Έχεις φορέσει τα καλά σου, το λίγο στενό παντελόνι που σε κόβει στον καβάλο αλλά σου αναδεικνύει την περιοχή, το λευκό πουκάμισο με την τέλεια τσάκιση, το ζωνάρι με την υπερβολική αγκράφα και τα γυαλιστερά παπούτσια που είχες αγοράσει για το γάμο της ξαδερφής σου, αλλά τα παράτησες στην παπουτσοθήκη επειδή σε έκοβαν στη φτέρνα.
Νιώθεις λίγο άβολα και αμήχανα έτσι όπως είσαι στημένος, όπως τότε που σε ετοίμασε η μαμά σου για να πεις ποίημα στην εθνική γιορτή του σχολείου σου.
Όμως, δεν αφήνεις αρνητικά συναισθήματα να σε αποπροσανατολίζουν, επαναφέρεις τον εαυτό σου στο τώρα, κοιτάζεσαι μια γρήγορη στο τζάμι του αυτοκινήτου για να ισιώσεις το τσουλούφι που πετάει και κατευθύνεσαι αποφασιστικά προς την πόρτα του κλαμπ.
Βγάζεις επιφυλακτικά το δεκάευρω, παίρνεις το κουπονάκι σου και μπαίνεις μέσα.
Καπνούρα, μουσική που σου γρατζουνάει τα τύμπανα, ασφυκτική ατμόσφαιρα και μια μάζα ανθρώπων που σου κόβει το δρόμο, σε ξυπνάει από τον λήθαργο της καθημερινότητας.
Πριν προλάβεις να εγκλιματιστείς.
Σκανάρεις γρήγορα το χώρο για κάποιο μικρό άνοιγμα και αφού το βρεις δίπλα στις τουαλέτες, βαδίζεις γρήγορα προς τα εκεί κοιτάζοντας και παράλληλα αριστερά και δεξιά, για κάτι καλύτερο.
Μόλις καταφθάσεις, αφήνεις το φίλο σου να σου κρατάει ελεύθερη τη νοητή θέση στην περιοχή και φεύγεις προς το μπαρ για να εξαργυρώσεις τα κουπόνια.
Εκεί, αφού υπομείνεις για λίγο την καθυστέρηση από δεκάδες παραγγελίες που εξαπολύονται προς το πολιορκημένο προσωπικό, παραγγέλνεις αγχωμένα δυο ουίσκια για να έχεις κάτι να κρατάς όσο διασκεδάζεις.
Αφού καταφέρεις να περάσεις μέσα από το πλήθος ζητώντας συγγνώμη ανοίγοντας δρόμο με τα χέρια, επιστρέφεις στο φίλο σου.
Του δίνεις το ποτήρι, διορθώνεις τη γλώσσα του σώματός του σε κάτι πιο ανάλαφρο και δεκτικό και πίνεις μια γουλιά κοιτώντας τους γύρω με το βλέμμα του James Dean.
Δεν ξέρω ποια χαρακτηριστικά του κλάμπινγκ συνιστούν διασκέδαση, θα είχε όμως ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα είχε στον κλάδο αυτό, η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ.
Η αρχική ταλαιπωρία τελείωσε και τώρα ήρθε η ώρα να απολαύσεις το κλάμπινγκ σου.
Αμ δε, την αρχή την κάνουν δύο φίλες οι οποίες μέσα στη μέθη τους σε σπρώχνουν άγαρμπα, ενώ προσπαθούν να φτάσουν στις τουαλέτες.
Σε λούζει το μισό ουίσκι και πριν καλά-καλά προλάβεις να δεις αν το υπόλοιπο φτάνει για όλη τη βραδιά, άλλο ένα ζευγάρι προσπαθεί να σε παραμερίσει για να περάσει.
Αμέσως μετά, ακόμα ένας σερβιτόρος που κρατάει ένα καφάσι γεμάτο ποτηράκια σε αναγκάζει να σκύψεις για να μη σου πάρει το κεφάλι.
Δυστυχώς, η μοίρα θα συνεχίζει να σου στέλνει ορδές ατσούμπαλων θαμώνων και σερβιτόρων, οπότε κι εσύ συμβιβαστικά προσαρμόζεις το χορευτικό σου οίστρο ανάλογα με τα εμπόδια που προκύπτουν.
Στα διαλείμματα, δικαιολογώντας κάπως την παρουσία σου στο χώρο, πίνεις μικρές γουλιές από το ποτήρι σου, διατηρώντας πάση θυσία την ευδιάθετη φάτσα σου, ενώ αποκρύπτεις με πείσμα την αηδία που σου φέρνει η απαίσια γεύση του καθαρού οινοπνεύματος.
Παράλληλα, για να μετριάσεις κάπως την αμηχανία της όλης παράφωνης κατάστασης, διατηρείς μια στοιχειώδη επικοινωνία με το φίλο σου, αναφέροντας συνήθως άσχετα με το χώρο και την κατάσταση θέματα.
– Ρε γαμώτο, το χαλάκι στο αυτοκίνητο έχει γεμίσει λάσπες από χθες.
- Δεν είναι τίποτα, βγάλτο και χτύπα το σε μια κολόνα μέχρι να καθαρίσει.
– Όντως, αυτό θα κάνω.
Ο άλλος ως πιο άπειρος και πιο αμήχανος, προσπαθεί απελπισμένα να συνεχίσει τη συζήτηση.
– Ναι, τα χαλάκια καθαρίζονται πολύ εύκολα.
- Ναι, δεν το είχα σκεφτεί αυτό.
- Κοίτα, αν θες να κάνεις καλή δουλειά πάντως, πρέπει να βάλεις σαπουνάδα.
Κοκ.
Όλα αυτά, ενώ κουνάς το κεφάλι σου στο ρυθμό του ντάπα-ντούπα.
Γιατί ο χορός τύπου Μάικλ Τζάκσον και κάθε έντονη χορευτική έκφραση απαγορεύεται στους άγραφους κανόνες του κλάμπινγκ, εκτός αν θες να σε περάσουν για κάνα τελειωμένο πρωτοετή φοιτητή και βγουν τα smartphones για να σε τραβήξουν βίντεο.
Οι έμπειρος θαμώνας απλά λικνίζεται ή κουνάει το κεφάλι του, σε ένδειξη τελείας εναρμόνισης με το ρυθμό της διασκέδασης.
Δεν ξέρω ποια χαρακτηριστικά του κλάμπινγκ συνιστούν διασκέδαση, θα είχε όμως ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα είχε στον κλάδο αυτό, η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ.
Διότι, ας μη γελιόμαστε, ακόμα και σε μια τουαλέτα 2Χ2 εάν κλειδαμπαρώσεις ένα μεθυσμένο, είναι σίγουρο πως θα μετά από λίγο θα τον ακούσεις να χαχανίζει από ευχαρίστηση.
Το να καταφέρεις να παστώσεις τόσα άτομα σε μια αίθουσα με τη θέλησή τους, για τόσες ώρες, θα ήταν αδύνατον χωρίς το αλκοόλ· και αυτό εάν το δει κανείς ψυχρά, είναι πραγματικά εντυπωσιακό επίτευγμα.
Εάν μάλιστα τους εμποδίσεις και την ενστικτώδη τάση για συζήτηση, με ένα ιδιοφυές τέχνασμα όπως αυτό της πολύ δυνατής μουσικής (το οποίο και σε οδηγεί στο αλκοόλ όπως φαίνεται από τις έρευνες) κι αν προσθέσεις και μερικά εκτυφλωτικά φώτα, τότε πετυχαίνεις τις ιδανικές συνθήκες για το πείραμα στο οποίο ένα υπερδιεγερμένο ποντίκι χάνοντας τις συμβατικές του προσλαμβάνουσες, αναγκάζεται να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, το οποίο αργότερα είτε θα θαυμάζει, είτε θα μισεί.
σχόλια