. Η αύριο μεθαύριο εσένα.
#1 "Φταίει η αριθμητική διαφορά, ότι οι γυναίκες είμαστε περισσότερες;"Πω, ειλικρινά τόσα χρόνια διαβάζω ά,μπα, είναι απο τις λίγες φορές που φώναξα μόνη "ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ". Καλέ ναί, είμαστε περισσότερες γι αυτό τρέχουμε να καπαρώσουμε όποιον ελεύθερο άντρα βρούμε, γιατί τελειώνουν σιγά-σιγά. Δεν φτάνουν για όλους!Κορίτσια τρέξτε να προλάβετε!
Εδώ ο άλλος τις προάλλες έλεγε τον πόνο του σε άλλη στήλη "τώρα που ΓΙΝΟΝΤΑΙ [πρόσεξε] περισσότεροι gay ευτυχώς θα μείνει και λίγος γυναικόκοσμος να κοιτάξει κι εμάς τους καψερούς"...#nosalvation
#2Πρήχτες συνάδελφοι. Μη ασχολείσαι καλή μου. Ότι κ να κάνεις κάτι θα έχουν να πουν . Εχω ένα συνάδελφο που παίρνει πάντα καφέ απέξω και του την λένε επίσης συνέχεια "μπα τόσα λεφτά έχεις; πάλι απέξω΄". Πάτα το mute και μην δίνεις σημασία. Για καλύτερα αποτελέσματα ρούφα με πολύ θόρυβο τον καφέ και κάνε και γαργάρα πριν καταπιείς. Έτσι δεν θα ασχολούνται με το από πού τον παίρνεις αλλά με το πώς τον πίνεις :)
Χαχαχα, πολύ γέλασα με τον αντιπερισπασμό,TGProject, να'σαι καλά! Αγαπητή 2, μη μασάς καθόλου, ξέρεις τί σου γίνεται και αυτό έχει σημασία. Πιες τον καφέ ΣΟΥ όπως γουστάρεις εσύ και πες κι ένα "αααχ, τον έφτιαξα όπως τον ήθελα και τώρα τον απολαμβάνω, αααϊ"!! Οχι θα κάτσεις να σκάσεις!
#2 αγαπητή φίλη οι συνλαδελφοί σου σε σχολιάζουν κι ο μόνος τρόπος νομίζω να το σταματήσεις ειναι ευθέως να δείξεις το παράπονό σου. Να πεις, καθίστε ρε παιδιά υπάρχει κάποιος λόγος που με λέτε τσιγκούνα; σταμάτα να δέχεσαι κεράσματα ακόμη κι αν κερνάς κι εσύ γιατί αυτοί θα θυμούνται μόνο το κέρασμα που δέχτηκες. Και πολύ σοβαρά να πεις πως παιδιά εμένα δεν με παίρνει για δύο καφέδες τη μέρα έξω. Απλά και ξάστερα. Το έχουμε ζήσει οι περισσότεροι από τη μία ή την άλλη πλευρά. Δεν είναι ντροπή.
Και να την παίρνει να ξοδεύει, αν δε θέλει δεν θέλει. Δεν είναι οτι βγαίνουν μετά τη δουλειά και αυτή δεν πηγαίνει και την περνάνε για ακοινώνητη, ή ότι πάει μαζί τους αλλά δεν παίρνει τίποτα λόγω τσογκουνιάς (όπως μια παλιότερη ερώτηση). Τον παραγγέλνουν τον ρημάδη τον καφέ και συνεχίζουν τη δουλειά τους. Πραγματικά είναι κάτι που δεν τους αφορά και δε θα έπρεπε κιόλας.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Μακάρι να λειτουργούσαμε πάντα σωστά. Επειδή όμως δεν το κάνουμε τους λες αυτό που θα καταλάβουν. Δεν είναι τέρατα. Κανονικοί άνθρωποι που δυστυχώς φέρονται άσχημα. Αλλά έχεις δίκιο. Απόλυτο.
#6'Ισως λίγο πιο ouch η απάντηση από όσο εγώ θα έδινα στη φίλη, αλλά φυσικά η στήλη γράφεται από την οικοδέσποινα. Πάντως μήπως επειδή δεν προχωράει το σεξ δεν κάθονται και για το παραπάνω; Άμα τους κόβεις εξ αρχής, πώς θα πάει παρακάτω;
#5Αχ λέω κάτι συχνά και γίνομαι δυσάρεστη. Θα το ξαναπώ με το ρίσκο να με μαυρίσετε. Άντρας που λαμβάνει free sex και δεν επιστρέφει να πάρει κι άλλο τέτοιο (εφόσον δεν του κόπηκε το πουλί στο μεταξύ), ε, δεν πέρασε και καταπληκτικά. Όχι ότι έχει κάποια τεράστια σημασία στην δική σας ανταπόκριση (εσείς περάσατε καταπληκτικά άραγε; μάλλον όχι) αλλά το λεω μπας και εξηγηθεί ένα "ανεξήγητο" μυστήριο. Και δεν κατανοώ γιατί το τρυφεροί-ευγενικοί-ενθουσιώδεις θεωρείται κάποια ένδειξη για κάτι παραπάνω. Πώς έπρεπε να προσεγγίσουν δηλαδή μια γυναίκα; Να την πιάσουν από το μαλλί να την σύρουν στην σπηλιά για να την βιάσουν;
#1Kαλέ επειδή έχει γίνει βίωμα, πεποίθηση, δόγμα ότι ο κύριος κι Ιερός (πρόσεξέ το αυτό!) σκοπός της γυναίκας είναι να γίνει μάνα! Κι επειδή μάνα υποτίθεται γίνεσαι πριν σε πάρουν τα χρόνια (ενώ -υποτίθεται πάλι- πατέρας μπορείς να γίνεις κι όταν το πουλί σου θέλει βίντσι για να σηκωθεί να επιτελέσει τα στοιχειώδη) γι'αυτό και μόνον αυτό επικρατεί η άποψη ότι ο άντρας είναι μια χαρά στα 40 για γάμο ενώ η γυναίκα όχι. Τρίχες λέω εγώ κι έχω και παιδιά...
#6 Συμφωνώ απόλυτα με τη συμβουλή της Αμπα και τώρα μου' ρθε και μια ανάλογη ιστορία στο περιβάλλον μου: έχουμε έναν φίλο στην παρέα που ξανασυνάντησε και βγαίνει με μια παλιά του γνωστή, πλέον χωρισμένη από άσχημο γάμο με παιδί. Όπως λες, πολύ σέξι, την πλησιάζουν πολλοί, αλλά μετά μην τους είδατε και η κοπέλα (κοντά στα 40) πληγώνεται γιατί (με δικά της λόγια σε μένα) ''τι ζητάω; Έναν άντρα να είναι δίπλα μου, να τον φροντίζω, να με παντρευτεί, έχω τόσα να δώσω''. Πρόσεξε ''έναν άντρα'' οποιονδήποτε δηλαδή, ο φίλος μας είναι σαν απλώς να βρέθηκε εκεί, καλός φαίνεται μωρέ, ας τον τσακώσουμε. Ε, ως απλοί παρατηρητές, θα σου πω ότι και να μην το'λεγε αυτό σε μένα (γιατί οι άλλοι δεν το ξέρουν πχ) κάνει μπαμ ότι ψάχνει για γάμο και πατέρα για το παιδί της. Ναι, κάνει. 4 μήνες μόνο και προσποιείται οικειότητα που δεν υπάρχει φέρνοντας τον σε δύσκολη θέση (λέγοντας πχ 'μια οικογενεια είμαστε' και εχει δει το παιδι της δυο φορες), προσποείται ότι την ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα μ'αυτόν (έρχεται σε διαφορα ιδιαιτερα χομπυ που κανουμε ολοι μαζι με ολοφανερα ψευτικο ενδιαφερον και γλυκερη συμπεριφορα), κάνει υπερπροσπάθεια όταν βγαίνουμε όλοι μαζί να του δείξει 'κοίτα πόσο καλά τα πάω με τους φίλους σου' χωρίς όμως να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον και πίστεψε με, αυτό το ψεύτικο βγάζει μάτι - και έχε υπόψη σου ότι μπορεί να μη φαίνεται εδώ αλλά είμαστε καλοπροαίρετοι άνθρωποι, απλώς πλέον είναι τόσο εμφανής ο τελικός της στόχος κι εμείς, αλλά και ο φίλος μας!, τόσο κομπάρσοι στην προσπάθεια της να 'κλείσει τη συμφωνία' που πραγματικά γίνεται απωθητική. Ο ίδιος ενώ τη γούσταρε πολύ αρχικά, δεν το πήγαινε μόνο για σεξ δηλ, τώρα έχει αρχίσει και απομακρύνεται και το κρατάει στο σεξ, γιατί δεν θέλει να γίνει ''σωτήρας'' κανενός - κανείς δεν θέλει. Για μένα, το έχασε όταν φάνηκε ότι αυτό θέλει μόνο, να γίνει κυρία του κυρίου, ενώ αν καθόταν να δει 'ταιριάζω μ'αυτόν τον άνθρωπο; μου κάνει εμένα;κάνει για να τον φέρω σπίτι μου, στο παιδί μου;' δηλαδή έδινε και λίγη αξία στον ίδιο της τον εαυτό, τότε θα της έδινε και ο φίλος.
''τι ζητάω; Έναν άντρα να είναι δίπλα μου, να τον φροντίζω, να με παντρευτεί, έχω τόσα να δώσω''. Πηγή: www.lifo.grΕ λοιπόν το λένε (χωρίς το "να με παντρευτεί" ενδεχομένως) ΟΛΕΣ οι ηλικίες!!! Και το πιστεύουν κιόλας. Όποιος διαβάζει Εξομολογήσεις το βρίσκει τουλάχιστον μια φορά ημερησίως. Μην σου πω και τρεις. Το δε μόττο "έχω τόσα πολλά να δώσω"...το βρίσκω παντελώς ανώριμο κι επιφανειακό κι επίσης ανακυκλώνεται αβέρτα κουβέρτα. Δηλαδή τι είναι αυτά τα πολλά; Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Καμμιά έπαυλη στα πέριξ της Μονεμβάσιας με τον μπάτλερ περιλαμβανόμενο; Γονίδια IQ 168 στους πιθανούς απογόνους; Σεξ που θα αναστενάζουν όχι μόνον τα μπετά αλλά κι η λιθοσφαιρική πλάκα της απέναντι ηπείρου; Ομορφιά που κόβει την ανάσα και κάνει μικρά παιδιά να χαμογελούν ακατάσχετα χωρίς λόγο; Οικονομική διαχείριση επιπέδου Lloyd's και άνω; Στυλιστική συμμετοχή στο λουκ του άλλου εφάμιλλου της Diana Vreeland; Συμβουλές και φροντίδα υγείας/fitness ώστε να μην χρειαστεί ποτέ ξανά νοσοκομείο; Αισθητική αγωγή και κοινωνικοπολιτική παιδεία που είναι σαν να βγάζεις δέκα πανεπιστήμια; Οικιακή φροντίδα "κάνω τα τζάμια αόρατα" 365 μέρες το χρόνο και δεν τρέχει κάστανο;Τι επιτέλους εις το όνομα του Τουτάτι;Αυτά είναι χειροπιαστά πράγματα που πράγματι μπορεί να βελτιώσουν την ζωή του άλλου και είναι ατού (ως κι υπερατού! σιχαίνομαι το καθάρισμα) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της "σχέσης". Αντίθετα εκείνοι που το λένε αυτό το "έχω τόσα να δώσω" εννοούν ότι τελικά έχουν να δώσουν:1.ερωτική αποκλειστικότητα (το παρουσιάζουν σαν να είναι κάποιο κατόρθωμα για το οποίο αξίξουν δαφνοστεφανωμένο αμφορέα)2.πιεστικό ενδιαφέρον εκπεφραζόμενο σε τηλέφωνα-μηνύματα-στενό μαρκάρισμα-απαιτήσεις αυτοκόλλητης ζωής ώστε να αποδεικνύεται ανά πάσα στιγμή πως δεν έχουν τίποτα άλλο από τα παραπάνω να προσφέρουν... Φυσικό επόμενο είναι ότι κάποιος που βλέπει μια τόσο μεγάλη αγωνία να "συντροφιαστεί" κάποιος/κάποια χωρίς να είναι καν σαφής ποιά είναι τα πλεονεκτήματα που θα φέρει στη σχέση απομακρύνεται. Δεν νιώθει "ιδιαίτερος". Νιώθει ένας από τους πολλούς. Ένας οποιοδήποτε που κι από αυτόν ζητάνε βασικά ερωτική αποκλειστικότητα και μηνυματάκια και θεωρούν ότι όλα τα άλλα θα ταιριάσουν μαγικά μόνα τους (δήθεν επειδή ο αιτών είναι πάρα πολύ ολιγαρκικής και "τι ζητάω μωρέ") Όλοι όμως θέλουν να νιώσουν ξεχωριστοί. Ερωτεύσιμοι. Ποθητοί. Μεγαλειώδεις. Αντικείμενα θαυμασμού. Μικροί θεοί. Στο τέλος τέλος της γραφής η σχέση οφείλει να έχει συστατικά μέρη που χρησιμεύουν το ένα στο άλλο. Που βοηθούν να καλυτερέψει η ζωή τους.
#2 Η εντύπωση μου απόν αυτά που γράφεις είναι πως τόσον καιρό δεν έχεις πει ξεκάθαρα: "Πρέπει να κάνω οικονομία, κι αν παίρνω κάθε μέρα καφέ απ' έξω φεύγουν 40-50 ευρώ το μήνα που είναι ένα περιττό έξοδο, οπότε προσπαθώ να μην παίρνω κάθε μέρα". Όχι ότι τους αφορά (μην το βλέπεις σαν υποχρέωση σου να δικαιολογηθείς), αλλά αν το εξηγήσεις μια φορά καθαρά και ξάστερα όπως το εξήγησες σε εμάς, νομίζω πως δε θα σου ξαναπούν τίποτα. Επιπλέον, να μη δέχεσαι κεράσματα, ακόμη κι αν τα ανταποδίδεις. Αν αποφασίσεις να πάρεις καφέ, πάντα να τον πληρώνεις για να μη δίνεις δικαίωμα να λένε πως το κάνεις από τσιγκουνιά.
#2# Να τους πεις το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν διάβασα την ερώτησή σου: "Πω πω, πόσο μίζερες και φτωχές πρέπει να είναι οι ζωές σας για να ασχολείστε τόσον καιρό με το εάν παραγγέλνω εγώ καφέ..." Εγγυημένο τάπωμα!
Έλα βρε. Το θέμα δεν είναι να τους ταπώσει ούτε να τους πικράνει. Το θέμα είναι να συνυπάρξει χωρίς κακία και να τους δώσει να καταλάβουν πως η συμπεριφορά τους την πληγώνει. Τέτοιο τάπωμα κάνεις σε ανθρώπους που δε θα ξαναδείς
Mάλλον δεν έχεις βιώσει επαγγελματική "αγέλη" γι'αυτό και η απάντηση σου.Αν τους δείξει ότι πληγώνεται από τη συμπεριφορά τους θα της κάνουν χειρότερα.Τα λόγια της πρέπει να είναι κοφτά και να μιλήσει με έντονο και σοβαρό ύφος.Σε αυτή τη κατάσταση κάποιος θα στεναχωρεθεί αλλά τουλάχιστον όχι η κοπέλα αλλά αυτοί που πρέπει.#4 Μην δείξεις αδύναμια ούτε οτι πληγώνεσαικοπέλα μου.Κοφτές σοβαρές κουβέντες.
Από την απάντησή μου έβγαλες το συμπέρασμα πως δεν γνωρίζω τι σημαίνει επαγγελματική αγέλη κι όχι πως μπορεί να τη χειρίζομαι διαφορετικά. Μονοδιάστατη η οπτική σου. Δουλεύω τα τελευταία είκοσι χρόνια σε περιβάλλοντα διαφορετικά που περιελάμβαναν από δύο έως πενήντα άτομα. Είμαι πολύ περήφανη για τον τρόπο που χειρίζομαι τις "αγέλες". Ο λόγος είναι πως δεν τις φοβάμαι. Τις ξεσκεπάζω και τις κάνω μα μην έχουν λόγο ύπαρξης χωρίς ταυτοχρόνως να μαλώνω.
Προσωπικά σε αντίστοιχη περίπτωση θα έκανα εντελώς άλλο πράγμα (δεν ξέρω αν θα ήταν το καλύτερο αλλά το καταθέτω ως πρόταση).Χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ να δικαιολογηθώ ή να εξηγήσω για το αν παίρνω ή δεν παίρνω καφέ θα έφερνα στο γραφείο τακτικά κάποιο βούτημα ή σακουλάκια γίγας καραμέλες ή σπιτικό κέηκ (μηδαμινό έξοδο να φτιαχτεί) για να πάρουν όλοι. Θα το έλεγα ότι είναι όλοι ευπρόσδεκτοι να τα μοιραστούν με τον καφέ. "Για το γραφείο". Στοίχημα ότι θα κόβονταν και τα σχόλια "τσιγγούνα" και δεν θα τους πήγαινε καρδιά κατόπιν να κουτσομπολεύουν. (Μπορεί να κουτσομπόλευαν την επιλογή γλυκού ή την ζαχαροπλαστική μου δεινότητα σε αυτή την περίπτωση αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και hestikamen στην τελική. Άμα είναι τόσο γαϊδούρια η γαϊδουριά τους ας φανεί περίτρανα.)