Το viral ''κείμενο της Άλκηστης Πρωτοψάλτη'' με τίτλο 'Ναι θα έφευγα'

Το viral ''κείμενο της Άλκηστης Πρωτοψάλτη'' με τίτλο 'Ναι θα έφευγα' Facebook Twitter
14

Χτες βράδυ πρωτοκυκλοφόρησε (το είδα στο facebook) μια μεγάλη φωτογραφία της Άλκηστης και από κάτω το κείμενο.

Στο τέλος έγραφε: "Το έγραψε σε ένα blog η Άλκηστη Πρωτοψάλτη".

Λάθος φυσικά, μ' ένα google search βρίσκουμε ότι το κείμενο (που δεν είναι καν καινούριο) δημοσιεύτηκε το 2011. Η παρανόηση έγινε μάλλον επειδή η γυναίκα που έγραψε το κείμενο, απλώς μας πρότεινε, στο τέλος, να ακούσουμε Πρωτοψάλτη...

Ας αφήσουμε το γιατί θεωρήθηκε ξαφνικά ότι η Πρωτοψάλτη "έγραψε κάτι σε ένα blog", και ας σκεφτούμε πόσο πιθανό ήταν η διάσημη τραγουδίστρια να κοιτάει τις μικρές αγγελίες για θέσεις εργασίας στον Guardian μπας και καταφέρει να προσληφθεί σε καμιά δουλίτσα στο εξωτερικό.

Κάτω απ' τη δημοσίευση του μπλογκ "Παρασκηνίου", οι σχολιαστές άρχισαν να βρίζουν την Πρωτοψάλτη: "να φύγει!", "μιλάει αυτή που τα τσέπωσε απ' τις τράπεζες" και "χτίζει τριώροφο, την βλέπω, και κάθε όροφος έχει διαφορετικά κάγκελα!"

Τ' άκουσε άδικα η γυναίκα, δεν το έγραψε αυτή. Το κείμενο γράφτηκε από την Μαρίνα Λεωνιδοπούλου, στο espresso croquant και είναι αυτό:

Nαι, θα έφευγα.

Όχι επειδή υπάρχει κρίση. Όχι επειδή οι δουλειές είναι δύσκολες. Όχι επειδή με ζορίζει το δάνειο. Αλλά επειδή ζω σε μια χώρα που οι συμπατριώτες μου μάλλον δεν αγαπούν τελικά, μιας και αγάπη χωρίς σεβασμό δεν υπάρχει.

Δεν μιλώ για τους φοροφυγάδες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, τα πάσης φύσεως λαμόγια. Μιλώ για μια πολύ μεγαλύτερη, φοβάμαι, μάζα. Που κοιτάζει αποκλειστικά και μόνο την πάρτη της, τον παρά της, τον κύκλο της, το σπίτι της, αδιαφορώντας παντελώς για ό τι κοινό. Που δεν τηρεί κανέναν κανόνα – ούτε κάν τους στοιχειώδεις της καλής συμπεριφοράς – και δεν έχει και κανέναν σκοπό να τους τηρήσει ποτέ. Που περιμένει πάντα από κάποιον άλλον, κάποιον αόριστο τρίτο – συνήθως αυτός λέγεται κράτος όταν δεν λέγεται μαλάκας – να κάνει τα πάντα για λογαριασμό του: απ’το να του βρει δουλειά μέχρι να του καθαρίσει τα σκαλιά όταν χιονίσει.

Είναι κακόγουστος, κακότροπος και κακόπιστος. Δεν λέει καλημέρα, παρακαλώ κι ευχαριστώ. Πετάει το σκουπίδι του στον δρόμο. Καπνίζει στο εστιατόριο γιατί έτσι γουστάρει. Αγνοεί επιδεικτικά την ουρά στα τυριά κι αν του το υπενθυμίσει κανείς ενοχλείται μεγαλοφώνως. Βγάζει τον σκύλο βόλτα – αν τον βγάλει – και δεν διανοείται να μαζέψει τα κουραδάκια του. Το μπαλκόνι του είναι η αποθήκη του και στα παλιά του τα παπούτσια αν εσύ πίνεις καφέ με θέα τη σκεβρωμένη σιδερένια ντουλάπα και δυο σφουγγαρίστρες. Κτίζει τριόροφο και σε κάθε βεράντα βάζει άλλα κάγκελα – λες και τα πήρε ρετάλια από καλάθι. Ακούει πως κάτι καλό έγινε κι αντί να χαρεί, ψάχνει να βρει τον λάκο στη φάβα.

Δεν τον θέλω πια στην καθημερινότητά μου. Έχει καταστρέψει την πατρίδα μου. Είναι μίζερος και κινδυνεύω να με πάρει μπάλα η μιζέρια του. Ναι, λοιπόν. Αν ήμουν δεκαοκτώ, εικοσιοκτώ, τριανταοκτώ, θα ήμουν κολλημένη σ’ενα PC και θα έψαχνα τα job opportunities ανά τον κόσμο. Θα έφευγα όχι για μια καλύτερη δουλειά, όχι για περισσότερα λεφτά, αλλά για να ξαναβρώ την ποιότητα της καθημερινότητάς μου. Τις αξίες της οργανωμένης κοινωνίας που θα ήθελα να μάθουν τα παιδιά μου- της συλλογικής εργασίας, της κοινωνικής προσφοράς, του εθελοντισμού. Τη χαρά του να κυκλοφορώ ελεύθερα στο δρόμο, να παίρνω το λεωφορείο όποτε θέλω και να μου λέει καλημέρα η ταμίας στο σουπερμάρκετ. Κι ας ήταν γκρίζος ο ουρανός κι ας μην είχε θάλασσα.

Το τίμημα που πληρώνουμε γι’αυτόν τον γαλανό ουρανό είναι τεράστιο. Δεν είμαι ούτε δεκαοκτώ, ούτε εικοσιοκτώ, ούτε τριανταοκτώ. Αλλά κοιτάζω πού και πού, λάγνα, τις αγγελίες στο guardianjobs και δεν δυσκολεύομαι καθόλου να με δω να φεύγω.

14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

12 σχόλια
Οι ιδιες ακριβως σκεψεις περασαν και απο το δικο μου μυαλο πριν απο 25 χρονια αγαπητη μου Αλκηστη και δεν ειχα αδικο.Βρηκα αυτα που εψαχνα και που ψαχνεις και συ τωρα.Μονο να μωρε πως το λενε τα χρονια περασαν και αφου τα εχω ολα αυτα ε τωρα ενα πραγμα μου ελειψε και δεν μπορω να το εχω.Τωρα που γερναω σιγα σιγα και το χρειαζομαι τοσο. Εκεινον τον γαλαζιο ουρανο που ειπες.....
kostaps - Αν δεν κάνω λάθος δεν ζείς στην Ελλάδα, εγώ παρ΄οτι άνεργος δεν σκοπεύω να φύγω, θα το παλαίψω όπως έκανα απο μικρός. Θα συμφωνούσα μαζί σου για το λαός με πολλά λόγια και ελάχιστες πράξεις, αν δεν ήταν στη μέση, και οιΙσπανοί, οι Πορτογάλλοι, οι Ιρλανδοί, εσχάτως οι Ιταλοί, πιο πρίν, οι Ούγγροι, οι Ισλανδοί, και ένα σωρό άλλοι που μου διαφεύγουν. Δηλαδή, όλοι οι χρεωμένοι λαοί είναι πολλά λόγια και λίγες πράξεις; Μήπως γνωρίζεις, ποιοί λαοί δεν είναι χρεωμένοι; Τα πράγματα είναι απλά, όποιος έχει την δύναμη, την επιβάλλει στους άλλους, το είχαν πεί οι Αθηναίοι όταν έκαψαν την Μίλο, (γιατι δεν πλήρωνε την εισφορά της στην συμαχία)και επέβαλλαν βαρύτερο φόρο. Στην ερώτηση των κατοίκων, μα πώς θα τα πληρώσουμε, γιατι βάλλατε μεγαλύτερο φόρο; Ο ΙΣΧΥΡΟΣ ΠΡΑΤΕΙ, ΟΤΙ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ, Ο ΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΠΡΑΤΕΙ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ. Δεν είμαστε, και δεν ήμασταν ποτέ ανεξάρτητη χώρα, (Ολάντ, ΔΕΝ ΗΡΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ, μην ορκίζεσαι σε πιστεύουμε). Τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για τα παιδάκια που δεν τρώνε το φαϊ τους (τότε που το είχανε, τώρα δεν νομίζω οτι υπάρχει τέτοιο πρόβλημα).
Αυτα που περιγραφει το κειμενο γινοταν απο παλια, τα ιδια θυμαμαι και για την δεκαετια του 80, απλα υπηρχαν πολλοι που εκλειναν τα ματια και δεν ηθελαν να πουν λεξη, κι αντι να καθαριζουν απλα σηκωναν το χαλι κι εσπρωχναν τα σκουπιδια απο κατω. Το φοβερο ειναι να βλεπει κανεις οτι οχι μονο τιποτα δεν διορθωθηκε αλλα τα πραγματα πηγαν ακομα χειροτερα. Θα ειχε αδικο καποιος αν ελεγε οτι ειμαστε ενας λαος με πολλα λογια αλλα ελαχιστες πραξεις;;;
Το ανησυχητικοτερο ειναι οτι οι περισσοτεροι δεχονται το καθε τι που διαβαζουν ως αληθες διχως καν να το αμφισβητησουν ή να τσεκαρουν πηγες. Κοσμος ηλιθιων - που ισως ενδομυχα να ηθελαν να το εχει γραωει το κειμενο η Πρωτοψαλτη, για να βγαλουν το καθημερινο τους απωθημενο για κραξιμο.
Γενικά το viral παίζει υπερβολικά πολύ στο ελληνικό -και διεθνές- internet με ως επί το πλείστον λανθασμένες, υπερβολικές ή εριστικές προσλαμβάνουσες, και δυστυχώς δεν απέχουμε πολύ από το να κρίνονται όλα από τα λαϊκά δικαστήρια του Facebook και του Twitter. Όπως έγινε και με την Άλκηστη που επισύρει την μήνιν επειδή κάποιοι έχουν πρόβλημα reading comprehension και δεν δύνανται να ξεχωρίσουν τον σχολιασμό από την μουσική "ένδυση" ενός απλού ποστ. Φταίει που τα παραδοσικά μέσα μας πρόδωσαν τόσο πολύ και στραφήκαμε στο web με την ζέση του ατσούμπαλου νεοφώτιστου ή ο χαβαλές και το ιντερνετικό λιντσάρισμα πίσω από την ανωνυμία του laptop βοηθήσαν να βγεί η Κατίνα από μέσα μας πιό ανερυθρίαστα; Ιδού η απορία!
Ευχαριστώ για την προσπάθεια αποκατάστασης της τάξης! Το post αυτό, από τότε που το'γραψα προ διετίας, το έχουν "δανιστεί" διάφοροι κι έχει επανεμφανιστεί πολλές φορές με άλλες υπογραφές. Την πρώτη φορά που το είδα με την υπογραφή άλλου από κάτω "Ναι, θα έφευγα, από τη Μάρω Κουρή", φρίκαρα. Τώρα πια το έχω συνηθίσει. Το χθεσινό όμως, μ'έκανε να γελάσω δυνατά. Η εικόνα της Πρωτοψάλτη να ξεφυλλίζει τη Guardian αναζητώντας την αγγελία "Wanted Greek singer..." μου φάνηκε ξεκαρδιστική! Ή δεν έχουμε μυαλό ή δεν το χρησιμοποιούμε. Δεν έχω καταλήξει ακόμη.
Ασχετα με την Πρωτοψαλτη οφειλω να ομολογησω οτι συμφωνω σχεδον με Καθε λεξη. Μονο μου διαφοροποιηση, οτι Δεν κοιταζω λαγνα τις αγγελιες. Εχω πειστει οτι εδω θα μεινω(Εχω περασει ασφαλως και τα 38) και θα προσπαθω. Και να γινω εγω(πριν απ'ολους) καλυτερος και να πεισω τους γυρω μου να γινουν.
Απλά επισημαίνει ότι το μείζον έλλειμα του Έλληνα είναι το αισθητικό! Υποτίθεται ότι ένα κτίσμα κατοικίας απλό, αστικό ή μικροαστικό, (δεν μιλάμε για αρχιτεκτονικά μεγαθήρια τύπου Gaudi που σπάει τις νόρμες) οφείλει να έχει και μια ομοιομορφία, αλλιώς μοιάζει σαν να έβαλαν ό,τι τους βρισκόταν πρόχειρο κι όχι να το σκέφτηκαν και να το σχεδίασαν από πριν (εξ'ου κι η αναφορά στα ρετάλια). Γενικά τα εξαμβλώματα που βλέπουμε χτισμένα γύρω μας, επειδή κάποιος αποφάσισε να κάνει ό,τι του καπνίσει, δημιουργούν την εικόνα μιας πόλης άσχημης που -το κυριότερο- μέσω της εξοικείωσης μας εθίζει στην ασχήμια.
Είναι τσίρκο η κατάσταση, Άρη, και σε λίγο θα γίνει τρισχειρότερα. Το ιντερνετ θα είναι μόνο για να χαζεύεις και να διαβάζεις αστειάκια - τίποτα δέν θα μοιάζει αξιόπιστο. Όλοι τους (κι εσείς φυσικά) πλέουνε σε μιά κατάσταση εικονικής πραγματικότητας όπου πραγματικοί ανθρωποι συζητούν σοβαρά κι ασόβαρα για ανύπαρκτα πράγματα και φανταστικές καταστάσεις. Ακόμα και τα σοβαρά σάϊτ γίνονται έρμαια του κάθε γραφείου τύπου ή εκβιαστάκου που προσπαθεί να προωθήσει την ατζέντα του (και πολλές φορές - όχι σ'εσάς φυσικά - με το αζημίωτο) ή κάποιου που απλά πουλάει κλίκ. Η κατάσταση γίνεται ταχέως απόλυτα σουρρεαλιστική και πίστεψέ με, οι διαπιστώσεις του προβλήματος που σποραδικά κάνεις και οι απολογίες για τις πατάτες που ανεβαίνουν (ευτυχώς σπάνια) εδώ μέσα, δέν αρκούν για κάποιον που σε εκτιμάει. Χρειάζεται ΓΝΩΜΗ, ΘΕΣΗ κι όχι μισόλογα (δέ φταίμε εμείς, τό'γραψε το "Ποντίκι")
Τώρα να πω ότι δε συμφωνώ θα πω ψέμματα. Το θέμα είναι γιατί να μην αλλάξουμε λίγο νοοτροπία και συμπεριφορά; Γιατί θα πρέπει να φύγω από το σπίτι μου για να βρω τα αυτονόητα; Γιατί ίσως ο Έλληνας δεν αλλάζει είναι λαός απείθαρχος (το λέμε και το υπερηφανευόμαστε λες και η απειθαρχία είναι προτέρημα) Τέλος πάντων αν ψάξουμε θα βρούμε εκατομμύρια λόγους για να φύγουμε. Το ζήτημα είναι που να πάμε που έχει γίνει όλος ο κόσμος ένα χάλι μαύρο.