Στο σημερινό «Α μπα»: το καλό το μάτι

Στο σημερινό «Α μπα»: το καλό το μάτι Facebook Twitter
220

Το "Α μπα" θα λείψει για 20 μέρες με άδεια μητρότητας  :)


__________________
1.


Α μπα, σε θαυμαζω και θα ηθελα πολυ να μου πεις την αποψη σου. α) Γιατι φοβομαστε την αλλαγη ακομα και αν ξερουμε οτι θα βελτιωθει η ζωη μας, οτι το αποτελεσμα θα ειναι θετικο; β)Και η σχεση φτανει στο σημειο οπου εχει φυγει ο ερωτας, ομως τον αγαπας σαν ανθρωπο. Τι κανεις; Χωριζεις; γ)Γιατι ορισμενοι προτιμουν να κανουν ενα γαμο με κινητρο την οικονομικη αποκατασταση και οχι την καρδια; Ενας γαμος που βασιζεται στο χρημα μπορει να κρατησει για παντα;
-Σκεφτικος

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Α) Αυτό είναι θέμα επιστημονικό, σου προτείνω να διαβάσεις αυτό όπου υπάρχει το εξής απόσπασμα:


«οι άνθρωποι έρχονται στον κόσμο με ένα πάθος για έλεγχο, φεύγουν από τον κόσμο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και η έρευνα δείχνει ότι όταν χάνουν την δυνατότητα ελέγχου σε οποιαδήποτε φάση της ζωής τους, γίνονται δυστυχισμένοι, αβοήθητοι, και χάνουν την ελπίδα τους». Δεν υπάρχει αλλαγή που εξασφαλίζει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό, αλλά και να υπήρχε, σηματοδοτεί μια περίοδο προσαρμογής που έχει τον κίνδυνο (ή την βεβαιότητα) απώλειας του ελέγχου.


Β) Ο έρωτας δεν είναι κάτι που εξασφαλίζει την ευημερία μιας σχέσης. Δεν είναι κάτι ιερό που αν χαθεί φέρνει σε κίνδυνο ένα ζευγάρι. Δεν ξέρω τι εννοείς εσύ όταν λες ότι «έχει φύγει ο έρωτας, 'ΟΜΩΣ' αγαπάς τον άνθρωπο. Η αγάπη είναι σαφώς πιο ισχυρό και μόνιμο συναίσθημα. Φοβάμαι ότι αν θεωρείς τον έρωτα χαμένο, και την αγάπη κατώτερη (εξ'ου το 'όμως') τότε ούτε έρωτας υπήρξε, ούτε υπάρχει τώρα αγάπη. Αν αγαπάς, δεν θέλεις να χωρίσεις. Χωρίζεις αν υπάρχουν προβλήματα συνεννόησης, προβλήματα στη σχέση, θέματα εξουσίας, διαφορές χαρακτήρα, και τα λοιπά.


Γ) Το «προτιμούν» ισχύει αν είχαν πρόταση και για τα δύο. Μπορεί για κάποιον να ήταν ο γάμος από συμφέρον η μόνη λύση. Η οικονομική αποκατάσταση δεν είναι κάτι ασήμαντο που μπορεί κανείς να παραβλέψει για να διαλέξει την «καρδιά», αν και εφόσον προκύψει και αυτή. Είναι θέμα επιβίωσης. Για να κρατήσει ένας γάμος για πάντα αυτό που χρειάζεται είναι να μην θέλει κανείς από τους δύο να χωρίσει, και μπορεί να έχει οποιονδήποτε προσωπικό λόγο για να μην το θέλει.


__________________
2.

όταν μια κοπελα είναι παντρεμενη και σπαει ο διαολος το ποδαρι του..και κανει σεξ με μια άλλη γυναικα,ετσι για την εμπειρια,ειναι κερατο? είναι απιστια?
- Αγγελικη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, ε; Μεγάλη ατυχία την βρήκε αυτή την κοπέλα. Κοίτα να δεις τι μπορείς να πάθεις στα καλά καθούμενα.


Για το αν είναι απιστία, θα έλεγα στην κοπέλα να ρωτήσει τον άντρα της. Τι πιστεύει ότι θα πει άραγε;


__________________
3.


Γειά σου α, μπά μου και συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Σε διαβάζω εδώ και καιρό με μεγάλη ευχαρίστηση κάθε πρωί. Με αφορμή μιά ιστορία, θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση που έχω καιρό. Είμαστε και οι 2 στα 26 και αυτός χώρισε μόλις από μία 4ετή σχέση από απόσταση. Χωρίσανε επειδή εκείνη ήθελε να το πάνε πιο σοβαρά (συγκατοίκηση) ενώ εκείνος όχι. Μετά από 1 μήνα από το χωρισμό τους, γνωριστήκαμε, αρέσαμε ο ένας στον άλλον, κάναμε σεξ και από τότε (εδώ και 2 μήνες) έρχεται κάθε 10 μέρες στην πόλη που μένω για να με βλέπει (2 ώρες απόσταση). Όταν έρχεται μένει σπίτι μου 2-4 μέρες (ανάλογα με το πόσο του επιτρέπει η δουλειά του)και περνάμε πάρα πολύ ωραία. Περνάμε ίδιο χρόνο μέσα και έξω από το σπίτι, μου φέρεται τέλεια και όταν δεν είμαστε μαζί μιλάμε κάθε μέρα. Παρόλα αυτά, ενώ είμαστε σαν να έχουμε σχέση, μου είπε ότι δεν είχε φανταστεί ότι θα κάνει σχέση τόσο γρήγορα, και ότι δεν θέλει σχέση. Δεν θέλει αποκλειστικότητα. Τον ρώτησα πώς γίνεται να του αρέσω και να μην ζηλεύει αν πάω με άλλον και μου είπε ότι στο μυαλό του έχει βάλει τη σκέψη ότι δεν είμαστε μαζί και ότι αν αρχίσει να σκέφτεται έτσι και άρα να ζηλεύει, θα είναι σαν να είμαστε μαζί που δεν το θέλει, και άρα το αποφεύγει. Μετά από 2 μήνες, εμένα μου αρέσει πολύ, αλλά δεν βλέπω να πηγαίνει κάπου και άρα σταμάτησα να επιδιώκω να μιλάμε όταν δεν είμαστε μαζί, να είμαι γλυκούλα (παλιά λέγαμε σου λείπω-μου λείπεις κτλ) ή να επιδιώκω να βρεθεί χρόνος να βρεθούμε και του είπα αν είναι να μην είμαστε μαζί-μαζί, ας μην μιλάμε και τόσο. Και σταματήσαμε να μιλάμε τόσο.
Η ερώτησή μου είναι, πόσο μπορεί κανείς να προσπαθήσει σε τέτοιες περιπτώσεις, ελπίζοντας ότι ο άλλος θα αλλάξει γνώμη για τη σχέση; Εννοώ, εγώ τώρα το άφησα και το ίδιο έκανε και εκείνος και τελικά θα το αφήσουμε συνολικά και οι 2 έτσι όπως πάει. Ενώ, αν το είχα προσπαθήσει περισσότερο ίσως και σιγά σιγά να είχαμε έρθει πιο κοντά, ακόμα και αν ήταν ψυχοφθόρο για ένα διάστημα;
- παπακι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ανάποδα πάει. Αφού απομακρύνθηκες και δεν ίδρωσε το αυτί του, τότε εννοούσε απολύτως αυτά που σου έλεγε.


__________________
4.

Αγαπητή Λένα καλησπέρα! Έχω έναν προβληματισμό, πάνω στον οποίο θα με ενδιέφερε πολύ η γνώμη σου.
Υπάρχει ένας τύπος στη ζωή μου, με τον οποίο κάνουμε παρεούλα και σεξ (δεν ξέρω αν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελεύθερη σχέση, γιατί η επαφές μας είναι κάπως αραιές) και με τον οποίο έχουμε ξεκαθαρίσει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν ενδιαφερόμαστε για κάτι σοβαρό, ούτε μας απασχολεί κάποια αποκλειστικότητα. Έχουμε δε συζητήσει αρκετά για το πώς κινούμαστε στη ζωή μας στον ερωτικό τομέα, τις εμπειρίες μας, τα θέλω μας κλπ.
Την πρώτη φορά που κάναμε σεξ, ήμασταν στο σπίτι μου. Όταν ήταν η ώρα να φύγει και μάζευε τα πράγματα του, παρατήρησα ότι έχει αφήσει το κουτί με τα προφυλακτικά πάνω στο γραφείο μου, οπότε του λέω «αυτά δεν θα τα πάρεις;» και εκείνος μου λέει «δεν τα χρειάζεσαι;». μετά του λέω «τι να κάνω;» «ε, δεν ξέρω, μπορεί να βλέπεις και κάποιον άλλον». Και όλα αυτά σε πολύ χαλαρό τόνο, και από όσο αντιλήφθηκα χωρίς διάθεση ξινίσματος, ειρωνείας, ή κάτι τέτοιο από μεριάς του. Ίσα ίσα, μάλλον ήταν λίγο στην πλάκα. Δεν με απασχόλησε αρνητικά. Θα έλεγα μάλιστα ότι από αυτό το σχόλιο δείχνει ότι θεωρεί πως αφού δεν έχουμε κάτι σοβαρό, είναι πολύ λογικό να βρίσκομαι και με άλλα άτομα, πράγμα το οποίο θα έκανα, αν υπήρχε και κάποιος άλλος που να με ενδιαφέρει και το θεωρώ επίσης απόλυτα φυσιολογικό. Δεν νομίζω ότι εδώ κάνω κάποιο λάθος.
Συζητώντας ανεξάρτητα με δύο φίλες το περιστατικό αυτό άρχισα να προβληματίζομαι. Και εξηγώ γιατί. Και οι δύο κοπέλες μου είπαν το ίδιο πράγμα, ότι αν τους το έλεγε κάποιος αυτό θα τσαντίζονταν πολύ και μάλλον θα έκαναν φασαρία. Τις ρώτησα γιατί και μου είπαν κάτι του στυλ «έλλειψη σεβασμού» και δεν προχώρησαν πιο πέρα να μου εξηγήσουν τι εννοούν, ειδικά όταν τους είπα εγώ πώς το βλέπω σαν γεγονός. Ωραία, σαν αστείο μπορεί να είναι κάπως χοντροκομμένο, αλλά πρόκειται για μια κατάσταση που ξέρουμε και οι δύο συμμετέχοντες ότι θα μπορούσε να συμβαίνει και δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα με αυτό. Ούτε κάποιος τόνος ειρωνείας υπήρχε. Έχω την αίσθηση ότι αυτό που προσπαθούν να μου πουν οι φίλες μου είναι ότι ο τύπος με αυτό είναι σαν να με είπε π***να. Δεν μπορώ να το δω έτσι σε καμία περίπτωση. Υπάρχει όντως κάτι που δεν βλέπω; Ή είναι απλά ότι οι φίλες μου αυτές, που κάνουν αποκλειστικά μονογαμικές σχέσεις και σεξ θα έκαναν μόνο σε σοβαρή σχέση γιατί θέλουν να έχει και κάτι βαθιά πνευματικό, βλέπουν σαν κάποιου είδους προσβολή προς την ηθική μου, γιατί ως γνωστόν, μια γυναίκα ακόμα κι αν κάνει ελεύθερη σχέση πρέπει να είναι πιστή και κολοκύθια τούμπανα;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου, εύχομαι όλα να σου πηγαίνουν καλά!
- εγώ φταίω?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Απλά οι φίλες σου το βλέπουν έτσι όπως το βλέπουν για τους λόγους που αναφέρεις. Ο ορισμός της ελεύθερης σχέσης είναι ότι δεν υπάρχει αποκλειστικότητα, άρα, αφού δεν υπάρχει αποκλειστικότητα, είσαι ελεύθερη να γνωρίσεις και άλλους, και ήταν ευγενικό εκ μέρους του που σου άφησε το υπόλοιπο κουτί. Δεν μου φαίνεται καν χοντροκομμένο το αστείο, δε νομίζω άλλωστε ότι το είπε για αστείο. Πολύ σοβαρά το είπε.


Δεν χρειάζεται να χαρακτηριστεί «ελεύθερη σχέση» αυτό που συμβαίνει βέβαια, είναι σαφές αυτό που έχετε έτσι κι αλλιώς: παρεούλα και σεξ, αραιά και που, χωρίς αποκλειστικότητα. Εφόσον είσαστε και οι δύο σύμφωνοι με τους όρους, δεν υπάρχει λόγος να παρεξηγηθεί κανένας. Οι φίλες σου πάσχουν από εσωτερικευμένο μισογυνισμό. Το ξέρεις, φαντάζομαι.

__________________
5.

Του είπα από την αρχή ότι δε θέλω σχέση, επέμενε, τα φτιάξαμε γιατί μου άρεσε. Μου έχει πει σ'αγαπώ, ότι θέλει να με παντρευτεί κλπ ενώ από την αρχή του είπα ότι δεν πρόκειται να ακούσει τέτοια πράγματα από εμένα. Η απάντηση του; "Τα νιώθεις κι εσύ, αλλά πιστεύω ότι είσαι άνθρωπος που δεν μπορεί να εκφραστεί". Ε μετά εγώ φταίω; Τουλάχιστον ήμουν από την αρχή ξεκάθαρη, άλλο αν αυτός δε θέλει να καταλάβει αυτά που του λέω. Είμαι εγώ η κακιά της υπόθεσης ή αυτός ο βλάκας;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ακούμε την αρχαία αυτή ιστορία από την άλλη πλευρά. Μόνο που του είπες ότι δεν θέλεις σχέση, και τελικά έκανες σχέση. Γι'αυτό το λόγο αυτός πιστεύει ότι μπορεί να μην λες ότι τον αγαπάς, αλλά μπορεί τελικά να τον αγαπάς. Έχασες την αξιοπιστία σου και έχεις δημιουργήσει κακό προηγούμενο. Αν ισχύει ότι αυτός σε αγαπάει και θέλει να σε παντρευτεί και εσύ είσαι σίγουρη ότι δεν θέλεις τίποτα από τα δύο, πρέπει να αποχωρήσεις, γιατί αλλιώς ναι, είσαι η κακιά της υπόθεσης.


__________________
6.


Άκου τώρα και τον δικό μου προβληματισμό. Μόλις χώρισα, πριν κάνα δυο βδομάδες δηλαδή. Ήμασταν μαζί 1.5 χρόνο, αγαπιόμασταν πολύ, είχαμε πολύ καλή επικοινωνία, απλά το θέμα έκανε τον κύκλο του, βαρεθήκαμε, θέλαμε άλλα πράγματα και καλώς ή κακώς έληξε το θέμα. Μέσα σε 3 μέρες από τον χωρισμό εγώ γνωρίζω άλλον. Νέος ενθουσιασμός, έρωτας, παιχνίδι, φλερτ, πολύ καλό σεξ, πράγματα που μου έλειπαν εδώ και καιρό λόγω του ότι με τον πρώην τους τελευταίους μήνες είχαμε αρχίσει να βαριόμαστε και ούτε επιθυμία για σεξ δεν είχαμε. Τέλος πάντων, στο δια ταύτα. Θεωρείς φυσιολογικό να χωρίσω από έναν μεγάλο έρωτα και πρώτη μου σχέση και να βρω αμέσως άλλον; Ή μάλλον να το διατυπώσω καλύτερα, είναι πιθανό να δομηθεί κάτι όμορφο με τον άλλο ή είναι το rebound μου μετά τον χωρισμό; Δε θέλω να τον εκμεταλλευτώ και να τον πετάξω σαν στυμμένη λεμονόκουπα, γιατί είναι και ρομαντικό παιδί και γενικά δεν είμαι αυτού του στυλ (του να εκμεταλλεύομαι ε) απλά κάποιες φορές σκέφτομαι τον πρώην με νοσταλγία και αγάπη κυρίως λόγω του ότι ήταν μια συνήθεια και ένας πολύ καλός φίλος για μένα. Είμαι μια γυναίκα αράχνη (sic) και εκμεταλλεύτρια ή είναι φυσιολογικός όλος αυτός ο ορυμαγδός συναισθημάτων; Είμαι 21 αν αυτό έχει σημασία.

ΥΓ. Μάλλον μέχρι να απαντήσεις θα έχω βρει την άκρη μου, αλλά με ενδιαφέρει η γνώμη σου.
- Φαμ φατάλ (λολ)


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πρόσεχε πολύ μην πιστέψεις στα σοβαρά ότι είσαι φαμ φατάλ, ότι είσαι εκμεταλλεύτρια και γυναίκα αράχνη και όλα αυτά, αν και νομίζω ότι είναι αργά, τα έχεις ήδη πιστέψει. Δεν ήταν στο χέρι σου αυτό που έγινε, ήταν ένα μεγάλο μέρος συγκυρίας. Μη νομίζεις ότι έτσι θα είναι πάντα η ζωή σου και ότι αυτά είναι στον έλεγχό σου. Ναι έχει σημασία ότι είσαι 21 γιατί ούτε εκείνος ήταν μεγάλος έρωτας, ούτε αυτός θα είναι. Δεν συμβαίνει τίποτα αξιοσημείωτο, εκτός του ότι είσαι κι εσύ θύμα της ποπ κουλτούρας που διατάζει ότι «μετά από έναν χωρισμό πρέπει να μείνουμε μόνοι μας για να βρούμε τον εαυτό μας».

 

_________________
7.


Προερχομαι απο μια οικογενεια που δεν πιστευουμε στο Θεο,ουτε σε ματια κ βασκανιες κ τα συναφη.
Αντιθετα,η οικογενεια του αντρα μου ειναι η κλασσικη επαρχιωτικη οικογενεια που ακολουθει ολη την τυπολατρεια της εκκλησιας(νηστειες,αγιασμους,ταματα κτλ) κ φυσικα πιστευει στο κακο το ματι.Ειναι πολλα που μ ενοχλουν στον στενομυαλο τροπο σκεψης τους,απο το τι θα πει ο κοσμος αν δεν δωσουμε το ονομα των παππουδων στα παιδια μεχρι στη νοοτροπια οτι η χηρα πρεπει να φοραει μαυρα κ να κλαιει κ να στηθοδερνεται ολη μερα,αλλιως δεν πενθει.Αλλα,αυτο που πραγματικα με ξεπερναει κ μου δινει στα νευρα ειναι τα συνεχη ματιασματα κ ξεματιασματα.Το μωρο δεν κλαιει επειδη εχει καποια αναγκη-πειναει,κρυωνει,ποναει-αλλα επειδη καποιος το ματιασε.Την δουλεια δεν την πηρε ο γιοκας τους επειδη καποια κακουργα το ρουφηξε το παληκαρι με το ματι της.κοκ...
Αυτο,ειναι τοσο μακρυα απο εμενα που τους ριχνει εντελως στα ματια μου κ με κανει να τους θεωρω ηλιθιους.Ειδικα ,οταν βλεπω αυτο το φλυτζανακι με το νερο κ το λαδι καθε τρεις κ λιγο κ καταλαβαινω οτι αρχιζουν τα μαγιολικια κ δωστου φτυσιματα κ δωστου χασμουρητα,μου γυρναει το ματι.Κ καλα οταν προκειται για κατι που αφορα αυτους ,αλλα οταν προκειται για τα παιδια μου η για εμενα ,παρολο που τους εχω εξηγησει οτι δεν τα πιστευω,δεν ξερω τι να κανω για να μην εκραγω.
Ο αντρας μου γενικα ειναι μετριοπαθης κ δεν ακολουθει την τυπολατρια,αλλα αυτο με το ματι το πεταει αρκετα συχνα.
Κ το ερωτημα ειναι:Τα παιδια μου ειμαι αρκετα μικρα ακομη.Οταν μεγαλωσουν ομως κ με ρωτησουν γιατι τα κυνηγαει η γιαγια με τον αγιασμο κ το φλυτζανι με το λαδι τι θα πω;Δεν θελω καθολου να αποκτησουν αυτη τη νοοτροπια(η οποιαδηποτε αναποδια ειναι επειδη μας φθονουν κ μας οχτρευοντε κ η λυση ειναι να ριξουμε λαδι στο νερο για να λυσουμε τα ξορκια).Αλλα δεν θελω κ να τους πω οτι ειναι βλακειες αυτα που λενε οι παππουδες (κ ο αντρας μου ενιοτε).
Πως μπορω να το χειριστω;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν χρειάζεται να τους βγάλεις ηλίθιους για να εκφράσεις την διαφορετική σου άποψη για το θέμα. Μπορείς να πεις ότι οι άνθρωποι έχουν διάφορους τρόπους για να αντιμετωπίζουν τα εμπόδια, τις δυσκολίες και την αβεβαιότητα της ζωής. Εσύ έχεις άλλη μέθοδο. Μην ακυρώσεις τις (ομολογουμένως) ανοησίες με το μάτι, ειδικά όσο είναι μικρά τα παιδιά σου, εξήγησε όμως ποια είναι η δική σου μέθοδος για να αντιμετωπίζεις τις αναποδιές, και ας ελπίσουμε ότι μακροπρόθεσμα θα επικρατήσει η λογική.

220

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ